වෙරළ කොනෙක හිඳ බැලුවෙමි සයුර හරිත පැහැය ගෙනාකඳු මුදුනත නැග බැලු කල තුරුලිය කොළ පැහැති මනාදුර හිඳ නෙත් යොමන විටදි හරි පුදුමෙකි සිතට එනාඅහස උසට නැගෙන කන්ද බලන කලට ඉරට ළඟයිපොළොව වැතිර සිටින තැන්න එයට වඩා බොහොම දුරයිනමුදු ඉහළ හිරු ළඟ තැන ගතට සිසිල සුවය සදයිදුරක තිබෙන තැනි බිම රැඳි උණුසුම හදවතද දවයිපෙනෙන ළඟක සිටින කලට සිතුවෙමි පෙම වැඩෙන නියානොදැක ගෙවෙන විටෙක සිතෙන් එය වියැකී යාවි කියානුඹව අතැර දුරු රට ගිය මගෙ සිත විත් නැවත සොයාවැඩෙන පෙමක අරුත කියයි මට ඈතින් සිටින ඔයාපී.ජී. ආරියපාල
Tuesday, January 09, 2024
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment