පරිවර්ථනය - Translate සිංහල > TAMIL> ENGLISH

Friday, April 26, 2024

මිනිස්සු කියනවා.



එක්තරා ධීවර ගම්මානයක අවංක හිත හොඳ ගැහැණියක් ජීවත් වුණා.
ඇයගේ සැමියා බේබද්දෙක්.
ඇයගේ ගමෙන් ආපු අයගේ ඥාති සහෝදරයෙක් ටික දවසක් මේ ගෙදර නැවතිලා හිටියා.
ඥාති සහෝදරයා ඉන්න දවස් ටිකේ මේ කාන්තාව වෙනදට වඩා පිළිවෙලට රසට හොඳට කෑම ටික හැදුවා.
ඉතිං ඇයගේ බේබදු සැමියා අතහරි කැමැත්තෙන් ඒ කෑම කෑවා.එයාලගේ ළමයි දෙන්නත් ඒ කෑම කෑවේ හරි මේ සතුටින්.
ටික දවසකට පස්සේ ඥාති සහෝදරයා යන්න ගියා.කාන්තාව ආපහු පුරුදු විදිහට අර පිරිමැස්මෙන් කෑම හදන්න පටන් ගත්තා.
එක දවසක් හොඳටම බීලා ආපු සැමියා උයල තියෙන කෑම ගැන තෘප්තිමත් නොවී ඇයට බනින්න පටන් ගත්තා.
"අරූ ඉන්න දවස්වල නම් උඹ රසට ඉව්වා.ඔව් ඉතිං බඳින්න ඉස්සර කාලේ ඉඳන් ඌ උඹේ පෙම්වතා කියල මම දන්නවා. ඌ ඉන්නකම් දිව්යලෝක රහට ඉව්වා.අපරාදේ උඹ ඌත්එක්කම ගියේ නැත්තේ. මම දන්නවා ඕක මේ ගේ ඇතුලේ ඉන්න දවස්වල උඹ නටපු නාඩගම්"
ඇයගේ සැමියා එහෙම කියලා කෑ ගැහුවා.අහල පහල ගෙවල්වල මිනිස්සු මේ කතාව අහගෙන හිටියා. බේබදු සැමියාට නම් පහුවදා උදේ වෙති ඔය කිව්ව කිසි දෙයක් මතක තිබුණෙ නෑ.හැබැයි අහල පහල ගෙවල් වල අය හිටියේ හොඳ සිහියෙන් හින්දා ඒගොල්ලන්ට මේක අමතක වුණේ නෑ.
අහවල් ගෑනිගෙ මිනිහා මෙහෙම කතාවක් කිව්වයි කියලා කතාව ගම්මානෙ ප්රසිද්ධ වුණා.සමහර අය ඇවිල්ල කාන්තාව එක්ක ඒ කතාව කිව්වා.
"ඔයාගේ ඥාති සහෝදරයා ගෙදර ඉන්න කාලේ එයත් එක්ක සම්බන්ධයක් තිබිලා මිනිහගේ අතටම අහු උනා කියලා ගමේ අය කතා වෙනවා"
කාන්තාවට හරිම කණගාටුවක් ඇතිවුණා.ටිකෙන් ටික එයාට ගෙදරින් එළියට යන්න බෑ කියලා හිතෙන්න පටන් ගත්තා.
"අරයත් මේ කතාව දන්නව ඇති. මෙයත් මේ කතාව දන්නව ඇති. මිනිස්සු මාත් එක්ක හොඳට කතා කරලා මම එතනින් ගියාට පස්සේ ඒ ගැන කතා වෙනවා ඇති.කිසිම වරදක් නොකළ මං ගැන මිනිස්සු ඒ ඒ වගේ වැරදි අදහසක ඉන්න එක මම කරපු මොන පවක් හින්දා සිද්ධ උන දෙයක්ද දන්නේ නෑ"
ඔය වගේ හිත හිත දවස් ගෙවනකොට කාන්තාවට කෑම රුචියක් නැති වෙලා ගියා.එයා කෙට්ටු වුණා.සතියකට දවසක් දෙකක් මාළු පොළට ගියත් වෙනද වගේ එයාට කෑ ගහලා මාළු ටික විකුණගන්න බැරි වුණා. එයා හැම වෙලාවෙම හිටියේ එයත් එක්ක කතා කරන හැමෝම අර කතාව දන්නව ඇති කියලා සැකෙන්. ඔහොම යනකොට කාන්තාවට ගෙදර වැඩත් අත පසු වෙන්න පටන් ගත්තා.
මේ කාන්තාවගේ ක්රියාශීලී ගතිය අඩුවෙලා ගිහින් එයා මන්දගාමී උනාම ගෙදර වැඩ පළත් දරුවන්ගේ වැඩපළත් අතපසු වුණා. ඊට සමගාමීව හුඟක් දක්ෂ ශිෂ්යයෙක් උනා මේ කාන්තාවගේ ලොකු පුතාගේ අධ්යාපන කටයුතුත් අඩාල වුණා. ලොකු ළමයා හරි වෙලාවට අධ්යාපන ශාලාවට යන්නේ නෑ.ගෙදර වැඩ කරගෙන යන්නේ නෑ. ශිෂ්යත් ඕලාරික වෙලා වගේ හිටියා.අධ්යාපනශාලාවේ ගුරුවරයා බොහොම බුද්ධිමත් කෙනෙක්.දක්ෂ කෙනෙක්.ඒ වගේම මේ ධීවර ගම්මානයේ මිනිස්සු වැඩිපුරම සලකපු මිනිහෙක් හිටියනම් ඒ තමයි මේ ගුරුවරයා. මේ ගුරුවරයා හරහා තමයි ධීවර ගම්මානය ළමයි ඉගෙන ගත්තේ.ඒ වගේම ගමට අලුත් ව්යාපාරික අවස්ථා ආවෙත් මේ ගුරුවරයා හරහා.ඉතින් ගුරුවරයත් එක්ක හොඳින් ඉන්න තමයි කාටත් ඕන වුණේ.
ගුරුවරයා මේ ශිෂ්යයාගෙන් ඔහුගේ ඕලාරික මට හේතුව අහපුවහම එයා අර කතාව ගුරුවරයාත් එක්ක කිව්වා.ඒ කියන්නේ එක දවසක් එයාගේ තාත්තා බීමතින් ඇවිල්ලා එයාගේ අම්මට වෙන මිනිහෙක් එක්ක සම්බන්ධයක් තිබ්බයි කියලා කිව්ව කතාවක් මුළු ගමේම පැතිරිලා ගිහිල්ලා මිනිස්සු දැන් ඒක ඇත්ත කියලා විශ්වාස කරනවා.මිනිස්සු ඒ ගැන කතා වෙන එක ගැන හිතලම අම්මා මානසික අව පීඩනයට ලක්වෙලා කියන එක.
"ගුරුවරයා ටිකක් කල්පනා කරලා ශිෂ්යයාට කිව්වා හොඳයි පුතා උඹ හෙට ඉස්කෝලෙ එන්න එපා උඹ අම්මත් එක්ක මාළු පොළට පලයං.මම එතෙන්ට එනවා උඹගෙ අම්මව හම්බවෙන්න,මම ඔය ප්රශ්නෙ විසඳලා දෙන්නම්" කියලා.
ඇත්තටම ශිෂ්යයා පහුවදා අම්මත් එක්ක මාළු පොළට ගියා.ටික වෙලාවක් යනකොට සෙනඟ පිරිලා තියෙන වෙලාවක් බලලා ගුරුවරයාත් මාළු පොළට ගියා.ගුරුවරයා වටපිටාව හොඳට බලමින් අර කාන්තාව ඉන්න තැන හොයාගෙන ගියා.ඒ අතරේ මහලු පොළේ හිටපු හුඟක් දෙනෙක් ගුරුවරයාට නොමිලේ මාළු තෑගි දෙන්න ඉදිරිපත් වුණා.ඒත් ගුරුවරයා ඒ එක තෑගක්වත් බාරගත්තේ නෑ. ගුරුවරයා ගිහිල්ලා කාන්තාව ළඟ නැවතුණා.
"මට මේ එළු මස් එකෙන් රාත්තල් පහක් දෙන්න" තලපත් මාළු පෙන්නපු ගුරුවරයා කිව්වා. ගුරුවරයාට වැරදීමක් වෙලා කියලා හිතපු කාන්තාව "හොඳයි ගුරුතුමනි මේ අලුත්ම තලපත් මාළු කියලා කිව්වා.
"තලපත් නෑ නෑ මට ඕන ඒ එලු මස් වලින් රත්තල් පහක්"
"අනේ ගුරුතුමනි මේ එළු මස් නෙමෙයි මේ තලපත් මාලු"
"තලපත් මාළු.උඹට පිස්සු හැදී ගැනෙනවද මම දන්නෙ නැද්ද එළු මස් මොනවද තලපත් මාළු මොනවද කියලා මේ එලුමස්"
කාන්තාව පුදුම වෙලා බලාගෙන හිටියා ගුරුවරයට පිස්සු හැදිලාවත්ද?
"ගුරුතුමනි මේ මාලු පොළ මේකේ කොහෙද එළු මස් ඇත්තටම මේ තලපත් මාළු"
"මොන පිස්සුද මේ එළු මස්"
ගුරුවරයයි කාන්තාවයි වාද කරන්න පටන් ගත්තා. තවමත් යටහත් පහත් වුණත් කාන්තාව ස්ථිරව කියනවා මේ එළු මස් නෙමෙයි තලපත් මාළු කියලා. ටිකක් වෙලා මේ දිහා බලාගෙන හිටපු කාන්තාවගේ ලොකු පුතා අම්මට කිව්වා "අම්මේ ඉතිං ඕක තලපත් වුනත් එළුමස් උනත් මොකද .ගුරුවරයා සල්ලි දීලානේ අරගෙන යන්නේ ඕක දෙන්නකෝ" කියලා.
ඒත් කාන්තාව ඒකට කැමති වුණේ නෑ.ටික වෙලාවක් යනකොට ළඟ හිටපු මාළු වෙළෙන්දෝ ඔක්කොම මේ වටේට එකතු වුණා.ගුරුවරයා ස්ථීරවම කියනවා මේ එළු මස් කියලා.කාන්තාව ස්ථිරවම කියනවා මේ තලපත් මාළු කියලා.ටික වෙලාවක් යනකොට වටේට හිටපු ඔක්කොමත් කියන්න පටන් ගත්තා මේ එළු මස් තමයි කියලා.මේ වගේ වාදයක් විවාදයක් යන වෙලාවක ගන්නවනම් ගන්න ඕන වැඩිපුර වාසිදායක පැත්තනෙ.ගුරුවරයා තරහ කරගෙන බෑ.
"ඔව් ඔව්.මේ.එලු මස්.උඹට මොනවා වෙලාද උඹ එළු මස් අඳුරන්නේ නැද්ද?මේ ගුරුවරයාට ඔන්න ඔය එළුමස් ටික දීලා දාපන්"
"උඹලට පිස්සුද මේ මාළු පොළ.මේ තලපත් මාළු.මම උපන්දා ඉඳන් අඳුරනවා මේ තලපත් මාළු කියලා.හැබෑටම උඹලා ඔක්කෝටම පිස්සු හැදිලද?"
දැන් මුළු මාළු වෙළඳපොළම කියනවා ඒ එළු මස් කියලා.හැබැයි මේ කාන්තාව විතරක් තවමත් කියනවා මේ තලපත් මාළු කියලා.ගුරුවරයා ටික වෙලාවක් නිහඬව හිටියා.
" උඹ ටිකක් හිතපං..මේ තියෙන්නේ එළු මස් නෙමෙයි තලපත් මාළු කියලා මෙතන ඉන්න ඔක්කොම හොඳටම දන්නවා. හැබැයි තමන්ගේ වාසිය වෙනුවෙන් මාව අමනාප කරගන්න උන් එකෙක්වත් කැමති නෑ.මම අමනාප වුනොත් උන්ට ලැබෙන වාසි හුඟක් නැතුව යනවා.ඉතිං මේ තලපත් මාළු නෙවෙයි එළුමස් කියලා මම කියපු බොරුව ඇත්ත කියලා ඔප්පු කරන්න මුන් මාත් එක්ක එකතුවෙලා උඹට විරුද්ධව කෑගහනවා.මේ ජාතියේ මිනිස්සු උඹ ගැන කියන කතා ගැනද උඹ කනගාටු වෙන්නේ? මුන් උන්ගෙ වාසියට ඕන බොරුවක් ඇත්ත කරන ජාතියේ මිනිස්සු.උඹ කැමතිනම් තවත් කාලයක් මුං ඔබ ගැන කියන බොරුවලට දුක් වෙවී හිටපන්"
ඊට පස්සේ කාන්තාව අර බොරු කතාව ගැන මිනිස්සු මොනවා කතා වෙනවද කියලා හිතන්න ගියේ නෑ. මිනිස්සු කියන්නේ උන්ගේ වාසියට ඕන බොරුවක් ඇත්ත කරලා කතා කියන ජාතියක්. ඒක හින්දා ඒගොල්ලෝ ඔයා ගැන කියන බොරු කතා ගැන වද වෙන්න යන්න ඕන නෑ

සුජාතා මැණිකේ ඉහළගෙදර


A day in the life

Thursday, April 25, 2024

ගල හා වටිනාකම



එක්තරා පියෙකුට ඕනෑ උනා තමන් ගේ පුතාට ජීවිතේ වටිනාකම කියලා දෙන්න. ඔහු මේ තරුණයා ගේ අතට පොඩි ගල්කැටයක් දුන්නා. දීලා කිව්වා, " ඔයා මේ ගල අරගෙන පොළට ගිහින් ඔයාට හම්බ වෙන අයට පෙන්නන්න. කවුරුහරි මිලදී ගන්න ඇහුවොත්, අතේ ඇඟිලි දෙකක් පෙන්නන්න. ගානක් කියන්න එපා. ඒ වගේ ම කාටවත් ම මේක විකුණන්න එපා." කියලා.
තරුණයා මේ ගල අරගෙන පිටත් වුණා. ඔහුට පොළේ දී කාන්තාවක් හම්බ වුණා. මේ කාන්තාව මේ ගල් කැටය දැකලා කිව්වා,
" මේක මගේ ගෙදර මාළු ටැංකියට දාන්න පුළුවන්. මේක කීයද ?" තරුණයා අතේ ඇගිලි දෙකක් ඔසවලා පෙන්නුවා.
" රුපියල් දෙසීයයි ද ? මට මේක දෙන්න" කාන්තාව කිව්වා. නමුත් තරුණයා තමා ගේ පියා ගේ උපදෙස් මතක් කරගෙන ආපහු හැරිලා ගෙදර ආවා.
ඔහු පියාට කිව්වා සිදුවුණු සිදුවීම.
"දැන් මේ ගල අරගෙන කෞතුකාගාරයට යන්න. එතනදිත් මිලදී ගන්න කෙනෙක් ඇහුවොත්, කිසිවක් නොකියා අතේ ඇඟිලි දෙකක් පමණක් ඔසවන්න. නමුත් මතක තියාගන්න මේ ගල විකුණන්න එපා." පියා නැවත කිව්වා.
තරුණයා මේ ගල අරගෙන කෞතුකාගාරයට ගියා. ඔහු කෞතුකාගාරය බාරව සිටින තැනැත්තාට මෙම ගල පෙන්නුවහම, ඔහු කිව්වා ඔහු මේ ගල මිලදී ගන්න සූදානම් කියලා.
"කීයටද ගල විකුනන්නෙ?" ඔහු ඇසූවා.
තරුණයා නැවතත් අතේ ඇඟිලි දෙකක් ඔසවා පෙන්නුවා.
"රුපියල් විසිදාහක් ද ? මම ගල මිලදී ගන්නවා" කෞතුකාගාර පාලකයා කිව්වා.
තරුණයා ගෙදර ගිහිල්ලා තාත්තට මේ සිදුවීමත් පැවසුවා.
"හරි දැන් අන්තිම වතාවට මේ ගල අරගෙන නගරයේ ඉන්න මැණික් ව්යාපාරිකයා ළඟට යන්න. ඔහුටත් පෙර වගේ ම ඇඟිලි දෙකක් ඔසවා පෙන්නන්න. නමුත් විකුණන්න එපා. ආයේ අරන් එන්න"
තරුණයා මැණික් ව්යාපාරිකයා ළඟට ගියා.
මේක දැකපු මැණික් ව්යාපාරිකයා පුදුම වුණා.
"ඔබට කොහෙන්ද මේ ගල හම්බ උනේ? මේක ඉතාම දුර්ලභ ගණයේ මැණිකක්. මම මේක ලබා ගත යුතුයි. කරුණාකර ඔබ ගේ මිල කියන්න." මැණික් ව්යාපාරිකයාට පිළිතුරු විදිහට තරුණයා නැවතත් ඇඟිලි දෙකක් ඔසවා පෙන්නුවා.
"ලක්ෂ දෙසීයක්. ඔව් එය ඉතාම සාධාරණ මිලක්. මම ඔබට ලක්ෂ දෙසීයක් දෙන්නම්. මේ ගල මට දෙන්න."
තරුණයාට කිසිවක් කියා ගන්න බැරි වුණා. ඔහු ඉතාම පුදුමයට පත්වුණා. ඔහු නැගිට ගෙදර දිව්වා.
ඔහු කිසිවක් කීමට පෙර ම තාත්තා ඔහුගෙන් ඇහුවා, "දැන් ඔයාට තේරෙනවද ජීවිතේ වටිනාකම?" කියලා.
"මට මුකුත්ම හිතාගන්න බැහැ. එකම ගල් කැටේට එක එක තැන්වල, එක එක පුද්ගලයන්ගෙන් වෙනස් ම වටිනාකමක්." තරුණයා පුදුමයෙන් කිව්වා.
"ඔයා මගෙන් ඇහුවෙ ජීවිතේ වටිනාකම මොකක්ද කියලා. ඔයාට ඒක වචනයෙන් විස්තර කරනවට වඩා අත්දැකීමෙන් ම තේරුම් ගන්න දෙන්න මට හිතුනා.
ජිවිතේ ගොඩක් වෙලාවට අපි අපේ වටිනාකම හරියට ම දන්නේ නැහැ.
ඒක හරියට ඔයා ගේ අතේ තිබිච්ච මැණික් ගලේ වටිනාකම ඔයා දැනගෙන හිටියේ නෑ වගේ.
අපි අපේ වටිනාකම මනින්න හදන්නේ අපේ වටපිටාව ඉන්නේ මිනිස්සු අපිට දෙන අගය මත.
නමුත් හොඳින් මතක තියාගන්න මිනිස්සු තමන් දකින දේට වටිනාකම දෙන්නේ තමන් ගේ දැනුම, ආකල්ප, අත්දැකීම් සහ තමන් ගේ අවශ්යතාවය මත.
# ඔයාට මුලින්ම හම්බවෙච්ච කාන්තාවට මේ ගල ඕනෑ වුණේ ඇගේ මාළු ටැංකියට දාගන්න. එයාට මැණික් පිළිබඳව දැනුමක් අවබෝධයක් තිබිච්ච කෙනෙක් නෙමෙයි. ඒක නිසා එයා මේකට ඉතාම අඩු අගයක් නියම කළා.
# කෞතුකාගාරයේ පාලකයාට මේ ගල ගැන යම් අදහසක් තිබුණා. නමුත් ඔහුත් මැණික් පිළිබඳව හොඳට ම දන්න කෙනෙක් නෙමෙයි. ඔහු හිතුවේ මේක කෞතුක වටිනාකමක් තියෙන දෙයක් කියලා. කෞතුක වටිනාකමක් තියෙන දේකට දෙන්න පුළුවන් අගය ඔහු මෙයට දුන්නා.
# අවසානයේ ගල අරගෙන ගියේ මැණික් ගැන හරියට ම දන්න පුද්ගලයා ගාවට. ඔහුට මැණික් පිළිබඳ හොඳ දැනුමක් තිබුණා. ඔහු ලෝකයේ විවිධ තැන්වලින් හම්බ වෙච්ච මැණික් පිළිබඳ අධ්යයනය කරලා මැණික් වල වටිනාකම් පිළිබඳව හොඳින් දන්න කෙනෙක්. ඔහු මේ මැණික් ගල දැකපු ගමන් ම අඳුනගත්තා. ඒ වගේ ම ඔබට ලබා දිය යුතු වටිනාකම ඔහු හරි අවබෝධයෙන් යුතුව ම තක්සේරු කළා.
ඔයා ගේ ජීවිතෙත් ඒ වගේ. වටපිටාවෙ මිනිස්සු ඔයාට දෙන වටිනාකම අනුව ඔයා ඔයාව තක්සේරු කරන්න පෙළඹෙනවා.
ඔයා ඔයා ගේ වටිනාකම නොදන්න කෙනෙක් ඔයාට දෙන වටිනාකම ගැන හිතලා, ඔයා ගේ වටිනාකම තීරණය කළොත්, ඔයා හැමදාම හිතයි ඔයාගේ වටිනාකම රුපියල් දෙසීයයි කියලා.
ඔයා ඉපදුනු තැන, ඉපදුනු විදිහ, දුප්පත් පොහොසත් බව, රූපය, උගත්කම මේ හැමදේම කොහොම වුණත්, ඔයාට වටිනාකමක් අනිවාර්යෙන් ම තියෙනවා. මොකද ඔයා තුළ යම් දෙයක් තියනවා. ඒක ඔයාට ම අනන්ය වෙච්ච දෙයක්. ඔයා ගේ ඇතුළෙ තියන ඒ වටිනාකම දකින්න පුළුවන් මිනිසුන් ඔයා ගේ වටේ තියාගන්න. හැම කෙනෙක් ම එහෙම ඔයා ගේ වටිනාකම දකින්නේ නැහැ.
ඔයා ඔයාව විකුණන්න ඕනෑ ඔයාට ගැළපෙන වෙළෙඳ පොළේ " පියා කිව්වා.
ජීවිතේ දේවල් තෝරා ගනිද්දී ඔයාට හරිම වටිනාකම ලැබෙන්නේ කොතනින්ද කියලා බලන්න. (රැකියාවක් තෝරා ගනිද්දී වුණත් ඔයා ගේ තියෙන හැකියාවට, දක්ෂතාවයට වටිනාකම ලැබෙන රැකියාවක් තෝරා ගන්න.) සමහර අවස්ථාවල දී ඔයාට එක සැරේ ම හරියනම තැන හොයා ගන්න බැරි වෙයි. එහෙම වුණොත්, එකපාරට ම ලැබෙන ඕනෑ තැනක ඔයාව තියන්න යන්න එපා. ඔයාට සුදුසු, ගැලපෙන තැන ලැබෙනකල්, සුදුසු, ගැළපෙන පුද්ගලයන් ඔයාට හමුවෙනකල් පොඩ්ඩක් ඉවසලා ඉන්න.
ඒ වගේ ම මතක තියාගන්න ඔයාගෙනුත් සමාජයට වෙන්න ඕනෑ දෙයක් තියෙනවා. ඔයාට හම්බවෙන අය, ඔයා ගේ යාළුවෝ, නෑදෑයො, අසල්වැසියෝ මේ හැම කෙනෙක්ගෙම වටිනාකමක් තියෙනවා. ඔයාට පුළුවන් වෙන්න ඕනෑ ඒ මිනිසුන් ගේ නියම වටිනාකම දකින්න. එයාලව අවතක්සේරු නොකරන්න. ඒ වගේ ම එයාලට එයාල ගේ වටිනාකම තේරුම් ගන්න උදව් කරන්න.
( උපුටා ගැනීමකි )
*

A day in the life

Wednesday, April 24, 2024

වටිනාකම සහ ගෞරවය




ගැහැණු ළමයෙක් අයි පෑඩයක් (iPad) මිලදී ගන්නවා. දිනක් ඇගේ පියා එය දැක ඇගෙන් මෙසේ විමසනවා. ''ඔයා ඕක අරගෙන මුලින්ම කරපු දේ මොකද්ද?
''මම ඒකෙ ස්ක්රීන් එකට ආරක්ෂිත ස්ටිකරයක් සහ පසු ආවරණයක් අරගෙන දැම්මා'' ඇය පිළිතුරු දුන්නා.
''කවුරුහරි ඔයාට කිවුවද ඒ දේ කරන්න කියල?''
- ''නැහැ''
''ඔයාට හිතෙන්නේ නැද්ද ඒක ඔය අයි පෑඩ් එක හදපු අයටත් කරන නිග්රහයක් කියල?''
- ''නෑ තාත්තේ! එයාල පවා කියනවා මේකට කවර් එකක් දාල පාවිච්චි කරන්න කියල''
''එතකොට ඔයා ඕකට කවර් එකක් දැම්මේ ඒක ලාබ නිසාද නැත්නම් ඒක කැතට පේන නිසාද?''
- ''ඇත්තටම මන් ඒකට කවර් එකක් දැම්මේ ඒකට හානියක් හරි ඒකෙ වටිනාකම අඩුවෙයි කියල හරි මට දැනුන නිසා.''
''ඉතින් ඔයා ඒකට කවර් එකක් දැම්මට පස්සේ අයි පෑඩ් එකේ ලස්සන අඩු උනේ නැද්ද?''
- ''මන් නම් හිතන්නේ දැන් ඒක තිබුනට වඩා හොඳයි වගේම මගේ අයි පෑඩ් එකට හොඳ ආරක්ෂාවක් ලැබෙනවා.
''පියා ඇය දෙස ආදරණිය ලෙස බලා මෙහෙම කියනවා,
''මන් ඔයාගෙන් ඇහුවොත් අයි පෑඩ් එකකට වඩා වටින ඔයාගේ ඇඟත් ඒ විදිහට කවර් වෙන්න වහගන්න පුලුවන්ද කියල, ඔයා ලෑස්තිද ඒකට එකඟ වෙන්න???''
ඇය එකවරම නිරුත්තරව ගියා......
~ ආදරණිය ගැහැණු ලමුනි, නිතරම මතක තබාගන්න, ඔබේ ශරීරය අනවශ්ය ලෙස නිරාවරණය වන ඒ අශෝභන ඇඳුම් සෑම විටම ඔබේ වටිනාකම සහ ගෞරවය අඩු කරන බව.!!!

ගෑනු ළමයෙක්ට හිතට අවන්කව මේ පෝස්ට් එක ශෙයාර් කරන්න පුලුව්න් උනානම් කොච්චර දෙයක්ද..ඒත් මම දන්නවා ගොඩක් අයට බැරිවෙයි..
ඉතින් මම දන්නවා මට මුළු සමාජයක් හදන්න බෑ කියලා නමුත් මම තව ටික දවසකින් ලංකාවෙන් යනවා.ඒ යද්දි එක්කෙනෙක් හරි මේ දේවල් වලින් හැදිලා ඉදියෝත් ඒ ඇති
තෑන්ක්ස්..බුදුසරණයි

A day in the life