Showing posts with label ජීවිතය. Show all posts
Showing posts with label ජීවිතය. Show all posts

Friday, February 14, 2025

Love from your Valentine .


වැලන්ටයින් දිනය ලංකාවේ වෙළදපලට ගෙනාවේ එක්තරා මාධයක්. මාස ගානක් කෑගහලා කරපු ප්‍රචාරය නිසා එක් අවුරුද්දක් අපේ කොල්ලෝ කෙල්ලන්ට වැලන්ටයින් උන්මාදයක් වැළදිලා තිබුනත් අවුරුදු හතරපහක් වෙන කොට ඒ පිස්සුව යන්තරමකින් සුවපත් වෙලා තියෙනවා. අද වෙන කොට එදා තිබුන ගාය හොදටම අඩු වෙලා. 

ඇත්තෙන්ම වැලෙන්ටයින් දිනය වෙලෙන්දන් විසින් නිර්මාණය කර ගත් වෙළදාමක්. ලෝකය පුරා වැලන්ටයින් දිනය වෙනුවෙන් හුවමාරු වෙන මුදල ඩොලර් බිලියන ගණනක්. වැලන්ටයින් උණ ලෝක පරිමාණ බිස්නස් එකක්. 
1800 ගණන්වල මැසචූසෙටිස් ප්‍රදේශයේ හිටිය ඊස්තර් හොලන්ඩ්  කියන යුවතිය ගෙදරදි හැදුව වැලන්ටයින් කාඩ් වෙළෙඳපොළට එක් කලා. එදා සිට ව්‍යාප්ත වුන  වැලන්ටයින් කාඩ් ලෝකය පුරා බිලියන ගනනක් හුවමාරු වන්න පටන් ගත්තා. 

අද වන විට සන්නිවේදන ක්‍රමවේදයන් වෙනස් වෙලා නිසා අන්තර්ජාලය. ජංගම දුරකතනය ඔස්සේ හුවමාරු වෙන වැලන්ටයින් පණිවිඩ අසීමිතයි.
වැලන්ටයින් දිනය කියලා ගිරවු වගේ කියන සමහර උදවිය මොකක්ද මේ වැලන්ටයින් කියලා අහපුවම දෙන උත්තර හරියට ආදරවන්තයන්ගේ ප්‍රශ්න උත්තර වගෙයි. මේ වැලන්ටයින්කෙනෙකුට රෝමියෝ. තවත් කෙනෙකුට ටයිටැනික් නැවේ ගිය කෙනෙක්.  
වැලන්ටයින් දිනය ජාත්‍යන්තරව පෙබරවාරි 14 වෙනිදා ලෙස ප්‍රචලිත වුවත් වැලන්ටයින් දිනය බ්‍රසීලය  සලකන්නේ ජුණි 12 වෙනිදා ලෙසටයි.
ආදරයේ හා විවාහයේ දෙවඟන ලෙස පුරාණ රෝම දේව කථාවල සදහන් වන්නේ ජූනා දෙවගන. මීට අමතරව දෙව්ලොව රැජින හැටියට සැලැකුණෙත් ජූනා දෙවඟනයි. පුරාණ රෝමානුවන් සෑම වර්ෂයකම පෙබරවාරි 14 දා ජූනා දෙවඟන වෙනුවෙන් ප්‍රීති උත්සව පැවැත්වූවා.
මේ උත්සව සමයේදී තිබුණා තවත් අපූරු චාරිත්‍රයක්. රෝම යුවතියන් තම නම ලියපු තුණ්ඩුවක් භාජනයකට දානවා. ඒ භාජනයට අත දාලා රෝම තරුණයන් එක් එක් තුණ්ඩු කෑලි තෝරා ගන්නවා. හරියට ලොතරැයියක් අදිනවා වගේ. තමන්ගේ අතට ලැබුණු තුණ්ඩුවේ නම සඳහන් යුවතිය සමඟ තරුණයන් උත්සව සමය ගත කරන්නත් අවස්ථාව ලැබෙනවා. මෙහෙම අහම්බෙන් එකතු වුණු බොහෝ දෙනා නතර වුණේ ස්ථිර විවාහයෙන්. ජූනා දෙවඟන හා පෙබරවාරි 14 දිනය පෙම්වතුන්ට විශේෂ දිනයක් වුණේ ඒ විදිහට කියලයි සඳහන් වෙන්නේ. 
දෙවැනි ක්ලෝඩියස් කියන රෝම අධිරාජයාගේ රාජ්‍ය පාලන කාලයේ එක්තරා ඝාතනයක් නිසා මේ සිරිත  වෙනස් වුනා. 
දෙවැනි ක්ලෝඩියස් මහජනතාව අප්‍රිය කළ අධිරාජයෙක්.  ක්ලෝඩියස්ට බලවත් රෝම හමුදාවක් හදලා අනිත් රටවල් යටත් කරගන්න.අවශ්‍යතාවයක් තිබුනා. ක්ලෝඩියස්ට තිබුන තදියමට  තරුණයන් හමුදාවට බැඳෙන්න ආවේ නෑ. මේකට හේතුව ලෙස ක්ලෝඩියස් හදුනා ගත්තේ  තරුණයන් තමන්ගේ බිරිඳට හා පවුලට තදින් ආදරය කරන පවුලට බැඳෙන තත්ත්වයකට පත්වෙලා සිටින  නිසා ඔවුන් හමුදාවට බැඳෙන්න කැමති නැහැ කියලයි.  ඔහු පැනෙව්වා නියෝගයක්. කසාද බැඳීම තහනම් කියලා ! .
එහෙත් වැලන්ටයින් පූජකතුමා නැඟී සිටියා ක්ලෝඩියස්ට එරෙහිව. එතුමා මේ මානව හිමිකම උල්ංඝණයට එරෙහිව 
පෙම්වතුන්ට අනුශාසනා කරමින් ඔවුන් විවාහ දිවියට  ඇතුලත් කිරීමට එතුමා කටයුතු කලා. ඒත් එතුමාගේ  මේ මෙහෙවර කරගෙන යන්න පුළුවන් වුණේ ක්ලෝඩියස්ට ඒ ගැන ආරංචි වන තුරු පමණයි. දැන් වගේ රාජ්‍ය විරෝධ කටයුතු වල නිරත වෙනවා කියලා වැලන්ටයින් පූජකතුමාට  හිරේ වැටෙන්න සිද්ධ වුනා. 
එතුමාගේ   ආගමික විශ්වාස අතහැර දාන්න බල කළා. ඒත් එතුමා අචලව හිටියා. එහෙම හිරේ විලංගුවේ වැටුනහමත් වීරයෙක් වෙන්න කෙටි මගක් පෑදෙන නිසා වැලන්ටයින් පූජකතුමා පෙම්වතුන් ගේ ශුද්ධ වූ වීරයෙක් බවට පත්වුණේ් නිතැතින්මයි.
මේ අතර බන්ධනාගාර පාලකයාට හිටියා රූමත් දියණියක්. ඒත් ඇගේ දෑස් අන්ධයි. මේ තරුණියට නිදහස ලැබුණා වැලන්ටයින් පූජකතුමා එක්ක පැය ගණන් කතාකරන්න. ප්‍රතිඵලය වුණේ දෙදෙනා අතර භක්තිමත් බැඳීමක් හට ගැනීමයි.
ක්ලෝඩියස්වැලන්ටයින් තුමා එක්ක පෞද්ගලිකව සාකච්ඡා කරලා එතුමා තම මතයට නම්මා ගන්න  උත්සහාකලා. නමුත් වැලන්ටයින් පූජකතුමා ක්ලෝඩියස්ව තමන්ගේ මතයට නම්මා ගන්න බැරිවුනා. ඉන්පසුව ක්ලෝඩියස් ශාරීරිකව හිංසනයට පත්කරලා වැලන්ටයින් පූජකතුමා දුර්වල කරලා නම්මා ගන්න බැලුවා. එයත් අසාර්ථකවුනා. 
අන්තිමේදී වැලන්ටයින් පූජකතුමාගේ හිස ගසා මරා දමන්න ක්ලෝඩියස් අණ කළා. ඒ නියෝගය අනුව වැලන්ටයින් පූජකතුමා ක්‍රිස්තු වර්ෂ 270 පෙබරවාරි 14 දා. ඝාතනය කෙරුණා
පෙබරවාරි 14 වැලන්ටයින් පූජකතුමාගේ දෛවෝපගත දිනයක්. මොකද පුරාණ රෝම සිරිත අනුව ආදරයේ දෙවඟන ජූනා සමරන දිනය යෙදී තිබුණෙත් මෙදාටමයි. 

මෙයින් පසුව ආදරයේ නාමයෙන් ජූනා දෙවඟන ඉතිහාසයෙන් මැකී ගොස් ඒ තැන වැලන්ටයින් මුනිවරයාට ලැබුණා. මරණයෙන් පසු එතුමා ශාන්ත වැලන්ටයින් මුනිතුමා බවට පත්වුණා.
එතුමා බන්ධනාගතකර සිටි අවදියේ මුණ ගැසුන බන්ධනාගාර පාලකයාගේ දියණියට  තමා ඝාතනය කිරීමට පෙර ලියු ලිපිය අවසන් කලේ  ”Love from your Valentine”  කියායි. තවමත් ලෝකවාසී තරුන තරුණියන් එතුමාට ආදරේ කරනවා.
මමත් අද  වැලන්ටයින් දිනය සමරනවා. පෙබරවාරි 14 දා මගේ පියබද 73 වෙන උපන් දිනය සමරනවා !. 
ඉතින් මාත් විවාහයට වසර දෙකකට පමණ පෙර සිට ආදරවන්තයින්ගේ දිනය සමරන්නෙක් බවට පත්වු 👧👧👧නා.

 




A day in the life

Tuesday, February 11, 2025

මානුෂිකයි නේද ?.




මම මේ කියන්න යන්නෙ පෘතුගාලයේ තියන එක්තරා ප්‍රධාන පෙලේ සුපිරි වෙළෙඳසලකට ගිය වෙලාවේ දකින්න ලැබුන ලස්සන වගේම හරිම මානුෂිය සිදුවීමක් ගැන.
මම මේ සුපිරි වෙළෙඳසලට උදෙන්ම ගියා ගෙදරට අවශ්‍ය බඩු ටිකක් ගන්න, ඒ ගිය වෙලාවේ ලොකු සෙනගක් හිටියෙත් නෑ. මම ඉතිං මට අවශ්‍ය බඩු ටික අරගෙන කැෂියර් එකට ගියා බිල ගෙවන්න, ඒ ගිය වෙලාවේ මට කලින් කෙනෙක් සහ මට පිටුපසින් තව කෙනෙක් විතරයි පෝලිමේ හිටියේ. මට කලින් කෙනා එයාගේ බඩු වලට බිල ගෙවද්දී, ඒ කවුන්ටරය ලඟ ගෑනු ළමයි දෙන්නෙක් වැඩ, එක ගෑනු ළමයෙන් සාමාන්‍ය විදියට, බඩු වල බාර් කෝඩ්, කෝඩ් රීඩර් එකට අල්ල අල්ල බිල දානවා, කවුන්ටරේ කිට්ටුව ඉන්න අනිත් ගෑනු ළමයා හරිම හිමීට, මට කලින් ඉන්න කෙනා ගත්තු කිරන බඩු ටික තරාදියේ තියලා බලනවා. ඊට පස්සේ අපේ දිහා බලන් ඉන්නවා, ඊට පස්සෙ ආයෙත් තරාදිය පොඩ්ඩක් පිහිදනවා. මම ටික වෙලාවක් බලාගෙන ඉද්දි මට තේරුනේ ඒ කවුන්ටරය ලඟ උදව්වට ඉන්න ගෑනු ළමයා බුද්ධිය වර්ධනය අතින් අඩු මට්ටමක ඉන්න ළමයෙක් කියලා. ( differently able ) ඇත්තටම කියනවනම් පෘතුගාලයේ තියන ලොකුම සුපිරි වෙළෙඳසල් ජාලයක ඒ වගේ තත්වයක ඉන්න කෙනෙක්ට වැඩකරන්න දෙනවා කියන එක මම ඒ වෙලාවේ මැජික් එකක් විදියට දැක්කේ . ඒකට හේතුව මම මීට කලින් එහෙම දෙයක් මගේ ජිවිත කාලයට දැකලා නොතිබුන නිසා ( සමහර විට වෙනත් රැකියා ස්ථාන වල මේ වගේ අවස්ථාවන් ලබා දෙනවා ඇති ).
හැබැයි මට මේ දේ හරියටම තහවුරු කරගන්න ඕන නිසා මම හිතුවා කැෂියර් එකේ ඉන්න ගෑනු ළමයාගෙන් අහන්න අනිත් ගෑනු ළමයා එතන වැඩ කරන කෙනෙක්මද කියලා. ඒක නිසා පෝලිමේ මට පිටිපස්සේ හිටපු කෙනාට මම, මට කලින් යන්න දීලා මම ඒ මොහොතේ පෝලිමේ අන්තිමය උනා. එතකොට මට හරියටම කලබලයක් නැතුව විස්තරය අහගන්න පුළුවන් නිසා. සාමාන්‍යයෙන් මට ඔහොම දෙයක් හරියටම තහවුරු කරගන්න ඕන කියලා හිතුනොත් මම කොහොම හරි ඒ දේ තහවුරු කරගන්න තමයි බලන්නෙ.
ඉතිං මම අන්තිමය විදියට බිල දාන්න ගිය වෙලාවේ, මට හිතේ තිබුන ප්‍රශ්නය නිරාකරණය කරගන්න ප්‍රශ්නය අහන්න ලෑස්තිවෙන කොටම, කැෂියර් එකේ හිටපු ගෑනු ළමයා අනිත් උදව්වට ඉන්න ගෑනු ළමයාගෙන් හැරිලා ඇහුවා "Como estás, minha querida, está cansado? Diga-me se está cansado" ( "කොහොමද මගේ මැණික? ඔයාට මහන්සිද, මහන්සිනම් මට කියන්න හොඳේ" ). මට ඒක ඇහුන ගමන් හිතට හරිම සතුටක් දැනුනා.
ඒ එක්කම ඒ උදව්වට හිටපු ගෑනු ළමයා, පොඩි බබෙක් වගේ හරිම ආදරෙන් පිළිතුරු දුන්නා, " නෑ මට මහන්සි නෑ, ස්තුතියි ඇහුවට කියලා". ඊට පස්සෙ ඒ ගෑනු ළමයා හිමින් හිමින් ගිහින් බඩු ගත්තු අය දාල ගියපු කූඩ ටික එකතුකරන්න ගත්තා. දැන් තමයි මට හොඳම වෙලාව කියලා, මම කැෂියර් එකේ හිටපු ගෑනු ළමයට කිව්වා. " සමා වෙන්න මම මේ අහන දේ වැරදියට හිතන්න එපා, අර ගෑනු ළමයා ඔයාලා එක්ක වැඩ කරන කෙනෙක්ද නැත්නම්, ඔයාගේ කව්රු හරිද" කියලා. ඊට පස්සෙ මට කිව්වා "නෑ එයා මෙතන වැඩ කරන කෙනෙක් තමයි. දැන් දවස් තුනක් තිස්සේ එයා මෙතන වැඩ " කියලා.
එහෙම කියපු ගමන් මට හරියටම මගේ හිතේ තිබුන කුතුහලය නැතිකරගන්න පුළුවන් උනා. මට මේ සිද්දියෙන් හිතට වැදුන සුන්දරම දේ තමයි, ඒ ගෑනු ළමයට කැෂියර් එකේ ඉන්න ගෑනු ළමයා වෙනසක් නොකර, හිමින් වැඩ කරන එකට පොඩ්ඩක් වත් තරහක් නොගෙන ආදරෙන් කතාබහ කරලා ඉන්න එක. ඒ වගේම වැදගත්ම දේ තමයි, පෘතුගාලයේ තියන ලොකුම සුපිරි වෙළඳ සල් ජාලයක මේ වගේ differently able ළමයෙකුට රැකියාවක් දුන්න ඒ ආයතන ප්‍රධානින්ගේ තියන සුන්දර මනුස්සකම. මට මේ දේ මහලොකු දෙයක් විදියට පේනවා ඇත්තෙ සමහර විට මම මෙහෙම දෙයක් දැකපු පලවෙනි අවස්ථාව නිසා වෙන්න ඇති. ඒත් මට මේ දේ ලියන්න හිතුනේ. මිනිස්සු අනිත් මිනිස්සුන්ගේ අසරණ කම් දැනගෙන, හැම කෙනාටම උදව් කරගෙන, සතුටින් සහයෝගයෙන් ඉන්නවනම් මේ ලෝකේ කොච්චර ලස්සන්න වෙයිද. අපි අපේ වටේ ඉන්න හැම කෙනාටම එක විදියට හොදින් සලකන්න පුරුදු වෙමු. මේ වගේ සේවා ආයතන වලින් අපිට ඒකට උදාහරණයක්ම දීලා තියනවා.එහෙම උනාම හැමෝටම මේ ලෝකේ පහසුවෙන් ජීවත් වෙන්න පුළුවන් වෙයි.
A day in the life

Monday, January 20, 2025

සීයා කියා දුන්න ජීවිත පාඩම





අපේ සීයා කියා දුන්න ජීවිත පාඩම...
1. අඩුවෙන් කතා කරන්න සහ වැඩිපුර සවන් දෙන්න. ඔබට යමක් පැවසීමට ඇති විට පමනක් එය කතා කරන්න, එවිට ඔබේ කතාවට මිනිසුන් උනන්දුවනවා.
2. ආගම, දේශපාලනය සහ මතභේද වැනි විෂයයන් සම්බන්ධයෙන් කිසිවිටෙක මිනිසුන් සමඟ වාද නොකරන්න. ඔබට ඔවුන් සමඟ එකඟ විය හැකි නම් අහගෙන ඉන්න නැතහොත් ඒවා නොසලකා හැර ඉවත්ව යන්න. ඔබ ඔවුන් සමඟ එම විෂයයන් සම්බන්ධයෙන් තර්ක කිරීමට කැමති නම්, ඔවුන් ඔබව මඩවලට ඇද දමනවා ඇත.
3. ඔබ කතා කිරීමට පෙර සිතන්න. ඒ ගැන නොසිතා යමක් කීමට ඉක්මන් වීමෙන් පසුව පසුතැවිලි වන දෙයක් පැවසීමට හේතු විය හැකියි.
4. අන් අයට නිහතමානී හා ආචාරශීලී වන්න. ඔවුන් ඔබට කෙසේ සැලකුවත් කමක් නැත. අනාගතයේදී ඔවුන් ඒ ගැන පසුතැවෙනු ඇත.
5. ඔබේ හැඟීම් පාලනය කරන්න.
තර්කයට වේගයෙන් ධාවනය කිරීමට ඉඩ දෙන අතරම ඔබ දැඩි හැඟීම් පසුපස අසුනේ තබා ගත යුතුයි.
6. ඔබගේ මීළඟ පියවර කිසිවෙකුට හෙළි නොකරන්න. තමන් නොදන්නා දේට පහර දෙන්න කාටවත් බැහැ.
7. ඔබ ගැන කතා නොකරන්න. ඔබ වෙත අනවශ්ය අවධානය යොමු කිරීමට විරුද්ධ වන්න.
8. අන් අය සමඟ කතා කිරීමේදී සෑම විටම ඇස් සම්බන්ධ කර විශ්වාසයෙන් සිටින්න. කතා කරන විට සියයට 50ක් සහ සවන්දීමේදී 70%ක් ඇස් සම්බන්ධතා පවත්වා ගන්න.
9. කිසිවිටෙක කෙනෙකු පිටපත් කිරීමට උත්සාහ නොකරන්න. ඔබම අද්විතීය වෙන්න.
10. ඔබට සම්පූර්ණ කැපවීමක් කළ නොහැකි දෙයක් ආරම්භ නොකරන්න.
11. නිශ්ශබ්දතාවය සතුරන් සඳහා හොඳම පිළිතුරයි. ඔවුන්ට අවශ්ය අවධානයන් පෝෂණය කිරීම නවත්වන්න.
12. විශිෂ්ට අදහස් ඉදිරිපත් කිරීමේ හැකියාව සඳහා ඔබම පුහුණු වන්න. ඉතා විශ්ලේෂණාත්මක වන්න, මෙය ඔබට දේවල් වෙනස් ලෙස දැකීමට උපකාරී වනු ඇත. ඔබ කරන ආකාරයටම දේවල් කිරීමට හේතු තිබේ. ඔබේම අද්විතීය ආකාරයෙන් දේවල් දැකීමට නිදහස් වන්න.
13. ජන සමූහ හා පුද්ගලයන් අන්ධ ලෙස අනුගමනය කරන්න එපා. සෑම විටම කරුණු සහ තර්කය මත පදනම්ව තීරණ ගන්න. ඔබේ නිවැරදි මාර්ගය තෝරා ගැනීමට තරම් නිර්භීත වන්න.
14. ලෝකයේ නාට්යවලින් වළකින්න.
රගපෑම් හා හැසිරවීම සම්බන්ධයෙන් ආරක්ෂාකාරීව වළකින්න.
15. අර්ථවත් ප්රශ්න ඇසීමට පසුබට නොවන්න. එවිට යහපත් සංවාදයට ඔබ අවධානය මෙන්ම උනන්දුව දක්වන බව පෙනේවි.
16. සෑම විටම අන් අයට උපදෙස් ලබා නොදෙන්න. එවිට එයද සෑම විටම පහසුවෙන් ලබා ගත හැකි උපදේශයන් සමාන වේ.
17. ඔබ යම් දෙයක නිරත වන්න. ක්රියාකාරී වන්න. කිසිවිටෙක එකම විදියකට සිටීමට සහ සදාකාලිකව ඔහේ කැරකි කැරකි සිටින්නකු බවට පත්වීමට උත්සාහ කරන්න එපා.
සීයා දුන්න නොයෙක් උපදෙස් එදා ගනන් නොගත්තට කාලය එක්ක තේරෙනවා ඒවා ජීවිතයට කොතරම් වැදගත් ද කියලා..

 

දැනුම් සයුර danum sayura

උපුටාගැනිමකී..

A day in the life

Saturday, January 18, 2025

මම කියු නැන්දා





සුදු පාට චූටි මල් සාරියක් ඇඳගෙන
දුවේ ඒ සිටින්නේ මම කියූ නැන්දාය
දශක ගණනාවකට පසු
නොම්මරේ හොයාගෙන කතා කර,
දුවගෙ වෙඩින් එකය, එන්නය කියා කිවුවම,
කින්ද මන්දයි නොඅසාම, එන්නම්ය කිවුවාය.
මාතරට ආවේ නුවර සිට පෙරේදය.
එයාලගෙ මහ ගෙවල් අකුරැස්ස හරියේය.
දින දෙකක් නෑදෑ ගෙවල් වල කැරකිලා
මූණ කරකුට්ටන් වෙලායැයි
උදේ හමුවූ වෙලේ චෝදනා නැගුවාය.
එයා ඉස්සරත් එහෙමය.
වැස්සත් බනින්නේ මටය.
සුදු පාට චූටි මල් සාරියක් ඇඳගෙන
දුවේ ඒ සිටින්නේ මම කියූ නැන්දාය.
එයා මට කලින් බැන්දාය.
අපට අප නැති වුනේ මගේ වරදින් කියා
අවසාන දවස් වල බැන්නාය.
දහසකුත් වැරදි කර මා යලිත් ඇමතුව ද
ඇය මාව තුරුලු කර ඉම්බාය.
මම කරපු මෝඩ වැඩ දරාගනු නොහැකි තැන
ආදරේ යැයි මැවූ සිහින හැම බිඳුණු තැන
ඉවසලා ඉවසලා තව ටිකක් බලා හිඳ
වෙන අතක් බලන්නට හිතුවාය.
බඳින්නට පෙර දින ද අමතලා ඇඬුවාය.
එයා එයාටත් වඩා මට ආදරේ කලාය.
මට ඒක තේරුණේ පහුවෙලාය.
සුදු පාට චූටි මල් සාරියක් ඇඳගෙන
දුවේ ඒ සිටින්නේ මම කියූ නැන්දාය.
පොඩි දූ පැටියෙකු හදමුයි කියා දවසක,
මා සමග එකතු වී,
"උත්තරා" යැයි සුන්දර නමක් පවා දමා එදවස,
අඳින්නට රෝස පැහැ
ගවුම් කොට පවා තෝරා කෙල්ලෙකුට,
බඳින්නටත් බොහෝ කලක සිට,
ඇය මේ ලොව සුන්දරම අම්මා වූවාය.
අම්මෙකු වන්නට නොහැකි වේයැයි කියා,
කතන්දර දහසකුත්, තව ටිකකුත් අසා,
මුලු මහනුවරම සමග සටන් කොට
දික්කසාදය ගත්,
ඇය මේ ලොව නිර්භීතම අම්මාය.
කවුරුවත් අම්මාය කියලා නොකීවත්
කිසිදාක අම්මාය කියා ඇය නොඇහුවත්
විශ්වාස කරන්න,
ඇය මා දන්නා හොඳම අම්මාය.
සුදු පාට චූටි මල් සාරියක් ඇඳගෙන
දුවේ ඒ සිටින්නේ මම කියූ නැන්දාය.
ඔබ ඉපදුණා කියලා කාගෙන් හරි ඇහුණාම
එකතු කරගෙන සිටි ඇඳුම් මලු ගාණක්
අඥාතව මා නමට එවුවාය.
අද ඒක ගැන ඇහුවාම,
මොකුත් නොකියා හිනැහුණාය.
අත කටට තියාලා, "ශ්ශ්" හඬක් නැගුවාය.
ඒ මේ අත යමින්, පැරණි මිතුරන් හමුවෙමින්
අතරින් පතර විවේක කාමරයට ගොස්
කොණ්ඩයද සාරියද ආයෙ ආයේ සකසමින්
එදාටත් වඩා ලස්සන ගැන වද වෙමින්
ඉඳහිට මම දෙස ද බලමින් නොබලමින් හිනැහෙමින්
සුදු පාට චූටි මල් සාරියක් ඇඳගෙන
දුවේ ඒ සිටින්නේ මම කියූ නැන්දාය.
ඔබේ නම "උත්තරා" කියලා උදේ මම කිවුවාම
ලොකු කඳුලු බිඳු දෙකකින් ඇගේ ඇස් තෙමුණාය.
| මහේල හෙට්ටිආරච්චි
A day in the life

Friday, December 13, 2024

මම - පුර්විකාවක් .




මම ලොකු පුතා. වැදගත් නොවන චරිතය. හදහන කියන හැටියට කේතු මහා දසාවෙන් අවුරුදු හතරක් ඉදිරියට තියාගෙන ඉපදුන පින්වත් කුමාරයා. ඒ අවුරුදු හතර එවරවෙන්නේ සිකුරා ලබලා. තාත්තයි අම්මයි කියවන කොට හිතෙන්න ඇති කාලා බීලා,ජේත්තුවට ඇදලා, සුව පහසු කාලයක් ඇතුලේ ජීවිතේ නාස්තිකරගන්න ඇති කියලා මේ කාලේ. අධ්‍යාපනයට වඩා වෘත්තියට යොමුවුන අධ්‍යාපනය උසස් පෙලින් නිම කල ඒ කාලය මට අද නම් සංවේගයට කරුනක්. මම ඒ නරක ආදර්ශයට දරුවන් යොමු කරන්න කැමති වුනේ නැහැ. ඒ යුගයත් හැත්තෑවේ දශකයත් වෙනස්. ජීවිතය සමබිමක ගලාගෙන ගිය ,යන ගමනක් නෙමෙයි. රැලි හෙල් බෑවුම් කදු තරණය කරමින් ගිය දුර ගමනක්. දශක හතයි දශම හතකට දැනෙන්නේ විඩාවක්. කළකිරීමකට වඩා කිසිවක් කෙරෙහි ආසාවක් කැමැත්තක් නැති මහත් උදාසීන බවක්. විමුක්තිය නිදහස සොයාගෙන යන්න තියෙන්නේ එක් තැනයි. කියලා හිතෙන පාලුවක්. බෞද්ධයෙක් ලෙස හිතන්නත් කියවන්නත් පටන් ගත්තම , බෞද්ධ සාහිත්‍යය අත්හැර හිතන්න යොමු වුනාම අතීතය අත්හැර වර්මානය ගෙවීම පහසුවක්. තවත් මේ නිසරු කය නඩත්තු කිරීම නොවැදගත් කාර්යයක්. දවසින් දවස අක්‍රීයවන ඉන්ද්‍රීයයන් නොයෙක් ක්‍රම විදිවලින් යථාවත් කරන්න දරන උත්සහාය මට නම් කලකිරවන්නක්. එය පලරහිත කටයුත්තක් කියලා මගේ මනස මට කියවන්න පටන් අරන්…. මට හිතනා තරමින් මගේ වගකීම් වගවීම් බිංදුව වෙලා. මට වගකිම් වගවීම් කරන පිරිසකගේ උත්සහායක මැදිහත්වීමක මම ධන අගයක් බවට පත්වෙලා. මට නික්ම යන්න පුලුවන්නම් . මා නික්ම යනවා නම් ඔවුන්ගේ මැදිහත්වීම් සූන්‍යවී යනවා නේද මගේ මනස කියවන්න පටන් අරන්. මගේ විකාරත් සමග ආයෙත් ඉඩක් ලදොත් හමුවෙමු.


A day in the life

Wednesday, December 11, 2024

අම්මා.





නොවැම්බර 29 ……..

අම්මා අප අතරින් වෙන්වු දවස

එතුමිය අවුරුදු අනූඅටක් ආයු  සම්පත් විද නිදුක් නිරෝගීව අපත් සමග සතුටින්

කාලය ගත කලා.

එක් හැන්දෑවක පපුවේ වේදනාවක අනතුර සදහන් කර සන්සුන්ව දෙනෙත පියා ගත්තා.

අම්මා අධිරාජිණියක්.

ඇයට පුංචි පාර්ලිමේන්තුවක් තිබුනා.

එය හරියට ජනරජ ව්‍යවස්ථාවට අනුව පාලනය වුන සිරිමාවෝ මැතිනියගේ පාලන ක්‍රමය වගේ.

දෙන්නම එකම ගමේ නොවැ.

තාත්තාට හිමිවුනේ ජනාධිපති ධුරය.

ඔහු අත්සන් කරනවා පමනයි.

අම්මා තමයි විධායකය සහ ව්‍යවස්ථාදායකය.

අපි යටත් වැසියෝ.

නවයක්…….

ලේසියෙන් ආංබාංකරන්න පුලුවන්යැ

කෙල්ලෝ තුන් දෙනෙක්.. කොල්ලෝ හය දෙනෙක් ..

මේ ඔක්කොම කර ගෙන අපිට කන්න බොන්න දීලා ලොකු මහත් කලා කියන එකත් විශිෂ්ඨයි.

මම ගෙදර ලොකු එකා ඊළගට නංගී.

අම්මා දුෂ්කරතා වින්දේ මේ  කාලේ.

තාත්තා පුංචියට පටන් ගත්ත ව්‍යාපාරය ළදරු අවධියේ.

අපිට තිබුන සම්පත් සීමිතයි.

කන්න බොන්න අඩුපාඩුවක් නැතිව තාත්තා සැපයුවත් හරි හමන් ඉන්න හිටින්න තැනක් තිබුනේ නැහැ.

අම්මා මේවා සීරුවට කළමනාකරන්න කොයිතරම් වෙහෙසෙන්න ඇතිද කියලා හිතන්න පටන් ගත්තේ කර දඩු උස්මහත් වුනාට පස්සේ………..

දරටික පලාටික වතුර එක්රැස් කරගෙන අපි නඩේ බලා කියා ගන්න මාර යුද්ධයක් කරන්න ඇති.

තාත්තා ටිකින් ටික ගොඩනැගෙන විට..

වැටිලා ඉන්න ගෙවල් දොරවල් ලැබෙන කොට

ගෙදර පිරිස එකා දෙන්නා වැඩිවෙන කොට අම්මාට පහසුවට 

ගෙදර අත් උදව්වට කවුරුන් හෝ හිටියා පස්සේ කාලෙක.

ඒත් අම්මාගේ වැඩ කටයුතු නම් අඩුවක් උනේ නැහැ.

ඈට නිසි පිලිවෙලට වැඩ ඕනි. කවුරු කලත් අඩුපාඩු. ඉතින් කොහොමද වැඩ අඩුවෙන්නේ ?.

කාලය ගෙවී යන කොට ගෙදර එකා දෙන්නා අඩු වෙන්න පටන් ගත්තා

හතී දීපංකරේ විසිර ගියා.

සිංහල අවුරුද්දට අම්මගේ සෙවනට එකතු වෙනවා.

ඒ අතර එකා දෙන්නා අම්මා බලන්න එනවා.

අම්මගේ සතුට…..දරුවන්ගේ පැමිණීම.

අම්මගේ දරුවෝ ඊට පස්සේ දරුවන්ගේ දරුවෝ.ඊටත් පස්සේ දරුවන්ගේ දරුවෝත් මෙහෙම පරම්පර තුනක්….පුතාලා දුවලා .මුණුපුරු මුණුපිරියෝ,මී මුණුපුරු මුණුපිරියෝ……..

අම්මගේ සතුට කොයිතරම් වෙන්න ඇත්ද ?.


A day in the life

Saturday, November 30, 2024

ජීවිතය……..







ජීවිතය……..

මට හිතුනා තාත්තගෙන් පටන් ගන්න.

එහෙම හිතුවත් තාත්තා වෙන්න මට බැහැ.

ගම්පෙරලියේ ජිනදාස මලය රටට යනවා.ඒ කියන්නේ වියලි කලාපයට.

ජිනදාස අසාර්ථක වෙනවා.

පියල් කොළඹට සේන්දු වෙලා සාර්ථක වෙනවා.

ගම්පෙරලිය සිදුවන කාලේ  දකුනේ උදවිය රැකියා සොයාගෙන දිවයිනේ සී සී කඩ වෙනවා.

දකුනේ නතරවුන අයට ප්‍රශ්න ,ගැටලු විසදා ගන්න දහ අතේ කල්පනා කර කර ඉන්න කොට මේ සී සී කඩ ගිය පරපුර එක එකතැන්වල සාර්ථක වෙනවා. 

අසාර්ථකවුනා නම් චූටිම චුටී දෙනෙක්.

දිවයිනේ හැම ගම්පියසකම මාතර  වැලිගම අහංගම ගාල්ල නමින් ස්ටෝර්ස් , හෝටල් ,බේකරි.ග්‍රොසරීස් , ටෙක්ස්ටයිල් ව්‍යාපාර ඇරඹෙනවා.

මේවා පුංචියට පටන් අරන් ස්ථාවර වෙනවා.

මේවායේ අර්ථපතීන් “ මුදලාලි “ ලා වුනා.

වැලිගම මුදලාලි ඉන්නේ හැටන් වල. ඒ වගේ හැම නගරයකම වැලිගම , අහංගම ගාල්ලේ මුදලාලිලා හිටියා.

අන්තිමට කතාවක් හැදුනා “ බෙන්තර ගගෙන් එහා ඉදන් ඇස් ඇරුන පූස් පැටියෙක් වත් මෙගොඩට ගේන්න එපා “ කියලා

මාර්ග පද්ධතිය අද වගේ නොදියුණු ඒ කාලේ කොළඹට නැත්නම් පානදුරේට ඇවිල්ලා තමයි දකුනේ උදවිය සී සී කඩ වුනේ .ඒක කරන්න බෙන්තර ගගෙන් එගොඩ වෙන්න එපාය.

අපේ තාත්තත් ගැටවරකාලේ දකුණට ආයුබොවන් කිව්වා.

දැන් වගේ ලොකුවට අඩුම කුඩුම ගොඩක් පොදි බැදගෙන නෙමෙයි.

තාත්තා අබිමානෙට කියන්නේ “ මම ගෙනාවේ සරමයි බැනියමයි විතරයි බන් “ කියලා.

ඒ ඇවිල්ලා නුවරඑළියේ , දික්ඔයේ., තලවාකැලේ තැනින් තැන කලින් කල පලින් පල ඉදලා හපුතලේට ඇවිල්ලා අහංගම ව්‍යාපාරිකයෙක් ගාවා වැඩ කරලා .

හපුතලේ ව්‍යාපාරිකයාට විවිධ තැන්වල ව්‍යාපාරික ස්ථාන කිහිපයක් තිබිලා .අවසානයේ බෙලිහුල්ඔය තිබුන එතුමාගේ ව්‍යාපාරක ස්ථානයේ කටයුතු කරමින් ඉන්න ගමන්..පුංචි කාමරයක් කුලියට අරන් බුලත් දුම්කොල පුවක් වගේ පුංචි පුංචි දේවල් අළවි කරන්න පටන් ගත්තා.

එතන තමයි තාත්තගේ ඇරඹුම.

අපේ උපත.

තාත්තාට අම්මා මුණ ගැහුනා.

ගෙවල් දොරවල් හැදුවා වතුපිටි උරුම කරගත්තා

අහංගමින් සහෝදරයෝ එක් කරගනවිත් එයාලා ව්‍යාපාරිකයෝ කලා.

අවුරුදු අසු අටක් ආයු විද මිය පරලොව ගියා.

අද තාත්තගේ දරුවෝ රත්නපුර දිස්ත්‍රික්කයේ සී සී කඩ ගිහින් පැල වෙලා.

සමහරු ඇමරිකාවේ. තවත් සමහරු ඔස්ට්‍රේලියාවේ.ජාතික තලයේ සමාජ සේවකයෝ ,රාජ්‍ය නිළදාරින් ව්‍යාපාරිකයෝ..

තාත්තට සමවෙන්න අපිට කවදාමවත් බැහැ.

තාත්තා විශිෂ්ඨයෙක්.

A day in the life

Tuesday, November 19, 2024

මම මගේ නෙවෙයිද ?.






වැස්ස වහිනවා. පරිසරයත් සීතලයි.

මට ගිය අවුරුද්දට වඩා මේ අවුරුද්දේ සීතල දැනෙනවා.

ගිය අවුරුද්දට වඩා මේ අවුරුද්දේ මම දුර්වල වෙලාද .

මේ අනම් මනම් හිතෙන්න පටන් ගත්තේ දැන් කාලෙක ඉදන්.

මාස කීපයකට ඉස්සෙල්ලා මහා මැතිවරණ උණුසුම පටන් ගත්තා 

අවුරුදු පහෙන් හතරෙන් හයෙන් හතෙන් ආපු මැතිවරණ වලදී  1965 වගේ ඉදන් එහාට දුවනවා.

මෙහාට දුවනවා. 

මේ පාර ලොකු මාමාට . ලොකු තාත්තට . ලොකු අයියට බැහැ . ගෙදරට වෙලා ඉන්න අපි බලා ගන්නම්

ඔන්න ඔය වගේ ප්‍රතිචාර තමයි හමුවුනේ.

දුර බැහැරක මළ ගෙදරක් අහන්න ලැබෙනවා.

ගිහින් එන්නම ඕනි.

තාත්තා යන්න එපා. තාත්තට යන්න බැහැ.

කවුද එහේ තාත්තා බලා ගන්නේ ?.

වැඩි ප්‍රශ්ණ මට නෑ.

අහගෙන පහු බහින්නයි වෙන්නේ

මම නිශ්ශබ්ද වෙනවා.

මළ ගෙදර ඇත්තන්ට පණිවිඩයක් තියෙනවා.

මටත් ඒ ප්‍රතිචාරය ලැබුනට කමක් නෑ කියලා මම හිතනවා.

ඉන්න අයට කරදරයක් නෑ නේ.

නාන්න උණුවතුර.

උදේ හවස විටමින් A, D,E.B12 , තවත් multi vitamine.

බෙහෙත් වට්ටෝරුව  පලකලොත් මම ෆාමසියක් කියලා කියාවි.

ඇත්තටම මම මගේ නෙවෙයිද ?. 


A day in the life
 

මීදුම Published @ 2014 by Ipietoon