තනිකම

දොරට තට්ටු කිරීමේ ගාස්තුව!

මම පත්තරේ ගෙන දෙන නිවසක අගුලු දැමූ තැපැල් පෙට්ටියක් තිබූ නිසා මම දොරට තට්ටු කළෙමි.

වැඩිහිටියෙකු වන ඩේවිඩ් නම් මහත්තයා පය පැකිලෙමින් හෙමින් දොර විවෘත කළේය.

මම ඔහුගෙන් ඇහුවා, "සර්, ඇයි ඔයාගේ ලිපි දමන පෙට්ටිය අගුලු දාලා තියෙන්නේ?" "

ඔහු දිගු සිනාවකින් මෙහෙ ම කියනවා..."මට අවශ්‍යයි ඔබ මට දිනපතා පුවත්පත ලබා දීමට එනවිට දොරට තට්ටු කර හෝ සීනුව නාද කර එය පෞද්ගලිකව ලබා ගැනීමට ...

මම කලබල වෙලා කිව්වා, “අනිවාර්යයෙන්ම, ඒත් ඒක දෙන්නටම අපහසුතාවයක් වගේම කාලය නාස්ති කිරීමක් වගේ නෙ" කියලා

එයා කිව්වා අවුලක් නෑ .. "මම ඔබට සෑම මසකම දොර තට්ටු කිරීමේ ගාස්තුවක් ලෙස වැඩිපුර ගෙවන්නම්. " කියලා.

ඇත්තටම ඔහු මගෙන් ආයාචනයක් ද සිදුකලා , ඔබ දොරට තට්ටු කරන විට එයට පිළිතුරක් නැති නම්, පොලීසියට කතා කරන්න..කියලා..

මම පුදුමයට පත් වෙලා ඇහුවා "ඇයි සර් එහෙම කියුවේ කියලා.

ඔහු පිළිතුරු දෙමින් මට කියනවා, “මගේ බිරිඳ මියගියා, මගේ පුතා විදේශගත ව ඉන්නෙ මම මෙහි තනිවම ජීවත් වෙනවා, මගේ කාලය කවදා එයිද කියා කවුද දන්නේ?” කියලා....

ඒ මොහොතේ මහලු මිනිසාගේ තෙත හා වළාකුළු ඇස් උතුරා ගියේය.

ඔහු කියනවා මම කවදාවත් පත්තරේ කියෙව්වේ නැහැ... මම ඒක ලබා ගත්තේ දොරට තට්ටු කරන්න හෝ දොර බෙල් වල ශබ්දය මට ඇහෙන්නටත් හුරුපුරුදු මුහුණක් බැලීමට සහ අදහස් කිහිපයක් හුවමාරු කිරීමට විතරයි කියලා...

ඔහු අත් දෙක බැදගෙන බැගෑපත්ව මට කියනවා "තරුණයා, මට උදව්වක් කරන්න!" "මේ තියෙන්නේ මගේ පුතාගේ විදේශගත දුරකථන අංකය. කවදාහරි ඔයා දොරට තට්ටු කරොත් මම උත්තර දෙන්නේ නැත්නම්, මගේ පුතාට කතා කරලා කියන්න.. ".

මගේ හිත අසරණ කමින් පිරුණා.. ජීවිතය තුල කෙතරම් තනිකමින් වෙලී සිටින මිනිසුන් සිටිනවද කියලා...

Niluka Damayanthi

All reactions:

5Donad Perera, Rmh Arunashantha and 3 others

Like

Comment

Share

day in the life

Read More

ඉන්දියාව දේශපාලනය නොවේ.

කර්නාටක, තමිල්නාඩු, කේරළ, තෙලන්ගානා වැනි දකුණු ඉන්දීය ප්‍රාන්ත භූගෝලීය වශයෙන් එකිනෙකට සමීපව තිබියදීත් ඉතා වෙනස් භාෂා, ආහාරපාන සහ සංස්කෘතීන් ඇත්තේ ඇයි?

මෙම සිතියම ප්‍රශ්නය බොහෝ දුරට පැහැදිලි කරයි.

උතුරු ඉන්දියාව අඛණ්ඩ භූමි ස්කන්ධයකි, භූගෝලීය බාධක කිසිවක් නොමැත. උඩ සිට බෙංගාලය දක්වා ගංගා නදියේ ගමන් කළ හැකිය. ගංඟා තීරයේ ඉන්දු ආර්ය භාෂා සාර්ථකව ව්‍යාප්ත වීමට මෙය හේතු විය. එය උපභාෂා සන්තතියකි. එකම ගංගා, එකම සාරවත් පස, එකම භූගෝලීය සහ භූ විෂමතාවය, එකම පාලකයන් විසින් පාලනය කිරීම යනාදිය මගින් පෝෂණය වන අතර, බොහෝ සමාන භාෂා, ආහාර පිසීම් සහ සංස්කෘතීන් ඇති වී තිබේ.

නමුත් දකුණු ඉන්දියාව බලන්න. කඳු, වනාන්තර, ගංඟා, ගංගා ආදී වශයෙන් භූගෝලීය බාධක රාශියක් ඇත. ගංගා යාත්‍රා කළ නොහැක. කර්නාටක සිට තමිල්නාඩුවට කාවේරි නදියෙන් ගමන් කළ නොහැක.

මෙම සියලු බාධක යම් දුරකට හුදකලා වීමට හේතු වී ඇති අතර, එය වෙනම භාෂා, ආහාර සහ සංස්කෘතිය වර්ධනය වීමට හේතු විය. උතුරු ඉන්දියාවේ, සියල්ල නැගෙනහිරින් ගලා යන ගංගා වේ, දකුණේ අපට බටහිර හා නැගෙනහිරින් ගලා යන ගංගා ඇත.

විවිධ ගංගා තීරයන් විවිධ භෝග වර්ග, ඇඳුම් පැළඳුම් සහ සංස්කෘතීන් සමඟ විවිධ සංස්කෘතික කලාප පිහිටුවා ඇත.

ගැඹුරු වනාන්තරවල සහ කඳුකර ප්‍රදේශවල ජීවත් වන ජනයා සංස්කෘත/පර්සියානු/ඉංග්‍රීසි මිශ්‍රණයකින් තොරව සාපේක්ෂ වශයෙන් පිරිසිදු භාෂා කතා කරයි. අනෙකුත් ද්‍රවිඩ භාෂාවන්ට සංස්කෘත, පර්සියානු සහ ඉංග්‍රීසි යන භාෂාවලින් බලපෑම් එල්ල වී ඇත.

ඝාට් වලින් වෙන් වූ විවිධ ප්‍රදේශ විවිධ භාෂා බිහිවීමට හේතු වී ඇත. බටහිර ඝාට්ස් යනු කන්නඩ සහ තුලු, දෙමළ සහ මලයාලම් අතර ස්වභාවික බාධකයයි.

එබැවින්, දේශගුණය සහ වෘක්ෂලතාදිය වෙනස් වන බැවින් වෙරළබඩ කලාපය, ඝාට්ස් කලාපය සහ සානුව කලාපය විවිධ සංස්කෘතීන් සහ ආහාර පුරුදු ඇත. පන්සල් ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය, උත්සව සැමරුම පවා වෙනස් ය.

කර්නාටක ප්‍රාන්තය ඉතා විවිධාකාර වන අතර දකුණු ඉන්දියාවේ කේරළය අවම වශයෙන් විවිධ වේ. දකුණු කර්නාටකයේ ප්‍රධාන ආහාරය උතුරු කර්නාටකයේ ප්‍රධාන ආහාරය නොවන අතර එය වෙරළබඩ කර්නාටක ප්‍රධාන ආහාරවලට වඩා වෙනස් ය.

දකුණු කර්නාටක කාවේරි සහ එහි අතු ගංගාවලින් පෝෂණය වේ, වී වගාව වැඩි ය. තුංගභද්‍රා ගංගාවෙන් පෝෂණය වන මධ්‍යම කර්නාටක ප්‍රදේශය ද එසේමය. එබැවින් බත් ප්‍රධාන ආහාරය වේ. උතුරු කර්ණාටක ප්‍රදේශය ක්‍රිෂ්ණා ගඟෙන් සහ එහි අතු ගංගාවලින් පෝෂණය වේ, පස කළු ය, ජෝවර් වගාව වැඩි බැවින් ජෝවර් ප්‍රධාන ආහාරය වේ. වෙරළබඩ කර්නාටක පෝෂණය වන්නේ බටහිරින් ගලා යන ගංගා වලින් වන අතර විවිධ වර්ගයේ සහල් සහ මාළු ප්‍රධාන ආහාරය වේ. කර්නාටකයේ එවැනි වෙනස්කම් බොහොමයක් ඇත, එබැවින් KA සඳහා ටැග් රේඛාව 'එක් රාජ්‍යයක්, බොහෝ ලෝක' වේ.

Why do South Indian states like Karnataka, Tamil Nadu, Kerala, Telangana have very distinct languages, cuisines and cultures despites being geographically close to each other?

This map pretty much explains the question.

North India is continuous mass of land, there’s no geographical barriers at all. One can travel on Ganga river from UP till Bengal. This led to successful spread of Indo Aryan languages in the Gangetic belt. It is a dialect continuum. Fed by same rivers, same fertile soil, same geography and topography, ruled by same rulers, etc. has resulted in very similar languages, cuisines and cultures.

But see southern India. There are lot of geographical barriers in the form of hills, forests, ghats, rivers, etc. Rivers are not navigable. One cannot travel from Karnataka to Tamil Nadu on Kaveri river.

All these barriers have caused isolation to an extent, which resulted in development of separate languages, food and culture. In north India, all are east flowing rivers, in south we have both west and east flowing rivers.

Different river belts have formed different cultural zones with different set of crops, dress and cultures.

People living in deep forests and hilly regions speak languages which are relatively pure without Sanskrit/Persian/English mix. While other Dravidian languages are influenced by Sanskrit, Persian and English.

Different regions separated by ghats have resulted in formation of different languages. Western ghats is the natural barrier between Kannada and Tulu, also Tamil and Malayalam.

Hence, coastal region, ghats region and plateau region have different cultures and food habits as climate and vegetation differs. Even temple architecture, festival celebration is different.

Karnataka state itself is very diverse, while Kerala is least diverse in south India. Staple food of south Karnataka is not the staple food of North Karnataka and it is different from staple food of coastal Karnataka.

South Karnataka is fed by Kaveri and its tributaries, paddy cultivation is more. Same is the case with central Karnataka too, fed by Tungabhadra river. Hence, rice is staple food. North Karnataka is fed by Krishnaa river and its tributaries, soil is black, jowar cultivation is more and hence jowar is the staple food. Coastal Karnataka is fed by west flowing rivers, different kind of rice and fish forms the staple food. There are many such differences in Karnataka, hence tag line for KA is ‘one state, many worlds’.

A day in the life

Read More

කෙසෙල් කමු

වෙන් බෙරී - මූසා කුලයට අයත් විශාල , ශාකසාර සපුෂ්ප ශාක වර්ගයකි කෙසෙල් - උද්භිද විද්‍යා  නාමය වෙන් බෙරී - මූසා වේ. 

 සමහර රටවල, ආහාර පිසීම සඳහා භාවිතා කරන කෙසෙල් වර්ග තිබේ -

ඒවා අතුරුපස සදහා ගන්නා කෙසෙල් වලින්  වෙන්කර හඳුනා ගනී. 

"ඔබේ ප්‍රතිශක්තිකරණ පද්ධතිය වැඩි කිරීමට සහ ඔබව නිරෝගීව තබා ගැනීමට කෙසෙල් අනුභව කරන්න"

කෙසෙල් යනු විටමින් බී 6 සහ සී ඇතුළු විටමින් කිහිපයක හොඳ ප්‍රභවයකි. විටමින් බී 6 සාර්ව පෝෂකවල පරිවෘත්තීය ක්‍රියාවලියට උපකාරී වේ. විටමින් සී ප්‍රතිශක්තිකරණ ක්‍රියාකාරිත්වයට අත්‍යවශ්‍ය වේ. මෙම ප්‍රතිලාභ කෙසෙල් ආහාරයට ගැනීමෙන් ලබා ගත හැක. 

කෙසෙල් රුධිර පීඩනය නියාමනය කිරීමට උපකාරී වේ. කෙසෙල් ශරීරයේ පොටෑසියම් ප්රභවයක් ලෙස හැඳින්වේ. මධ්‍යම ප්‍රමාණයේ කෙසෙල් ගෙඩියක් නිර්දේශිත දෛනික වටිනාකමෙන් 10%ක් පමණ ලබා දිය හැක. අතුරු ආබාධ 

කෙසෙල් අධික ලෙස පරිභෝජනය කිරීමෙන් රුධිරයේ පොටෑසියම් මට්ටම ඉහළ යා හැක. මෙය  රුධිර පීඩන ගැටළු සම්බන්ධයෙන් සැලකිලිමත් විය හැකිය.  කෙසෙල් මධ්යස්ථව පරිභෝජනය කළ යුතුය. 

ප්රමාණාත්මක නිර්දේශය මධ්‍යම ප්‍රමාණයේ කෙසෙල් ගෙඩියක්  ප්‍රමාණයකි. කෙසෙල් දිනපතා පරිභෝජනය කළ හැක.

A day in the life

Read More

සුන්දර කොත්මලය ..(සිවුවන ටීකාව )

සුන්දර කොත්මලය ..(සිවුවන ටීකාව )

කොත්මලේ ගණිතයා ...
The predictions made by soothsayer
In the yore ,in his expertise.
*******************************
කොත්මලේ සිටි දින කීපය තුළ ,අපි
බොහෝ පුරා වෘත්ත හා ජනප්‍රවාද සඳහා
මුල් වූ ස්ථාන දැක බලා ගත්තෙමු. හීන්
මැණිකේ ගේ මතකයත් ,මග පෙන්වූ
සම්පත් සහ අනුෂ්ක ගේ නොමඳ
සහයෝගයත් ..වැඩිහිටි පුද්ගලයින් ගේ
කතාබහත් ..හැමවිටම මගේ සටහන්
පොතේ පිටු පුරවන්නට උපකාර විය .
අනිවාර්යයෙන් ඔබ විසින් දැනගතයුතු
දෙදෙනෙක් පිළිබඳව ,රසවත් කතා
කීපයක් අසා දැනගත්තෙමි .නිලූ ත්
මමත් ඒවා රස වින්දේ කටවල් ඇරගෙනය .
එපමණටම පුදුම සහගතය .නමුත් ජනප්‍රවාදයේ
අදටත් පවතී .

එක් අයෙක් , අද මා ඔබට ලියන්නට යන
කොත්මලේ ගණිතයා ය. අනෙක් පුද්ගලයා
පොන්න නැකැත්තාය . මේ දෙදෙනා
එකම පුද්ගලයෙකු බව ඇතැමුන් ගේ
විශ්වාසයයි.
සෙංකඩගල තම රාජධානිය කරගත් රාජාධිරාජසිංහ
(ක්‍රි.ව. 1782 -1798 ) කාලයේ රාජ සභාවේ සිටි
ප්‍රකට නක්ෂත්‍ර කරුවෙකු හා කවියෙකු ලෙස
කොත්මලේ ගණිතයා හැඳින්වේ .(මට සිහිපත්
වූයේ අන්දරේ පිළිබඳවයි.නමුත් මොහු විහිළු
කාරයෙක් නොව දක්ෂ ගණිතඥයෙකු විය.)
කොත්මලේ ;මාවෙල, බානවෙල ,කොටුවේ
ගෙදර ..උපත ලබා ඇත .ඔහු විසූ ඉඩම අද
ආඬියා කොටුව වත්ත ලෙස හඳුන්වයි.
රාජාධිරාජසිංහ රජු වරක් ,විශාල පුහුල්
ගෙඩියක් රාජසභාවට ගෙන්වාගෙන , තම
ජ්‍යෝතිෂ්ශාස්ත්‍රඥයින් ගේ හපන්කම් පිරික්සා
බැලීමට සිතුවේ ලු. ඒ අනුව ,පුහුල් ගෙඩියේ
ඇති ඇට ගණන ...නිවැරදිව කියන ලෙස
රාජ සභාවට පවසා ඇත.ඇතැම් ඇමතියෙක්
පුහූල් ඇට නැළියක් ඇතැයි ද ; තවෙකෙක්
දෙනැළියක් ඇතැයි ද ...ආදී වශයෙන් විවිධ
සංඛ්‍යා දක්වා ඇත.
කොත්මලේ ගණිතයා පුහුල් ගෙඩිය හොඳින්
පිරික්සා බලා ..
“මෙහි ඇත්තේ පුහුල් ඇට තුනකි.ඉන් දෙකක්
පුහු ඇටය .එකක් හොඳ ඇටයකි .” යයි ප්‍රකාශ
කළේ ලු.
රජු ,පුහුල කප්පවා බැලූ විට ..කොත්මලේ
ගණිතයා ගේ පිළිතුර නිවැරදි බව දැක ..
මවිතයට පත් වූ බව කියැවේ .
මොහු ඉතා ප්‍රසිද්ධියට පත්වූ යේ ඔහු ගේ
නිවැරදි කියමන් හා නිර්භීත ක්‍රියා කලාපය
නිසාලු.
වරක් ,මොහු ගේ බුද්ධිය පරීක්‍ෂා කිරීමට
සිකුරාට ( සිකුරු ට ) සිතුණි. මිනිස් වෙසක්
ගෙන ..ගණිතයා ඉදිරියේ පෙනී සිටියේ ලු.
දෙදෙනා අතර පිළිසඳර කතාවෙන් පසු ,
“මේ වෙලාවේ සිකුරා සිටින්නේ කොහිදැ”යි
විමසූ අමුත්තා ට ..
“මා ඉදිරියේ .” යැයි පිළිතුර ලැබී ඇත.
ඔහු ගේ දක්ෂතාවය ගැන සිකුරා විමතියට
පත් වී ..ගණිතයාගේ ඇස්වලට ඇඟිල්ලෙන්
ඇන ,දෙනෙත් අන්ධ කළ බව පැවසේ .එසේ
වුවද ,යමක් අතට ගත් කළ ,ඔහුට එය දර්ශනය
වූ බවත් ..කියැවීමට හැකි වූ බවත් ජන වහරේ
ඇත.
මෙසේ ,සිකුරා ද පරාජය කළ බැවින්
“සිකුරාජපති” යන පදවි නාමය රජු විසින්
පිරිනමා ඇත. තඹ සන්නසකින් එම පදවිය පිරි
නැමූ බව දැක්වේ .එම පරපුරෙන් පැවත එන්නවුන්
අදටත් ,මාවෙල ගමේ වෙසෙති. සිකුරාජපති
යන්න ,මෙහි භාවිතාවන වාසගමකි .මගේ
යෙහෙළිය ,හීන් මැණිකේ පවසන අන්දමට ඇගේ
පාසල් අවදියේ දී ,එම වාසගම සහිත දැරියක්
ඇය හා මිතුරු දමින් බැඳී සිටියාලු.
නැකත් තරුවක් ගැහෙනු දැකීමෙන් ගණිතයා
විසින් අපූරු ප්‍රකාශයක් කර ඇත. අනාගතයේදී
කොත්මලා ඔයා දෙපස පිහිටි තිස්පනේ කන්දත්
කඩදොර කන්දත් එකට එකතුවී උතුරට ගලා
යන බවයි.ඒ ප්‍රකාශයෙන් අවුරුදු දෙසියයකට පසු
ඒ කියමන සැබෑවූයේ කොත්මලා ඔය හරහා වේල්ල
බැඳ ,මහවැලි ව්‍යාපාරය යටතේ ,එම කඳු දෙක යා
කොට;.උමං මාර්ග ඔස්සේ ජලය ගලායාමට
සලස්වා එයින් ටර්බයින කරකැවීමට ශක්තිය
නිපදවා ගත් බැවිනි. ( ඇතැමෙක් මෙය පොන්න
නැකැත්තාගේ අනාවැකියක් බවටද පවසති .)

එකල ද පාලකයන්ට කේළම් කියා ,වාසි
ලබාගන්නවුන් ..සිටි බැවින් ; රජු හා ගණිතයා
අතර සම්බන්ධතාවය නො රුස්සන පිරිස ....
ගතු කියා ඔහු කෙරෙහි රජතුමා තුළ වූ විශ්වාසය
බිඳ දමන ලද බැව් කියැවේ .
අවසානයේ රජු විසින් වරදක් පටලවා ,ගණිතයාට
මරණ දණ්ඩනය පනවන ලදී . තමාගේ අවසන්
ඉල්ලීම ලෙස ..තමා පවසන කවිය අනුව කටයුතු
කරන ලෙස ..හේ රජුගෙන් ඉල්ලීමක් කර ඇත.

“හත් අවුරුද්දක් වසිනා වැස්සේ
බිංදු ගණන් කරලා දෙඤඤයි .
අබ තුන් පෑලක් මැනලා දුන්නොත්
පියළි ගණන් කරලා දෙඤඤයි.
හත් අවුරුද්දක් ගිය කන්කුන්ඩගෙ
කකුල් ගණන් කරලා දෙඤඤයි.
තව තුන් පැයකට නො මරා හිටියොත්
මෙතුන් පදේ තෝරා දෙඤඤයි.”

මේ කවියෙන් තමාගේ මරණය ..පැය තුනකට
කල් දමා ගැනීමට ඔහුට ඕනෑවිය.හේතුව තමා
ස්ථිර ලෙසින් ම ..තවත් හෝරා දෙකකින්
ස්වභාවිකවම මිය යන බවත් ; තම ආයුෂ අවසන්
වන බවත් ශාස්ත්‍රයට අනුව ,ඔහු දැනසිටිමයි.
ක්ෂණිකව මරණ දඬුවමට ලක් වුවහොත් ..
“වරදකරුවෙකු ලෙසින් හංවඩු ගැසෙන බැවින්”
කළ නො හැකි ඉල්ලීම් කවියෙන් පවසා ඇත.
රජුටද මේ කවියට අනුව මොහුගෙන් පිළිතුරු
ලබා ගැනීමේ ආසාවෙන්..ගණිතයාගේ දඬුවම ,
හෝරා තුනකින් කල් දමන ලෙස වදකයාට
නියෝග දී ඇත .
පුදුමයකි ! හෝරා දෙක ඉකුත් වනවිටම
ගණිතයා රජු ඉදිරියේ මැරී වැටිණි . රජු , මහත් සේ
කම්පාවට පත්වූ බව කියැවේ.

කම්පාවට පත්වූ බව කියැවේ.
මෙයින් අපටද කදිම පාඩමක් උගත හැකිය . එනම් ....

“උවමනාවට වඩා දක්ෂ වූ විට ,තමා වටා
සිටින්නවුන්ගේ ඉරිසියාවට බඳුන් වන බවයි.”
රෝ.සි.
2024.04.04.
( සේයාරුවෙන් දැක්වෙන්නේ සුන්දර කොත්මලේ
ජලාශයයි. අපගේ කැමරා කාචය දුටු අයුරු යි...ඒ.) 

See

day in the life

Read More

අම්මා.

 

අම්මා ..................

අප අතරින් සමුගෙන වසර තුනකට ආසන්න වෙනවා. මගේ අතින් සටහනක් ලියවුනේ නැහැ ඈ ගැන. ඒ ලියන්නට නොහැකි නිසාවෙන් ඈ සමු ගෙන ගිය බව මගේ බොලද හිත තවමත් පිලි ගන්නේ නැති නිසා.

නොවැම්බර් මස දිනක හවසක මගේ පපුුව රිදෙනවා කිවු ඇය බලන්ගොඩ රෝහලේ කල සත්කාරයෙන් සෑහිමකට පත් නොවු අප ජයවර්ධනපුර රෝහලට යොමුුවුුනා. ඒ අම්මා අවසානවරට ගත කල දින කිහිපයයි.

පසුදා උදේ නවයට පමන මම සිටියෙ බොරලැස්ගමුවේ නංගීලාගේ ,ගෙදර. පෙර දින හවස අම්මා ලග සුවදුක් විමසින් සිට පැමින දොලහට අම්මා බලන්න යන සූදානමින් සිටි මා එක්වර විශාල කම්පනයකට පත්ව ක්ලාන්තව බිම ඇද වැටුනා . මොහොතකින් සිහි එලබ නැගිටින විට නංගීගේ පුතාට “ ආතම්මා නැතිවුනා” යන පුවත රොහලේ සිට ලැබිලා. . අම්මා ලොකු පුතාට තම සමුගැනීම ලග නොසිටි නිසා බොරලැස්ගමුවට විත් දන්වා තිබුනේ ඒ අයුරින්.

මම ලොකු පුතාව අවුරුදු හැත්තෑපහක් අම්මා සමග දුක සැප බෙදා ගත්තා. ඒ් කාලය රසවත් කාලයක්. අම්මා දරුවන් නවදෙනෙකු සමග කලේ යුද්ධයක්. තාත්තා අපත් කුඩුම්බයත් නඩත්තු කලා. අපේ පරිපාලනය කලේ අම්මා. ගෙදර කූස්සියේ තිබුනා දිග බංකුවක් . අපි පේලියට ඉදගෙන අපේ වාරය එන තුරු වාද විවාද කරමින් ඉන්නවා. අපේ පරිපාලනය හැදුන්වුයේ තාත්තා ජනාධිපති ලෙසයි. කලක් අග්‍රාන්ඩුකාරයාව සිට ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව වෙනස්වීම නිසා තාත්තාගේ පදවි නාමය ඒ ලෙස වෙනස් වුනා. තාත්තාට ඒ ආණ්ඩු ක්‍රමය තුල විධායක බලය තිබූනේ නැහැ. විධායක බලය තිබුනේ අග්‍රාමාත්‍යවරයාට .අම්මා තමයි අග්‍රාමාත්‍යවරයා.

ඉතින් අම්මා ගැන හිතන්න පුළුවන් නේ.

අම්මා අපි හදාවඩා ගත්තා. දියණියන් තිදෙනෙකු සමග පුතුන් හදෙනෙකු අම්මාගේ සිත් සතන් තුටු වෙන පරිද්දෙන් ලොකු මහත්ව මිනිපිරි මුණුපුරන්ද ඔවුන්ගේ දූ දරුවන් සමගද අම්මාගේ දිවිය සතුටින් ගෙවුනා.

අම්මා පොතක්. සුබවාදීව අවසන් වු කතාවක් ගොතන ලද පොතක්.

අම්මාගෙන් ඇතිවු කම්පනය ‌මේ වියමන තවත් දිග කරාවි ............

A day in the life

Read More