නස්රුදීන් යනු දහතුන්වන සියවසේදී තුර්කියේ ජීවත් වූ මුල්ලා කෙනෙකි.(ඉස්ලාම් සූෆි පූජකයෙක්).
නස්රුදීන් කලක් රජතුමාගේ(සුල්තාන්වරයාගේ) පුරෝහිතයාව සිටියේය.
නස්රුදීන් කලින් කලට නෙයෙක් වෘත්තීන් නියෝජණය කල බව ඔහුගේ කතා කියවන විට අපට ඒත්තු ගැන්වේ.
ඔහු අපේ අන්දරේ මෙන් චරිත ලක්ෂන පෙන්වන අතර අරාබියට හුරු කතා ඔහුගෙන් අසන්නට ලැබේ.
අන්දරේ ගෙන් අසන්නට ලැබෙන්නේ අපේ රටට හුරු කතාවන්වේ.
නස්රුදීන් සමග කොටලුවෙක් සිටි බවත්, මෙම කොටලු වාහනයෙන් ඔහු ගමන් බිමන් ගිය බවත් කියවේ.
දවසක් මේ දෙදෙනා ගමෙන් දුර බැහැරක ගමනක් ගොස් ආපසු එන විට රෑ බෝවිනි.
ඔවුන්ට ගමන් කරන්නට සිදුවුයේ ඝන කැලෑවක් මැදිනි.
සොර සතුරන්ගෙන් අනතුරක් වේදැයි බියත්. සතා සර්පයින්ගෙන් අනතුරක් වේදැයි ඇති වුන බිය නිසා ලහි ලහියේ ආවත් අදුර තව තවත් දැඩි විනි.
කරුමෙට එළියක්ද නොතිබිනි.
වෙහෙස මහන්සියත් දැඩිවිනි.
මෙසේ ඇවිදිමින් එන අතර යාන්තම් කැලෑ මණ්ඩිය පසුවී එළිමහනකට පැමිනෙන්න හැකිවිනි.
එලිමහනට පැමිණි නස්රුදීන් වෙහෙස නිවා ගැණීමට ගසක් මුල වාඩි ගන්නා අතර තම ඉණ වටා අත ගා " යතුරු කැරල්ල " ඇත්දැයි බලන විට එය අතුරුදන්ව ඇති බව දැනිනි.
නස්රුදීන්ට ආපසු අදුරු මග ඔස්සේ ගොස් යතුරු කැරල්ල සෙවීම නිෂ්ඵල කටයුත්තකැයි සිතිනි.
වන සතුන් සොර බිය ඝණ අදුර සිහිපත් වන විට ආපසු යාම නම් කළ නොහැක්කකි.
තමන් සිටි එළිමහන ආලෝකමත් බැවින් මේ බිමේ සෙවීම මැනවැයි සිතා හැම තැනම යතුරු කැරැල්ල සොයමින් සිටින විට තවත් මගියෙක් නස්රුදීන් ආ මගින්ම එතනට පැමිනියේය.
මගියා නස්රුදීන්ගෙන් මොනවා සෙයන්නේ දැයි විමසු විට ,.යතුර කැරල්ල නැතිවු බවත් එය සොයනා බවත් පැවසිනි.
ඉතින් , මෙතනම කොයින්ද ඒක ?.
එළිය තියෙන්නේ මෙතන විතරයි නේ . ඝන අන්ධකාරේ හොයලා වැඩක් තියනව ද ?.
උන්නැහේ , හෙට එළිය වැටුනහම හොයා ගන්නවා යයි පැවසු මගියා නස්රුදීන්ගෙන සමුගති.
මේ කතාව නස්රුදීන්ගේ ප්‍රඥා මහිමය හෙලි නොකලත් ඔහුගේ බොහෝ කතා ඔහුගේ ප්‍රඥාවත් බව ප්‍රකට කරයි.
0 ප්‍රතිචාර:
Post a Comment