පින් අණුමෝදනාවක්.

පෙනීම අඩුය. ඒ නිසා ඇතිවු අතුරු ආබාධද ගත වෙලා ගෙනය.

බැරිම තැන........................

එක් දවසක මම මගේ ඇසත් අරන් අක්‍ෂි වෛද්‍යවරයෙකු  හමුවිය. 

එතුමාගේ මතය වුයේ ඇසේ සුදඉවත් කළ යුතු බවයි. 

මම බිය වුනෙමි. අක්‍ෂි ශල්‍යකර්මයක් ?.

 බයවුනා නේද ? මේක සිම්පල් වැඩක්නේ. 

එතුමා මා තුල ඇතිවු විශ්වාශය මගේ බිය තුරන් කලේය. 

ඊළගට මගේ මුදල් පසුම්බිය සිහිපත් විය. ඒ ගැන වැඩිදුර නොසිතමින් “මම කාචයක් අරන් දෙන්නද ? එතුමාගෙන් විමසුවෙමි. 

ඇයි අපි ළග තියෙන ඒවා “ ඩියුරබල් නැද්ද ? “ එතුමන් සැහැල්ලුවෙන් මට ප්‍රශ්නයකින් දමා ගැසුවේය. 

මම නිහඩව එකගත්‍වය පළකලා මතකය. 

දින නියමවිය. 

කාචයේ ප්‍රමානය මැනගත යුතුය. 

මම රෝහලේ අක්‍ෂිතාක්‍ෂණ වේදියානන්ට යොමු විය. 

ඉතාමත් සුහදශීලි සේවාවකින් ඒ කටයුත්ත නිමවිය. මම සහයිකාවටද ස්තුතිවන්ත වෙමින් එම අංශයෙන් බැහැරට පැමිණියෙමි. එහි සේවය කළ මේ මහත්ම මහත්මීන් දෙපල ඉතාමත්ම සංයමයකින් රෝගීන්ගේ පරීක්‍ෂණ කටයුතු කළ බව නම් පළකල යුතුමය. පරීක්‍ෂණාගාරය දොරටුව ඉදිරිපිට තම වාරය එළබෙන තෙක් නොඉවසිල්ලෙන් සිටින රෝගීන්ට අංක ලබා දී පෙළගස්වා සිටියත් නුහුරු පරිසරයක ඔවුන්ගේ හැසිරීම අසංවරය. එය 

ඔවුන්ගේ නොදැනුවත් කමය. නැත්නම් නුපුහුණුවය. 

ඊලගට යොමුවුයේ අක්‍ෂි පරීක්‍ෂාවට වෛද්‍යාගාරයටය. අඩියෙන් අඩියට එක් එක් පියවර රෝගියා යොමු කිරීමේ සැලසුම් සහගත ක්‍රමයක් එහි විය. තදබදයක් නොමැත.ඇස පිලිබද දත්ත රැස්කර ගත් එම අංශය විසින් මා ශල්‍යකර්මය සදහා සුදුසු පුද්ගලයෙකු බවට පත් කලේය. 

 මට පෞද්ගලිකව ශල්‍යකර්මයට පෙර දින ECG , ESR යන පරීක්‍ෂණ වාර්තා රැගෙන එන ලෙස නියමවිය. 

 ශල්‍යකර්ම දිනය පසුව දන්වන්න බව පවසමින් දුරකථන අංකය ලබා ගත්තාය. වෛද්‍යාගාරයේ සේවයේ නියුතු ලොකු කුඩා සියළු තරාතිරම් වල සේවය වීනිතය, කරුනාවන්තය, ක්‍රමවත්ය. ඔවුන් සේවය කරන්නේ පෞද්ගලික රෝහලක සේවය කරන මානසිකත්‍ව යෙන් යුතුවය.

මේ මා දකින්නේ සිහිනයක් නොව සැබෑවක්මය. 

සතියක් ඉක්මවන්නට පෙර මට ඇමතුමක් ලැබුනේය. 

“බදාදා ශල්‍යකර්මයට පැමිනෙන්න.“ 

මේ වනවිට බිය පිළිබදව පැවත් මානසිකත්‍වය බිංදුව කරා පැමිණ තිබිනි. නිතර කතා බහ කරන මා මෙන් REBORN BODY ඇත්තෝ මගේ ඇස්දෙකම කරගත්තා දැන් නියමෙට පේනවා. HUNDREDS THOUSANDS විතර ලෑස්ති කර ගනින්. එක ඇහැක් නේ. 

 තවත් එකියක් NOTHING නේ බන් . මාත් කර ගත්තා යයි කීවේය.

මමත් EE’……sy නේ කීවත් ටිකක් චකිතයෙන් සිටියේය. 

එක එකා එක අදහස් පැවසුවත් ඒවා ධණ ආකල්ප විය. 

මම නියමිත දින ශල්‍යාගාරයට ගියෙමි. 

කාර්ය මණ්ඩලයම අති විශිෂ්ඨය. 

ඔවුන්ගෙන්  මගේ මෙන්ම පැමිණ සිටි අනෙකුත් ශල්‍යකර්මයට බදුන්වු සියල්ලන්ම  ලගම ඥාතින් පිරිසක් මෙන් සැලකුම් ලැබීය. 

මම දතක් ගලවා ගන්නට ගොස් ලබන සියුම් වේදනාවක්ද තරම් නොලබා ඇසක ශල්‍යකර්මයක් කර ගත්තේය. 

අවසානයේ කෙටි අහාරයකින්ද තේ කෝප්පයකින්ද සංග්‍රහ ලැබ පැය කිහිපයකින් නිවසට පැමිණියේය. 

පසුදින සායනයට ගිය මටත් පෙරදින ශල්‍යකර්මය කරගත් හතලිහක පමන පිරිසකගේ ඇසේ ආරක්‍ෂක වැස්ම ඉවත් කර නැවත පරීක්‍ෂා කර ඖෂධ යොදන අන්දම සහ උපදෙස් ඇතුළු පොදු දේශණයක් ලබා දුන්නේය. 

දැන් මගේ කොටසය. නියමිත වෙලාවට බෙහෙත් දමා ගැණීම. 

පින් සහ ස්තුතියි 

 කහවත්ත රෝහලේ අක්‍ෂි සායනයේ සියළු කාර්ය මණ්ඩලයට. 

 notes of imaginary