වළා රොද සේ පාව යනවිට
කඳු මුදුන වී රැක ගමී
විඩාබර සිත නිවා සනසන
සිසිල් මුදු පවනක් වෙමී.
විස ඇනී ළය රිදුම් දෙනවිට
සඳුන් සිසිලස තවරමී
අවලාද , දුක් ගැහැට පිසදා
තුන් සුතුර මතුරා යමී.
අඳුරු රැයකට පුරහඳක් වී
සඳ රැසින් ඔබ නහවමී
සුසුමකට දුර තබා ඈතින්
බලා කඳුලක සැඟවෙමී.
රෝ.සි..
0 comments:
Post a Comment