පිලිලයන් දරා උහුලන අළුත් ගස්.

හරි පුදුම ගස් ඇත

මහ පොළොවටම ආදරය කරන

නැවි නැවී දහසකගෙ බඩගින්න නිවන

රත්තරං දතක් දාගත්

රත්තරං පොරොවක් අතින් ගත්

සුදු ඇඳගත්ත කලු උන්ට විසුලු කර හිනාවෙන

එහෙව් ගස් මත

ගී කියන කුරුල්ලන්ට බොහෝ ඉඩ ඇත

රෑ බදුල්ලන්ට වුව පහන් දැල්විය හැකිය

හුස්ම හිරවුණුදාක

අත් නොහැර ඇවිදින් ළඟට

රැස් දාන මහා ගින්දරට පැන

උස් මිටිකම් බින්ද මහ ගස

රහස් මොනතරම් නම් ඇතිද

අහස් ගඟ දිය මත පවා දිය නොවුණු

පිළිලයන් දරා උහුලන

අලුත් මල් පිපෙන්නට ඉඩ දෙන

තුවාල මොනතරම් තිබුණද

එහෙව් ගස් තියෙනවා තවම දළුලන

සහතිකයි

මේ ඉරිතැලුන මහ පොලොවෙම

ඇලි ඇලී ඒ ගස් තවම

---සෝමලතා හේරත් මැණිකේ

notes of imaginary