වැස්ස නතර වී නැත.
මේ බක් මාසයයි. හවස් කාලයේ අහස ගූගුරුවමින් වහින වැස්ස හිතට ඇති කරන්නේ බියකරු සිතිවිලිය . ඔළුවේ සිට වසා ගෙන නිදාගන්න උත්සහා කලත් විදුලි ඒලිය නොදැක්කත් ගිගුරුම් හඩින් නම් බේරිමටට මගක් නැත.බක් මහටයි මහ වැස්ස වහින්නේ - බක් මහටයි අපි දීගෙක යන්නේ ................කීවාක් මෙන් මීට අවුරුදු පහකට පෙර බක් මාසයක අපි දීග ගිය බව ගිගුරුම් හඩකින්ම මගේ කැළඹුන සිතට සිතිවිල්ලක් ඉපිද මියගියේය.
අම්මා.........
පොඩ්ඩි නිදි ද ? රෑට ඉදිආප්පයි කිරිහොදියි හැදූවා කාලම නිදා ගනින් . කරුනාව පිරි හඩ ඇසෙයි. මම එහෙ මෙහේ පෙරලෙමින් කම්මැලි කමින්
හා අම්මේ........යයි පවසමි.
මම කිරි හොද්දටත් ඉදි ආප්ප වලටත් ප‍ෙරේත බව අම්මා දනී.
මම විවාහව ගෙදරින් ගිය දාත් ආපසු ආ දවසත් අම්මා උපේක්ෂා වෙන් විද දරාගෙන සිය දරු සෙනෙහස දෝරේ ගලා ගිය අන්දම සිහිපත් වන විට මගේ පපුව හෝස් ගාලා දැවී යයි.
එනවා අම්මේ ..............
එහෙන් මෙ‍ෙහන් ඉදි ආප්ප එක දෙකක් කා නැගිට යන විට
ඔහොමම පෙරලෙන්නේ නැතිව ඇදුම් මාරු කරගෙන නිදා ගනින් අම්මාගේ ඊලග විධාන ය මට ඇසිනි.
ඇදේ ඒහාට මෙහාට පෙරලමින් සිටි මට කොයි වෙලාවේ නින්ද ගියාදැයි නොදනිමි.
අම්මා පොඩ්ඩියේ ඊයේ රෑටත් කෑවේ නැහැ නේ ඒ් නිසා මම බත්ම ලිපේ තිබ්බා. ඔය මොනවා හරි කැමති දෙයක් හදපන්.
මට පවරා අද ලොකු අම්මලාගේ ගෙදර පැත්තේ ගිහින් එන්නත් ඕනි.
පුුර්ව දැනුම් දීමක් කලේය.
අම්මා ගිහින් එන්න. මම ඉන්නම්
අම්මා එකගතාවය පලකලේය.
දහයට පමන උදෑසන කටයුතු අවසන්ව පාළුව මකන්න නවකථා පොතකුත් රැගෙන ආලින්දයේ පුටුුවකට බරවුුුනාය.
දහසක් සිතිවිලි ඇවිද විත් මා විටක අදුරටත් අදුරෙන් ආලෝකයයටත් නැවත අදුරටත් පියමං කරවන්නට පටන් ගත්තේය.
අම්මා ලග පාතක සිටියා නම් “ තවමත් ඕක ඉවරවුනේ නැද්ද පොඩ්ඩියේ “යයි නිසකයෙන්ම අසනු ඇත. අම්මා ලොකු අම්මලාගේ ගෙදර ගොසින් බැවින් නැගෙන බිදෙන රළ පෙල මත මට පාාවෙන්න බාධාවක් නැත.
අප එකම ආයතනයක සේවය කල අප හදුනාගත් අප පෙමින් බැදුණු සුන්දරවු යෞවනය සිතුවම් පෙලක් මෙන් එකිනෙක සිහිපත්වන විට මහත් ව්‍යාසනයයකට පත්ව ඉන්නා මේ මොහොතේ උවද මිහිරියාවක කිමිදෙන්න හිතට ඉඩ දී මම වෙල්යාය දෙස බලා සිටියේ නිකමටය.
පැසුණු ගොයම බක් උලෙලට පෙර කපා අස්වැන්න ගොඩ ගත් බැවින් ඉපනැල්ල පමනක් වියලි දුඹුරු පැහැගැන්ව මා දෙස බලා සිටින බව මට හැගී ගියේය.
දහවල බතට අම්මා ගෙදර නොඑනු ඇත. ලොකු අම්මා සමග ආ ගිය තොරතුරු බෙදා හදා ගන්නා විට දවස ගෙවී යන බවට ඇයට නිනව්වක් ඇති නොවනු ඇත.
පෙන බූබුලව මතුව බිදී යන අතීත සිතිවිලි පිලිවෙලක් නැතිව ඒහෙන් මෙන් මතූව විශ්ලේෂණය පෙරලා ගත් පොතට විවේකයක් ලබාදෙමින්ය. අප පෙමින් වෙලී දවස ගෙවුු එදවස එක් දිනක් ඔබේම මිතුරෙක් මට අසුුබ පණිවියක් දුන්නාය.
නංගී , ඔයාගේ යාළුවා කලින් විවාහ වෙලා හිටපු කෙනෙක්. හොයලා බලන්න .........
මම ඔබෙන් විමසු විට , ඔය ඉරිසියාවට කියන කතා යයි සැහැල්ලුු පිලිතුරකින් මගේ විශ්වාසය ඇති කලේය.
කාලය ගෙවී ගියේය.
මම වැඩිහිටියන් හට කියා විවාහ වීම සදහා වටා පිටාව සකස් කර ගත්තේය.
විවාහය ලියා පදිංචියට දින කිිපයකට පෙර දිනයක ඔහුුගේ අතීතය මා ඉදිරියේ වමාරා පෙර විවාහ සිටි බවත්, එම විවාහය අසාර්ථකවු බවත් කල අදෝනාවට මට සෙනෙහසක් දැඩි අනුකම්පාවක් ඇතිව සදා ඔහු හැර නොයන බව සපත කලාය. සැබවින්ම මම පෙරටත් වඩා ඔහුුට තවත් සමීප විය.
එහෙ මෙහෙ දුවන හිත බැද ගෙන එකතැනක රදවා ගන්න නොහැකිව හිස ඔසවා බලන මට දෙවට දිගේ විත් අපේ වත්තට යමෙක් ගොඩවුන බව දැක්කේය. ගෝණියක් වැනි දෙයක් ඔහු කිහිලි ගන්නා ගෙන සිටි බව ටිකින් ටික ගෙදරට ලංවන විට නිරීක්ෂණය විය..අම්මාත් නැති මේ වෙලාවේ මේ මොන කරදරයක් ද ?.
පුංචි නෝනා , මම මේ බෙහෙතක් හොයා ගෙන යන ගමන් මේ වත්තෙත් ඇත්ද බලන්න ආවා.
මගේ උපතින් ලැබුුන කරුනාව උතුරා ගියේය.
මට ඔහු ගැන නිනව්වක්ම තිබුනේ නැත. ගමේ කෙනෙක් වෙන්න ඇති . සිතිවිල්ලක් පහල විය .
මොනවද ඔය බෙහෙත් ජාතිය ?
නෝනා “ පොටිච්ච වැල් “ටිකක්..
බලන්නකෝ තියනවා නම් එකතු කර ගන්න
ඔහුු වත්ත පහල කරක් ගසා ගේට්ටුව අසලට ගොස් ආපසු විත්
අනේ නෝනා පිංසිද්දවෙනවා .ටිකක් තිබිලා ගෝණියට ඔබා ගත්තා. මම යන්නම්
කියමින් පිටත්ව ගියේය.
ඉරත් අවරට යන්න තතමින් සිටියදී බිදුනූ දෑහන යලි පිබිදෙන්නට කලින් දහවල බඩ කට පුරවා ගන්නා අදහසක් ඇතිවිය.
බඩ ගින්නේ සිිටියොත් ,පොඩ්ඩියේ උඔ නොකා නොබී මොකද කලේ ? අම්මාට උත්තර බදින්න සිදුවනවාය.
ආදරය ප්‍රේමය නිසි ලෙස විග්‍රහවන්නේ එම සූදුුවෙන් පරාජයට පත්වු විටය. අප වටා සිටින සියල්ලන්ම සතුරන් ඊෂ්‍යාකාරයන්, බාදාකරන්නන් මෙන් පෙනෙන අතර ඔවුන් දෙන තොරතුරු උපදෙස් යහපත් අදහසකින් දෙන්නක් ලෙස සිත පිලිගන්නේ නැත. තමන් වටා හදා ගන්නා ලෝකය හැර වෙනත් ලෝකයක් නැත. සියල්ල තමන්ට සාධාණීකරනය කර ගන්නා අතර , අනෙක් සියල්ල අසාධාරණය.
අම්මා සියළු වගකීම් මවෙතම පවරා සියල්ල හොයා බලා ඇයට වාර්තා කරන තොරතුරු පිලිගත්තාය. සොහොයුරු සෙහොයුුරන් නොමැති වීමේ පාාඩුුවද ,ආදරණිය පියානන් මේ අවධිය වන විට අපෙන් වි‍යෝව සිටීමද මගේ ජීවිතයට බෙහෙවින් බලපෑවාය. මේ සියල්ලේ වාසිය ඔහුු මා මුලාකීරීමට පහසු වටා පිටාවක් සකස් කර තිබුනේය.
දොර ජනේල් වසා නිදා ගන්නට තරම් කුසීතබවක් හිතට නැගුනත් අම්මා දැන් එනු ඇතැයි සිතිවිල්ල නිසා වත්ත පහල ඇවිද යාමට සිතිවිය.
ඊයෙත් වැටුන පොල් අහුලා නොගත් බැවින් , පොල් අහුලා ගොඩට දමන අරමුණකින් ඇවිද යන මට එක පොල් ගෙඩියක් වත් හමුවුුනේ නැත. අම්මාටත් අද ඊයේ ඒ සදහා විවේකයක් තිබුනේ නැත.
වත්තට පැමිණියේ “පොටිච්ච වැල්“ සොයා ආ ගැමියා පමනය.
ඔහුු මගෙන් අවසර ගෙනම ඔහුගේ කාර්ය ඉටුකරගෙන තිබුුනේය. මම මෝඩ ගැමියෙකුගේ උගුලකට අසුවන්න තරම් ලද බොලද වීම ගැන මා කෙරෙහිම කෝපයක් ඇතිවිය.
තවත් කොටකින් හෙටත් හමුවෙමු - මීදුුම
No comments:
Post a Comment