Wednesday, October 05, 2016

කුණු කතාවක්.



කුණු කන්දක්.
දුම්රිය      මා ර්ගයේ , මහ පාරේ දෙපස  වාහනවලින් සහ පයින් යන එන අය විසි කරලා , තැන තැන දමා යන  ප්ලාස්ටික් බෝතල්, පොලිතින් කවර, ඉඳුල්, මළ මුත්‍රා ආදිය කෙතරම් ප්‍රමාණයක් පාර දෙපස දකින්නට ලැබෙනව ඇත්ද ?  . අපේ ඇත්තෝ  වන්දනාවේ යනවා .විනෝද චාරිකා යනවා . වට පිට නොබලාම  සිද්ධස්ථාන, පොදු ස්ථාන කොයිතරම් අපිරිසිදු කරලා එනවද ?. මේ තැන්වලට විදේශිකයොත් යනවා. ඒ අය ලංකාව ලෝකෙන් උතුම් ම රට ලෙස දකින  ලංකාවේ ජනතාවගේ කුණු වැඩ දැක්කම අපි  ඉතා අපිරිසිදු මිනිසුන්  කොට්ඨාශයක් කියලා හිතනවා ඇති කියලා මට හිතෙනවා. ඉන්දියාවේ ( දඹදිව ) වන්දනාවේ ගිහින් එන ලාංකීකයෝ ඉන්දියාවේ කුණු සහ අපද්‍රව්‍ය බැහැර කිරීම ගැන කතා කරන්නේ බොහොමත් පිළිකුලෙන් .  ඒ තරම් අපේ අපිරිසිදුකම නැති වුනත් අපේ කසල බැහැර කිරීමේ ක්‍රමවේදයත්  අක්‍රමවත් කියලා පිලිගන්න වෙනවා.

ලංකාවේ දේශපාලනයට මේ කුණු අදාල නැතිවුනත් ඊට වඩා කුණු ඕන තරම් දේශපාලනේ තියෙනවා. ඒත් බැහැර කරන කුණු ගැන ආකල්පමය වෙනසක් ඇති කරන්නවත් දේශපාලනේ   අදාළ කර ගත යුතු යි කියලා මට හිතෙනවා. සමාජ වෙනසක් ඇති කරන්න කයිවාරු හලන යහපාලන ඇත්තන්ට අපේ කුණු වලට වඩා පේන්නේ ප්‍රතිවාදීන්ගේ කුණු. ඒ හින්දනේ FCID වගේ ආයතන බිහිවෙලා තියෙන්නේ. ගොඩ ගැහෙන කදු ගැනත් , ඒ කුණු වලින් මුදල් හොයන්න පුළුවන් කියලවත් හිතන්න මේ ඇත්තන්ට ඉස්පාසුවක් නැහැ. එහෙම හිතෙනවා නම් පලාත් පාලන ආයතන, ප්‍රාදේශිය සභා මේ ආයෝජනයන් සදහා යහපත් ලෙස යොදවා ලන්න පුළුවන්.
  
අපි නාගරිකයෝ නෙමෙයි. අර්ධ නාගරිකයොත් නෙමෙයි. ප්‍රාදේශීය සබාවට අයත් ප්‍රදේශයේම   තියෙන  කුණු එකතු කරලා ගෙනත් අපේ නිවෙස් අසල බිමකට හලන්න අපේ ප්‍රාදේශීය සභාව පටන් ගත්ත. කුණු වත්තට ගවි ගානක් ඈතින් ඉන්න අපිට මැස්සොයි මදුරුවොයි ඕනවට වඩා ලැබුනා.කුණු කන්ද ගෙනත් හැළුවට කුණු කන්ද කළමනාකරණය කරන්න වත්කම නැති ප්‍රාදේශීය සභාව - පාරම්පරික විධියට කුණු බැහැර කරපු ජනතාවට නවීකරණය කරපු අපද්‍රව්‍ය බැහැර කරන්න ගිහින් නාගත්තා. කොහොම හරි නැති ලෙඩක් දා ගත්ත. අන්තිමට අයුතු ජනරාශියක් ඇති කරලා අපි කුණු කන්දදෙන් බේරුනත් ප්‍රදේශීය සභාව අදත් ජනශූන්‍ය ඉඩකඩ ඇති තැනක කුණු හලනවා. එකතු කරගෙන දගලනවා.මේ ගමක කුණු කතාවක්. නිසි කළමනාකරණයක් තියෙනවා නම් අපිට පොහොර කන්දක් දෙන්න පුළුවන් උනත් මේ ඇත්තෝ කුණු කන්දක් ගොඩ කරගෙන ලෙඩ රෝග කන්දක් රටට බෙදනවා.

කොළඹ කුණු  කියන්නේ මහම ගැටළුවක්.   කොළඹ නගර සීමාවේ  හත් ලක්ෂයක් පමණ ජනගහණයට අමතරව, ලක්ෂ 18ක් පමණ ජනයා සතියේ දිනවල විවිධ අරමුණු උදෙසා කොළඹ නගරයට පැමිණෙන බව කියවෙනවා  . මේ අය විසින් දවසකට කුණු ටොන් 750ක් පමණ කොළඹ පරිසරයට මුදා හරිනවා. බ්ලූමැන්ඩල් කුණු කන්ද, මීතොටමුල්ල කුණු කන්ද කොළම ගියාම මම දැකලා තියෙනවා. පුංචි ගමක අපිට හිරිහැර කරපු කුණු  ‍මේ  කුණු කඳු දැක්කම මොකක්ද කියලා හිතෙනවා. ටික කාලයක් අපිට වුන හිරිහැරය ගැන හිතෙන කොට ඒ අවට ජනයාට නිර්මානය කරලා දීලා තියෙන්නේ අපායක ජීවිතයක් කියලයි මට හිතුනේ.

මිනිස්සු හැම බිම් අගලෙම ජීවත් වෙනවා. තමන්ට තමන් නිපදවන කුනුම බැහැර කරන්න ඉඩ  කඩ නැහැ.බිමක් නැහැ.සුළු ප්‍රමානයෙන් කසල කළමනාකරනය කරගන්න ප්‍රතිචක්‍රීය කරගන්න දැනුම සහ උවමනාව නැහැ.   කිසිවෙකුත් තමා ජීවත් වන පරිසරය තුළ කසල බැහැර කිරීමට හින්නේ නැහැ.  තමන්ගේ කසල පවා වෙන කොහේ හෝ තැනකට ගෙන ගොස් දැමිය යුතු ය.  ඒ වෙන කොහේවත් තැන්වල ද වෙනත්  මිනිස්සු ජීවත් වෙනවා. ඔවුන්ට අනුන්ගේ කුණු සමග ජීවත් වීමට උවමනාවක් ඇතිවිය හැකිද ? .  එහෙම හිතන්නේ නැහැ.

කසල කළමනාකරණය මෙතරම් ගැටලුවක් වී තිබෙන්නට එක් හේතුවක් වන්නේ එය විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදයකට අනුව සිදු නො කිරීමයි. එසේම, ඒ සඳහා නවීන තාක්ෂණය භාවිතා කිරීමක්  නැහැ. ඒ වෙනුවෙන් රජය ආයෝජනය කරන්නේත් නැහැ. එහෙම ආයෝජනය කරන්න තියෙනවා නම් මේ තරම් බදු ගහලා අපි සූරන එකක් නැහැනේ.
කසල යනු මුදල් ප්‍රභවයක් කියලා සැලසුම් හදන විශේෂඥයෝ හිතලා නැහැ . එහි ඉන්ධන, පොහොර හා ප්‍රතිචක්‍රීකරණය කළ හැකි තවත් බොහෝ ද්‍රව්‍ය තියෙනවා.කෘතිම  කෘෂි පොහොර වෙනුවට හොද ආදේශකයක් මේ කුණු කදු වලින් නිර්මානය කරගන්න අපේ අයට බුද්ධිය නැහැ.   කසල මැනැවින් කළමනාකරණය කර ගන්නා ලෝකයේ දියුණු රටවල් සමග සන්සන්දනය කරලා බලපුවහම   ලංකාවේ ඒක පුද්ගල කසල ජනනය එතරම් විශාල නැහැ . 

 වගකිව යුතු පුරවැසියන්ගෙන් තොරව දියුණු සමාජයක් බිහි කළ නො හැකි යි.  පුරවැසි වගකීම මෙවැනි ප්‍රශ්නවල සිට ම ගොඩනැගිය යුතු යි.  කසල කළමනාකරණය යනු සෑම පුද්ගලයකු ම සම්බන්ධ විය යුතු පොදු කාර්යයකි. ඒ සඳහා අවශ්‍ය දැනුම, කුසලතා හා ආකල්ප පෙර පාසල් අධ්‍යාපනයේ සිට ගොඩනැගිය යුතුයි.

 




notes of imaginary

Saturday, June 18, 2016

ජරමරයක්.


 මහ  රෑ මගේ ජංගම දුර කතනය මට කරදර කරන්න පටන් ගෙන තිබේ. අනිත් කොනෙහි වසන්තය.
 ඇයි වසන්ත ?
සර් ! අර හවස කාමරේට ආපු කපල්  එක ......
ඔව් ,  වසන්ත
ඒ නෝනාගේ තොල පුපුරලා ලේ  ගලනවා.
වැටිලාද ?
අයිස් ටිකක් දෙනවා ලේ ගලන එක නතර වෙයි.
මම නිදිමතේ ඔරලෝසුව දෙස බලමි .වෙලාව රාත්‍රී එකයි තිහ පසුවෙමින් තිබේ.මේ මහ රෑ රොහල් යන්නද ? පොලිසියට කෝල් කරනවද ? .යන සිතිවිල්ලට මාරුවෙමි.
වසන්ත ., ගොඩක් අමාරුද ?.
ඔව් සර්. කාමරේ පුරාවට ලේ . රෙදි පෙරදි ලේ වලින් තෙමිලා.
මොකද ? මහත්තයා කියන්නේ ?
තරහෙන් පිපිරි පිපිරී එහාට ඇවිදිනවා මෙහාට ඇවිදිනවා.
ඇයි ? ප්‍රථමාධාරයකටවත් මැදිහත් වෙන්නේ නැද්ද ?
නෑ සර් ........මැරුනත් කමක් නැතිළු.
ඉතින් වසන්ත ............ඔයා මහ රෑ ඒ නෝනා අරගෙන රෝහලට යන්නද හදන්නේ?
බැරෑරුම් කරුනක් වුනත් වසන්තට සැහැල්ලු කතාවක් කිව්වා.
සර්ට විහිළු. සොලියුෂන් එකක් දෙන්න .
නැත්නම් මම අමාරුවේ.
මම එන්නද ?. මේ මහ රෑ නිවසින් පිටවීම මහත්ම අපහසු වැඩක්වුවද මා  මැදිහත් විය යුතුය. මගේ ප්‍රධාන ආරක්‍ෂිකාවගේ අවසරයෙන් මීටර් හයසියයක පමණ දුර මහ රෑ වීරයෙකු මෙන් යන අතර   මා කුමන විසදුමකට එලබිය යුතුදැයි සිතන්නට විමි. අනන්‍යතාවය පමනක් තහවුරු කර ගන්නා පිලිගැණිමේ කවුන්ටරයේ කටයුතු කරන්නා හට විවාහ සහතිකයත් මින් පසු පරීක්‍ෂා කර  නවාතැන් පහසුකම් සැපයීමට උපදෙස් දෙන මෙන් මගේ හිත බලකලත් මාසේ අන්තිමට එකතු වන පිරිවැය කන්දරාව හමුවේ නිරුත්තර වීමට සිදුවිය.
මා  දුටු විට වසන්තගේ මුහුණට වසන්තය උදාවිය.
මොකක්ද ? සර් කරන්නේ ?
නෝනා සමග කතාවට නොගොස් මම මහත්තයා ගෙන් උත්තර සොයන්න තීරණය කලෙමි.
මා දුටු විට ගිණි කන්දක් මෙන් පිපිරෙන මහත්තයාගේ මුහුණට  ගලන ලාවා ගග මිදුනාක්  මෙන් ගල් වන අන්දම නිරීක්‍ෂණය කරමින් බැරෑරුම් ලෙස ප්‍රශ්ණයට  පිවිසියෙමි.
මොකද ? මේ රෑ අරගලේ ?.
නෑ අන්කල් මේ පට්ට ....................... මාව රැවට්ටුවා.
මම පුතාගේ කතාව අහන්නම්............. මේ දුවට මොනවද කරන්න ඕන ප්‍රතිකාර.දුරින් බිත්ති කණුවකට මුවාවී ලේ ගලන තඩ ස්සිවු මුහුණුන් ඉකි ගසනා   යුවතිය විමසු මම වසන්ත සහ කාර්ය මණ්ඩලයම මේ මහ රෑ කරන්න සිදුවු අමතර රාජකාරිය පිලිබද කණගාටුව පල කලා. නැතිත්නම් හෙට හිරු නැගිලත් කාර්ය මණ්ඩලය අවදි කරවා ගන්න අසීරු වෙයි කියලා කල්පනාවක් ඇතිවුනා.
ප්‍රථමාධාර පෙට්ටියෙන් සුළු තුවාල සදහා ප්‍රතිකාර කර ගන්නට සලස්වා. වහා  වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර  ගැණිමට  ලගම ඇති රෝහලේ වෛද්‍ය වරයා ගේ නින්ද   නැති කලා.
හෙටට උත්තර දෙන්න වෙයි කියන සිතිවිල්ලෙන් ආගන්තුකයන්ගේ පොතේ නිවරදි සටහන් ඇතුලත්ව ඇත්දැයි පරීක්‍ෂාවෙන් නිසි පරිදි බිල්පත පියවා ගෙන ආදරණිය පුත්‍රයා කාමරයෙන් පිටමන් කරන්න වසන්තට උපදෙස් දුන් මම  මගේ ආරක්‍ෂිකාවගේ දුර කතනයට ඇහුම් කන් දුන්නා
ගෙදර එන්නේ නැද්ද ?
මේ එනවා............
අවුරුදු හතලිහයක් නිය පිටින් සුරන්නේ නැතිව මාව ආරක්‍ෂා කරපු මනුස්ස දුවට සමාන කරන්න පුළුවන්ද මේ දූ පුතුන්.
මම යලිත් නිවසට ආවා.notes of imaginary

Tuesday, June 14, 2016

පුංචි පෙම් යුවලක් .




අහස හැමදාමත් දොස් අහනවා. වැස්සත් වැරදියි පෑව්වත් වැරදියි.මධ්‍යම කදුකරේ බස්නාහිර බෑවුමේ වාසය කරන අපිට මද සුලගත් එක්ක දීප්තිමත්ව ඉර පායනවා.
මගේ කල්පනා ලෝකය බිද වැටුනේ  පුංචි පෙම් යුවලක්  දැකලා.
සතියේ දවස් ගැන හිතලා බලන විට අද සෙනසුරාදා .
බිද වැටුන මගේ කල්පනා ලෝකය  පියවි ලෝකය හා යා වෙන විට සති අන්ත අතිරේක පන්ති තියෙන දවසක් නේද කියලා අවබෝධවුනා.
ආසන්න පොලිස් මුලස්ථානය මාස දෙක තුනකට වරක්වත් සංචාරක ව්‍යාපාරයේ  මතුවෙන ගැටළු ගැන කළමනාකරුවන්ගේ සහ හිමිකරුවන් සමග  සාකච්ඡා වෙනවා .සංචාරක ව්‍යාපාරයේ යෙදී සිටින බොහෝම කළමනාකරුවන් , ව්‍යාපාරිකයින් හට ගැටළු ඇතිකරන්නේ දේශීය සංචාරකයින්. ව්‍යාපාරිකයෝ කවුරුත් ව්‍යාපාර වල යෙදෙන්නේ ලාභ අපේක්‍ෂා වෙන්. එහෙත් ලාබ ලබන ගමන් ව්‍යාපාරයේ  වැදගත් කම ආරක්‍ෂා කරගන්න උත්සහා දරන ව්‍යාපාරිකයොත් ඉන්නවා. පුද්ගල වැදගත් කමත් ඒත් එක්කම ආරක්‍ෂා වෙනවා.
ලාබම අපේක්‍ෂාවෙන් මෙම ව්‍යාපාරයේ යෙදී සිටින්නන් සිටින බවත් අපි අමතක කරන්න හොද නැහැ.ඉතාමත් අඩු මිලට පැයට  දෙකට නේවාසික පහසුකම් සපයන ආයතනත් දැන් ග්‍රාමීය පෙදෙස් වලට පවා  පැතිරිලා.සමහර ටියුෂන් මාස්ටර්ලා ටියුෂන් කඩ පවත්වා  ගෙන යන ගමන් නේවාසික පහසුකම් සලස්වන්න විවිධ නම් වලින්  rest inn , restureant නුත් පටන් අරන් “ මම උගන්නම උපන් අයෙක්මි “ කියලා රටට ම උගනනපු ගුරුන්නාන්සේලා හිටපු රටේ  මේ ඇත්තෝ ටියුෂන් කඩ වගේම ඊට ගැලපෙන මල්ශාලාත්  කාලේකදී පටන් ගනී.  ටියුෂන්  එකේදීම අහවල් Hotel එකේ තරගකාරී මිළකට කාමරයක් ගන්න පුළුවන් කියලා පුංචි ප්‍රොමෝෂන් එකක් දුන්නම ව්‍යපාරේ න් ගොඩ යන්න පුළුවන්.
පොලිසිය ටියුසන් මාස්ටර්ලා ගා ගත්ත හින්දා පුංචි පෙම් යුවල අමතක වුනා.
Reception ගේ කවුන්ටරයට යාන්තම් උස ඇති මේ යුවතියගේ හැඩ රුව දැක්කම නීතිය, මගේ යුතුකම මට සිහිපත් වුනා. Intercom එකෙන් Reception  එක සම්බන්ධ වෙලා  දෙපලට ආසන පනවලා ජාතික හැදුනුම් පත් දෙක ගෙන්වා ගත්තා.
යන්තම් දහසය වත් ඉක්මවා ගන්න බැරි යුවතියකුත්  දෙවිසි හැවිරිදි ගැටයෙකුත් ඇවිත් තියෙන්නේ නවාතැන් සදහා කාමරයක් සොයා ගෙන.
කොණ්ඩේ සුදු වුනත්  අවවාද අණුශාසනා කල නොහැකි බව මට දැණුනේ මේ තරම් වික්‍රමාන්විතයක් කළ හැකි යුවලක් “ චමින්දගේ වැඩක් බලා ගෙන ඉන්න “ යයි පෙරලා අනුශාසනාවක් මට කරාවියැයි     දැනුන නිසා වෙන් . Reception අතම ඉතියක් ලෙසින්  “බාලවයස්කාර යනට නවාතැන් පහසුකම් සැලස්විය නොහැක “යයි පණවිඩයක් යවමින් මා නිදහස් වුවත් බාලවයස්කාරයනගේ හැසිරීම් රටාව ගැන මගේ හිතේ ඇදුනේ බියකරු සිතුවමක්.
මීට දශක පහකට හයකට පෙරවු අපේ තරුන කාලය    සිහිපත් වුනා. එදා බියෙන් හා සැකයෙන් ලියු පෙම් පතකට සීමාවු අපේ  ප්‍රේම කතා අද වන විට කොයිතරම් නිදහසේ  දුර ගොස් ඇත්දැයි  හිතන්නට සීමා මායිම් නැහැ.
දෙමව්පියන් අතිරේක පන්ති යවමින් අනාගතය ගොඩ නගා දෙන්න දරන උත්සහාය මෙවැනි පිරිස් යොමු වෙන්නේ  අකටයුතු කම් වලට නම්  අධ්‍යාපනයෙන් ලබා ගත යුතු  අනාගතය ඔවුන්ට  උරුමවේයැයි හිතන්නට බැහැ. 


notes of imaginary

Sunday, June 12, 2016

ජෝන් බාස්ලා .....



වහා ගිණි ගන්නා සුළුපරිසරයක් වුනත් මම ඉන්නෙ   කතා උල්පතක. එක එක මාදිලියේ ඇත්තෝ මධු විතට පදම් වෙන කොට කියන කතා අපුරුයි. පසුගිය දවසක හතර පස් දෙනෙක්ගේ සංවාදයකින් මතුවුන වර්තමාන දේශපාලන  සංවාදයකට ඇහුම් කන් දෙන්න අවස්ථාව ලැබුනා. මේ සංවාදයේ ඉන්න අය මම චරිත වශයෙන් හදුනන්නේ නැහැ. මේසේ වටේ ඔරලෝසුව කැරකෙන පැත්තට අංක එක දෙක තුන කියලා හදුන්වාගමු.
ස්ටුවර්ට් කෙනෙක් වුනානම් මේ කතා එහ එහ වටේ කැරකෙන්න පුළුවන් කියලා කල්පනා වුනත් මම එතනින් එහා නිසා ඇහුනු කතා ටික ලියන්නම්.

වැඩේ ජෝන් බාස්ට ගියොත් ඉවරම තමයි කියලයි කවුරුත් කියන්නේ. බයිසිකල් කටුව විකුනලා කාර් පොඩ්ඩක් ගන්න හිතා ඉන්න අදහසත්.......... ඕන් ජෝන් බාස්ට ගියා .!

  විතරක් යැ  සිමෙන්ති බෑග් එකටත් රුපියල් හැටක් වැඩියිළු.

ආ  ඒ .................. අනවශ්‍ය අය ගෙවල් හදන්න පටන් අරන්. නිවාස තදබදයක් නිසා පරිසරය දූෂණය වෙනවා කියලයි මම හිතන්නේ.

වැට් 15% දක්වා ඉහල ගියාම 4% කුයි, ජාතිය ගොඩ ගන්න 2%කුයි එකතු වුනාම 6%කින් භාණ්ඩ සහ සේවා මිල ඉහල යනවා.

ඒ මදිවට මේගොල්ලෝ 10% ක සේවා ගාස්තුවකුත් ගන්නවා ස්ටුවර්ට් ලමයට චෝදනාවක්.
.කොස්ගම හමුදා කදවුරේ ආමරියත් පිපුරුනා .

හොදම විශ්ලේශකයා ජෝන් බාස්. වුනත් කෝකටත් පාර්ලිමේන්තු මංත්‍රී මහින්ද සිහිපත් කරන අධ්‍යාපන අමාත්‍යතුමා  වගකීම පවරලා තියෙන්නේ මහින්දටයි ගෝඨාටයි.

ජෝන් බාස්ලා දෙපිලේම ඉන්නවා. යන එන මන් නැතිවේගන යන මේ වයසක ඇත්තන්ගේ මොලේ අලකලංචි වේගන යනවා කියලයි මට හිතෙන්නේ.

 තව ජෝන් බාස්  කෙනෙක් ගෝඨාභය ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්‍ෂයේ නියෝජ්‍ය නායකයෙක් කරන්න හදනවා.
එය මොනවත් සිද්ධ වෙන්නේ ටැමිල් ඩයස්පෝරාවට ඕන හැටියට.

මහින්ද එලෙව්වෙත් ඒ ගොල්ලෝ නේ.

හරියට කාලවකවානු මතක නැතිවුනත් රාජපක්‍ෂ පාලන සමයේ අවසන් කොටසේදී  රාජපක්‍ෂ පාලනය පිලිබදව අප්‍රසාදට පත් වෙන කරුනු කාරනා රට පුරා වැපුරුනා.දූෂණය හොරකම මුලික තේමාව කරගත්ත මේ මත වැපිරිම ඉතාම සාර්ථක ලෙස රාජපක්‍ෂ පාලනය අවසන් කරන්න හේතු වුනා

කොළඔ - බදුල්ල මහාමාර්ගයේ. තාමත් නිම නැති අධිබල විදුලි රැහැන් පද්ධතියක් සංවරධණය වෙමින් පවතිනවා  මේ විදුලි රැහැන් පද්ධතිය යන්නේ රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ අක්කර පන්සීයයකින් යුතු හෝටල් සංකීර්ණයකට කියලයි එදා කිව්වේ.

ඔය තාමත් ඒක හදන්නේ ?

 අවුරුදු දෙකකට පසුවත් අඛන්ඩව ඒ සංවර්ධණ ව්‍යාපෘති තාමත් ක්‍රියාත්මක වෙනවා  . මට හිතෙන්නේ  හෝටල් සංකීර්ණය මේ ආණ්ඩුවේ කාට හරි විකුණන්න ඇති කියලා

කාලයක් එකමදේක නිරත වෙලා ඉන්න කොට ඇතිවන්නේ නීරස අත්දැකීම්. ඕනම දෙයක් අළුත් වෙන්න ඕනි. රටක පාලනයක් වුනත් එහෙමයි. නැත්නම් වෙනසක් වෙන්නේ නැහැ. වෙනසක් දකින්නෙත් නැහැ.
ආශාවට මට පුළුවන් කියලා හිතාගත්තත්  බදා ගත්තම තමයි රගේ තේරෙන්නේ.බැරි දේවල් කරට අරන් රටක් අපහසුවට පත් කරන එක ශාප වදින පාපයක්

.අපිට ජාතික ප්‍රතිපත්තියක් කියලා එකක් නැහැනේ. එන එන එකාගේ පෞද්ගලික න්‍යාය පත්‍රවලට රට කරවන්න යනවා. මහින්දගේ වැඩ නතර කරලා දැන් රණිල්ගේ වැඩ පටන් අරන්.රණිල්ටත් අවුරුදු දහයක් දොළහක් පාලනයේ ඉන්න ලැබේවා කියලා මම ප්‍රාර්ථනා කරනවා. නැත්නම් කරපු තොවිලෙකුත් නැහැ නටාපු නැටුමකුත් නැතිව බෙරේ පළුවකුත් නැතිවේවි.

දැනටමත් බෙරේ පළු ගැලවෙන විත්තිය විග්නේෂ්වරම්ලා ගේ නැගණහිර මුස්ලිම් වරුන්ගේ සද්ද වලින් අදුරගන්න පුළුවන්. මුස්ලිම්වරුන්ට රටවල් තියෙනවා. විග්නේෂ්වරම්ලට ත් රටවල් තියෙනවා.  සිංහල කියන සුළු ජාතියට තියෙන්නේ දකුණ විතරයි
.
මේ කතාවේ  ජාතිවාදී වර්ගවාදී  වුනත්  පුංචි ඇත්තකුත් තියෙනවා.

හැමදේම විකෘතියක්. අපි අමතකවුනා වගේ හිටියත් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමා ජනාධිපතිවුනේ ශ්‍රිලනිපයට එරෙහි ජනබලයකින්. එතුමාගේ කැමත්ත ඇතිවෙලා තියෙන්නේ එජාප ප්‍රධාන කොට ගත් ශ්‍රිලනිපයට එරෙහිවු බලවේග විසින් ඇති කරන ලද නිර්මාණයකින්. මේ ශ්‍රිලනිපයට එරෙහි බලවේග පාර්ලිමේන්තු මැතිවරනයේදී හිටගත්තේ ජනාධිපතිවරයා සමග නෙමෙයි. මැතිවරණයෙන් පසු ශ්‍රිලනිපයේ පිරිසක් සහ ජන බලයෙන් ප්‍රතික්‍ෂෙපිත පිරිසක් ජාතික ලැයිස්තුවෙන් පාර්ලිමේන්තුවට පත්කරගෙන පිලක් හදා ගෙන ආණ්ඩුවට පූට්ටු කරගෙන පවත්වා ගෙන යන මේ ආණ්ඩුවේ මහජන මතය නිරූපනය වෙන්නේ නැහැ.

මේක කොල්ලකාර පාලනයක්.

මිනිස්සු දිවා රෑ කරන ශාප වස්කවි කියනවාටත්   පොල් ගහනවාටත්  වඩා දරුනූ පල විපාක දෙනවා.කල දසාව නරක් වෙන කම් බලා ගෙන ඉදලා පව් පල දෙනවා.මහින්ද රාජපක්‍ෂ රජයට වගේම මේ ඇත්තන්ටත් ඒක නියතයක්.

 කොල්ලකාර පාලනය වුනත් යහ ගුණ පිරියෙන් පවත්වා ගෙන ගියොත් අඩු තරමින් මරනෙන් පසුව වත් යහපත් භවයක උත්පත්තිය ලැබෙන්න හේතු වාසනා වේවි.

සංවාදය දිගින් දිගට ඇදිලා යනවා. මුලින් කීවා වගේ වහා ගිණි ගන්නා පරිසරයක වුනත් සංවර සීලී ඇත්තන්ගේ ඉවසීම නම් අපූරුයි කියලා  මට හිතුනේ සමහරක් දවසක සාමහමුදා මෙවන් පිරිස් අතරට යොමු කරන්න සිදුවන අවස්ථාත් ඇතිවන නිසා.





notes of imaginary

Monday, May 30, 2016

සර් ! පුංචි මගුලක්.



ඉස්සර වගේ දැන් ලියන්නේ නැත්තේ ඇයි ?.
මගෙන් ප්‍රශ්නයක් .අකමැතිවුනත් උත්තර බදින්න එපාය.
කතා උල්පතක දවස ගෙවෙන මට දවස කෙළවර කර ගන්නේ මනසට වඩා  ගතට විවේකයක් බලාපොරොත්තුවෙන්.  මගේ වයසත් එක්ක අබලන් වන සිරුර යලි ප්‍රකෘතිමත් වෙන්න  විවේකය ඕනා වන නිසා  මම අත පය දිගහැර වැතිරෙනවා. දකින සිහිනත් සමග යලි හිරු එළිය දකින කොට  දවස පටන් අරන් කියලා වාර්තා වෙනවා . කාලයක් මට ලියන්න විවේක තිබුනා. මම පුංචි එකත් එක්ක තුන් අවුරුද්දක් සතුටින් අන් සියළු කටයුතු අත්හැර සෙල්ලම් කර කර හිටියා. නියම විශ්‍රාමිකයෙක් වගේ. දන්නෙම නැතිව ඒ විශ්‍රාම ජීවිතය ගිහින් හිර වුනා යලිත් පුරුදු තැනක.
ගත වුන සති කිහිපය මම දුටුවේ විවාහ මංගල්‍ය රැසක්. සමහර දින වල පස්වරු පහට අවසන් වන උත්සව ශාලාව නැවත හැඩ වෙන්නේ පස්වරු හතට පටන් ගන්න හෝම් කමින් උත්සවයක් සදහා සුදානම් වෙමින් .
කා බී නටන ඥාති මිත්‍රාදීන් දෙස විසිතුරු සෙටි බෑක් එක විරාජමාන වෙමින් බලා සිටින මනාල යුවලකගේ දුක් ගින්දර මේ නැටුම් නටන ඥාති මිත්‍රා හිතවත් අයගේ මනසේ සටහන් වෙනවද කියලා මට හිතා ගන්නවත් බැහැ. 
පසු ගිය වසරේ ජුලි මාසේ ඉදන් 2016 වසරේ වෙඩින් ප්‍රොගෑම් එක සටහන් වන  උත්සව ශාලා පොත්පත්වල  සැප්තැම්බර් මාසේ දක්වා සටහන් තියෙනවා. මාස කීයක ඉදන්ද විවාහ මංගල්‍යකට ලක ලෑස්ති වෙන්නේ කියලා හිතා ගන්න පුළුවන් ඒ කෙන්.
මා පසුගිය වසරේ දකින ලද උත්සව වලින් දෙමව්පියන් මැදිහත්ව උත්සව සංවිධාන කරන ලද ඒවා දැක්කේ ඉතා සුළු ප්‍රමානයයි.  වැඩි ප්‍රමානයක් මනාල මනාලියන් විසින් ආයෝජනය කරන ලද උත්සව . උත්සව ඇණවුම් කරන අය  ගැටළු කාර අත්දැකීම් වලට මුහුන දෙන්නේ උත්සව ශාලාවේ බිල ගෙවන්න ගියාම. නටා ප්‍රීතියෙන් සුබ පතා විසිර යන ඥාති මිත්‍රාදීන් බිල ගෙවන කවුන්ටරය ලග  නැහැ. බොහෝ දවසක බිල ගෙවන්න ගෙන එන මුදල් ගොනු කර  ඇති    අක්‍රමවත්බව දුටුවාම හිතාගන්න පුළුවන් ඒ මුදල් ගෙදරින්  හෝ  බැංකුවකින් නොගෙනා  මුදල් නොවන බව.
මෙවැනි අවිනිශ්චිත දවසක් ගෙවන සංවිධායක යුවලක් යාන්තම් සැනසුමක් ලබන්නේ උත්සව ශාලාවෙන් එළියට බැස්සාම විතරක් කියලා මට හිතුන දවස් බොහොමයි.
මේ අතර පසුගිය නැකත් දිනයක සාමාන්‍ය ඇදුමින් සැරසුන යුවලක් සමග භෝජනාගාරයට පැමිණි විස්සක් පමණ පිරිසකගේ  දිවා ආහාර ඇණවුමක් රැගෙන ආ සේවක මහත්තෙක්  “සර් පුංචි මගුලක්!  ”කියන උත්තරය ලැබුනම මට හිතුනේ ඥාණවන්තොයෝත් අප අතර සිටිනවා කියන සිතිවිල්ලක්.


notes of imaginary

Monday, May 16, 2016

VAT




සමහර අය මේකට කියන්නේ “ රාජපක්‍ෂ දූෂණ බද්ද “ කියලා.කාගේ දූෂණ බද්ද උනත් අපේ ඇගේ පටවපු එකනම් වැරදියි කියලා මට හිතෙන්නේ.රජයේ සේවක කාරකාදීන් නම් වැඩිවුන පඩිය දිනපතා මහා භාණ්ඩාගාරයට ආපහු ගෙවන එකට 15% දක්වා වැඩිවුන වටිනාකම මත ගෙවන බද්ද හෙවත් වැට් බද්ද කියලා කියනවා ඇති. ඒත් අපි........................ .!.රජයෙන් යැපෙන්නේ නැතිව රජය කරවන ඇත්තන් වෙනුවෙන් උහුලන දුක් කන්දරාවට තමයි වැටි බද්ද කියලා කියන්නේ.
මැයි  දෙවෙනිදා මේක ප්‍රකාශ කරන කොට  නොදැනුනාට දැන් වෙන කොට 15% වුන වැට් සාක්කුවට විතරක් නෙමෙයි ඇගටත් දැනෙනවා.කඩේ ඉදන් සුපර් මාකට් එක දක්වා බඩු බිලේ එකතුව අගට   15% ක් එකතු කලේ නැතිවට “ හැම භාණ්ඩයකටම , හැම සේවාවකටම සැගවුන ගාස්තු බවට පත්වෙලා  එකතු වෙලා.
යහපාලන ආණ්ඩුවට මම කියන්නේ රණිල්ගේ මහත්තයාගේ  ආණ්ඩුව කියලා. මෛත්‍රී මහත්තයට ආණ්ඩුවක් නැහැ කියලයි මම හිතන්නේ. එතුමාගේ කාරිය  මාධ්‍යයෙන් අපිට  කතාකර කර ඉන්න එක විතරයි කියලයි මම දකින්නේ.ඒක මගේ අනුමානයක් විතරයි. අනෙක් අය කළබල වෙන්න එපා ඒ ගැන.මගේ මතේ වරදින්න පුළුවන් .
කෝටි තුන හතර ගෙවලා ගේන වාහනෙකට බද්ද රුපියල් එක් දහකට ආසන්න ගානක් කියලා මාධ්‍ය කාරයෝ කියනවා. මා ගාව තියෙන කැල්ක්‍යුලේටරයට ඇනලා 225 න් වැඩිකරපුවමත් 225000.00වැඩිය බද්දක් ආණ්ඩුවට අයවෙලා. ඉතින් කන්න බොන්න අදින්න මාසෙකට අපි වියදම් කරන පුංචි සොච්චමෙන් 15% ක් දූෂන බද්දට ගෙවුවහම අපිට හෙන ගහනවද ?. කියලා සැප ඇත්තෙක් කියනවා.
ආර්ථික විද්‍යාව නොදන්නා අපි ඇගට දැනෙන දේ විතරක් කතා කරන එක වැරදියි. රාජපක්‍ෂ මහත්තයා මහා ණය උගුලක රට තියලා ණයෙන් කොමිස් ගහලා ගෙදර ගියයි කියලා කියනවා.ඉතින් මේ ණය පොලියත් එක්ක ගෙවන්න ලොකු ලොකු බොරු කියලා බදා ගත්ත මරාලේ අපේ මහත්තයා අපිටම දමලා ගහලා එතුමා සැප ගන්නවා. ඕකට කේන්ති ගන්න හොද නැහැ. වැට් හරි වෙනත් නමකින් හරි එන බද්ද  ගෙවලා එතුමන්ලා සතුටින් තියමු.
මට කතාවක් මතක් වෙනවා.
 එන්න එකෝමත් එක රටක කළු අප්පු කියලා මෝඩ පහේ ගැමියෙක් හිටියා. එයාට ලස්සන දුවෙක් හිටියා. දවසක් කළු අප්පුට නොකියා මේ දුවට පෙම් බැන්ද තරුනයෙක්  එක්ක ගෙදරින් පියමන් වුනා. කළු අප්පුගේ කළු අස්සයා පිට නැගුන කළු අප්පු මේ දෙන්නා හොයා ගෙන හොයා ගෙන යන කොට මේ දෙන්නා සැගවෙනවා.  දැන් කළු අප්පු උස ගහක් උඩට නැගලා මේ දෙන්නා ගැන විපරම් කරනවා. ජෝඩුව හැංගිලා තියෙන්නේ කළු අප්පු නැගලා හිටපු ගහ පාමුලමයි. කළු අප්පු ගහට නැග්ග අවකාශයෙන් ජෝඩුව  කළු අප්පුගේ අශ්වයා පිට නැගලා පලා යනවා.
කළු අප්පුට දැන් කරන්න දෙයක් නැහැ.
කළු අප්පු අප්පුඩි ගහලා කතා කරලා  “ දෑවැද්දට මගෙන් අශ්වයා “ කියලා කියනවා.
ඉතින් අපිත්  වැට් එක දෙමු . වෙනසක් නැහැනේ.






notes of imaginary

Sunday, May 15, 2016

මල්ලී ගැන සටහනක්.



ජීවිතයේ නොයෙක් රටාවෙන් සටහන් ඇතිවෙනවා. ඒත් සටහනක් නොතැබූ,   සටහන් තැබිය යුතු සටහනක් 2015 නොවැම්බර්  මාසේ 29 දා මගේ ජීවිත සටහන් පොතේ  සටහන් වු දවසක්ලෙසයි මම හිතන්නේ. මේ සටහන  මීදුමට අද සටහන් තබන්නේ  බොහොමයත් පමාවෙලා. මේ පමාව මම හිතාමතාම ගොඩ නගා ගත්තක්. නොඑසේනම් මේ රටාවට සටහන් නොවී වෙනත් ආරක සටහනක් වෙන්න තිබුනා.
නොවැම්බර් 29 දා සිට අද වන විට මාස පහක් ගතවීත් ඊයේ සිදුවුවක් ලෙසයි මල්ලීගේ වියයෝව මට දැනෙන්නේ . ඒ අපි අතර තිබු  සුවිශේෂ සම්බන්ධය නිසාද?.  මා මතකය නැවත නැවත අළුත් කරමින් සිටින නිසාද?.  කියලා මට හිතා ගන්න බැහැ.

මල්ලී අපේ පවුලේ බාල සහෝදරයා. වයස අවුරුදු 48ක වනතුරුත් ඔහු හිටියේ අම්මාගේ ආදරය රැකවරණය ලබමින් .අම්මා මල්ලිට සැලකුවේ පුංචි එකෙකුට සලකන්නා වාගෙයි.  කෑවද නෑවද මුණ සේදුවද ආදී පෞද්ගලික කටයුතුත් මල්ලීට කරන්න සිදුවුනේ අපේ අම්මාගේ පූර්ණ අධික්‍ෂණය යටතේ කියලා කිව්වොත් නිවරදියි.

ඉතාමත් අසීමිත ලෙස වාහන ඉඩකඩම් වැනි වත්කම් පිළිබද ආශාවක් දැක්වුවද මල්ලී ඒ කිසිවක් තමන්ගේ ජීවිත කාලය තුලදී අත්පත් කරගැණීමට තරම් සුදුසු මානසික වාතාවරණයක් ඇතිව සිටියේ නැහැ. ඔහු කොන්ඩය පමනක් නොව රුවුල කැපුවෙත් කරනෑවැමියෙක්ගේ සේවය ලබා ගෙන. කකුලේ අතේ නියපොතු කපා පිරිසිදු කර ගැණිමට  ලොකු අයියා හෝ ලොකු අයියාගේ දියණියගේ සේවය ලබා ගත්තේ කිසිදු පැකලීමකින් තොරව.අම්මා දෙන රසකැවිල්ලක් විශේෂ ආහාර වේලක් ඉතාමත් කැමැත්තෙන් දියණියගේ පුතාට ගෙන එන මල්ලී , පොඩි එකාට දැක්වුයේ විශේෂ ආදරයක්.

මල්ලී  උසස් පෙළ විභාගයට පෙනීසිට වසරක් දෙකක් පමණ පසුවනතුරු සාමාන්‍ය තත්වයෙන් සිටියත් හිටි අඩියේ මානසික වැඩීම අසමාන්‍ය තත්වයක්  පෙන්නුම් කලා. ඔහු පාසල් සමයේ ලියු අත් අකුරු පවා පසු කාලයක ලිවුවේ ඉතාමත් අපහැදිලි කුරුමීණි අඩු වගේ.  කිසිම අකුරක නිවරදි බවක් හො සම්පූර්ණ බවක් තිබුනේ නැහැ. නොයෙක් ප්‍රතිකාර කලත් අවසාන ඔහුට සිද්ධවුනේ වෛ ද්‍ය  ප්‍රතිකාර යටතේ සදාකාලිකවම දවස ගෙවන්න. මේ කෙටි ජවිත ගමනේ  අවසානයේ අවුරුදු 48 ක් ඇවෑමෙන්   ක්‍ෂණික හෘදාබාධයකින් අප සියල්ලෝම අතහැර මල්ලී ජීවිතයෙන් සමුගත්තා.

ඒ හිස් වීම මල්ලීගෙන් ඇතිවු පාළුව මම තවමත් දරා ගන්නේ අසීරුවෙන් කීවොත් නිවරදියි.


පෙරදාක අළුයම මට මල්ලී “ ලොකු අයියේ “ කියා කතා කලා එතකොට වෙලාව පාන්දර හතරට වෙන්න ඇති මම ඇදේ ඉදන් “ එනවා මල්ලී...... “ කීවා කාමරේ ආලොකවත් කරමින් ප්‍රධාන දොරටුව ලගට ගොස් දොර විවෘත කලා ගේට්ටුව දෙස බලා සිටියත් මල්ලී නැ. මම” ඇයි මල්ලී.................... “ කියලා අඩ ගෑවත් , මල්ලී අප අතර නැති බව මට තේරුම් යන්න තවත් විනාඩි පහක් විතර ගෙවී යන්න ඇති.



notes of imaginary

Wednesday, April 13, 2016

සුබ නව වසරක් වේවා !.



මීදුම ගලන්නේ නැතිව නතරවෙලා වගේ කියලා මාව කියවන ඇත්තන්ට හිතෙනවා ඇති. මීදුම  ගලන්නේ නැතිව ගල් වෙලා වගෙයි. ලියන්න දේවල් දවසින් දවස ගොඩ ගැහුනත් ඒවා රසවත්ව ගලා එන්නේ නැහැ. මොකද කියලා හිතා ගන්නවත් බැහැ.

වෙනසක් පතා ගෙන හිටපු අපිට වෙනසක් දකින්න ලැබුනා. ගලාගෙන ගිය රටත් නතර වෙලා. මම නිතර කියවන පැරාටවත් ( W3) එ වගේ ලියන අනිත් අයටත් ඒ බවක්  තේරෙන්නේ නැහැ. පසු ගිය අවුරුදු දහයේ අප්රේල් 1 වෙනිදා ඉදන් 13 වෙනිදා වෙනම් සහ  මේ අවුරුද්දේ යි අප්රේල් මාසේ  1 වෙනිදා ඉදන් 13 වෙනිදා වෙනකම්  මුදල් බැංකු ගත කරපු ව්‍යාපාරිකයෙක් ගෙන් ඇහුවොත් මේ අවුරුද්දේ ගණු දෙනු ගල් වෙලා කියලා එයා කියාවි . ඔකට දැන් ඩොලර් එකත් රුපියල් 146/= කියලා ඌණ පූරණයකුත් එකතු කරාවි.
නිදහසට කරුණු කාරණා කියන ලියන අයත් ඉන්නවා හිත හදාගන්න. ඔය ඔක්කොටම අපි සුබ නවවසරක් පතමු. සුබ නවවසරක් තියන අයත් ඉන්නවනේ අපි පාර්ලිමේන්තු ඇරපු.ඒ ගොල්ලන්ගේ ආර්ථිකය නම් එකට දහසේ අනුපාතයට වෙනස් වෙලා  දියුණු වුනා. ඒවට ඊෂ්‍යා කරන්න එපා. 
පින් කරන හැටියට නේ පින් පල දෙන්නේ.

මගේ මිත්‍රයෙක් ඉන්නවා. මනුස්සයාට දේශපාලන චරිත ගැන තියෙන්නේ අපූරු විග්‍රයක්.
ගමේ කොල්ලෝ කුරුට්ටෝ අතර විවිධ චරිත තියෙවා. එකෙක්  ගේ ඇතුලටම ගාල් වෙලා පොත පතේ හිර වෙනවා තව එකෙක් කොල්ලෝ රංචුව එකතු කරගෙන ගහ කොලෙයි ඇල දොලෙයි කරක් ගහලා රෑට රෑ වෙන කොට ගෙවල් වලට ගාල් වෙනවා.පොතට හිරවුන එකා උපාධියක් දෙකක් කර ගහගෙන ආණ්ඩුවේ  කන්තෝරුවකලියන මහත්තෙක් , ඉස්කොලෙක ගුරුවරයෙක්  ඊටත් එහා ගිය එකා පරිපාලන සේවයේ ,වෛද්‍ය වෘත්තියේ . ඉන්ජිනේරු වෘත්තියේ නැත්නම් විශ්ව විද්‍යාලෙක හිර වෙනවා.

රංචු ගහපු එකා අත්සන විතරක් ගහගන්න හුරු වෙලා ඉස්කෝලෙන් විසිවෙනවා. යාන්තම් එලියට බහින්න පුළුවන් උන දවසේ ඉදන් අතට අහුවෙන මොකක් හරි කරන මේකා කාලෙකින් විශාල ධනවතෙක් බවට පත්වෙනවා. සම්ප්‍රදායික වන නොවන ආදායම් මාර්ග ඇති කරගෙන. සල්ලිත් එක්ක මේ මිනිසුන්ට ප්‍රසිද්ධිය, බලය ඕන වෙනවා.මෙ සදහා යන ගමන පටන් ගන්නේ බොහොම විට ග්‍රාමීය මට්ටමේ විවිධ සමිති සමාගම් වලින්. ඔය මරණාධාර සමිති, සුබ සාධක සමිති, සමුපාකාර සමිති වගේ ඒවයින්. ඊලග පියවර තමයි ප්‍රදේශිය සභාව ඒ  මට්ටමෙන් පටන් ගන්න ගමන පාර්ලිමේන්තුව දක්වා යනවා.

පොතෙන් පතින් ඔළුව පුරවා ගෙන රට ලොකේ දන්න එකා කන්තෝරවක හිර වෙන කොට මොනවත් දන්න නැති එකා දුර ගමනක් ගිහිල්ලා. මොකවත් දන්නේ නැති මැටි මොලවලින් දැණුමෙන් ඔළුව පුරවා ගත්ත  එකාව පාලනය කරනවා. දෙසිය විසිපහෙන් එකෙක් දෙන්නෙකුට  අනිත් දෙසිය විසිතුනම ආම්බන් කරන්න ශක්තිය ලැබෙන්නේ මේ විදියටයි.
ඉතින උන්ට අවුරුදු. මගේ මිත්‍රයා කියනවා.


මේ අවුරුද්දේ රෙදි පිලි, ආහාර ද්‍රව්‍ය වල වෙළද පල අඩුවෙලා. ඒ වගේම මත්පැන් අළවියත් ප්‍රමානාත්මකව අඩුයි කියලා මත්පැන් අළවි කරන අයගේ මතය.ගමෙන් නගරයට ඇදිලා ගිය ශ්‍රම සම්පත නගරයේ ඇති වෙලා තිබුන නව ඉදිකිරීම් වැනි ක්‍ෂෙත්‍රවල බිද වැටීම නිසා ගම තුලම කොටුවුනා. තේ දළු , රබර් වගේ වැවිලි ආර්ථිකයත් මැසි විලි නගනවා.  ඒ නිසා ගමට සල්ලි හිග වෙල  නිසා අවුරුද්ද කොහා අඩන කොටත් මිනිස්සුන්ට “ මළ පනිනවා” . තොප්පිගලින් , පාමංකඩින්   සල්ලි රටට ගලනවළු. අපිට එන අවුරුද්ද සරු වෙන බව නම් ඉන්තේරුවෙන්ම  “ ෂුවර් “


එතකම් තියන අවුරුද්ද කවුරුත් එකතු වෙලා කමු.


notes of imaginary

Friday, March 18, 2016

අපි හිත හදාගනිමු!




මේ අද දිවයින කතු වැකියයි. ඉරිසියාවට කියන කතා නොවේ. රටට බෙදන්න පෙර මඩියට බෙදා ගන්නා උදවිය ඉන්නා රටක..........

අපි හිත හදාගනිමු!

(මැතිඇමැතිවරුන්ට තීරුබදු රහිත වාහන ගෙන්වීම ගැන නැවත කියෑවීමකි.)

මැති ඇමැතිවරුන්ට සුපිරි දීමනා ලබා දෙන බව වාර්තා වූයේ පසුගිය සතියේ ය. දැනට වාර්තා වන ආකාරයට එවැනි සුපිරි දීමනා ලබාදීමක්‌ පිළිබඳව තවමත් එකඟතාවකට පැමිණ නැතැයි කියෑවේ. එහෙත් මේ සුපිරි දීමනාවලට අයත් නොවන තවත් සුපිරි වරප්‍රසාදයක්‌ එම මැති ඇමැතිවරුන්ට අනිවාර්යයෙන් ම හිමිවීමට නියමිතය. ඒ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් සියලු දෙනාටම ඇමරිකන් ඩොලර් 62,500 ක්‌ බැගින් වූ තීරුබදු රහිත වාහන බලපත්‍ර (වාහන පර්මිට්‌)ය. දේශපාලනඥයන් මේ වන විට මහජන සේවයට කැප වී සිටින්නේ දුෂ්කරතා රැසක්‌ මැද ය. ඒවා රටේ ජනතාවට තබා වනේ වන හතුරෙකුටවත් විඳින්නට නොලැබේවා යන්න අපේ ප්‍රාර්ථනාවය. මේ හදිසියේ වාහන ගෙන්වන්නට තදියම මොකක්‌දැයි මේ ගැන හාංකවිසියක්‌වත් නො දන්නා මෝඩ තකතීරුවන්ට ප්‍රශ්නයක්‌ විය හැකිය. අපි ඒ ගැන පැහැදිලි කර දෙන්නෙමු. දිලිසෙන්නට ඔප දමා, µqල් කන්ඩිෂන් පිට අපට පෙනෙන්නට තිබෙන බොහෝ වාහන ඇත්තටම අබලන් ය. කෙනකුට ඒවා දකින විට සියුම් ඊර්ෂ්‍යාවක්‌ මතුවන්නේ එමවාහන දේශපාලනඥයන් සතුව තිබීම නිසාම මිස වෙන කාරණයක්‌ නිසා නොවේ. තුන් හතර දෙනකුට එක්‌ව එම වාහනවල ගමන් කිරීමේ හැකියාවක්‌ නැත. පොඩි වැස්‌සකට ද තෙමේ. තවමත් බොහෝ දේශපාලනඥයන් ගමන් ගන්නා රථ සමඟ 'බැකප්' වාහන ගමන් ගන්නේ 'ආරක්‍ෂාවට' යෑයි කවුරුන් හෝ සිතන්නේ නම් එය මුලාවකි. එම බැකප් වාහන ගමන් ගන්නේ අදාළ රථය (සමහර මෝඩයන් සුපිරි යෑයි සිතා සිටින) හදිසියේ බ්‍රේක්‌ ඩවුන් වූ විටෙක තල්ලු කිරීමට හෝ අලුත්වැඩියා කිරීමටය. එසේ නම් ආරක්‍ෂකයන් ගමන් ගන්නා රථය හොඳ තත්ත්වයේ තිබේදැයි කේන්ති යන අන්දමේ ප්‍රශ්න නොඅසන ලෙස අපි සියලුම මෝඩ මිනිසුන්ගෙන් ඉල්ලා සිටිමු.

ඇත්තෙන්ම අපේ කල්පනාව හැටියට මෙම වාහන පර්මිට්‌ එක සඳහා ලබා දී තිබෙන දීමනාව මදි බවය. මැති ඇමැතිවරුන්ට තීරුබදු රහිත වාහන ආනයන බලපත් ලබාදීමේ යෝජනාව ඉදිරිපත් වුයේ පසුගිය පෙබරවාරි මාසයේදී කැබිනට්‌ මණ්‌ඩල රැස්‌වීමේදීය. තීරුබදු රහිත වාහන ලබාදීමේ යෝජනාව අලුත්ම අලුත් ජනවාරි අට යෝජනාවක්‌ නොවේ. එහෙත් අලුත් ආණ්‌ඩුව එයට මැති ඇමැතිවරුන්ගේ යාන්තම් හිත හදන යෝජනාවක්‌ ඉදිරිපත් කර තිබේ. එම යෝජනාව අලුත් වී ඇත්තේ මෙතෙක්‌ පැවැති ආනයන බලපත්‍රයේ වටිනාකම වන ඩොලර් 50,000 ක මුදල වෙනුවට ඩොලර් 62,500 ක ප්‍රමාණයට එය වැඩිකර තිබීමය. ඒ අනුව රුපියල් කෝටියකට ආසන්න වටිනාකමකින් යුත් වාහනයක්‌ (තීරුබදු රහිතව) ගෙන්වා ගැනීමේ හැකියාව මැති ඇමැතිවරුන්ට ලැබේ. පසුගිය සතියේ මෙම වාහන පර්මිට්‌ ලබාදී ඇති අතර, මේ වන විට සියලු මැති ඇමැතිවරු එම වාසනාව සඳහා හිමිකම් කියා තිබේ.

මහජන සේවය සඳහා මේ වන විට අත්‍යවශ්‍ය කරුණක්‌ව තිබෙන 'වාහන පර්මිට්‌' විකුණන මැති ඇමැතිවරු ද සිටින බව ඉතාම සතුටින් සිහිපත් කරමු. ජනතාව දුක්‌ විඳින අතර වාරයේ තමන්ට මෙවැනි සුඛෝපභෝගී වාහන අනවශ්‍ය යෑයි කියමින් එම වාහන පර්මිට්‌ රුපියල් ලක්‍ෂ එකසිය අසූවේ සිට 200 දක්‌වා වූ ඉහළ මිල ගණන්වලට විකුණා දමන්නට මේ සත්පුරුෂයන් ඉදිරිපත් වන්නේ සද්භාවයෙනි.

රටේ ජනතාවට අඩුම මිලට වාහනයක්‌ ගන්නට හැකියාවක්‌ නැත්නම්, අඩුම තරමින් යතුරු පැදියක්‌ තීරුබදු රහිත මිලට නොව අවම මිලකට මිලට ගැනීමට හැකියාවක්‌ නැත්නම් අපට මේ සුඛෝපභෝගී වාහනවලින් ඇති ඵලය කුමක්‌දැයි සිතන මේ මැති ඇමැතිවරුන්ට ජාතියේ ප්‍රශංසාව හිමිවිය යුතුය. ඇත්ත වශයෙන්ම මේ මොහොතේ රටේ ජනතාවට ද කළ හැකි යමක්‌ තිබේ. ඒ අප වෙනුවෙන් දුක්‌ විඳින මැති ඇමැතිවරුන් වෙනුවෙන් ගතහැකි හොඳම පියවර ගෙන තිබේ යෑයි හිත හදා ගැනීමය.


notes of imaginary

Monday, December 28, 2015

මාටිං අයියාගේ අවුරුද්ද.


පේ මාටිං අයියාට මේ තරම් තරහ ගිය දවසක් මම දැක  නැත. උන්නැහේ මහින්ද මහත්තයාගේ වැඩ ගැන තිබුන කලකිරීමට මෛත්‍රී මහත්තයාට ඡණ්දය දුන්නේය. මෛත්‍රි මහත්තයාට සහයට රණිල් මහත්තයා අගමැති කරවුයේය.
 කේන්ති මීටරය දවසින් දවස නැග්ග හැටි මෙනෙහි කරන විට මට යහපාලනයේ අතුරු අයවැය ගැන කරන ලද ප්‍රශංසාද අමතක කල නොහැක. ඒ මතින් පාර්ලිමේන්තු ඡණ්දයේදී හොදටම වයින් වී සිටි මාටිං අයියා කුඹුක් මුලක කොක්ක පැටලී ගමක් එක්කම තරහවු  මසුන් මරන්නා මෙන් දෙන්නං බැටේ අර්ථයෙන් කරන ලද පාරම් බෑම්ද මතක් විය. අන්තිමේදී හයිබ්‍රිඩ් ආණ්ඩුවක් හැදුන තැන මාටිං අයියා කූල් ඩවුන් විය.නැත්නම් ගමම සුන්නත්දූලි කරන තරම් පවර් එකක් මාටිං අයියාගේ හිතට කාණ්දුවී තිබුනේය.
මාටිං අයියා ගේ නිවසට අසල්වාසී නිවසේ සිටියේ මහින්ද මතවාදී  තද පොරකි. පොරක් වුවාට ඔහුගේ දෙනෙත අබාධිතව ප්‍රතිකාර ගනිමින් සිටියේය. නිහඩ  ජීවිතයක් ගත කල ඔහුගේ දරුවන් උසස් යයි සම්මත අධ්‍යාපනයක් ලද හෙයින් සහ දරුවන් ඔහු රැක බලා ගෙන සිටින බැවින් නිසංසල ජීවිතයක් ගත කලේය. මාටිං  අයියාට මේ අසල්වාසියා දේශපාලනය නිසා පෙන්නනම බැරිය.මාටිං අයියාගේ මතවාදයට හරවා ගැණිමට නොහැකිවු තැන අසල්වාසියා බත් කන පොට්ට හරකෙක් බවට නම් කලේය. මේ අතුරු කතාවට පැමිණියේ මාටි අයියා එදා හිටි මානසික අභිමානය දක්වන්නටය.
තොල කට තෙමා ගන්න ගොඩ වෙන බාර් එකේ කොල්ලා  දකින කොටත් මාටිං අයියාට දැන් දැන් ඌරු ජුවල් නගින්නේය. කොල්ලා නක්කලයට වගේ ලයිසමට වැඩි කරන ලද ලක්‍ෂ පහේ  මුදල සහ රජයෙන් වැඩිකරන ලද ලීටරයට එකසිය පනහත්  එකතු කර කාලට ගනන් කී විට  අම්මා මෝ මතක් නොකරන දවසක් නැත. බජට් එක බැලන්ස් කරගන්න බැරිම තැන සංස්ථා කාලෙන් 30.5% හේ අනම් මනම් බ්‍රැන්ඩ් වලට  මාටිං අයියා පල්ලම් බැස්සේය.
බාර් එකේ කොල්ලාගේ කට හොද නැත. මාටිං අයියාව අවුස්සන එක උගේ විනෝදාංශයක් වී ඇත. මායිමේ තිබුන විශ්ව විද්‍යාලයේ සිකුරිටියේ වැඩ කල කෙල්ල දැන් ගෙදරය.කලින් රත්නා ලංකා සමාගම මෙහෙයවන ලද ආරක්‍ෂක අංශය දැන් පෞද්ගලික ආයතනයක බූදලයක් වී ඇත. පඩි පාලක සභාවේ වැටුප් පටිපාටියට යටත්ව මාසිකව රුපියල් තිස්දහසක් පමණ වැටුපක්  ලද කෙල්ලට රුපියල් හයසියයක පැය දොළහක වැඩ මුරයකට යාමට වීමෙන් සිකුරිටි ජොබ් එක එපාවී ගෙදරට වීම නිසා මාටිං අයියාගේ බජට් එකේ බැලන්ස් නැත්තටම නැතිවී ඇත.පහුගිය ආණ්ඩුවෙන් දුන් බයිසිකලේ නැගී හෙල්මටයට උඩින් කොන්ඩය හුලගට පා කරමින් යන ආර්ථික සංවර්ධන නිලධාරිය දකින මාටිං අයියා ඒකිගේ සනුහරේටම හෙන    සිහිපත් කරන්නේය.
මාටිං අයියාගේ කොල්ලෝ දෙන්නටත් වී තිබෙන්නේ මේ සංගදියමය.ඒ දවස්වල පාරවල් කන්නද ? අහපු මාටිං අයියා කොන්ත්‍රාත් සමාගම් වල පාරවල් බෝක්කු පාළම් හදපු කොල්ලෝ දෙන්නා ගෙදරටවී මාටිං අයියාට බරක්වී ඇත.  අපි කාටත් කන්නත් පාරවල් හොදයි කියන්න තරම් හිත වෙනස්ව   ඇත. ඒත් පලාතේ ඇමතිතුමා ලාබ ගන්න පුළුවන් ප්ලැට් ලෑන්ඩ් වල විතරක් පාරවල් හදන එක නතරව ඇති නිසා මාටිං අයියාට ඒ පිලිබදව  පුංචි ‍ජොලියක් ඇතිවී ඇත.

ජනහිතකාමිවු බජට් එක පිලිබදව බලාපොරොත්තු ඇතිව සිටින මාටිං අයියා අණ්ඩ දමන ලද අතුරු බජට් එක පිළිබදව සුන්දර සුබ සිහින දකිමින් 2015 වසරට සාප කරමින්  කාර් එකක් මිළදී ගැණිමේ  බලාපොරොත්තුවෙන් පරණ යකඩ එකතු කරන පෙරුමාල්ට පුෂ් බයිසිකලය විකුණා දමන  ලද ආරංචිය ගොසිප් වලට හොද ආරංචියක් විය.

notes of imaginary