විශ්‍රාමිකයන් එකතු වන තැන් ද රස ගුලාවකි. පන්සල් යන පල්ලි යන ආගමික කටයුතු වලට ලැදි විශ්‍රාමිකයෝ මෙන්ම විශ්‍රාම වැටුප් දා පුංචි සොමියක් දා විසිර යන විශ්‍රාමිකයෝද සිටිති.
මොවුන් තම විශ්‍රාම වැටුප තමන් පදිංචි නිවෙස් අසල බැංකුවකින් හෝ තැපල් කාර්යාලයකින් ලබා ගත හැකිව තිබියදී කණ්ඩායම මුණ ගැ‍හෙන රැස්වීමට පහසුකම් ඇති නගරයකදී බැංකු පහසුකම් සලස්වා ගනී.ඒකාකාරී බවින් මිදී විවිධත්වය උදෙසා කරන මෙවැනි ක්‍රියාකාරකම් ඔවුන්ට දිනකට හෝ දෙකකට හැල්ලුවකි.
මට මේ කතාන්දරය සිහිපත් වුයේ පසුුගිය දිනක මට මුණ ගැසුන මිතුරන් තිදෙනකෙු නිසාවෙනි. ඔවුුන් මගේ වයසින් නම් මට අයියලා විනි. සියල්ලන්ටම සුදු වු හිසකෙස් තිබිනි. කළු කර ගන්නට උවමනාවක් නැති බවක් කතා බහින්ම හිතා ගත හැකිවිනි.මා හැර මේ තිදෙනාම පරිපාලන සේවයේ සිට විශ්‍රාම ගොස් අඩුුම තරමින් අවුරුදු විසිපහකට ආසන්න විය හැකි “ නාකි පප්පලාය “ මා රාජ්‍ය සේවකයෙක් නොවු බැවින් කිසි දා විශ්‍රාම නොයන්නෙකි.
මේ තුන් දෙනා ස්වාමීන් වහන්සේ නමකට බණකට ආරාධනා කරනු පිණීස කිමි.150 ක් පමණ දුර ගෙවා පැමිණි ගමනක මාද මුණ ගැසී ආගිය තොරතුරු කතා කිරීම මටද සතුටට හේතුවක් විනි. අහම්බයෙන් වන මෙවැනි අතීත මිත්‍රත්වයන් අළුත්වැඩියා වීම නිතරම ඇතිවීම මට ඇති එක් භාග්‍යවත් බවකි.
මේ කතා අතර දහමට ලැදි මිතුරන් ගේ කතා බහ අතරින් මතුවු එක් කවක් මෙසේ විනි.
“කන්දේ ගෙදර නයිදේටයි කියන්නේ
දිරන ගෙවල් උඹ කුමකටදැයි හදන්නේ
ගෙයක් ඇර ගෙයක් නොතකා ඉදින්නේ
ගන් ගියදා ගෙට ගීණි ගති බොලන්නේ...........,”
කන්දේ ගෙදර - රුප. වේදනා සඤ්ඤා, සංඛාර, විඤ්ඤාණ
නයිදේ - තෘෂ්නාව
ගෙයක් අත නොහැර ගෙයින් ගෙට යන - නයිදේ
එක් ගෙයක් ගිණි ගත් පසු තවත් ගෙයක් සදයි.
සසර කෙළවරක් නැත/ නැවත නැවතත් ඉපිදේ.
ගන් ගිය දා
- මියගියපසු
ගෙට ගිණි තියති
- මළවුන්ගේ සිරුර පුළුස්සති.
මම තෘෂ්නාවෙන් යුතුව ගිණි ගන්නා සිරුර අත් හැර
තවත් ගෙයක් හදන්න කරුණු කාරනා එකතු කරමින් සීටිමි.
මගේ මිත්‍රයෝ මේ සියල්ල අත්හැර නැවතත් ගෙවල් හදන්න නොසිතති.
එයත් පහසු කටයුත්තක් නොවේ.
0 comments:
Post a Comment