Tuesday, October 24, 2023

කයිමන් දොරකඩ

 

පාරු පාලමෙන් කොළඹට ගැල් පේලිය සැපත් වුණා....
ගෑස් පහට ළං වෙනකොට අපි හොඳටම හවස් වුණා.....
සෙක්කු වීදියේ කම්බා දැක උඹ මට මතක් වුණා.....
කයිමන් දොරකඩ ඉඳපං මං එනතුරු සෙලෙස්තිනා”.....
කයිමන් දොරකඩ? මොකක්ද ඒ ?? ඒ කිවුවේ අර සෙලෙස්තිනා බලා සිටියා කියන තැනද? එතකොට ඒකටමද කොළොම්පුරේ කිඹුල් දොරටුව කියන්නෙත්??
ඔව්... ඒ එතන තමයි... එන්න අපි යමු ! ගිහිල්ලා කයිමන් දොරටුව බලාගෙන අතීතයේ සැඟවුනු කතන්දරේ දැනගෙන එන්න.
කොළඹ රජ වීදිය (KONINGS STREET/ KINGS STREET) නමින් එදා හැඳින්වු පිටකොටුවේ කෙලින් වීදියේ (MAIN STREET) කෙළවරේ කොළඹ ගෑස්පහ හන්දියේ ඇත්තේ පැරණි නගර ශාලාවයි. එය ටිකක් පසුකොට වරාය දෙසට එන විට හතරවැනි හරස් වීදිය බෝඩ් ලෑල්ල ඔබට හමුවේ. එතැන සීනු කණුවක් වටකොට කිසිවකුට යා ​නොහැකි ලෙස කොළ පැහැති දැල් වැටක් ගසා ඇත. සීනු කණුව මුදුනේ කපුටු බෝවහන්සේ නමක් කදිමට පැළවී සීනු කණුව තව නොබෝ කලකින් බිම පත බෑවෙන ලෙස යන්තම් ඉතිරිතලාද ඇත. ගසා ඇති දැල් වැට අතරින් සීනුව අසල සවිකොට ඇති බෝඩ්ලෑල්ල කියවීමටද අපහසු වුවත් එහි සඳහන්ව ඇත්තේ එය පුරාවිද්යා ස්මාරකයක් බව පමනි. මෙය අතීතයේ කයිමන් දොරකඩ ගාණ්ඨාර කුළුණ (BELFRY AT KAYMAN'S GATE) නමින් හැඳින්වුනු මේ සීනු කනුව හා ලෝ පුරා ප්රකට වූ ඓතිහාසික උරුමයක් වූ කොළඹ කොටුව හා බැදි මෙම වස්තූන් කිසිවෙකුගේ අවධානයට ලක්නොවි තිබීම කෙතරම් අවාසනාවක්ද...
මෙතරම් වටිනා පුරාවිද්යා ස්ථානයක් කිසිවකුට සමීපයට යා නොහැකි ලෙස වැටක් ගසා ඇත්තේ ඇයි දැයි කිසිවෙකුටවත් නොතේරෙන කරුනකි... පාරට​ පෙනෙන ලෙස නිකල් ප්ලේට් තහඩුවක හාරන ලද අකුරෙන් මුද්රණය කළ සටහන කියවීමට පවා අපහසුය.
මෙම ගාණ්ඨාර කුලුණ අසල ඇති සටහන අනුව පෙනී යන්නේ ලන්දේසින් විසින්​ කොළඹ නගරය පෘතුගීසින්ගෙන් අත්පත් කර ගන්නා විට දැනට කොටුව නමින් හැඳින්වෙන පෙදෙසේ පෘතුග්රීසීන් විසින් ඉදි කරන ලද ඔවුන්ගේ ප්රධානතම බලකොටුව තිබූ බවයි...
1554දී පෘතුග්රීසීන් විසින් මෙම බලකොටුව ආරක්ෂක උපක්රමයක් ලෙස සාදා නිම කොට ඇත්තේ දෙස්/ විදෙස් හමුදා ප්රහාරයන් වලින් බේරී, ආරක්ෂා සහිතව සිය මාළිගා, මන්දීර හා නිවෙස් ඉදි කිරීමටත්, සිය වෙළද කටයුතු පහසු ලෙස පවත්වාගෙන යාම සදහාත්ය... අද හැදින්වෙන කොළඹ කොටුව, ඕල්කට් මාවත බේරේ වැව සහ අවට ප්රදේශය වට කරමින් ඔවුන් විසින් කබොක් ගල් වලින් විශාල ප්රාකාරයක් බදිමින් මෙම බලකොටුව නිමවා ඇත. එම විශාල තාප්පයෙන් කොටු වූ එම ප්රදේශය කොළඹ කොටුව ලෙසත්, එම තාප්පයෙන් පිටත ප්රදේශය පිටකොටුව ලෙසත් පසු කාලයේදී නම් වී ඇත... බ්රිතාන්ය ලේඛක ජෝන් කාපර් විසින් ‘ඔල්ඩ් සිලෝන්’ ග්රන්ථයේ සඳහන් කොට ඇත්තේ, මේ කොටු පවුර කබොක් ගලින් නිමවා හුණු පිරියම් කොට ඇති අතර මෙහි පිටත ප්රාකාරය ගං ඉවුරට සමාන්තරව මුහුදු වෙරළ දක්වා පැතිරි තිබී ඇති බවයි...
මෙම බලකොටුවට නැගෙනහිර දෙසින් ඇතුළු වීමට ප්රධාන පිවිසුම ඉදිවී තිබූ අතර එය විශාල ආරක්ෂක දොරටුවක් සහිත විය. මෙම ප්රධාන පිවිසුම් දොරටුව විවෘත වුණේ ශාන්ත ජෝන් ඇළ මාර්ගය (St.John's Canel) මතින් ඉදිවුණ පාලම වෙතයි. පාලම ඔස්සේ බලකොටුවේ ප්රධාන පිවිසුමක් වන මෙම දොරටුව වෙත පැමිනිය යුතු නිසාම, බලකොටුවට සුවිශේෂී ආරක්ෂාවක් ඒ හරහා සැකසී තිබුනි.. ඒ නිසාම පෘතුගීසින් විසින් මෙම ආරක්ෂිත පාලම සහිත දොරටුව හැඳින්වූයේ “ PUENTE REINA” හෙවත් “රැජින පාලම හෙවත් රැජින දොරටුව” ලෙසයි...
1656 දී පෘතුගීසි යුගය නිම වී ලන්දේසි යුගය ඇරඹෙන විටත් කොළඹ වඩාත් ඉඩකඩ ඇති බලකොටු නගරයක් ලෙස සකස් වී තිබුණු බව ඉතිහාස මූලාශ්රවල සඳහන් වේ. කොටුව වටා තිබූ පවුර සැතපුම් තුනක් වූ අතර පවුරේ තැන තැන අට්ටාල දාහතරක් වූ බව කියවේ.
පෘතුග්රීසීන් විසින් ඉදි කල මෙම කොළඹ බලකොටුවට ඇතුල්වන දොරටුව වූ රැජින පාලමට 'කයිමන් දොරටුව' හෙවත් කිඹුල් දොරටුව ලෙසින් නම තැබුවේ ලන්දේසින් විසිනි.. එයට විශේෂ හේතුවක් විය.. ඒ ඉහතින් සඳහන් සාන්ත ජෝන් ඇළ යාවී තිබී ඇත්තේ බේරෙ වැවටය. බේරෙ වැවේ කිඹුලන් සිටි බවත් එම කිඹුලන් මේ ඇළ මාර්ගය ඔස්සේ කයිමන් දොරටුව අසල ජලාශයේ කුණු කසල ආදිය කා දමමින් ජීවත් වූ බව කියවේ. හැම විටම කිඹුලන් ගැවසුණු ස්ථානයක් නිසා මෙම ස්ථානය ලන්දේසින් විසින් 'KAIMAAN POORT' හෙවත් කයිමන් දොරටුව ලෙස නම් කොට ඇත. කයිමන් යනු ඇමෙරිකානු /ඉන්දියානු වචනයක් වූ ‘ගෙයිමන්’ යන වචනයෙන් බිදී 'කයිමන්' ලෙස ලන්දේසී භාෂාවට එක් වූ වචනයකි. එහි අරුත ‘දැවැන්ත කිඹුලා’ යන්නයි... 'KAIMAAN POORT' යන්න ඉංගරීසියට 'KAYMAN'S GATE' ලෙසත් එය සිංහල බසට කයිමන් දොරකඩ ලෙසටත් පෙරලූනා.
කයිමන් දෙරකඩ ඉදිවී ඇති මෙම කුලුණ සහිත දොරටුවේ ඉහළ කොටස ආරක්කු හැඩයකින් යුක්තය. මෙහි ශීර්ෂය කේතු රූපාකාර මෝස්තරයකින් යුතුය. එහි සවිකොට ඇති ගාණ්ඨාරය නිමවූ ලෝහය ගැන නිශ්චිත සටහනක් නැත. එය දහසය වෙනි සියවසට අයත් බව සැලකේ. අද එය මුළුමනින් කළුගැන්වී ඇත... මෙය පෘතුගරීසින් විසින් ශරී ජයවර්ධනපුර කෝට්ටේ ඉදි කරනු ලැබු ශාන්ත ෆරෑන්සිස් මුනිතුමන්ට කැපකරන ලද දේවස්ථානයේ ගාණ්ඨාරය බව ඓතිහාසික තොරතුරුවලින් කියවේ. පසු කාලෙක ලන්දේසින් ගේ අතින් බොහෝ කතෝලික දේවස්ථානය විනාශ වන විට ,එම දේවස්ථානයද විනාශ වූ අතර, එහි ඇති වටිනා ගාණ්ඨාරය ලන්දේසීන් විසින් කොළඹ බලකොටුවේ කයිමන් දොරකඩ පිවිසුමේ නව ගාණ්ඨාර කුළුනක් ඉදි කොට එහි මෙම වටිනා ගාණ්ඨාරය සවි කල බව විශ්වාස කිරීමට සාක්ෂි ඇත.
මෙම ගාණ්ඨාරය ලන්දේසීන් හට කයිමන් දොරකඩ සවි කිරීමට තරම් වැදගත් හා වටිනාකමක් ඇති වූයේම, එහි වෙනත් ගාණ්ඨාර වල මෙන් මුද්රා කොට තිබුනේ එහි නිෂ්පාදිත වර්ෂය හෝ නිපදවූ තැනැත්තාගේ නම පමනක් නොවීමයි. එහි "Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum, Benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui, Jesus." ලෙස ලතින් භාෂාවෙන් ලියැවුනු ක්රිස්තියානි යාච්ඤා කොටස මුද්රා වී තිබුණි. එය ඉංග්රීසි භාෂාවෙන් "Hail Mary, full of grace, The Lord is with thee. Blessed art thou among women, and blessed is the fruit of thy womb, Jesus" ලෙසටත්, සිංහලෙන් එය "නමෝ මරියනි, ප්රිය ප්රසාද පුර්ණවන්තියනී, ස්වාමින් වහන්සේ ඔබ කෙරෙහිය, ස්ත්රීන් අතුරින් ආශීර්වාද ලද්දී ඔබ වහන්සේය, ඔබගේ ශ්රී කුසෙහි පළවන් ජේසුස් ආශීර්වාද ලද්දාවුමය" යන අරුත දක්වයි.. එම නිසා මෙම ගාණ්ඨාරය ආරක්ෂ කිරීමට ඔවුන් කැප වූ බව කියවේ..
මේ ගාණ්ඨාරයෙන් ආදිරිප්පු වීදියේ පල්ලියේ (WOLVENDAAL CHURCH) ඉරිඳා දේව මෙහෙයන් දැනුම් දිමත්, රාතිර කාලයට දොරටුව වසන වේලාව සියල්ලන්ටම දැනුම් දෙන්නටත් (CURFEW BELL) යොදාගත් බව කියවේ... දේව මෙහෙයන් දැනුම් දීමට උදේ/සවස දේව මෙහෙයට පැය බාගයක විරාමයක ලබා දුන් බව දන්වා සිටීමටත් මෙම සීනුව සහිතව තුන්වරක් නාදවූ බවද කියවේ... එත් සමහරුන් නම් කියන්නේ පල්ලියේ සිට ගාණ්ඨාරයර ඇති දුරත් සමගින් මේ නිවේදනය ලබා දීම සදහා මෙම සීනුව නාද කල බව විශ්වස නොකල හැකි බවයි...
මෙම ගාණ්ඨාර කුළුන අසලින්ම සන්නද්ධ මුරභටයින් රදවා තැබූ මුරගෙයක්ද ඉදිවී ඇත.. පසු කලෙක ඉංග්රීසීන් විසින් මෙම බලකොටුව සම්පූර්නයෙන්ම පාහේ විනාශ කොට දැමීමත් සමග එම මුරගෙයද කැඩිබිදි නටබුන් වී, කොටුව /පිටකොටුව ජනාකීර්ණ වෙළඳ පොලක් බවට පත්වී ඇත.
1870 සමයේ, ඉංග්රීසි පානලය යටතේ මෙම බලකොටුව සම්පූර්ණයෙන්ම වාගේ කඩා බිදා විනාශ කර දැමුවේ එම කොටුව වටේම ඉදි වී තිබූ ශාන්ත ජෝන් ඇළත්, බේරෙ වැවත්, වරායත් ඇළමාර්ග හා එකට බැදී තිබූ සියලු කුඩා ඇළ මාර්ගයන් වසා දමමිනුයි.. අද ඔබ කොළඹ කොටුවේ හා පිටකොටුවේ දකිනා සියලු හරස් වීදී එදා තිබූ ඇළ පාරවල්ය. එමෙන්ම ඒ අවට තිබූ සියලු පහත් බිම්ද ඉංග්රීසීන් විසින් පුරවා ගොඩකර නව ගොඩනැගිලි ඉදි කිරීම අරඹා ඇත.
මෙම කයිමන් දොරකඩ ගාණ්ඨාරය අවසන් වරට නිලවශයෙන් නාද වූ බවට සටහන්වෙන්නේ 1926 ජනවාරි 21 සහ 28 වෙනිදායි. ඒ පස්වෙනි ජෝර්ජ් රජතුමා අභාවපරාප්ත වුනු බව දැනුම් දීමටත්, රජතුමා වෙනුවෙන් ආදුරුප්පු පල්ලියේ පැවැත්වුනු අනුස්මරණ දේව මෙහෙය දැනුම් දීමත් සදහායී. ඊට අමතරව දෙවන ලෝක යුද සමයේ, 1945 අගෝස්තු 14 දින අනෙක් පල්ලිවල ගාණ්ඨාර සමගින් මෙම ගාණ්ඨාරයද නාද කල බව ජනප්රවාදයේ කියවේ.. අවසන් වරට මේ කුළුණ පිලිසකර කර ඇත්තේ 1926 මාර්තු මාසයේදි කොළඹ නාගරික ඉංජිනේරුතුමා විසිනි. ඒ ක්රිස්තියානි සභාවේ ඉල්ලීමක් මතයි.
ඉතිහාසය සාක්ෂි දරන්නේ පෘතුගීසින් රළු, කෲර හා ආගම පැතිරවීම සඳහා සැහැසි ක්රියාවල යෙදුන ජාතියක් ලෙසය. පෘතුගීසි සික්ක්රෝවරුන් විසින් තම මව් බිමේදී මෙන්ම සැහැල්ලුවෙන් ගෙවී ගිය බවට අනුමාන කළ හැකිය. කයිමන් දොරකඩ හරහා එකල බෙහෙවින් පිළිගැනුන සේද, විල්ලුද හා රනෙන් රිදියෙන් වැඩ දැමූ ඇඳුම් හා ආයිත්තම්වලින් සැරසුන පෘතුගීසි ජාතිකයන් ස්වදේශකයින් විශ්මයට පත්කරමින් අවි ආයුධ භාවිත කළ බව ද ඉතිහාසයේ සඳහන්ය. මේ කයිමන් දොරකඩින් ඇතුළු වූ කොටුව තුළ ප්රධාන විනෝදාස්වාද මාධ්යයක් වී ඇත්තේ ස්පාඤ්ඤ වීනා සංගීතයයි. පෘතුගීසින් ස්පාඤ්ඤ සංගීතයට බෙහෙවින් ලොල් වී සිටි බවට සාක්ෂි ඇත. එම නිසා ඔවුන් සෑම යටත් විජිතයක් පාසා ස්පාඤ්ඤ සංගීතය ව්යාප්ත කළ බැව් පෙනේ.
මෙම කයිමන් දොරකඩ ගැන ඇති ලේඛනවල ඇත්තේ මේ ප්රදේශය ආශ්රිත පවුල්වල පුද්ගලයින්​ගේ හා නිලධාරින්ගේ ජීවන රටාව කොටුව ඇතුලේ ජීවත් වූ ජීවන රටාවට වඩා වෙනස් වූ බවය. මෙම කයිමන් දොරකඩ ගැන අධ්යයනය කල ඉතිහාසඥයකයින් පවසන පරිදි එදා කයිමන් දොරකඩ අසල වරදකරුවන් එල්ලා මැරූ ස්ථානයක් තිබී ඇත. සෙනඟ පීරමින් එම ඝාතනයට ලක්වෙන පුද්ගලයින් බැලීමට පොරකන පිරිසක් ද හුරු වී සිට ඇත. 19 වන ශතවර්ෂයේ අග භාගය වන තෙක්ම යටත් විජිත පාලකයෝ කයිමන් දොරටුව පිහිටි ස්ථානය ප්රසිද්ධියේ වැරදි කරුවන් එල්ලා මැරීම සඳහා භාවිතා කළ බව ඉතිහාසය අපට කියා පායි...
ඉහතින් සදහන් පරිදි ශාන්ත ජෝන් ගංගාව දිගේ කිඹුලන් ඇදී එන්නට ඇත්තේ නගරයේ අපද්රව්ය ආහාරයට ගැනීමට යන්න ඉතිහාසයේ සදහන් වුවත්, එච්.ඒ.ජේ. හුලුගල්ල මහතා විසින් කොළඹ නගර සභාවේ ශත සංවත්සරය වෙනුවෙන් ඩේලිනිව්ස් පුවත්පතට ලියන ලද ලිපි පෙළක මේ කයිමන් දොරකඩ ගැන දීර්ඝ වශයෙන් කරුණු දක්වා තිබුණි. ඔහුට අනුව කයිමන් දොරකඩ මිනිසුන් එල්ලා මැරූ ස්ථානයක් ලෙසද යොදා ගෙන තිබීම යන්න හරහා, එම මිනිකදන් කිඹුලන්ගේ ආහාරය බවත් පත්වූවා දැයි ඔබට සැක පහල විය හැකි වුවත්, එල්ලා මැරූ මිනිසුන් මුහුදට ගසාගෙන යාමට ශාන්ත ජෝන් ගංගාවට දැමූ බවට සාක්ෂි නැති බැවින් කිඹුලන් පැමිණ ඇත්තේ අපද්රව්ය ආහාරයට ගැනීමටම බව මෙහිදී සාක්ෂාත් වේ.
එකල, කයිමන් දොරකඩ අසල පෘතුග්රීසි සෙබළුන් ජීවත් වී ඇත්තේ ජනතාව පීඩාවට පත්වන ලෙස බවය. මේ කයිමන් දොරකඩ අසල සිටි සෙබළුන් මේ අසල වූ මත්පැන් ගුදම්වලින් පිරි තැබෑරුම් තුළ එකක් ඉවර වෙන්නට එකක් වයින් පිරවූ වීදුරු හිස් කොට ඇත. පහත් පෙළේ විහිලු කරමින් ඔවුන් කාලය කා දමා ඇත.
ඉතිහාස දත්ත පිරික්සීමේදී පෙනී යන්​නේ ලංකාවේ එකල පැවැති ගෘහ නිර්මාණ ගැන ද තොරතුරක් දැනගත හැකි වී ඇත. ඒ එකල ඉදිවූ විශාල ආලින්ද සහිත නිවාස හේතුවෙන් පාරවල්වල ඉඩ ඇහිරී ඇත. එබැවින් 1846 දී බ්රිතාන්ය රජය ‘ආලින්දයේ නීතිය’ ගැසට් නිවේදනය ප්රකාශයට පත්කොට ඇත. ඉන්පසු කයිමන් දොරකඩ අසලත් රට පුරාමත් ආලින්ද සහිත නිවාස ඉදිවීම නතර වී ඇත.
කයිමන් දොරකඩ හරහා පිටකොටුවට තිබූ වීදිය එකල ඉතා පටු එකක් වී ඇත. එච්.ඒ.ජේ. හුලුගල්ල විසින් සංස්කරණය කළ කොළඹ සංවත්සර කලාපයේ කයිමන් දොරකඩ ගැන මෙසේ සදහන්ව ඇත...,
“කයිමන් දොරටුව වඩාත් චිත්තාකර්ෂණීය ස්ථානයක් ලෙස අද ද සිංහලයා තුළ හැඟීම් මාත්රයක් ඇත. කයිමන් දොරටුව නොහොත් කේමන් දොරටුව හරහා පිටකොටුවේ අනෙක් පසට වැටී ඇති වීදිය පටු හෙයින් මේ ප්රදේශය අධික රශ්මියෙන් යුක්ත බව කියන්නේ පර්සිවල් ය. සරප්වරු මුදල් මාරු කරන්නත් පදිංචි වී සිටියා යැයි සැලකෙන මේ ප්රදේශයේ කාර්යබහුලව නොතිබුණේ යයි කාටනම් කිව හැකිද? මුදල් මාරු කරන්නන් වඩාත් බලවත් පුද්ගලයින් ලෙස එකල සමාජයේ ජීවත් වූවාට සැකයක් නැත. ජේත්තුවට යුරෝපීය ඇඳුම් පැළඳුමෙන් සැරසුණු ස්වදේශිකයන් බර සපත්තු පැළඳ මේ වීදි පුරා ඇවිද යනු මඳකට නෙත් පියාගෙන මෙනෙහි නොකර සිටීමට කාට නම් හැකිවනු ඇතිද?”
හුලුගල්ලයන් එසේ සඳහන් කළද අද කයිමන් දොරටුව අසල සීනුව අසල මුදල් මාරු කරන්නන් බේතකටත් සොයා ගැනීමට නැත. මේ කයිමන් දොරකඩ අසලින් ඇරඹෙන හතරවැනි හරස් වීදියේ ඇත්තේ කරවල තොග කඩ සමූහයකි. බර සපත්තු කෙසේ වෙතත් ජේත්තුවට යුරෝපීය ඇඳුම් ඇඳ මේ කයිමන් දොරකඩ සීනු කණුව පසුකර යන ඇත්තන් දෙස මේ සීනු කනුව නිසොල්මනේ බලා සිටින්නේ දශක ගණනාවක ඉතිහාසයක් කියාගත නොහැකිව වේදනා බරිතව බලා සිටින්නාක් මෙනි...
එදා සෙලෙස්තිනා එතෙනට වෙලා බලං හිටියට අදනං කයිමන් දොරටුව කියල එකක් නෑ...
අද එහි ඇත්තේ පුරාවිද්යා දෙපාර්තමේන්තුවෙන් සංරක්ෂණය කල ගාණ්ඨාර කුළුණක් පමනයි...
කයිමන් දොරකඩ ගාණ්ඨාරය නාදවෙනවා අසන්නට මතු පරම්පරාවට කිසිදා නොහැකි වනු ඇත...
එහෙත් එම අතීත තොරතුරු ආරක්ෂා සහිතව අපට දායාද කල සියලු කතුවරුන්ට පින් සිදුවන්නට ඔබ වෙත මේ තොරතුරු ඔබ වෙත ඉදිරිපත් කිරීමට මට හැකියාව ලැබුනි...
අද ඔබ මේ දකිනා අතීත තොරුතුරු ඔබෙන් මතු උපදින්නා වූ පරම්පරා වෙත දායද කිරිමට ඔබත් කැප වෙන්න...
උපුටා ගැනීමකි
අන්තර්ජාලයෙන් තොරතුරු එකතුවක්.
ස්තූතියි මුල් හිමිකරුවන් හට.

notes of imaginary

Monday, October 23, 2023

මන්තරයක්....




ධර්ම මද්දුම හේවා පරිපාලන නිලධාරියෙක්  ඔහු මාතලේ උප දිසාපතිවරයා ලෙස සේවය කරමින් සිටි අවධියේ සිදුවීමක් පසුගිය 15 දා අරුනට  ලියලා තිබුනා.

උප දිසාපතිවරු  ශාසන බල මණ්ඩලයේ  සංවිධායක ලෙස තනතුරෙන් බලතල හිමිවෙනවා.

ඉතින් විහාරධිපති හිමිවරු යම් යම්  ගැටළු නිරාකරණය කර ගන්න දිසාපතිවරයා හමුවීමත් සිදුවෙනවා. එක විහාරාධිපති හිමි නමකට එරෙහිව පන්සලේ තාප්පේ පෝස්ටර් ගහලා. හාමුදුරුවෝ දුක් ගැනවිල්ල කියා ගෙන දිසාපතිවරයා හමුවුනා. 

මොකද හාමුදුරුවනේ ?

මහත්තයෝ කවුද නොසන්ඩාලයෙක් පන්සලේ තාප්පේ  පෝස්ටරයක් ගහලා මට අපහාස වෙන විදියට.

මොකක්ද හාමුදුරුවනේ ලියලා තියෙන්නේ ?.

“හේමා ලෝකට එන්න කියාපිය “ කියලා.

මොකද්ද මහත්තයා මම මේකට කරන්නේ ?

හාමුදුරුවනේ , පන්සලේ ඇබිත්ත කොල්ලෙකුට හුණු කූරක් දීලා ඊට යටින් මෙහෙම ලියන්න කියන්න. ඒකත් වැරදුනොත් වෙන වැඩක් කරමු.

හාමුදුරුවෝ ආපහු පන්සලට ගියා පහුවෙනිදා උදේ තාප්පේ තියෙනවා

“හේමා ලෝකට එන්න කියාපිය “

“ හේමාලෝක එනවා කියාපිය - තොගේ අම්මට නාගෙන ඉන්න කියාපිය “ කියලා.

ඒක වැරදුනේත් නැහැ. ආයෙත් පෝස්ටර් වැදුනේත් නැහැ.

 

 



notes of imaginary

Sunday, October 22, 2023

මනාලිය

මනාලිය


















සඳ එළිය යහන මත
තවරා කවුළු හැර
තරු දෙනෙත්
අඩවන් කරාවී .
රත ලවන් පෙති නුරා
විවරකොට මුතු පටින්
සුසුදු කැල්මන්
විහිදුවාවී .
පිච්ච මල් පැළඳි සිකි
පිල් කළඹ මුදා හැර
සිථිල සළු පටක්
දවටාවී .
මධු විතක් වී තිළිණ
රැය පුරා උණුසුමට
හද ගැබේ පියුම්
අතුරාවී.
රෝ.සි.


notes of imaginary

මහනුවර අපේ රජවරුන්ගේ සොහාන්

මහනුවර තිබු අපේ රජවරුන්ගේ
සොහාන්වලට වෙච්ච දේ මෙන්න
දින 11ක් දැල්වු රජතුමාගේ
සොහාන නිවන්නේ කිරෙන් හා
පොල් වතුරෙන්...
මහනුවර යුගයේ සිටි රජවරුන් ආදාහනය කර තිබෙන්නේ එකම ස්ථානයක.ඒ තමයි ගෙඩිගේ විහාර බිම හෙවත් රාජකිය ආදාහන මළුව.මෙහි තිබු එම රජතුමන්ලාගේ සොහොන් කොත්වලට මොකද වුණේ කියන ප්රශ්නයක්.අද කියන්නේ ඒ රාජකිය ස්මාරකවලට වෙචිච දේ ගැනයි.
නුවර යුගයේ රජතුමන්ලා ආදාහනය කරන්නත් පෙර ගම්පොළ යුගයේදිත් මෙම ස්ථානයේ රාජකීයයන් ආදාහනය කර තිබෙනවා..ගම්පල යුගයේ තුන්වැනි වික්රමබාහු රජතුමාගේ( 1347-1375) මව්බිසව තමයි චන්ද්රවති දේවිය.එතුමියට අස්ගිරි දේවි කියලත් කියනවා.චන්ද්රාවති දේවිය මියගියාම තුන්වන වික්රමබාහු රජතුමා විසින් මව්බිසව ආදාහන කළේ ගෙඩිගේ විහාර ආදාහන මළුවේදි..ඒ අදාහන කරපු තැන රජතුමා බෝධියක් රෝපණය කළා.ඒ බෝධිය අදත් තිබෙනවා.චන්ද්රාවති බෝධිය කියල තමයි ඒ බෝධින් වහන්සේ හදුන්වන්නේ.ඉතින් රජතුමා එම ස්ථානයේ විහාරයකුත් හැදුවා .ඒක තමයි අස්ගිරි ගෙඩිගේ විහාරය කියන්නේ.
ඉතින් අද අස්ගිරි ගෙඩිගේ විහාරය හෙවත් ආදාහනමළුව විහාරය සුළු ප්රමාණයක පැතිර තිබුණත් අතීතයේ මේ විහාරයට උඩවත්ත කැළයෙන් මෙපිට හා බහිරවකන්දට මෙපිට සියළු ඉඩම් රජවරු පූජාකර ඇති බව අදත් විහාරයේ ඇති සන්නස් තුළින් පැහැදිලි වෙනවා.ඒ වගේම මේ විහාර භුමිය මහල් තුනක් තිබිලා තියෙනවා අතීතයේ.
උඩමළුව,මැදමළුව,පාත මළුව කියලා ඒ මළු තුන හදුන්වනවා.උඩමළුවේ තමයි බෝධින් වහන්සේ ඇතුළු විහාරය පවතින්නේ.දෙවැනි මළුවේ රජවරු ආදාහනය කළ බවත් තුන්වැනි මළුවේ මහජනයා රැස්වු බවත් විහාරයේ පැරණි පොත්පත්වල සදහන්වනවා.
ශ්රි වීරපරාක්රම නරේන්ද්රසිංහ රජතුමා (1707- 1739) හා කීර්ති ශ්රි රාජසිංහ රජතුමා ( 1747- 1782) කුමාර අවධියේ අකුරු කරවා තිබෙන්නේ මේ පන්සලෙන්.ඉතින් ඒ රජවරු වගේම මහනුවර යුගයේ සිටි සියළු රජවරු මේ විහාරස්ථානයට විශේෂ අනුග්රහයක් දක්වා තිබෙනවා.
එසේම 1753 දි කීර්ති ශ්රි රාජසිංහ රජසමයේ තායිලන්තයෙන් ලංකාවට උපසම්පදාව රැගෙන ආ උපාලි මහ තෙරණුවන් අපවත්වු පසු ආදාහනය කර තිබෙන්නෙත් මේ ආදාහනමළුව විහාර⁣ භූමියේදි. එය සිහිවීම සදහා තායි රජ පවුල විසින් විහාර භූමියේ ඉදිකළ ස්මාරකය අදත් දකින්න තියෙනවා.
ඒ අනුව පළමුවැනි විමලධර්මසූරිය රජතුමා, සෙනරත් රජු, දෙවැනි විමලධර්මසූරිය රජු, විජය රාජසිංහ රජු, ශ්රී වීර පරාක්රම නරේන්ද්රසිංහ රජු,විජය රාජසිංහ රජු, කීර්ති ශ්රී රාජසිංහ රජු, රාජාධි රාජසිංහ රජුගේ ආදාහන සිදුකළේ ගෙඩිගේ විහාරයේ දෙවැනි මළුවේදීය. කන්ද උඩරට දෙවැනි රාජසිංහ රජතුමාගේ අදාහනය සිදුකර ඇත්තේ හඟුරන්කෙතයි නමුත් රජතුමාගේ භෂ්මාවශේෂ තැන්පත් කරනු ලැබුවේ ගෙඩිගේ විහාර බිමේ ස්මාරකයකය. සිංහලේ අවසන් රජු වූ ශ්රී වික්රම රාජසිංහ මියගියේ වෙල්ලෝරයේ නිසා එතුමාගේ භෂ්මාවශේෂ එහිම තැන්පත් කර තිබෙනවා
එපමණක් නොව මේ රජවරුන්ගේ බිසෝවරුන් වගේම මව්බිසෝවරුන් මියගිය පසුත් ආදාහනය කර ඇත්තේ මේ ස්ථානයේ බව පොත්පත්වල සදහන් වෙනවා.
එසේම රජවරුන් හා බිසෝවරුන් ආදාහනය කර එම භෂ්මාවශේෂ තැන්පත් කරලා ගෙඩිගේ විහාර භූමියේ කුඩා චෛත්ය වැනි ස්මාරක හදා තිබෙනවා.ඉංග්රීසි පාලනය එනතුරු මේ ස්මාරක විහාර භූමියේ තිබුණත් ඉංග්රීසි පාලකයන් ඒවා බොහෝමයක් වැනසි යෑමට සලස්වා තිබෙනවා.එසේම ඉංග්රීසින් ඒවායේ තිබු ආභරණ ආදිය කොල්ලකෑවා.
එසේම ඉතිරිවු රාජකීය ස්මාරකත් විනාශවුයේ නුවර මාතලේ දුම්රිය මාර්ගය හැදිමේදි. 1878- 1880 කාලයේදි එම දුම්රිය මාර්ගය හැදුවේ ගෙඩිගේ විහාරය හෙවත් ආදාහන මළුවට යටින්.ඉතින් ඒ ඉදිකිරිමෙිදි ඉතිරිව තිබු රාජකීය ස්මාරකය ටිකත් ඉංග්රීසින් විනාශකර දැම්මා. නමුත් විහාර භුමියේ ඉපැරණි අරලිය ගස් දෙකක් පමණ අදත් දකින්න තිබෙනවා.බොහෝවිට එම ගස් රාජකීීයයන් ආදාහනය කර භෂ්මාවශේෂ තැන්පත් කර ⁣ රෝපණය කළ ගස්විය හැකි බවද කියනවා.
එසේම රජතුමාගේ මව හා රජුගේ වැඩිමහල් සොයුරියගේ ආදාහන සඳහාද ගෙඩිගේ විහාරයේ ආදාහන මළුව යොදාගෙන ඇත්තේ විශේෂ වරප්රසාදයක් වශයෙනි. රජ පවුලේ සෙසු සාමාජිකයන්ගේ ආදාහන මහනුවර උඩවත්ත කැලයේ රාම විහාරය පිටුපස ‘බණ්ඩහේතැන්න’ නමැති ස්ථානයෙහි සිදුකර ඇත.
වැලිවිට සරණංකර සංඝරාජ හිමියන්ගේ ආදාහනය ගෙඩිගේ විහාර ආදාහන මළුවේදී සිදු නොකළත්, ලංකාවට උපසම්පදාව ගෙනා සියම් උපාලි හිමිගේ ආදාහනය සිදුකළේද ගෙඩිගේ විහාරයේය.
රජතුමාගේ දේහය දැවීමෙන් දින එකොළහක් යනතුරු ගින්න නිවෙන්නට ඉඩ නොදෙන බව ඉංග්රීසි ආණ්ඩුකාර සර් රොබට් බ්රවුන්රිග්ගේ වෛද්යවරයා වූ ජෝන් ඩේව් සඳහන් කර ඇත. දින එකොළහෙන් පසු කිරි හා පොල් වතුරවලින් ගින්න නිවා දමයි. පිලිස්සුණු ඇට කැබලි මැටි බඳුනකට දමා සීල් තබනු ලබයි. අළු තවත් බඳුනක දමා සොහොනක තැන්පත් කරයි. රජතුමාගේ අස්ථි කොටස්, අළු හා දැවී ඇති ආභරණාදිය එකතු කිරීමේ රාජකාරිය පැවරී ඇත්තේ අරුප්පොළ හෙවත් අළුපොළ ගම්වාසීන්ටය.
1825දී හර්බර් නමැති ඉංග්රීසි ජාතික කාන්තාව ලියූ සටහනක දැක්වෙන්නේ සොරුන් විසින් මෙම රාජකීය සොහොන් විවෘත කර තිබූ බවයි.ඒ කියන්නේ කඩා එහි ආභරණ ආදිය සෙවු බවයි
ඉංග්රීසි ජාතික බිෂොප් හර්බර් 1824දී සිය දිනපොතේ ‘නගරයේ කෙළවරක තිබුණු රාජසිංහගේ සුසානය බිඳ දමා රන්, මුතු, මැණික් මෙන්ම ඔහුගේ ඇටකටු එළියට ගෙන ඇති බවත්, එම බිමෙහි තිබූ ගල් කැටයම් සහිත අලංකාර සොහොන් ස්මාරක බොහොමයකට හානි සිදුකර ඇති බවත් සදහන් කර තිබෙනවා.එසේම ගෙඩිගේ විහාරයේ හිටපු ප්රධාන හිමියන් රාජසිංහ රජතුමාගේ සොහොනේ තිබු මිනිස් අස්ථි මහජන ප්රදර්ශනයයට තැබු බවත් සදහන් වෙනවා
රාජසිංහ රජුගේ සොහොන 1824දී ඉංග්රීසීන් විසින් විනාශ කර ඉංග්රීසීන්ම යළිත් එය යථා තත්ත්වයට පත්කර තිබෙනවා .මෙම භූමියෙහි ඉංග්රීසි ආණ්ඩුකාර ටොරිංටන්ගේ සහභාගිත්වයෙන් උඩුමුල්ලේ නාහිමිගේ ආදාහනය සිදුකළ බව මේජර් ෆොබ්ස් සඳහන් කරනවා.
ධර්ම ශ්රී තිලකවර්ධන


notes of imaginary
 

මීදුම Published @ 2014 by Ipietoon