ළදරු පාසල් දිවා සුරුකම් මධ්‍යස්ථාන සංකල්පය වර්තමානයේ හැමතැනම ප්‍රචලිතය. වයස අවුරුදු හතර වන විට බොහෝ දෙමව්පියන් තම දරුවන් ළදරු පාසල් කරා යොමු කරති.රජයේ මැදිහත්වීමක් ආධාරයක් නොමැති මෙම ආයතන ස්වේචා සංවිධාන , රාජ්‍ය නොවන සමාජ සේවා ආයතන සහ පෞද්ගලික ආයතන වශයෙන් ස්ථාපිතය.
අපේ අධ්‍යාපනය මුළදීම අයාලයේ ගොස් ඇති බවකි. නිසි සුුපරීක්ෂණයක් , මෙන්ම මුල් ළමා විය සවර්ධණය කිරීම පිණිස ජාතික වැඩපිලිවෙලක් ද නැති තරම්ය.
පසුගිය උත්සව සමයේ බොහෝ ළදරු පාසල් විසින් අවුරුදු උත්සව සංවිධාණය කර තිබිනි. ඒවා විසිතුරුය. කොහොමත් පුංචි එවුන් රොත්තක්දකින විට විසිතුරුය.සමහර ළදරු පාසල වල දේශීය රසකැවිලි හදන පොඩිත්තන් දැක ගත හැකිවිය. මෙය අගේ කළයුතු සංකල්පනාවකි.
අනාගත දරුවන්ට , දරුවන්ගේ ආහාරවල මුලාරම්භය ඉගැන්‍ම විශිෂ්ඨ කටයුත්තකි. ගෙවතු වගාව ඔවුන්ගේ මනස තුලට ඇතුළත් කිරීම මිළ කල නොහැකි ජීවන කුසලතා ඇති කරයි.
ශාකවල ජීවන චක්‍රය අවබෝධ කර ගැනීමට කරන උත්සහාය තුලින් පාංශු සෞඛ්ය සහ , ගෙවතු වගාවේ එක් එක් සෑම පියවරක්ම කුතුහලය හා විවේචනාත්මක චින්තනයක් ළදරු මනසේ ඇති කරයි.
සෞඛ්ය සම්පන්නව සිටීමට තමන් කුමන අන්දමේ අහාර තේරීම් කළ යුතුද , ඔවුන් පලතුරු හා එළවළු නිපදවීමට අවශ්ය උත්සාහය හා සත්කාරය හෙළි කරයි. එපමණක් නොව, එය අපේ පෘථිවියේ තිරසාර පිළිවෙත් වල බලපෑම වටහාගෙන ඇති අතර පරිසරය සඳහා වගකීම සහ භාරකාරත්වය පිළිබඳ හැඟීමක් ඇති කරයි.
ගෙවතු වගාව භෞතික ක්‍රියාවන්ගෙන් ඔබ්බට, ඉවසීම, ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව වර්ධනය සහ ජයග්‍රහණය පිළිබඳ සිත්තුල හැඟීමක් වර්ධනය වේ.
කුඩා බීජ සරිලන ශාකයක් බවට පරිවර්තනය කිරීම දැකීම වර්ධනයේ සුන්දරත්වය සහ නොපසුබස්නා උත්සාහයේ විපාක ඔවුන්ට උගන්වයි.
එළිමහනේ හැසිරීම මානසික යහපැවැත්ම ප්‍රවර්ධණය කරයි, ආතතිය අඩු කිරීම සිදුකරයි. ස්වාභාවික ලෝකය සමඟ ගැඹුරු සම්බන්ධතාවයක් ඇති කරයි.
දීප්තිමත්, සෞඛ්ය සම්පන්න අනාගතයක් තුළට මල් පිපෙන දැනුමේ බීජ වැපිරීම අපගේ යුතුකමයි. ඔවුන්ගේ පිඟානේ ඇති දේ පමණක් නොව පිගාන දක්වා ආහාර වලට යාමට ගතවන ගමන ඔවුන්ට ඉගැන්වීමෙන් ළදරු වියේදීම අනාගත තරුණ මනස පෝෂණය කරමු.
එවිට අපට වස විසෙන් තොර ආහාර අනුභව කරන්නන්ගේ පරම්පරාවක් සහ පෘථිවියේ වගකිවයුතු භාරකරුවන් පිරිසක් වර්ධණය කර ගත හැකිය.
ඔබේම ආහාර ඔබම වගා කරන්න.
දැන් දැන්ම පුංචි සිත් තුල ඒ අදහස රෝපනය කරන්න.
