පරසතු මල්

'බටහිර අහසේ රතු සිත්තම්         මැකුණාවේ
දෙනිපෙත හඬන හිරියා මල්         පිපුණාවේ
මා ආදරය දුටු බව නොම             හැඟුනාවේ
මා නැති කලෙක සිත් සුවඳක්     දැනුනාවේ'

කවිය මෙතරම් සංවේදීව හදවත තුළට දැනෙන්නට , එය ලියූ නිර්මාණ කරුවා මොනතරම් කලාකාමි රසවතෙක් විය යුතුද?.කලාව යනු රසයකි. රොණට ඇදෙන බඹරෙකු සේ කලාවට ඇදෙනුයේ එහී ඇති රසය නිසාමය.

බොනී මහත්තයා කලාවට ඇලුනේ පමණද ඉක්මවාය. කලාවෙන් ඔබ්බට ඇත්තේ මධු මීවිතයි, ඉන් පසු ස්ත්‍රියයි, එතැනිනුත් ඔබ්බට ශෘංගාරයයි. ඔමාර් කායිම් ගේ දර්ශනය බොනී මහත්තයාටද අනුගත වූවකි. 'කවිය, සිංදුව, ගැහැනුන්ගෙ තොල් පට වලට , වයින් වලට ජීවීතේ වුනත් දෙන කෙනෙක් මම' කියා වරක් බොනී මහත්තයා සිරිසේනට කීවේ එසේ අනුගත වූ නිසාය. ඔහුට එහී ඇලී ගැලී සිටින්නට හැකි වුයේ ඔහුගේ ආර්ථීක පසුබිමයි. ආර්ථීකව ඔහු සවිමත් නොවුනා නම්, ඔමාර් කායිම් ගේ දර්ශනය තුළ ඔහුට නිදහසේ, රිසිසේ හැසිරීමට නොහැක.

 
⁣පි.කේ.ඩී.සෙනවිරත්න බොනී මහත්තයාගේ වෘත්තාන්තය ලියා, තිරනාටකයකට පරිවර්තනය කර භාර දුන්නේ ලෙස්ටර් ජේම්ස් පීරිස්ටය. බොනී මහත්තයා ලෙස්ටර්ට නොගැලපුනා නොව, එය චිත්‍රපටයකට නගන්නට කාල වේලාව සොයා ගැන්මට ඔහුට නොහැකි විය.
ගාමිණී ෆොන්සේකාව මෙය අධ්‍යක්ෂනය කිරීමට නිර්දේශ කළේ ලෙස්ටර්ය. ඩේවිඩ් ලීන්ගේ 'ද බ්‍රිජ් ඔන් ද රිවර් ක්වායි' වැනි දැවැන්ත චිත්‍රපටයක සහය අධ්‍යක්ෂකවරයෙකු ලෙස තිබූ පලපුරුද්ද නම් ගාමිණිට චිත්‍රපටයක් අධ්‍යක්ෂනය කිරීමට හිසටත් උඩින්ය. 

මෙහි මුදල් යොදවන චිත්‍රා බාලසූරියට හා රචක පී.කේ.ඩී.සෙනවිරත්නට මෙම මැදිවියට එළඹෙන බොනී මහත්තයාගේ චරිතය කලයුතුව තිබුනේ එවකට තාරුණ්‍යය යේ පසුවන ගාමිණී ෆොන්සේකාමයයි, එක පයින් කියා සිටියහ. ආනන්ද ජයරත්නව බොනී මහත්තයාගේ චරිතයට ගාමිණී විසින් තෝරා ගත්තද,පී⁣.කේ.ඩී. හා චිත්‍රාගේ බල කිරීමට ගාමිණී බොනී මහත්තයා විය.

ඇත්තටම මේ බොනී කව්ද?. 

ගාමිණී මෙය අධ්‍යනය කරන්නට විය. ඔහුට මෙහි බොහෝ රස තැන් අසුවුනි. ඒ රසතැන් අමුතුවෙන් උද්දීපනය කරන්නට ගාමිණීට අවශ්‍ය වූයේ නැත. හේතුව, ගාමිණීගේ මුළු සිරුර පුරාම දුව ගියේ රසය නිසාය. කවිය, ගීතය, සංගීතය, චිත්‍රය, ප්‍රේමය, ආදරය පමනක් නොව ශෘංගාරය ද නොඅඩුව ගාමිණීගේ ඇඟ තුල ගබඩා වී තිබුණි. පි.කේ.ඩී. මැවූ බොනී මහත්තයා ගේ සත්‍ය ප්‍රතිරූපනය තිබුණේ ගාමිණී තුලමය. එහෙයින් ගාමිණීට තම මුල්ම අධ්‍යක්ෂනයෙදී මේ අභියෝගය ගන්නට සිදුවිය. 

ඒ බොනී මහත්තයාගේ චරිතය රඟපාමින් මෙය අධ්‍යක්ෂණය කිරීමය.

මැදිවියට එළෙඹී එන බොනී විවාහයක් නොකර, තනිකඩව විසුවේ අර ඔමාර් කායිම්ගේ දර්ශනයේ ඇලී ගැලී සිටින්නටය. හැම දිනම එම නිවස තුල සංගීත සාජ්ජයන්ය. මධු මීවිත ගලා යයි. ස්ත්‍රී පහසද නොඅඩුවේ. කොටින්ම බොනී යනු සල්ලාලයෙකි.
එහෙත් අධ්‍යක්ෂක ගාමිණී ෆොන්සේකාට බොනීව පෙනුනේ, මේ සල්ලාලයා ඇතුලත තවත් චරිත කීපයක්ය. ඔහු බොනී තුලින් දර්ශණවාදියෙක් දුටුවේය. සෞන්දර්යවාදියෙක් දුටුවේය. උසස් සංගීත රසවින්දකයෙක් දුටුවේය. එමෙන්ම ඉහල තලයේ කලාකාමියෙක් දුටුවේය.

 එහෙයින් බොනී සල්ලාලයෙක් වූවද අර ඉහත කී චරිතාංගයන් බොනී තුලින් ඉස්මතු වන්නට ගාමිණී ඉඩ හැරියේය. එම චරිත තැනින් තැනින් ඉස්මතු වී අර සල්ලාල බොනීව යටපත් වන්නට උත්සහ දැරීය.

පී.කේ.ඩී. සෙනවිරත්න ගේ තිරනාටකය තුලින් ගාමිණී, පි.කේ.ඩී.ට වඩා බොහෝ දේවල් දුටුවේය. බොනීගේ හදවත කොනක සැගවී තිබූ ගැඹුරු ප්‍රේමනීය වූ ආදරය, පි.කේ.ඩීට වඩා හඳුනා ගත්තේ ගාමිණීය. බොනී කමලාට පුදන්නට තැත් කළේ ඒ ආදරයයි. චිත්‍ර ශිල්පියෙකු ලවා කමලා, කලයක් උකුලේ තබාගෙන යන දර්ශනය, සිතුවම් කර ගත්තේ, අර ප්‍රේමනීය වූ ආදරය නිසාය. කමලාගේ පෙම්වතා වූ සිරිසේනව කමලාගෙන් වෙන් කරවන්නට, හැකි හැම උප්පරවැට්ටියක්ම බොනී දැම්මෙ අර ප්‍රේමනීය වූ ආදරය නිසාය. 

ඒ ආදරය මැගීට වත්, නෝනෙටවත්, අන් ස්ත්‍රියන්ටවත් තිබුණේ නැත. අධ්‍යක්ෂක ගාමිණී ෆොන්සේකා ට පී.කේ.ඩීගේ තිරනාටකයට එහා ගිය මිනිසුන්ගේ නහර වලට කාවදින සියුම් තැන් හසුවුනේ එලෙසය. 

"පෙම්වතුන්ගේ ලෝකය" ගාමිණී ෆොන්සේකා අතින් චිත්‍රපටයකට නැගෙන්නට ගියේ ඔය අයුරිනි. අන්සතු වන්නට තිබු තරුණියකට හිත යන මෙම කථා වස්තුවට, "පෙම්වතුන්ගේ ලෝකය" යයි පී.කේ.ඩී. නම් කෙරුවද, එහී මොකක්දෝ නොගැලපෙන බවක්, චිත්‍රා බාලසූරිය, ගාමිණී, ලයනල් අල්ගම මෙන්ම පී.කේ.ඩීටද වැටහුණි. මොවුන් මානවසිංහව සොයා ගෙන ගියේ කුමක් හෝ විසඳුමක් දෙනු ඇතැයි විශ්වාස කරමිනි. මානවසිංහට මොවුන් චිත්‍රපටයේ කථාව කීය. මේක කියවෙන්නෙ අන්සතු වෙන තරුණියක් ගැන. අපි මේකට පරසතු කියා දාමු යැයි මානවසිංහ කියනවිට ලයනල් අල්ගම 'මල්' කියා වචනයක් එකතු කළේය.
පෙම්වතුන්ගේ ලෝකය එළෙස "පරසතු මල්" බවට පරිවර්තනය විය.

 
තම බංගලාවට ගමේ සිටින රූමත් තරුණියන්ව ⁣ බොනී මහත්තයා විසින් ගෙන්වා ගන්නේ බංගලාව සුද්ධ පවිත්‍ර කර ගැන්මටය. ඉන්පසු ඔවුන්ව යහනට කැඳවා ගැනීමේ තියරිය බොනී මහත්තයා දනී. දරුවෙකු පිළිසදෙන්නට ලක්ෂණ පහලවූ පසු, ඔහුගේ ඈත වතුවල මුර කරුවන්ට, නොඑසේ නම් ඔහු යටතේ වැඩ කරන කෙනෙකුට විවාහ කරදී එයින් ගැලවීමට බොනී මහත්තයා දක්ෂය. නමුත් ඔහුට ගැලවීමක් නොමැති වූයේ නෝනෙ ගෙන්ය. නෝනේ දරු ගැබත් සමඟම බොනී මහත්තයාගේ නිවසේ බලෙන්ම බින්න බැස්සාය. එය බොනී මහත්තයාට මුලින් ප්‍රශ්නයක් වූවද, පසුව ඔහු එය තුරුම්පුවක් ලෙස පාවිච්චි කරන්නට උත්සහා කළේය. 

ඒ සිරිසේන හා කමලා වෙනුවෙනි.

නෝනෙ බොනී මහත්තයාගේ තියරියට අහුවූ කෙනෙකි. එහෙත් නෝනේ එසේ අහුවුනේ උවමනාවෙන්ම යයි සිතේ. මුලු ගමම බොනි මහත්තයා කව්දැයි දන්නා විට,එම ගමේ ජීවත්වෙන නෝනෙ නොදැන ඉන්න විදහක් නැත. තනියෙන් බොනී මහත්තයා සිටින බංගලාවට යෑම, හුඹසේ නයා ඉන්න බව දැන දැන අත දානවා වගේ වැඩක්ය. නෝනේට සැලැස්මක් තිබූ බවක් පෙනුණි. ඒ බොනී මහත්මයාගේ අතින් අනාථ වී, දරු ගැඹක් හදාගෙන එය හේතුවක් කර ගෙන එහී බින්න බැස කවදා හෝ බොනීගේ 'ඔෆීෂියල්' බිරිඳ වී මේ විශාල වූ දේපල වලට අයිතිය කීමටය. එහෙත් බොනී මහත්තයා ඊට වඩා කට්ටය. ඔහු බැලුවේ කුරුල්ලෝ දෙන්නෙක්ව එක ගලකින් විනාශ කිරීමටය.

 
බොනී මහත්තයාගේ බංගලාවේ රැජිණ වීමට නෝනේ උත්සහ කරන විට, තම බංගලාවට කමලාව ගෙනත් රැජිණක් කිරීමට බොනී මහත්තයා සිහින මවන්නට විය. නෝනෙගෙන් තම සිරුරේ රාගය පිරිමසා ගත්තද, තම හදවත සෙනෙහසින් පුරවන්නට හැක්කේ කමලාට බව බොනී ⁣දැනගෙන සිටියේය.
නෝනෙ ගැබ්බර වූ පසු එය සිදුවුයේ සිරිසේනගේ අතින් බව ඒත්තු ගන්වන්නට බොනී උත්සහ ගත්තේ එයින් බොහෝ ප්‍රශ්න විසඳෙන නිසාය. බොනී මහත්තයා තමාව කරකාරෙට නොගන්නා බව සක්සුදක්සේ දැනගත් නෝනේ, බොනීගේ දෙවනි 'ඔප්ෂන්'එකට හිත යොමු කළාය. ඒ බොනීගේ වතුවල සුපවයිසර් වරයෙකු වූ සිරිසේනව බොනී විසින් තමන්ට පැටලවීමය. ඒ 'ඔප්ෂන්' එකත් නරකම නැතැයි නෝනෙට සිතුනි. හේතුව, සිරිසේනගේ කඩවසම් තාරුන්‍යයයි. සිරිසේන කමලාගේ පෙම්වතා බව දැනගත්තද, බොනීගේ කීමට සිරිසේන යටත් වන බව නෝනේ දැන ගතී. අන්අතකට බොනී ගැසූ 'ප්ලෑන්' එකෙන් සිරිසේනට පිට පනින්නට බැරි වන බවද නෝනේට වැටහුණි.

නෝනේ ගේ දරු ගැඹ ඇතිවුනේ සිරිසේන නිසා යයි, බොනී හා නෝනෙ විසින් මුලු ගමේම පතුරුවා හරින්නට සැලැස්සීමෙන් ඔවුන් බලාපොරොත්තු වූ අපේක්ෂාවන් කීපයක් ඉටු කර ගන්නට බොනී උත්සහ ගතී. මෙය කණ වැකුණු පසු කමලා සිරිසේනව සඳහටම අත්හරින බවත්, කමලාගේ දෙමාපියන් කිසිසේත් කමලාව සිරිසේනට නොදෙන බවත් බොනී මහත්තයා සක්සුදක්සේ දැනගති.

එලෙසම එය හේතුවක් කරගෙන බොනීට කමලාව විවාහ කරගැන්මට මග පාදා ගත හැකි බවක්ද බොනී දැන ගෙන සිටියා පමණක් නොව, ඔහු කමලාගේ ගෙදරට ⁣විවාහ යෝජනාවද ඉදිරිපත් කළේය. සතාගේ තරම දන්නා කමලාගේ පියා කීවේ මගෙ කෙල්ලව කෑලි කපලා ගඟක, මුහුදක දැම්මත් බොනී මහත්තයට නම් දෙන්නේ නැති බවය.

මේ අතර, නෝනේද නොයෙක් අයුරින් සිරිසේනගේ සිත දිනා ගැන්මට හැකි හැම උත්සහයක් ගත්තද, ඒවා ව්‍යවර්ථ විය. මුළු ගමම මෙම කථාව විශ්වාස කරද , සිරිසේන අතින් මෙවැනි දෙයක් කිසිදු දිනයක සිදු නොවන බව කමලා දැඩිව විශ්වාස කිරීම,හේතුවෙන් නොනේ ගේ හා බොනීගේ 'ප්ලෑනය' බකල් වන්නට විය. නෝනෙට, බොනී මහත්තයාගේ නිවස තුලම, දරුවා ප්‍රසුත කරන්නට සිදුවිය. ඒ දරුවාගේ පියා බොනී මහත්තයා වූවද, එය 'ඔෆීෂියල්' නොවූ හෙයින් නෝනේගේ දරුවාට පියෙක් නොවිය.

'අතට වළලු මං කොහෙන්         සොයම්දෝ
පයට ගිගිරි මං කොහෙන්         සොයම් දෝ
ඉනට හවඩි මං කොහෙන්         සොයම් දෝ
දුවට මවක මිස පියෙකු             කොහින්දෝ'

කමලා එක හඬින් තම දෙමාපියන්ට සිරිසේනගේ නිර්දෝෂභාවය ⁣ඔප්පු කළද, ඇගේ දෙමාපියන් සිරිසේන නිර්දෝෂ බව පිළිගන්නට කැමති වූයේ නැත. මෙයින් සිරිසේනත්, කමලාත් වැටුනේ විශාලවූ උකතෝටික ප්‍රශ්නයකටය. එලෙසම සිරිසේනත් කමලාත් තම ජීවිතයන් විනාශ කල බොනී මහත්තයාට සාප කළෝය.
කමලාව නොලැබෙන බව දැන දැන වුවද බොනී මහත්තයා කමලාට දැඩිව ආදරය කරන්නට විය. බොනී මොන තරම් වලත්තයෙක් වූවද, ඔහු සිතනා අන්දමට මේ ඔහුගේ සිතේ පිළිසිදී තිබෙන්නේ පිරිසිදු ආදරයකි. මෙතෙක් කල් ස්ත්‍රීන් ගනනාවක් ඇසුරු කළද, කමලාට බැඳී මෙවන් වූ ආදරයක් කිසිදිනෙක ඔහුගේ සිතේ ඇතිවූයේ නැත. එහෙත් එය තමා සතු කරගැන්ම⁣ට නොහැකි වී ඇත.

පී.කේ.ඩී.සෙනවිරත්න මෙම කථාව තුළින් කියා පෑ හරය එයයි. එය අධ්‍යක්ෂක ගාමිණී ෆොන්සේකා මනා ලෙස අවබෝධ කරගෙන තිබුණි. ඔහු චිත්‍රපටය උච්ච අවස්ථාවට ගෙන ආවේ මෙතැන් සිටය. එතෙක් සල්ලාලයෙක්, සුරා සොඩෙක්, වී සිටි බොනී මහත්තයා, ප්‍රේමවන්තයෙක් වූයේය. චිත්‍රයට, කවියට, උසස් ගීතයට, සංගීතයට ඇළුම් කළ මේ මිනිසාගේ එකී හැඟුම් සමුද්‍රය එළියට ආයේ මේ ප්‍රේමවන්තයා හරහාය. ආදරය යනු කිම, එය නොලැබෙන විට දැනෙන වේදනාව කිම, යනු බොනී මහත්තයාට වැටහුණේ කමලාගෙන් ඔහුව ප්‍රතික්ෂ්‍යප වූ පසුවය. 

බොනී සිතුවේ තමාගේ මුදල් වලට බලයට, තත්වයට සියල්ලම ගත හැකි බවය. එහෙත් ඒ කිසිවකටත් බොනීට කමලාගේ ආදරය ලබා ගත නොහැකි විය. 

බොනී මහත්තයාගෙ හදවත ඇතුලාන්තය ප්‍රේම විප්පයෝගයෙන් ඉකිබිඳින්නට විය.
"සඳකත් පිණි දිය, දියවී ගලනා
සීතල කඳු අතරේ-හද ගොළුවී ඉකි බිඳ
ඔබ හඩනා හඩ-මා සවනේ පෑදේ
නිසංසලේ රෑ අහසේ-
නිසං"සලේ රෑ ඝන බොල් අහසේ

මිළාන වූ බොල් එළියේ-
ඔබේ නුවන් මිණිපහන් නැගී
ඇවිලේ මා දැසේ "

ඒ බොනී මහත්තයාගේ ⁣ආත්මීය රාවයයි. 

නමුත් ඔහුට නොකැළැල්ව එය ඒ අයුරින් පිටාරය කිරීමට නොහැක්කේ ඔහු කැළැල් වූ චරිතයක් හෙයින්. අධ්‍යක්ෂක ගාමිණී ෆොන්සේකත්, රංගන ශිල්පී
ගාමිණී ෆොන්සේකාත් මේ බොනී මහත්තයාගේ ආත්මීය රාවය මෙන්ම, කැළැල් වූ පෞරුෂත්වයත් හොද හැටි හඳුනා ගෙන තිබුණි.

 
බොනී මහත්තයා, මානසීකවත්, ශරීරිකවත් වැහැරෙන්න පටන් ගත්තෙත්, තව තවත් සුරාවට ගිජු වන්නට පටන් ගත්තේද මෙතැන් සිටය. එයින් ඔහු රෝගී විය. නෝනේ තමාට බොනී මහත්තයාගෙන් වූ අකටයුතු වලට,බොනී මහත්තයාට රිඳවන්නට පටන් ගත්තේද මෙතැන් සිටය. අවසනයේ බොනී , නෝනෙගෙන් බොන්නට වතුර ටිකක් හෝ ඉල්ලුවද ඇය එය නොදෙන තත්වයට පත්වන්නට තරම් දරුණු විය.

 
කමලාගේ දෙමාපියන් හමුවී සිරිසේනගේ නිර්දෝෂ භාවය කියා කමලා හා සිරිසේනගේ විවාහය නැවත සකස් කිරීම තමාගේ යුතුකම බව බොනී මහත්තයාට ලෙඩ ඇඳේ සිටම සිහිව්ය. ඔහු ලෙඩ පිටින්ම කමලාගේ නිවසෙට ගොස් ඒ යුතුකම ඉටු කළේය. එයින් පසු කමලා හා සිරිසේන තම දෙමාපියන් නෑදෑ හිත මිතුරන් සමඟ විවාහයට ලෑස්තිවූ අතර, බොනී මහත්තයා ලෙඩ ඇදේ තම මරණය එනතෙක් බලා සිටියේය.

නෝනේ ඔහුව අතහැර ගියාය. එය සාධාරණය. නෝනේ තම ආත්මයත්, ශරීරයත් බොනී මහත්තයා වෙනුවෙන් උගසට තිබ්බද, ඇයට අවජාතක දරුවෙක් හැරෙන්නට ඔහුගෙන් ලැබුණු දෙයක් නැත.

මැගීවද බොනී මහත්තයා විසින් අනාථ කෙරුවද පසුව ඇයව තම වත්තක වැඩ කරන මුරකරවෙකුට විවාහ කර දුන්නෙ ඉඩ කඩම් සහිතවය. මැගී කවදත් බොනීට පක්ෂපාත වී සිට්යාය. නිවසේ බොනීගේ සෙවනැල්ල මෙන් සිටි සේවක අමාරිස්ද මැගී මෙන්ය. මොන දේ සිදුවුනද, ඔවුන් දෙදෙනා, බොනී මහත්තයාගේ හදවතේ සැගවී තිබූ නොකිලිටිවූ තැන් හඳුනා ගෙන තිබුණී. ඔවුන් බොනී මහත්තයාව අත් නොහැරියේ ඒ නිසාය. රජෙක් මෙන් හිත මිතුරන් පිරිවරාගෙන සිටි බොනී මහත්තයාගේ අවසාන මොහොතේ ඔහු සමඟ සිට්යේද මැගී හා අමාරිස් පමණී.

සල්ලාලයෙකුගේ ආත්ම විවරනයක් වූවත්, මෙම කථාව තුළ බොහෝ සිනමාත්මක අහු මුලු ඇති බවක් ගාමිණී ෆොන්සේකා දුටුවේය.
'කවියට, සින්දුවට, ගැහැනුන්ගේ තොල් පට වලට, වයින් වලට මම ජීවිතය වුනත් දෙන මිනිහෙක්' කියා බොනී මහත්තයා සිරිසේනට එදා කී දෙය චිත්‍රපටයේ තේමාව විය. බැලූ බැල්මට ඒ තේමාව තුල අශ්ලීය බවක් දැනුනද, බොනී මහත්තයා යනු කලාවේ, රස, ගැඹුර හඳුනා ගත් පුද්ගලයෙක් බව ගාමිණී ෆොන්සේකාට වැටහුණී. ඔහු තම සිනමා භාෂාව මෙහෙය වූයේ ඒමංතීරුවේ සිටය. 

ලංකාවෙ බිහිවූ හොඳම චිත්‍රපට 10ට "පරසතුමල්" එකතු වූයේ ගාමිණී විසින් පී.කේ.ඩී.ගේ ⁣තිර රචනයේ බොනී මහත්තයාව හොඳ හැටි හඳුනා ගත් නිසාය.
චිත්‍රපටයට ලංකාවේ සිටි දක්ෂතම නළු නිළි කැලක් එක් විය. බොනී මහත්තයා වූ ගාමිණී ෆොන්සේකා සමඟ ටෝනී රණසිංහ සිරිසේන ලෙසින්ද, ඩී.ආර් නානායක්කාර අමාරිස් ලෙසින්ද, පුණ්‍යා හීන්දෙණිය කමලා ලෙසින්ද, අනුලා කරුණාතිලක නෝනෙ ලෙසින්ද, සිරිමති රසාදරී, මැගී ලෙසින්ද එක්විය.
ජෝ අබේවික්‍රම, ශාන්ති ලේඛා, එස්.ඒ.ජේම්ස්, නෙල්සන් කරුණාගම, විජේරත්න වරකාගොඩ, ඩී.ඒ.බාලසූරිය, ප්‍රැන්සිස් පෙරේරා, බන්ධු ගුණසේකර,චම්පා ලියනගේ, ෂෙල්ටන් පෙරේරා, සෙසු චරිත රඟපෑහ.
සුමිත්ත අමරසිංහ අද්විතීය ලෙස කැමරාව හැසිරීය. ටයිටස් තොටවත්ත සංස්කාරක වරයාය. ලයනල් අල්ගමගේ සංගීතයට, මහගම සේකර ලියූ ගීත ගැයුවේ ඩබ්.ඩී.අමරදේව,හා සුජාතා අත්තනායකය.

 
1967 වසරේ සරසවිය සම්මාන උළේලදී, පී.කේ.ඩී සෙනවිරත්න හොඳම තිරනාටකය ලෙස ද, ගාමිණී ෆොන්සේකා හොඳම නළුවා ලෙසද 'පරසතු මල්' වෙනුවෙන් සම්මාන ලැබීය. මතකයේ හැටියට පරවනු මල් වල සුවඳ අතීතේ" ගීතය ගැයූ සුජාතා අත්තනායක එම උළෙලදී හොඳම ගායිකාව වූවාය.

'පරසතු මල්' චිත්‍රා බාලසූරියගේ නිශ්පාදනයකි. එය තිරගත කිරීම ආරම්භ කළේ 1966 සැප්තැම්බර් 26 වන දිනයේදීය.

-ශෝන් මැක්ස්මස් දිසානායක

-A day in the life