මහාචාර්ය විශාරද සනත් නන්ද සිරි සමග.

මාර්තු මාසේ අන්තිම සතියේ බ්‍රහස්පතින්දා. වෙලාව පස්වරු 6.00යි අපි රංග ශාලාවට ඇතුල්වෙලා අසුන් ගත්තේ හතට පටන් ගන්න නියමිත සනත් නන්ද සිරි මහත්මයාගේ ගීත සමුච්ඡයට සවන් දෙන්න. මහාචාර්ය විශාරද  සනත් නන්ද සිරි අපි එහෙම කියමු. නැත්නම් ආමන්ත්‍රනයේ අඩුවක් වෙනවා.

තැන  සබරගමුව විශ්ව විද්‍යාලයේ  සමාජ විද්‍ය පීඨයේ රංග ශාලාව. අසල්වාසියෙක් වන මට වසර කිහිපයක සිට හුරුපුරුදු තැනක් බවට පත්වෙමින් තියෙන්නේ මේ වගේ අවස්ථා නොපැහැර අරින නිසා. විශ්ව විද්‍යාල කුලයට අය කියන්නේ බෙලිහුල්ඔයට අපි ආවේ නැත්නම් තාමත් ඔය ගොල්ල ආදි වාසීන් කියලා.

කමක් නැහැ අපි දැන් ඒ පිහිටෙන් හරි අළු ගසා ගත් බයියන් බවට පත්වෙමින් සිටිනවා. මේ කතාව නන්දසිරියන්ට කීවා නම හැත්තෑවේ දශකයේ ආරට භාව ගීතයක් රසවිදින්න තිබුනා.

විකසිත වත කමලේ නෙත් බඹරුන් පැටැලේ
බැල්මට නෙතු සඟලේ සිතු සිතුවිලි පැටලේ 
ළඳුනේ......... මා දකිනා
සිහිනේ... හද සැලුණා.........  

මහාචාර්ය විශාරද  සනත් නන්ද සිරි තම හඩ අවදිකරන්න පටන් ගත්තා . අවුරුදු කාලෙට කොහා අඩලනවා .මට රිගිං  සෝන්ග් එකකින් ඇහුනේ මේ කොහාගේ හඩ නෙමෙයි. කපුටු රාල කෙනෙක්ගේ හඩක්. ගීතය ගයා අවසානයේ එතුමාගේ පසුතැවිල්ල ප්‍රකාශවුනා.

“මා ගැයූ “විකසිත වත කම‍ලේ” ගීතය ගැයුවේ මගේ මිතුරු ගායකයෙකුගේ පුතෙක්. එයා තමන්ගේ පියාගේ ගීයක් නොගයා මගේ ගීතයක් ගැයුවේ එයාගේ පියාගේ ගීතවලට වඩා මගේ ගීතය හොඳ නිසා විය යුතුයි. ඒ ගැන මම සතුටු වෙනවා.

ජනප්‍රිය ගීතයක් වෙනත් අයකු ගැයුවාට මුල් ගායනය නැතිවන්නේ නැහැ. “විකසිත වත කම‍ලේ” ගීතයෙන් මා අභිබවා ඔහු මතුවන්නේ නැහැ.

ඒත් මට පුංචි කනගාටුවක් තියෙන්නේ ඔහු මගේ මිතුරෙකුගේ පුතෙකු වීම නිසයි. “අන්කල් මං මේ සින්දුව රිඟින් ටෝන් වලට කියනවා” කියලා මට දුරකථන ඇමතුමක් දෙන්නවත් මේ ගායකයාට මා අමතක වීම ගැන විතරයි මම කනගාටු වන්නේ.”

අපේ රටේ බුද්ධිමය දෙපල නීතිය තුල ගායකයාට  ගීයක හිමි කමක් නැහැ.ගීය අයිති පද රචකාටයි සංගීත නිර්මානකරුවාටයි. ගීතයක්  ජනප්‍රිය වන්න ගායක ගායිකාවන් ප්‍රබල දායකත්වයක් ලබාදෙනවා.  මේ නීතිය ගායකයාටද අයිති විදියට ඉක්මනින්ම සංශෝධනය විය යුත්තක්.  

අඩ අදුරේ මට නැගුන සිතිවිල්ල අනිත් අයටත් නැගෙන්න ඇති.

ප්‍රේක්‍ෂකයන් අදුරේත් වේදිකාව විදුලි ආලෝකයෙනුත් පුරවලා. විදුලි පරිපාලකට  මහාචාර්ය විශාරද  සනත් නන්ද සිරියන්ගෙන් ඉල්ලීමක් “ මට  තනියෙන් ගයන්න බැහැ අර ගොල්ලෝ මට පේන්නේ නැහැ. ඒ ගොල්ල මට දකින්න ඕනී. ඉතින්  ශාලාවට ආලෝකය සපයන්න “ අදුරෙන් අඩ අදුරට මැරුවුන ශාලාව

එතැන් ඉදන් මහාචාර්ය විශාරද  සනත් නන්දසිරියන් ආධිපත්‍යට යටත් වුනා .

මේ ප්‍රථම වසන්තයයි
දිවි අරණේ මධුමල් පිපෙනා
බිඟු රැව් නැගෙනා.......
මේ ප්‍රථම වසන්තයයි........

සිත පවස දරා මිරිඟුව අතරේ 
දිය පහස පතා සිටියදි කතරේ 
ඔබ සිහිල් දොළක්‌ සේ පාවී....
වසන්තයක්‌ වී ආවේ.....

ගීතයක් ගයා අවසන්ව ඊලග ගීතයට යන්නේ ගීතය ඉපදුන හැටි විවරණය කරමින්. ඒ සදහා කථකයෙක් යොදා නොගත්ත මහාචාර්ය විශාරද  සනත් නන්දසිරියන්  ශ්‍රවක ජනී ංනයන්ගෙන් පිරී ගිය නේපත්‍යගාරය හා දොඩමළු වුනා. එයත් අපුරු අත්දැකීමක්.

එතුමන් පදවා ගිය රථයට වරින් වර වෙට්ටු දමමින් රිය පසුකර ගිය ත්‍රීවීලර් රියදුරෙක් “ සර් පස්ස පස්ස “ කීවාළු. එතුමා ත්‍රීවීලර්යේ පසු පස බැළු ටිට එහි “ වරදක් කළත් සිතකින් නොවේ
රිදවන්නෙ පළිගන්නෙ ඇයි.......” යන්න සටහහන් ව තිබු බවක් සියල්ලන් සිනා හඩ මැද පවසමින්

වරදක් කළත් සිතකින් නොවේ
රිදවන්නෙ පළිගන්නෙ ඇයි
ඔබ මෙන් ඇයත් ඇය මෙන් ඔබත්
මට මාගෙ ඇස්දෙක වගෙයි //

ඔබෙ ගිනි නිවා ඇගෙ හිත දවා
අප එක්වෙලා කුමටදෝ...//
වෙනසක් නොවී මගෙ හිස් අතින්
පිසලන්නෙ කොයි කඳුළ දෝ....

අසරණ ඔබයි තනිවුණු ඇයයි
මට ශාප කර යාවිදෝ...//
ඔබෙ ලෝකයෙන් ඇගෙ ලෝකයෙන්
සමුගන්න සිදුවේවි දෝ...

යන ගීතයට ජීවය සැපවුවා.

·        ගමේ කෝපි කඩේ

·        මා හද අසපුව කුසුමින් සැරසුව

·        මුළු ලොව මගෙන් අසාවී

·        පෙමාතුර හැඟුම්

·        විකසිත වත කමලේ

·        ඇව්ලුනු ගිනිදැල්

·        කොහෝ කොහෝ

·        ඈත එපිට ගම්මානෙන්

·        සහසක් පැතුමන්

·        යසෝදරා

·        සීත රෑ වසන්තේ

·        දඟකාර ඔය දෑස දුටුවා එදා

·        සොවින් පිරි මගේ හදවත

·        ආදරේ නෑ ආදරේ, කවුරැවත් නෑ

·        නුඹෙ සුවඳ පිරුණු පුංචි කාමරේ

·        ගී අරණේ මධුමල් පිපෙනා....

·        ප්‍රථම වසන්තය

·        දූ අනුරාධා

නේපත්‍යාගාරය  මහාචාර්ය විශාරද  සනත් නන්දසිරියන් විසින් තමන් වෙත ඇද බැදගෙන සිටී ප්‍රේක්‍ෂක ජනී ජනයා එක් පිටුපස තව එකක් වෑහෙන රස කතා සමග ගැයෙන ගීතයන් ලොල් බැද සමාධි ගතවු  දැහැනෙන් මිදෙන්නී ගීතයෙන් ගීතයට ශාලාව අත්පොලොසන් හඩ ගුගුරුවමින් තම සතුට පලකරනවා .

හැත්තෑවේ දශකයේ මුලින්ම අප දුටු පිරිපුන් වියත්  මැදිවියත්  ඉක්මවා  අපටත් වඩා ඉදිරියෙන් පියමං කරන මහාචාර්ය විශාරද  සනත් නන්දසිරියන්ගේ රූපකාය තුල  ප්‍රේමණීය හඬ පෞර්ෂය නොනැසී  ශාලාව අත්පත් කරගෙන. ඒ හඬ රසික හදවත් දොවාගෙන ගංගාවක් සේ ගලායනවා. එතුමන් ගේ බොහෝ ගී තනුනිර්මාණ තුළ ද ඒ යෞවනය තවමත් නොනැසී පවතීනවා.

“ මගේ රටට දළදා හිමි සෙවනයි - මගේ දැයට දළදා හිමි සරනයි.  එන ගීතරාවයත් සමගින් වේදිකාවෙන් සමුගන්නා මහාචාර්ය විශාරද  සනත් නන්දසිරියන් තිරපටින් වැසී යද්දී වේදිකාව ඒක් හඩින් අත් පොලෙසන් හඩින් ගිගුම් දී නිහඩ වෙයි.වෙලාව 10.20 සටහන් වෙලා අපිව පැය 3.00 ගීතයෙන් දැහැන් ගත කල මහාචාර්ය විශාරද  සනත් නන්දසිරියන්ගේ වේදිකාවේ තිරයෙන් එහා සැගවුනා.

සිත පවස දරා මිරිඟුව අතරේ 
දිය පහස පතා සිටියදි කතරේ 
ඔබ සිහිල් දොළක්‌ සේ පාවී....
වසන්තයක්‌ වී ආවේ.....

මම තවමත් මුමුනනවා. 

notes of imaginary