Wednesday, May 29, 2024

හුචක්කුව



හුචක්කුව 


හුචක්කුව යනු ඈත අතීතයේදී ගැමියන් ඇඳි කොට කලිසමට යම් සමානකමක් ඇති ඇඳුමකි. එය කලිසම මෙන් පිළිවෙලකට ඇති ඇඳුමක් ලෙස බැලූ බැල්මට නොපෙනේ.හරි අපිළිවෙල ගතියක් බැලූ බැල්මට පෙනේ. එම නිසා ජනප්‍රිය නොවුන ඇඳුමක් ලෙස භාවිතයෙන් ඉවත්ව ගොස් ඇත.
හුචක්කුව ගැන නිතරම කීවාට කිසිම තැනක හුචක්කුව යන වචනයට සමාන හෝ එහි අරුතක් ගැන විස්තර දකින්නට නොමැත. ඒ තරම්ම මෙම වචනයද මෙම ඇඳුම හා සමානවම සැඟව ගොස් ඇත.
හුචක්කුව ගැන කියද්දී දන්දෙනි කුඹුරේ මාමා වන හීන් බණ්ඩා මාමාව අමතක කල නොහැක. එම ඇඳුම ඇඳ ඡායාරූප ගන්නටත්, ඒ ඇඳුම ගැන විස්තර පැවසුවේත් හීන්බණ්ඩා වෙදමහත්තයා වන
දන්දෙනිකුඹුරේ මාමාය.
ජීවත්වීමට හැකි කිසිදු පහසුකමක් නොමැති මහනුවර දිස්ත්‍රික්කයේ දුෂ්කර ගම්මානයක් වන මේ දණ්දෙනි කුඹුර මේ වන විට හුදකලා ගමක් බවට පත්වී ඇත.
මීමුරේ,සුළුගුණේ,ගලමුදුන, හෙට්ටිපොළ, , ගොඩඋල්පත යන ගම්මාන වලින් දන්දෙණිකුඹුර වටවී ඇත. එම ගමට සුළුගුණේ සිට කඳු හරහා පැය තුනකට ආසන්න කාලයක අති දුශ්කර ගමනක් පයින් ගමන් කළ යුතුය.
මීමුරේ ග්‍රාම නිලධාරි කොට්ඨාසයට අයත් අති දුෂ්කර ගමක් වන දන්දෙණිකුඹුර අද වන විට කිසිදු පුද්ගලයෙකු ජීවත් වන ගම්මානයක් නොවේ. ජනතාවට ජීවත්වීමට හැකි ප්‍රමාණවත් පහසුකම් එහි නොමැත.
එහෙත් මෙම රට උළු සෙවිලිකල නිවස සාදන්නට කෙසේ අමුද්‍රව්‍ය රැගෙන ආවාදැයි පුදුම සහගතය.ගෙවත්ත පොල් ගස් රාශියකින් සමන්විතය.නිවසේ එක කාමරයක් පොල් වලින් පුරවා ඇත.ඒවා මිලදී ගැනීමට කෙනෙකු එන බව ඔහු පැවසුවා.එහෙත් අද ඒවා පරිභෝජනය කරන්නට කිසිවෙක් ඇද ඉතිරිව නැත.
නිවසේ ගෙවත්තේ එක් මායිමක් අසලින් දොල පහරක් ගලා යයි. එයින් ජල අවශ්‍යතා සපුරාගනී.අනිත් අන්තයෙන් හීන් ගඟ ගලායයි.
මේ ගමේ ජීවත්වූයේ හීන්බණ්ඩා වෙදමහත්තයා පමණ යි. එහෙත් ඔහුද දැන් මියගොස් වසර කීපයකි.ඔහුගේ ඥාතින් සිටින්නේ මීමුරේ ගම්මානයේය. මීමුරේ ගමට යාමට කිලෝ මීටර් 8ක් පමණ යායුතුය.
මලියදේව මහ රහතන්වහන්සේ ඇතුලු තවත් රහතන් වහන්සේලා පිරිසක් මේ අසල වැඩවාසය කරලා තියනවා ..උන්වහන්සේලාට
දන් පිලිගන්වලා තියෙන්නේ මේ දන්දෙණිය කුඹුරු අස්වද්දලාලු .දන්දෙන කුඹුර පසුව දන්දෙණිකුඹුර බවට විවහාර වී ඇත.
අදින් වසර පහළොවකට පෙර පවුල් තිහක් පමණ ජීවත් වී ඇති මෙම ගම්මානයේ ජනතාව මෙහි ඇති අති දුෂ්කර බව හේතුවෙන්ම ක්‍රමක් ක්‍රමයෙන් ගම අතහැර ගොස් වෙනත් ප්‍රදේශයන්හී පදිංචිවී ඇත. අවසාන වශයෙන් දන්දෙණිකුඹුරේ මාමාට නැතිනම් හීන්බණ්ඩා මාමාට නිවන්සුව අත්වේවා යි පතමි.

 මීදුම එකතු කලා  මේ ටික.

 ******සබරගමුවෙත් ඌවෙත්්මීට සමාන ඇදුමක් භාවිතා වුනා. ඒ ඇදුම හැදුන්වුනේ “ සරුවාලය“ කියලා දැන් සැහැල්ලු  කොට කලිසමක් ඒ වෙනුවට ආදේශවෙලා.  මේ පලාත් වල හුචක්කුව කියලා අබලි උපකරන වලට කියනවා. බයිසිකලයක් , කරත්තයක් පැරණි වාහනයක් වගේ දෙයක් භාවිතයට ගෙනත් දුන්නොත් “ මොකක්ද මේ හුචක්කුව “ කියලා කියන අවස්ථා තියෙනවා.
මිනිස්සු වයසට ගියාම  “ කෝ බන් උබේ හුචක්කුව “ කියලා  භාවිතා වෙන්නේ බිරිදට හෝ ස්වාමිපුරුෂයාට. ඕන හුචක්කුවක් හිතා ගන්න . ඒකට කමක් නැහැ. කුඹුරට හේනට ගැලපෙන ඇදුමක් තමයි “ හුචක්කුව “


සටහන හා ජායාරූප කේ.ජී.කීර්තිරත්න



A day in the life

Monday, May 27, 2024

වරප්‍රසාද



වරප්‍රසාද 

ලොකු ලොකු දේවල් හිත හිතා ඉන්න කොට පුංචි එකෙක් කිව්ව කතාවක් මතක් වුනා.
එක එක කාලෙට එක එක සංකල්ප එනවානේ. ඒවා එනවා වගේම නැතිවෙලත් යනවා. ප්‍රායෝගික නූනාම ඔය සංකල්ප පවතින්නේ නැහැ. මේ කතාව කෑම පාර්සල් ඔතාගෙන එන පොලිතීන් කොළ ගැන. අපි සිංහල භෂාවෙන් “ ලන්ච් සීට් “ කියන්නේ !!. අන්න ඒ් කොළ ගැන.
පොලිතීන් සීමාකරන්න ඕන කියලා ලොකු අඩහැරයක් තිබුනාගේ සිරිසේන උන්නැහේගේ රාජ්‍ය පාලන සමයේ. ඉතින් ඒ කාලේ පාසල් වල දරුවන්ට තමන්ගේ දිවා ආහාරය ගේන කොට විකල්පයක් භාවිතා කරන්න සිද්ධවුනා. මේක අකුරටම කෙරෙන්න ඕන කියලා පාසල්වල නියෝගයක් පනවලා තිබුනා. ඔය මම කියන පාසලේ කෑම පාර්සල් පරීක්‍ෂණයට ‍ගුරුවරයෙක් වෙන් වෙලාම හිටියා .

 


එතුමා පාර්සල් පරීක්‍ෂා කරමින් යනවා දිනපතාම. මුළු පාසලේම ලන්ච් සීට් භාවිතයෙන් ඉවත් වෙලා. ඒත් ලමයි දෙන්නෙක් විතරක් මේ වැඩේ අත්හැරලා නැහැ. කොයිතරම් අවවාද කලත් මේ දෙන්නා පිලිගන්නේ නැහැ.ඒ මදිවට මේ දෙන්නා ශිෂ්‍ය නායකයෝ.
අමුතු වරප්‍රසාද මේ දෙන්නට විතරක් තියෙන්න බැහැනේ. එහෙම හිතාගන විදුහල්පතිතුමාට පැමිණිලි කරන්න සිකුරිටි ගුරුතුමා හිතාගත්තා.
ගුරුතුමා ගේ ක්‍රිියාකලාපය නිරීක්‍ෂණය කරගෙන හිටපු පොඩි එකෙක් සර් ලගට ඇවිත් කියුවේ අමුතු කතාවක්
“ ඔය අයියලා දෙන්නා සර් කියන නියෝගය පිලිපදින්නේ නැහැ සර් “ කියලා
“ඇයි එහෙම කියන්නේ ?.
“ ඇයි සර් දන්නේ නැද්ද අර වැසිකිලිවල කැපුවේ කවුද කියලා ?. එතකොට මතක් වුනා මේ දෙන්නා නේද නේද ? කියලා.
“සර් විසිපන්දහක් ඉල්ලපු වැඩේ මේ දෙන්නා කරලා දුන්නේ හත්දාහට නේ‘‘. පොඩි එකා කිව්වා.
හොයලා බලපුවම රුපියල් විසිපන්දාහක් පාසලෙන් ගෙවලා.
රුපියල් දහඅට දාහක් ආගිය අතක් නෑ.ඉතින් අවශේෂ ගුරුවරයෙක්ගේ අණක් ඒ ගෝල දෙන්නා පිලිගනීවියැ.

 

 



A day in the life

Sunday, May 26, 2024

..ගමන නොනිමෙයි ලෝකයේ මේ.....

ගමන නොනිමෙයි ලෝකයේ මේ.....





ගමන නොනිමෙයි ලෝකයේ මේ.....
පුරුදු ජීවන මං තලේ...
ගැටෙන සැප දුක මාරු වී යයි,
පුරුදු ජීවන මං තලේ....//
වැටෙන මල් පෙති පා වුනාවේ,
සුළං රැළි ඔහෙ යන අතේ...
යලිත් ගහ කොළ පාළු නෑනේ,
රිකිලි නංවා ලියැලවේ....
ගැටෙන සැප දුක මාරු වී යයි,
පුරුදු ජීවන මං තලේ..
කොහේද සීතල ජලාශයක රැළි,
ගැටී ගැටී එයි සුළං වැදී...
අපේම සිරුරේ අපේම දාදිය,
නිවී නිවී යයි සුළං වැදී...
ගැටෙන සැප දුක මාරු වී යයි,
පුරුදු ජීවන මං තලේ..
ගලා බසී දිය පහර සෙමින්,
වැලි තලා සදා සමතලා බිමේ...
හැපී ගලක යළි සලා වැටුම් දී,
නඟා නඟා හඬ නඟා දිවේ...
ගැටෙන සැප දුක මාරු වී යයි,
පුරුදු ජීවන මං තලේ..
ගායනය - නාරද දිසාසේකර
පද මාලා - ශ්‍රී චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහ
සංගීතය - ආර්. මුත්තුසාමි

A day in the life

Saturday, May 25, 2024

ධානිගල





ධානිගල නොහොත් ඒලියන් රොක්, කන්දෙගම පොලොන්නරුව.



මෙය මාදුරු ඔය මිටියාවතේ කන්දේගම ග්‍රාමයේ පිහිටා ඇත. අප විශ්වයේ පිහිටි විශ්මිත තැනක් බව කිවහොත් නිවැරදිය. හිතට නැගෙන අඳුරු බව (මා මේ ගැන දැන නොසිටි නොයෙකුත් හේතු හිතට එන නිසා ) මෙන්ම කියා නිමකල නොහැකි සතුට විශේෂිතය. මා සිතා හිටියේ ගිරිහඞු සෑය, රිටිගල, අරණ්කැලේ, අනුරාධපුර, පොලොන්නරුව, බුදුගල වැනි නෂ්ඨාවශේෂ ගැන සොයා බැලූපසු හිත සන්සුන් කර ගත හැකිවේය කියාය.
මෑතකදී මා අන්තර්ජාලය පරිහරණය කිරීමේදි මිනිසුන් විසින් හරි ගෝලාකාර වටරවුමක් ලෙස සකසා ඇත්තක් මෙන් ගල් පර්වතයක් නෙත ගැටිණි. මා මොහොතක් ඒ ගැන බලා වෙනත් රටක වියයුතු යයි අනුමාන කර ලියා තිබූදේ කියවීමට නොගියේය. එහෙත් අද පුරාවිද්‍යාවට සම්බන්ධ විදේශීය සඟරාවක් කියවමින් සිටින විට නැවතත් අර ගල්පර්වතය ඇස ගැටුනේය. නම ධානිගල නොහොත් ඒලියන් රොක් නමින් නම් කර තිබුණේය. නැවතත් මා හොඳින් කියවන විට ලංකාවේ බව දැනගත් පසු හුස්මගන්නත් අමතකවී ගියේය.









අප පැලියොලිතික් මානවයාගෙන් මීට අවුරුදු ලක්ෂ තුන හෝ ලක්ෂ පහකට පෙර සිට පැවැති එන්නන්ය. විජය යන හොර දෙටුවාගේ ලේ අපේ ඇගේ අනිවාර්‍යෙන් නොතිබිය යුතුය. මීට හේතු සාධක හමුවෙන්නේ මෙහි තිබෙන ගල් ලෙනකින්ය. එහි ඇඳ ඇති සංකේත විශ්මය ජනකය. ගල් පර්වත දෙකක් මැද අඩි දෙකක පරාශයක හිඳ මෙම නිමාණය කිරීම ඉතා අපහසුය. එහි එකිනෙක බැඳී ඇති සංකේත තිබීම විශ්මජනකය. මෙම නිර්මාණ අවුරුදු ලක්ෂ තුනකට එහාය. අවුරුදු ලක්ෂ තුනකටත් එහා ගිය සංකේත, අක්ෂර සහ රූප විශේෂ කර ඇත්තේ මෙහි ඇති ගල් දෙබොක්කාව අතරේ පිහිටි ගල් පර්වත දෙකක් තුලය. මානව පරිණාමවාදයේ විශේෂිත වූ ලක්ෂණයක් වනුයේ මෙසේ ගලක ඇඳ ඇති සංකේත එකිනෙකට සමානව ලෝකයේ යම් යම් ප්‍රදේශවල හමුවීමය. එයින් විද්‍යාමාන වනුයේ අප ජනයා විශේෂිත වූ ජන වර්ගයක් බවය. මේ පිලිබඳව පර්‍යේෂණ කර එය සනාථ කරගෙන ඇත්තේ ආචාර්‍ය අරවින්ද රවිභානු සුමනරත්නය. මහාචාර්‍ය රාජ් සෝමදේවයන් විසින් සනාථ කරනුයේ අප අවුරුදු දෙලක්ෂ පනස්දාහකට එහා සිට එන මිනිසුන් කියාය.
මා නැවතත් විස්තර සොයා බොහෝ දේ විමර්ශණය කලේය. එහි අවුරුදු දාහකට එහා ආශ්‍රම ලෙස ගත් ගල්ලෙන් කටාරම් සහිතව පිහිටා ඇත. හද කම්පාවනුයේ එහි විනාශකර දා ඇති සැතපෙන පිලිම වහන්සේ දැක්ක විටය.
අහිංසක ගම්මුන් විසින් ගෙනයන මතවාද, කටකතා හා ජනප්‍රවාද විශ්වාශයට ගත යුතුද නැද්ද යන්න අප තීරණය කල යුතුය. සෑමදාකම රාතියේ අහසේ පිහිටා තිබෙන එළිය එහෙ මෙහෙ විහිදී යන ආකාරය සෙව්හෙල ටීවී යූටියුබ් චැනලයහි සම්පත් (අයිටීඑන් ) මගින් පෙන්වා ඇත. එහි ලින්ක් එක පහත ඇත. එයනම් විශ්මය ජනකය. මා බුදුදහම අදහන අයෙකු ලෙස එය නිරීකෂණය කලේ දේවතා එළියක් ලෙසය. ඔබත් එම වීඩියෝ සහ මා මෙහි පෝස්ට් කර ඇති සඟරාවත් පරිහරණය කර ඔබම අපි කව්රුන්ද යන වග තීරණය කරන්න
.

https://youtu.be/NIJuAtHEe7Q
තිලක් දිසානායක


A day in the life
 

මීදුම Published @ 2014 by Ipietoon