මුතු ඇටයක ඉපදීලාසාගරයෙන් වටවීලාඒරොප්පෙන් , සැමන් ගේනපුදුම මිනිස්සු..පුදුමයි වාගේ පෙනුනට, අමුතු මිනිස්සු..ඩෙනිම මැදින් පෙන්නනකොටසදාචාරෙ ඔලුවට ගෙනබනින මිනිස්සු..වෙලාවකට පුදුමයි, අපි අමුතු මිනිස්සුතමන්ගෙ රෙදි ගැලවෙද්දිත්හෙළුව අතින් වහගෙන හරිඅනුන්ගෙ රෙද්දේ ඇද කුදහොයන මිනිස්සු..වෙලාවකට හිනා යනවා, මෙහෙම මිනිස්සුටයි පොල්ලෙන් බෙන්ස් එකෙන්,ටැටූ එකෙන් කලර් එකෙන්මිනිස්සුන්ට සහතික දෙනඅමුතු මිනිස්සු..නිධානයක නිදන් ඉන්න , අරුම මිනිස්සුරයිස් කොත්තු උඩ නැගගෙනකෝක් බෝතලෙන් සැනහෙනබෙහෙත් පෙත්තෙ,Side effectහොයන මිනිස්සු..දුකත් හිතෙනවා අපි ගැන මෙහෙම මිනිස්සුහොඳම කඩෙන් රෙදි ඇඳගෙනහොඳම quality බඩු අරගෙනහොඳම හොරුන් දියවන්නායවපු මිනිස්සු..ඊට පස්සේ රට ඉවරයි , කියන මිනිස්සුඅනේ මන්දා අපි නම් මහ පුදුම මිනිස්සු..මුතු ඇටයේ ඉපදුන , අපි අමුතු මිනිස්සු
ජීවිතය……..
මට හිතුනා තාත්තගෙන් පටන් ගන්න.
ගම්පෙරලියේ ජිනදාස "මලය රටට" යනවා.ඒ කියන්නේ වියලි කලාපයට. ජිනදාස අසාර්ථක වෙනවා.
පියල් කොළඹට සේන්දු වෙලා සාර්ථක වෙනවා.
ගම්පෙරලිය සිදුවන කාලේ දකුනේ උදවිය රැකියා සොයාගෙන දිවයිනේ සී සී කඩ වෙනවා.
දකුනේ නතරවුන අයට ප්රශ්න ,ගැටලු විසදා ගන්න දහ අතේ කල්පනා කර කර ඉන්න කොට මේ සී සී කඩ ගිය පරපුර එක එකතැන්වල සාර්ථක වෙනවා.
අසාර්ථකවුනා නම් චූටිම චුටී දෙනෙක්.
දිවයිනේ හැම ගම්පියසකම මාතර වැලිගම අහංගම ගාල්ල නමින් ස්ටෝර්ස් , හෝටල් ,බේකරි.ග්රොසරීස් , ටෙක්ස්ටයිල් ව්යාපාර ඇරඹෙනවා. මේවා පුංචියට පටන් අරන් ස්ථාවර වෙනවා.
මේවායේ අර්ථපතීන් “ මුදලාලි “ ලා වුනා. වැලිගම මුදලාලි ඉන්නේ හැටන් වල. ඒ වගේ හැම නගරයකම වැලිගම , අහංගම ගාල්ලේ මුදලාලිලා හිටියා.
අන්තිමට කතාවක් හැදුනා “ බෙන්තර ගගෙන් එහා ඉදන් ඇස් ඇරුන පූස් පැටියෙක් වත් මෙගොඩට ගේන්න එපා “ කියලා
මාර්ග පද්ධතිය අද වගේ නොදියුණු ඒ කාලේ කොළඹට නැත්නම් පානදුරේට ඇවිල්ලා තමයි දකුනේ උදවිය සී සී කඩ වුනේ .ඒක කරන්න බෙන්තර ගගෙන් එගොඩ වෙන්න එපාය.
අපේ තාත්තත් ගැටවරකාලේ දකුණට ආයුබොවන් කිව්වා. දැන් වගේ ලොකුවට අඩුම කුඩුම ගොඩක් පොදි බැදගෙන නෙමෙයි.
තාත්තා අබිමානෙට කියන්නේ “ මම ගෙනාවේ සරමයි බැනියමයි විතරයි බන් “ කියලා.
ඒ ඇවිල්ලා නුවරඑළියේ , දික්ඔයේ., තලවාකැලේ තැනින් තැන කලින් කල පලින් පල ඉදලා හපුතලේට ඇවිල්ලා
අහංගම ව්යාපාරිකයෙක් ගාවා වැඩ කරලා .
හපුතලේ ව්යාපාරිකයාට විවිධ තැන්වල ව්යාපාරික ස්ථාන කිහිපයක් තිබිලා .අවසානයේ බෙලිහුල්ඔය තිබුන එතුමාගේ ව්යාපාරක ස්ථානයේ කටයුතු කරමින් ඉන්න ගමන්.
.පුංචි කාමරයක් කුලියට අරන් බුලත් දුම්කොල පුවක් වගේ පුංචි පුංචි දේවල් අළවි කරන්න පටන් ගත්තා.
එතන තමයි තාත්තගේ ඇරඹුම.
අපේ උපත. තාත්තාට අම්මා මුණ ගැහුනා. ගෙවල් දොරවල් හැදුවා වතුපිටි උරුම කරගත්තා අහංගමින් සහෝදරයෝ එක් කරගනවිත් එයාලා ව්යාපාරිකයෝ කලා.
අවුරුදු අසු අටක් ආයු විද මිය පරලොව ගියා.
අද තාත්තගේ දරුවෝ රත්නපුර දිස්ත්රික්කයේ සී සී කඩ ගිහින් පැල වෙලා. සමහරු ඇමරිකාවේ. තවත් සමහරු ඔස්ට්රේලියාවේ.ජාතික තලයේ සමාජ සේවකයෝ ,රාජ්ය නිළදාරින් ව්යාපාරිකයෝ..
තාත්තට සමවෙන්න අපිට කවදාමවත් බැහැ. තාත්තා විශිෂ්ඨයෙක්.
කාලය ගෙවෙනවා ..වසරින් වසරට
දැන් මම ජීවිතය සැදෑසමයේ.
!doctype>!doctype>
2 comments:
ජොලි සීයාගෙ සින්දුව මතක් උනා -Mayya
අමුතු අමුතු ජාති එක්ක කවලම් වුණු
සංකර වුණු අමුතු මිනිස්සු
මේ තරමින්වත් බේරිල ඉන්නෙ මිනිස්සු
පිළිවෙත, කොන්ද දෙකම නැතිව මිනිස්සු
Post a Comment
ඔබගේ අවධානය යොමුවුවාට මීදුම ස්තුති කරයි.
සුබ දවසක් !.