Saturday, November 18, 2023

නානත්ථ සංඥා








 

දහසක් දෙන නිති යන එන
මාවත අයිනෙහි වැජඹුන
වනස්පතියකිය දුටු දන
පිනවන විශ්මය දනවන
සිප් හල වෙත යනෙන අතර
සිසුවන් පැතු පලෙහි මිහිර
කුහක අයෙකු මුවින් මැතිර
පලැති රුකකි ගසමි මුගුර
වඩුවෙක් ගස ළඟ නැවතී
වට අඩි මනසින් මනිතී
දොර උලුවහු ජනෙල් ඇතී
නිවෙස් හත අටක් හැදෙතී
පරිසරවේදියෙක් මෙදැක
සිතුවේ මෙය හරි පුදුමෙක
විදුලි කියත් නොදුටුව එක
දිවි හිමියෙන් ගමි ගස රැක
මෝලේ හිමිකරු දෑහේ
රුපියල් මල් වැහි වෑහේ
හැම අතු අඟලක් පාහේ
ලොරි දෙක තුනකට සෑහේ
තම විමනින් බැස වඩිනා
රුක් දෙවියකු ඇස ගැටුනා
කදිමයි විසුමට මෙතැනා
සිතුවිල්ලකි පැන නැඟෙනා
තරුණ ලියක් මල් වයසේ
පසුකර ගියෙමුත් බොහොසේ
හැගුමක් නොදැනුනි වෙසෙසේ
සිතිවිලි විය දුර අහසේ
පී. ජී. ආරියපාල

notes of imaginary

Friday, November 17, 2023

මම උණුහුම්ම ප්‍රේමයෙනි


ගොරබිරුම් සද්ද මා වටකර
වියළි කර්කෂ සුළඟ හා සතුරුව
ඉරිතැලුන දිය සිඳුන පොළොවක
මියෙන්නට මට ඇවැසි නැත
තවම මම හරිත පැහැයෙනි
ඉතින්
එක ප්රේමණීයම වැළදගැනීමක් මට ඇවැසිය
අවනීතිය එතෙනවිට ගෙලෙහි රුවිතෙට
සිහිනය මේ රඟන්නේ ගිලිහෙනු පිණිසය
රහසින්වත් කළ නොහැකි විට රමණය
ප්රේමය රැගෙනවිත් අර අතන මරණය
මියෙන්නට මට ඇවැසි නැත
තවම මම උණුහුම්ම ප්රේමයෙනි
ඉතින්
එක ප්රේමණීයම වැළදගැනීමක් මට ඇවැසිය
වනන විට නගුට බොහොම වෙිගෙට
නැමෙනවිට කොන්ද බිමට ගෑවෙන තරමට
රඟන හැටි බලන් මොනරකොළ ඕසෙට
බිඳෙනවලු සැණින් රජමැදුරු දොරගුල
නැමෙන්නැති පිටකොන්ද
වනන්නට නගුට කොහිවෙද
මහත්හොරුනි
තුවක්කුවේ ඔය සිදුර කුමකට
විසල් පපුවකට උණ්ඩයක් වුව මිතුරුය
මියෙන්නට මට ඇවැසි නැත
මේ හුස්ම වුව තවම උණුහුම්ය
ඉතින් ප්රේමණීයම වැළදගැනීමක් මට ඇවැසිය
......මම හරිිත පැහැයෙනි .....


notes of imaginary

Thursday, November 16, 2023

එකෙක් වත් කුඩයක් දුන්නේ නෑ .



කමල් මහත්තයා දකින දේවල්  ලියන කොට බලන්න  ආසයි. මේ කතාව ඉවර වෙන කොට සැදැහැත්බවේ සීමාවත්, තැනට සුදුසු නුවනත්  ඇදිලා තිබුනා.

මුණු පොතට කමල් පී අලහකෝන් මහත්තයා එක් කරලා තිබුන මේ වියමන කියවමුකෝ.

අපෙ සාලියගුණවර්ධන මහත්තයා ගෙ පාට පාට කුඩේ නැති වී ඇත.
එතුමා එය ප්රකාශ කළ ආකාරයයි මෙි.
කවියෙකු ලෙස සතතාභ්යාසයේ යෙදීමේ පලය විසින්
මෙම පුවතද උත්ප්රාසය දනවන අයුරින් ඉදිරිපත් කර ඇති ආකාරය මරු ය.
"මට කළ මෙහෙය ඔහුටද කරනු ඇත" අදහසෙහිදී
"ඔහු අතිනුත් කුඩය නැති වේවා!" යන්නද තිබේ.!
"වැහි,කාලයට කුඩ නැති වීම සාමාන්යය ය.
අපේ,වාඩියේ,කුඩයක්,ඇත.
එය කාගේදැයි තවමත් නොදන්නෙමු.
මේ අපේ තවත් මිතුයෙක්ගේ,අත්දැකීමකි.
එදා උදේ බිරිඳ කුඩේ දුන්නේ,
"මතක ඇතිව මේකවත්,ආපහු අරං එනවා!" කියමිනි.
නමුත් කුඩේ,අමතක විය.
බස්සෙකෙන්,බැස ගෙදරට යත්දී වැස්සා වූ වැස්ස නිසා
උදේ බිරිඳ ගේ අනතුරු,ඇගවීම මතක් විය.
දැන් ඉතින්,ගෝරනාඩුව අනිවාර්ය ය.
මිත්රයා කළේ මේක ය.
ඇය හොඳ ආගම්,භක්තිය ඇත්තියකි.
ගෙට ගොඩ වෙන ගමන් හේ,
"හරි අපූරු බෞද්ධයෝ තමයි. මෙහෙ ඉන්නෙ........!"
විස්සෝපයෙන් යුතුව කීවේ ය.
"ඇයි මොකද වෙලා තියෙන්නෙ?" බිරිඳ ඇසුවා ය.
"නෑ හාමුදුරු නමක් පට්ට වැස්සෙ තෙමි තෙමි වඩිනවා!"
"ඉතිං ?"
"ඉතිං....එකෙක්වත් කුඩයක් දුන්නෑ නෙ ?"
"ඉතිං?"
"මම ඔයාගෙ කුඩේ උන්නාන්සෙට පූජා කළා!"

notes of imaginary

Wednesday, November 15, 2023

ගොඩ එන්න පුළුවන්..


දවසක් ගොවිපළක හිටපු බූරුවෙක් ගොවිපළේම තිබුණු තරමක් ගැඹුරු ළිඳකට වැටෙනවා... මේ සතා ගොඩට එන්න බැරුව පැය ගණනක් තිස්සේ හයියෙන් කෑගහනවා... මේක ඇහුණු ගොවිපළ අයිතිකාරයා දුවගෙන එනවා... පැය ගාණක් ඔහුත් මේ සතාව ගොඩට ගන්න දන්න හැම උත්සාහයක්ම ගන්නවා... ඒත් වැඩක් වෙන්නේ නෑ...

අන්තිමේදී ගොවියා තීරණයකට එනවා...
දැන් බූරුවාත් වයසට ගිහිල්ලයි ඉන්නේ... ඌගෙන් හරියට වැඩක් ගන්නවත් බෑ... ඒ වගේම තමයි මේ ළිඳත්... මේකෙත් දැන් වතුර හිඳිලා, වියළීලා ගිහිල්ලයි තියෙන්නේ... කරන්න දෙයක් නෑ... බූරුවා ඇතුළේ ඉද්දිම පස් දාලා මම මේ ළිඳ වහලා දානවා... ඇත්තටම බූරුවා ළිඳෙන් එළියට ඇදලා ගන්න වියදම් කරන එකෙයි, ඒකට මහන්සි වෙන එකෙයි තේරුමක් නෑ...
ඔහු ගමේ මිතුරන් කීප දෙනෙකුට විස්තරේ කියලා ළිද ගොඩ කරන්න ඔවුන්ගෙන් උදව් ඉල්ලනවා... ඔවුන් පැමිණ සවල් වළින් වටේ තිබෙන කුණුරොඩු, පස් අරගෙන ළිඳට දාලා ළිඳ ගොඩ කරන්න පටන් ගන්නවා...
දැන් ළිඳ ඇතුලේ ඉන්න බූරුවාට මේ සිද්ධවෙන්නේ මොකක්ද කියලා හිතාගන්න බැරුව ඇතුලේ ඉඳන් මහ හයියෙන් දරුණු විදියට කෑගහන්න පටන් ගන්නවා... කට්ටිය දුකෙන් උනත් වෙන කරන්න දෙයක් නැති නිසා, බූරුවාගේ සද්දෙත් ඉවසගෙන දිගටම ළිඳ කුණු සහ පස්වලින් පුරවන්න පටන් ගන්නවා... ටික වෙලාවකින් හැමෝම පුදුමයට පත් කරමින් මේ කෑගහපු බූරුවා නිහඬ වෙනවා... බුරුවා යටවෙලා මැරෙන්න ඇති කියලා හිතන මේ කට්ටිය ළිඳ දිහා බලන්නෙවත් නැතුව, ඒ ගැන තැකීමක් නොකර දිගටම ළිඳ වහන්න පටන් ගන්නවා...
දැන් මෙහෙම සෑහෙන වෙලාවක් ගියාට පස්සේ ළිඳ සෑහෙන ප්රමාණයක් ගොඩවෙලා තිබෙන බව ගොවියාට තේරෙනවා...
ඔහු ළිඳ අසළට ගිහින් බලනවා... කට ළඟටම පිරුණු ළිඳ ඇතුලේ දුටු දෙයින් ගොවියා පුදුමයට පත්වෙනවා...
මෙතරම් කාලයක් නිෂ්ශබ්දතාවයකින් හිටපු බූරුවා පිරුණු කුණු සහ පස් මතින් ළිඳේ කට ළඟටම ළඟාවෙලා හිටපු විදිය දැකපු සියළුම දෙනා පුදුමයට පත්වෙනවා...
මොලේ නැති බුරුවා කියලා කවුරු කිව්වත්, අවශ්යම වෙලාවේදී තමන්ගේ ජීවිතේ බේරගන්න මේ සතා මොලේ පාවිච්චි කරපු විදිය හරි අපූරුයි නේද..? මානසිකව වැටිලා ඉන්නකොට අපි හිතන්න ඕනී, ජීවිතය කියන්නේ හැම වෙලාවේම විවිධ වර්ගවල අපිරිසිදු කුණු එකතුවෙන තැනක්... කුණු නිසා එකතුවෙන අපේ හැම ප්රශ්ණයකින්ම අපි එක පියවරක් හරි උඩට එන්න ඕනි... එහෙම කරන ගමන් අපි අපේ ජීවිතය අත් නොහැර උඩටම ආවොත් අපිට අපි සිටින ගැඹුරුම තැනින් කොහොමහරි ගොඩ එන්න පුළුවන්...
- ධම්මික සමරතුංග -

notes of imaginary
 

මීදුම Published @ 2014 by Ipietoon