ඒත් මේ අවසාන ලිපිය
ඉතින් මා ප්රියය මේ අවසාන ලිපියමල් පිපුණු උයන් වතු කෙළවරේනින්නාද වු වචන පෙලහරේසැබෑ වේ යැයි සිතූ ප්රේමයේරාත්රියලයම උණුහුම් කරපු රාත්රියදෙතොල් පෙති තෙරපාපු රාත්රියනිසොල්මන් වී ඒත් සුසුම්ලයිවෙව්ලනා ඇඟිලිතුඩුවචන අහුලනු දැනෙයිකිසිත් නැති රික්තයකබිඳුණු හද රිදුම් දී ඔහේ පාවෙනු දැනෙයිඅගුළු බිඳි දොර පලුවසුළඟ හා ගැටී වැලපුම් ගෙනෙයිදැන් ඉතින් මැදියමද ගෙවී ගොස්අස්වසාලනු නොහැකි හැඟුම් විත්ලිපියෙ අවසානයටරත්තරං නුඹ මගේ යැයි ලියයිඉස්තරම් ලෙස බැඳුම් ගැට දමයිඒත් මේ අවසාන ලිපිය----සෝමලතා හේරත් මැණිකේ
0 comments:
Post a Comment