ඇස් කූඩෙන් වතුර අදින්නම්...!!
මම ඔයාට ආදරෙයි අහස තරම්.. මට මේ ලෝකේ ඔයා වෙනුවෙන් කරන්න බැරි දෙයක් නෑ.. මේ ආදරේ එතරම් විසල්.. මම කියනවා. නර්මදා අහගෙන ඉන්නවා. ඊට පස්සේ එයා මට මෙහෙම කියනවා..
'පුන් පෝදා සඳ ඔබ ගෙන ආවොත්
මල් වට්ටියකට අරගන්නම්
ඔබ හැමදාමත් ඉල්ලන තරුමල්
එයට නෙළා පිළිගන්වන්නම්'
මම කල්පනා කරනවා මම වැටුණ අමාරුවක මහත උස ගැන. මේක සිංදුවක් නර්මදා. ඔව් මම දන්නවා. ලූෂන් බුලත්සිංහල ලියලා තියෙන්නේ. ඒකේ ඊළඟ කෑල්ල..
'දේදුන්නක් ඔබ මට ගෙන ආවොත්
විසිතුරු සළුවක් වියමි එයින්
පරසතු උයනේ සක්මන් කරනට
ඉන් සැරසී ඔබ හා එන්නම්' වැඩේ තවත් අමාරු වෙනවා.. මම කල්පනා කරනවා. ..
...................................
මේක ලූෂන් අයියගේ (ලූෂන් බුලත්සිංහල ) මම කැමතිම සිංදුව. ලූෂන් අයියා එක්ක ගෙවුණ බොහෝ රෑබෝ සංවාද ගීපොතෙන් මධුවිතෙන් රස උනා. එහෙම සැන්දෑවල් මිහිරි රාත්‍රීන් වෙලා, අතීත කතා සුළං හමන සීත වැහිකෝඩ උනා. ඒවා හිත කිතිකවන මොහොතවල්. රත්මලානෙන් පටන් අරං පේරාදෙණිය සරසවියෙන් ලිපිකරු සේවයෙන් බෝඩිම් ජීවිතයෙන් ලස්සන ප්‍රේම කතාවලින්, ඒ කතා රූප උනා. ඊටපස්සේ ඒවා හිත අස්සේ සැඟවුණේ චිත්‍රපටි වගේ. ඊළඟට මේ සිංදු අහනකොට ඒවා තිරය උඩට ප්‍රක්ෂේපනය උනා. ආලෝක බිංදු විදිහට.
ලූෂන් බුලත්සිංහල කියන්නේ වේදිකාව රංගනය ගීත රචනය රේඩියෝ සහ රූපවාහිනී කියන මේ හැම මාධ්‍යකම සෙල්ලම් දාපු මනුස්සයෙක්. හැබැයි මගේ සරීරය අස්සටනම් දියවෙලා තියෙන්නේ ඔහුගේ ගීත සාහිත්‍ය. ඉන්ද්‍රජාලික රූපමවන සිනමාත්මක කවි බසක් ඔහුට තිබුණා. ඒ කාව්‍යක්කාරකම සිංහල ගීතය වෙනස් තැනකට අරගෙන ගියා කියලයි මට හිතෙන්නේ..
'වෙනදා ඉඳිකඩ අද මට හරස් වෙලා
වයිරා දොරකඩ නොබලයි ඉව අල්ලා
රිදී පොටක් හංගාගෙන ආවා
හීන් නගේ නුඹ නෑ දන්නේ
තටු පොරවාගෙන සැළයා කූඩුවෙලා
කනප්පුවෙන් පැන හෙප්පුව බිම වැටිලා
පහන් පැළට අද පරමල් වැඩලා
ගලේ විහාරෙත් ගොලුවීලා'
මේවා මහප්‍රාන වචන නෙවෙයි. බර සාහිත්‍යයික වචන අලංකාරත් නෙවෙයි. හැබැයි මේක අහනකොට මේ සිදුවීම ඒ හැඟීම මැවෙනවා. සිනමාව සිංදුව අස්සේ දියකරලා දාන්නේ කොහොමද? ඒක ලූෂන් අයියා තරමට කරන කෙනෙක් තවත් සිටිනවාද? එහෙම හිතෙනවා.
සරළ ගී වැඩසටහනකට 'කොළොන් තොට නැත මහළු වී' කියන ගීතය අමරදේව මාස්ටර් හරහා කියෝගන්න ගුණදාස කපුගේ මාස්ටර් ළඟට ගියාම මිනිහා මේකට මුලින්ම බෑ කියනවා. හැබැයි පස්සේ කපුගේ ගේ බලකිරීමට තමයි මිනිහා සිංදුව ගයන්නේ. පස්සේ මේ සිංදුව සෑහෙන්න ජනප්‍රිය වෙනවා. එහෙම කාලෙක ලූෂන් සහ අමරදේව සම්මුඛ වෙනවා. අමරදේව මාස්ටර් අහනවා.. ' ලූෂන් වැඩේ අපි හිතුවේ නැතිවුණාට නැඟලා ගියා නේද?' මෙහෙම සාහිත්‍ය කාව්‍ය අධිපතීත්වයක් ගීතය මත තිබුණ අවකාශයක තමයි ලූෂන් මේ ගී පද බඳින්නේ.
'අහසින් තරුවක් කඩා වැටෙනවා' කියන ගීතයේ ලූෂන් අයියා මෙහම ලියනවා
'පෑහිමක් නෑ නොකෙරෙන දීගේ - සෙවනැල්ලක් ඇද ලූ
දවල් වැටුනු වළ මෙදා වැටුනේ රෑ - හිත හොද වැඩිකම ලූ'
බලන්න මේ යෙදුම්..
'මලෙන් උපන් මල් පත්තිනි දේවී - කැන්දන් එන නැකතේ
ඇස් කූඩෙන් මං වතුර අදින්නම් - ඔබේ මඟුල් දවසේ'
ඇස්කූඩයෙන් වතුර ඇද්ද පෙම්වතුන්, වතියන් කොතෙක් අපි අතර ඇතිද? 'ඇස්කූඩය' මේ පද නිමැවුම් හරි නැවුම් තවමත්..!
'මිනි මිනි පොදේ ලා අදුරේ තෙමි තෙමීම යනකොට සමහර පෙම්වතුන්ට පෙම්වතියන්ට, තුරුළුවෙලා තෙමුන අතීතයක්, සුළඟක් වගේ ඇගේ දැවටෙන්න පුලුවන්. ලූෂන් බුලත්සිංහල කියන්නේ ප්‍රේම පුරා විද්‍යා ගවේශකයෙක්. ප්‍රේම නටඹුන් නගර, ඔහු ඉසියුම් සැතකින් පාර පාරා පුළුන් වළාවලින් පිරි මැද මැද සුසුම් සුළඟින් දුහුවිලි ඈත් කර මතුකර ගන්නවා.
'මා හෙලු කදුලැලි පුරවා
වැහි කලූ ඒ වී
ඔබ පාමුල මුතු වරැසා
විසිරී යාවි'
මේ ගීතයත් මතක් කරගන්න..
'ඔසරි පොටින් අදින්නෙපා වලාකුළයි ඉරෙන්නේ
රිදී පොටින් අදින්නෙපා තරු දෙපොටයි කැඩෙන්නේ
මූණට මගෙ එබෙන්නෙපා හඳ එළියයි නිවෙන්නේ
හැමදාමත් ඔච්චම් නෑ ඕලු විලට පනින්නේ'
පෙතං කැලේ වළිකුකුළෝ
මට පෙනි පෙනී නටනවා
අත්තන මල මං දැකලා බමර තුඩේ වෙළෙනවා
බිනර මහට කළුවර දී මේ පෝයත් ගෙවෙනවා
උසුළු විසුළු කළා නොවෙයි අපි වෙනතක් බලනවා'
මේ පද සංයෝග වලින් හදන හැඟීම්, ලූෂන් බුලත්සිංහල කියන්නේ පද රසායනය හොඳට දැනගෙන වැඩකරපු, වැඩකරුවෙක්. ඔහු දැනගෙන හිටියා මේ පද සංයෝග කල්ක, අපේ ඇග ඇතුලේ රසායනය වෙනස් කරන්නේ කොහොමද කියලා.
මේවගේ ගීත ගොන්නක් ලූෂන් අයියා ලියලා තියෙනවා..
' දම්පාටින් ලා සඳ බැස යනවා' කියන ගීතයේ තියෙනවා 'නෙළුම් පතක රැඳි පිනි බිඳුවක් සේ ලමැද තලා යහනේ ඉන්නම් පමා වෙලා හිරු නැගෙන තුරා' කියලා. නෙළුම් පතක පිනිබිඳුවක් රැඳෙන්නේ හරි අමාරුවෙන්. ලිස්සලා රූටන්නමයි බලන්නේ. නෙළුම් පතකට පිනි බිඳක් වැටුණාම ගෝලාකාර වෙලා පෙරළෙන්න තදියන් වීම විද්‍යාව. ඒක ගීතයක් අස්සට ගන්නවා හැඟීම් පොකුරක් අසන්නාගේ හිත් අස්සේ උපද්දවන්න. ඒකට ගීත රස සූත්‍ර රසායනය කියලත් ඕනෑනම් කියන්න පුලුවන්.
'මං හින්දා ඔබෙ නෙතඟින් කඳුලක් හෙලන්නෙපා
මං හින්දා ඔබෙ හද තුළ සුසුමක් නැඟෙන්නෙපා
ගිවිසා ගනිමු අපි පෙම් යුවලක් සේ
කිසිදා එක් නොවෙනා
අහස් මාලිඟා නැහැ ඔබ නිසා මැවී
සැක සංකා නැහැ ඔබ ගැන හිතේ රැඳී
හිමිකම් නොකියමි ඔබට මගේ කිසිදා
උරණ නොවන්නෙමි ඔබ අන්සතු වූ දා
මේ ගීතය අහන හැම වෙලාවෙම වගේ මට ලූෂන් අයියලා අපි එකතුවුණ රහා රාත්‍රීන්වල, ලූෂන් අයියා නිතරම මතක් කරන, එක ප්‍රේම කතාවක් මතකයට එනවා. මට හිතෙන්නේ ලූෂන් ගීතයේ ප්‍රේමය ඔච්චර ලස්සනට පාටවෙලා තියෙන්නේ ඒ බිඳුන ඒත් අපරාජිත ප්‍රේමය නිසා කියලයි. ලූෂන් ගීතාවලියේ ප්‍රේමය කොතනද තියෙන්නේ ඇය ඒ හැමතැනකම හිනාවෙනවා. කැඩිලා බිඳිලා විසිරිලා ගිය ප්‍රේමයකට මිනිහෙක් දේව්දාස්මය තැනකට අරගෙන යන්න පුලුවන් වගේම, කයියාම්මය කාව්‍යක්කාර ලෝකයකට වීසිකරලා ඔහුට ඒකේ හොඳටම පිස්සු කෙළින්න අවකාශ හදලා දෙන්නත් පුලුවන්. ලූෂන් ගීත මල් මාලයේ මැදින් මැදින් එල්ලලා තියෙන සුවඳ මල්වල සුවඳ ඒක කියනවා.ඉතිං අද ලූෂන් අයියගේ උපන්දිනය කියලා සකර්බර්ග් කිව්වම මේටික කොටන්න හිතුනා. සුබ උපන්දිනයක් ඔබට. මේ ගීත මතකයෙන් ලිව්වේ. ඒනිසා පද වරදින්න පුලුවන්.. එහෙම උනොත් නිවැරදි කරන්න..
කේ සංජීව .
(2024.06.02 ලියමි)
