මව් පියන්ටත් දුක හිතී ඇති
දැන් එදා ගැන මටත් පිම්ඹුව
උං ඉතිං හැමදාම දුන්නේ
මගේ දිවියට අඩුම ලංසුව
හිත හදාගෙන අයින් වෙමු අපි
තවත් මග තොට නොවී සංඩුව
එහෙම බැරිනම් පැනල යමු අපි
පස්සෙ හොඳවෙයි නේද වස්තුව
කාන්ති ඉපලවත්ත
අසත්යයෙන් සත්යයටද -අන්ධකාරයෙන් ආලෝකයටද
මරණයෙන් අමරණයටද - අප යොමු කල මැනවි.
---වේද ගීතයක්
0 comments:
Post a Comment