යකඩ මල්ලට හෙන ගසා ඇත. දැන් පුළුන්
හොයා පලක් නැත.ආහාර , ඖෂධ නැත. මිනිසුන් කෙසේ හෝ ජීවත් වෙති. අපේ බඩ පලා කෑවේ
මොනවාදැයි බලන්නේ නැත. එහෙත් බොහෝ දෙනාගේ බඩ පලා බැළුවොතින් කම්පා වෙන්න හේතු
කාරනා දකින්න හැකිය.
ඉන්ධන
මේ හැමට වඩා වැදගත් බව රට පුරා දකින උනන්දුව අනුව සිතා ගත හැක. ආණ්ඩුව ( ඇත්දැයි
නොදනිමි) ඉන්ධන සෙවීමට ප්‍රමුඛතාවයක් දක්වන බවක් පෙනෙයි. මොළ හතානෝ මැදිහත්ව
ඉන්දියාවෙන් තෙල් ගෙනාවේය. Indian
credit line ‘කියා උජාරුවට මෙයට කියවිනි . දැන්
ඒකත් වාෂ්ප වී ඉවරය.
අළුත්ම
කතාව කෙලින්ම තෙල් සමාගම් තෙල් ගෙනත් මෙරට
ඉන්ධන පාරිභොගිකයන්ට බෙදා හැරීමය. එතකොට ඉන්ධන හිගය හමාරවී සෞභාග්‍යය උදාවන්නේය.
මේ සමාගම් මෙරට පාරිභොගිකයන්ට තෙල් අළවි කරන්නේ රුපියල් වලින්ය. ලංකාවේ රුපියල්
වලින් තෙල් ගෙනවිත් සමාගම් වින් තම මව් ආයතන පිහිවි විදේශයන්ට ගෙන යන්නේ ඩොලර්
වලින්ය. නැත්නම් ඉන්දියානු රුපියල් වලින්ය. එහෙම ගෙනියන්න රුපියල් ඩොලර් කර ගැනීමට
අපට විදේශිය විනිමය තිබේද ?. නැත්නම් අපිට
ඉන්ධන ගන්න වෙන්නේ ඩොලර් වලින්ද ? නැත්නම් ඉන්දියාණු රුපියල් වලින්ද ?.නැත්නම් සදාකාලිකවම
අපට ඉන්ධන ගෙනවිත් දීමට සුභසාධක වැඩපිලිවෙලක් වත් අරඹයි ද ? මේවා “ මීදුමට “ ඇතිවි
තිබෙන ප්‍රශ්ණයන්ය.
.Indian credit line
මේ ණයට ගෙනා ඉන්ධන ටික එවර වෙනතුරු ඊලට
මොකක් කරන්නද ? කියා සැලසුමක් ඇති කරගත්තේ නැති නිසා දැන් ඉන්ධන බින්දුවක් වත් නැත. ප්‍රවාහණය ටිකින් ටික නතර
වෙන්න පටන් අරගෙන දැන් සම්පූර්ණයෙන් නතර වෙන්න ඔන්න මෙන්න වී ඇත. සියළුම පාසල් ,
කාර්යාල නිල වශයෙන් වසා දමනු ලැබීය. විනිමය පොඩ්ඩක් හෝ උපදන තේ රබර් වැනි
කර්මාන්තද ඇන හිට ඇත
මෙතරම්
අර්බූද රැසක් ඇති රටේ පාර්ලිමේන්තුව ( ජුලි 04 ) අද රැස්වී කල කතා බහ විමසා බලන්න.
පෞද්ගලික ප්‍රහාර වලින් එහාට මෙහාට කටින් ගහ ගනිමින් හූ කියමින් බාධා කරමින් කාලය
ගත කිරීමය.ලස්සනට තිබූ ලිබියාව පාර්ලිමේන්තුව ගිනි තැබීමට තරම් පිරිහිමට ගත වුයේ
සුළු කාලයකි. අපේ රටේද පාර්ලිමේන්තුවක් 225 සමග නඩත්තු කිරීමෙන් පලක් නැත්නම් එය
තිබිය යුතු නැත.
