බාල ලී පෙට්ටියේ සැතපීගියත් මට නුඹලා කියෙව්වැකිනොදැනේද මා දුන් සැහැල්ලුවඅවමඟුල් උත්සව කපාහැර.මල් වඩම් හා බැනර් කැපුවෙමිනෙස්කැෆේ පුටු ටෙන්ට් හැලුවෙමි.එම්බාම් නැති දුගඳ මිනියකසාද සාමීචියට ඉඩ නැති.හුදෙකලා වී කුටියෙ සිරවීපන්හිඳෙන් ජීවිතය අමුණාහුස්ම රැල්ලක් ගැටගැසූ මටසමුගැනීමේ කතා කුමටද?විච්චේදනය කර ඉගෙන ගන්නටවෙද නලා පලඳවා ගන්නටමාවටා රොක් වේවි සිසු කැළපුදුම වන්නට කිමද කාරණ ...මගේ මිනියෙහි හදවතක් නැති.!නොවටිනා ගාණකට මිළ කරඋගස් කළ එය තවම ඔහු ළඟ .!!!
රෝ.සි.
1 comment:
වෙනස්ම රහක නිර්මාණයක් .
ජයවේවා
Post a Comment