තුරු අතරෙහි එබී බලාකටු කොහොලින් මඟහැරලාදෝතට අරගෙන නෙලලාඑහි සුව වින්දෙමි රැකලාදහවල එනතුරු රැඳුනේමල වෙතමයි සිත බැඳුනේහැමටම නිරතුරු ඇසුනේමුවින් නැඟුන එහි වරුනේසියුමැලි පෙති තලා පෙලාසුවඳම සෙව්වා පතලාදවසෙම මුදු බව සොයලාපොඩිවුන පෙති බිම හැලිලානිමවිය ගෙවලා දහවලඉවතට විසිකර නෙලු මලසෙව්වෙමි පිබිදුණු රෑ කලවෙන කුසුමක් විසිතුරු කළ
පී. ජී. ආරියපාල
0 comments:
Post a Comment