Wednesday, October 15, 2014

මතින් කල කතාවක්.




මත්පැන්වලින් අය කරන බදු තවත් ඉහළ නංවා තිබේ. බියර් සදහා ලීටරයකට රුපියල් 15/= කින්ද 10%ට වඩා සැර අරක්කු වැනි මත්පැන් සදහා මිලි 750කට රුපියල් 80/= කින් සහ 33.5% වඩා සැර බ්‍රැන්ඩි විස්කි රම් ජින්  සහ වෙනත් මත්පැන් සදහා රුපියල් 100/= - 150/= වැනි මිල ගණන් වලින් බදු මුදල් සහ ඊට අමතරව නිෂ්පාදන වියදම්ද එකතුව  මිල ගණන් ඉහල ‍ගොස් ඇති බව සදහන්වේ.
නිෂ්පාදන වියදමට වඩා මත්පැන්වලින් අය කරන බද්ද මේ වන විට දෙතුන් ගුණයක් වී තිබේ.  සිගරට් වලට අයකරන රජයේ බදු මුදල්ද  මේ ස්වරුපයම ගනී. ඔබ රුපියල් 850/= මිලදී ගන්නා අති විශේෂ අරක්කු මිලි ලීටර් 750ක නිෂ්පාදන වටිනාකම රුපියග් 200/= පමණ විය හැකියි. ඉතිරි 650/= ම බදු මුදල් වේ.

මිල ඉහල ගොස් සතියක් හමාරක් වැඩිවන මිල ගණන් ගැන කතා කරන මත්ලෝලීන් ඉන්පසු සිරිත් පරිදි  පරන ස්ථාවරයටම පත්වෙති. මේ නිසා රජයට අයවන බදු මුදලේ මෙන්ම නිෂ්පාදකයාගේ අළවියේ වෙනසක්ද සිදු නොවේ. අප ආදායම් බදු , උපයන විට ගෙවන බදු , වටිනාකම මත ගෙවන බදු ආදී ගණනය කරන බදු ගෙවන විට බදු මුදල් කුවිතාන්සිය කවුන්ටරයෙන් අතට ලැබෙන්නේ   ඇගෙන් කෑල්ලක් බැංකු අයකැමි ලාච්චුවේ දමාගත් පසුවයි.

එහෙත් මත්පැන් බී නිර්වින්දනයට පත්වන මත්ලෝලීන් දිනපතා බදු මුදල් බාර් එකේ කවුන්ටරයට ගෙවන්නේ ඉතාමත් කැමැත්තෙනි. සමහරු ගෙවු බව දන්නේ පසුදා සාක්කුව අතපත ගානවිටයි.

මත්පැන් සදහා බදු මුදල් අයකිරීම මත්ලෝලීන්ට පනවන සුන්දර දඬුවමකි. සමහරු තම ආදායමේ සීමාවක් මායිමක් නොබලයි. තරාතිරමක් නොමැතිව  ඇගට පතට නොදැනී මැසිවිලි නොකියා මත්පැන් හලේ අයකැමිට  බදුමුදල් ගෙවා වැනි වැනී යති. සමහරු කාණු පල්ලේ නිදාගනිති. අමතරව දඩුවම් නියම කර ගත්දා පාරේ දඩාවතේ යන සතුන් සිව්පාවුන්  හා පිලිසදරේ යෙදෙති. කොතරම්  සුන්දර බදු ගෙවීමක්ද  ?.

සුරා බදු ඉහල ගියදා මතට තිත නොතැබු සමාජයක කතාබහට ඇහුම් කන් දී සිටියෙමි. අයෙක් අධික ලෙස මත්පැන් බී රෝහල්ගත වන පුද්ගලයන්ට ප්‍රතිකාර කිරීම සඳහා මහජන මුදල් වැය වන බැවින්  මත්පැන්වලින් යම් ප්‍රමාණයක බද්දක් අය කිරීම සාධාරණ බවට තර්ක කරයි.

තවත් අයෙක් කියන්නේ ආණ්ඩුවේ මැති ඇමතිවරුන්  මත්පැන් අලවි සහ නිෂ්පාදන බලපත්‍රධාරීන් බවයි. ඔවුන්  ගමින් ගම බාර් දමාගෙන මත්පැන් විකිණීමේ ජාවාරමේ යෙදෙයි.  මැතිවරණයකුත් කිට්ටු නිසා ආණ්ඩුව ඔවුන්ගේ සාක්කු පුරවන්න අරක්කු ගාන වැඩි කල බවට චෝදනාවකි.

දේශපාලන - ඥයෝම ආපසු හැරී මතට තිත තියන්න උද්ඝෝෂණය කරන බවට කට කැඩෙන කතාවකි..

තව කෙනෙක්ගේ මතය කුස්සිය සන්සුන් කර ( විදුලිය ගෑස් තෙල් මිල ) තබා මහත්තුරුන්ගේ කණට ගැසු බවකි. රජය  සුරා බදු ප්‍රධාන ආදායම් මාර්ගයක් කරගෙන ජනතාවගේ සාක්කුව සූරා ගැනීම ආණ්ඩුවේ උපාය මාර්ගය වී ඇති බවට තර්ක නගති.
පුදුමයට මෙන් හැමදේටම පාරට බසිනි වෘත්තිය සමිති විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයයෝ ‍සෞඛ්‍යය ,ගමනා ගමන සේවකයෝ මේ අසාධාරණයේදී  නිහඩ පිලිවෙතක් ගනී . සාක්කුවෙන් වැඩි පිරිවැයක් ගෙවන මත්පැන් සදහා අසාධාරණ බදු මුදලක් අයකරන විට ජනමාධ්‍ය, සිවිල් සමාජය හැසිරෙන්නේ කිසිවක් සිදු නො වූ ගානට නිදිගත්වනවයි. ඒ මත්පැන්වල ඇති ආශ්චර්යකට විය හැකියයි  අධ්‍යාපන වෘත්තිකයෙක් කියයි.

ජාතික මැතිවරණයක් අභියස නායකයින්ට උපදේශ දෙන   කාරකාදීන් දී ඇත්තේ දිරච්ච ලනුවකි. අපේ රටේ මත්පැන් බොන ඇත්තන් ගේ ඡණ්දය වැරදුනොත් මේ ආණ්ඩුවට ගෙදර යන්න සිද්ධ වෙන්නේ ඇදුමත් නැතිව බව හොදටම වෙරිවු නෙනෙක් අභියෝග  කරයි.

කෙසේ වෙතත් අයවැයට කිට්ටු වෙන මේ දිනවල වම් අතින් අරගෙන දකුණු අතට සහන ලැබෙන බවට ඉගියක් නම් කල හැකිවේග අන්තිමේදී අපි  නතර වන්නේ හිටපු තැනටත් පහලට වැටී බව නම්  නියතයකි.






notes of imaginary

Monday, October 13, 2014

අසල්වාසියාගේ සටන



අසල්වාසියාගේ සටහන ලියපු මට අසල්වාසියාගේ සටන ගැනත් ලියන්න අවස්ථාව සැලසුනා.

පසුගිය දිනක රාත්‍රියේ කඩා පැන්න මැර හමුදාවක් සබරගමුව සිසුන්ට පහර දීලා. ඔවුන් ඉදිකල  අට්ටාලෙත් “දියව් සහ ගනිව් “ කියලා ප්‍රදර්ශනය කරලා තිබුන පෝස්ටර් කුළුනුත් ගිණි තියලා පලා ගිහින් !. සබරගමුව සිසුන්  කිහිප පොලකට තුවාල කරලා රෝහල් ගත වෙන්න වැඩ සලස්වලා.

බිම ඉදගන්නත් ඇත්ත කියන්නත් බය වෙන්න එපා කියලා  හිතුවත් මේ සිද්ධියේදී මොකක්දෝ අඩුපාඩුවක් වෙලා කියලා අසල්වාසියාට හිතුනා.
සබරගමුව විශ්ව විද්‍යාලයේ සටන්කාමී දරුවන්ට මැර ප්‍රාහාරයක් එල්ල කරපු එක ගැන අසල්වාසියාට ඇතිවුනේ බලවත් විරෝධයක් සහ කේන්තියක්.

මේ මැරයෝ අතර නායක මැරයා ලදරු දේශපාලන - ඥයෙක් . කියලයි කියන්නේ. ලදරුවන්ට චූ කරන්නවත් පාලනයක් නැහැනේ.සිසුන් අට්ටාලගතවෙලා - විශ්ව විද්‍යාලය දින නියමයක් නැතිව වහලා. සිසුන් කර ගන්න වැඩේ හරි කියලා කවුරුවත් වගේ අසල්වාසියත් පිලි ගන්නේ නෑ.බල්ලාගේ වැඩේ බල්ලට පවරලා බූරුවගේ වැඩේ බුරුවා කරනවා නම් විශ්ව විද්‍යාලේ වහන්න හේතු ඇති වෙන්නේ නෑ.

ඒ මැදට ඌරොත් පැන්නම වැඩේ තවත් මඩ වෙනවා. දැන් වෙලා තියෙන්නේ ඒ වගේ වැඩක්.  ගමේ දේශපාලන - ඥයෙක් කාඩ් එක ගහගන්න කරපු වැඩකින් උන්නැහේට වෙලා තියෙන්නේ අනුන්ගේ පලංචිවල කූඤ්ඤ ගලවන්න ගිය වදුරට වුන වැඩේ. දැකපු සිහින බොද වෙලා වල්ගේ හිර වෙලා හිරේ විලංගුවේ වැටෙන්න මග පාදා ගෙන.

අම්ම - තාත්තගේ  පපුවේ ගින්දර පත්තු කරන්නේ නැතිව දේශපාලන ලනු ගිලින්නේත්  නැතිව උපේක්‍ෂාවෙන් දරුවෝ අකුරු කර ගන්නවා නම් කොයිතරම් අපූරුද ?.


notes of imaginary

සැරද ! ජයලලිතා.












දේශපාලනය අමුතු දෙයක්. බලයත් එක්ක ධනය ගලා එන්නා වගේම බලය නැතිවුනහම ධනය විතරක් නෙමෙයි තමුනුත් පිරිහිලා අවලංගු කාසි බවට පත්වෙනවා.
තමිල්නාඩුවේ මහ ඇමතිනි ජයලලිතා මහත්මියගේ ජීවන චරිතය මේ දිනවල අර්බූදයට ලක්වෙලා. 
ඈ අහසින් පොලොවටවත් වඩා පහලට පත් වෙලා.මේ බලන්න ඇයට බලයත් සමග ලැබුන දේවල් ! .



notes of imaginary

Wednesday, October 08, 2014

අසල්වාසියාගේ සටහන.



සබරගමුව විශ්ව විද්‍යාලය ආයෙත් දින නියමයක් නැතිව වහලා.
ඌව පලාත් සබා මැතිවරණයට නාමයෝජනා දෙන්න ඔන්න මෙන්න කියලා කොළඹ - මඩකලපුව ( ඒ 4 )   මාර්ගයේ පඹහින්න මංසන්දියේ වේදිකාවක් හදාගත්ත සිසු පිරිසක් පටන් ගත්ත විරෝධතාවයක් කරමින් වාඩිවෙලා ඉන්නවා. මේ පිරිස තාමත් ඒ වේදිකාවේ. උපවාසයක් කරනවා  කීවට මේක වීරවංශ වර්ගයේ උපවාසයක්. සේවා මුරයට මාරුවෙන්න වගේ කකා බිබි මාරුවෙන් මාරුවට කරන උපවාසයක්. මේ වැඩේ අවුරුදු ගානක් මේ විදියට පවත්වා ගෙන යන්න පුළුවන්. නිතර දෙවේලේ දකින අපිට මේ වැඩේ පිලිබදව හැගීමක් නැහැ. පිස්සු වැඩක් කියලයි හිතෙන්නේ. ඉතින් උසස් අධ්‍යාපන ඇමතිතුමාටත් එහෙම හිතෙනවා ඇති.

මේ විශ්ව විද්‍යාලය පටන් ගත්තේ ජයවර්ධණ පුර සරසවියේ අනුබද්ධ ආයාතනයක් වශයෙන්. 1991  තරම ඒ කාලේ සමනල වැව ඉදිකිරීම් කටයුතු සදහා පැමිණි ජපන් කාර්ය මණ්ඩලයට ඉදිකර තිබු නේවාසික සහ කාර්යාල පරිශ්‍රයේ ගොඩනැගිලි වල තමයි විශ්ව විද්‍යාල අනුබද්ධ ආයාතනය පිහිටවුයේ. එකම ස්ථානයක අධ්‍යාපන පීඨ පිහිටුවා ගන්න ගොඩනැලි පහසුකම් නොතිබුන නිසා කෟෂි පීඨය පවත්වාගෙන ගියේ බොරලන්දේ - රහංගල. කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවට අයත්ව තිබු භුමියක. විද්‍යා පීඨය පවත්වාගෙන ගියේ බුත්තල. මහපොල සදහා ඉදිකරන ලද ගොඩනැගිලි පරිශ්‍රයක. මෙහෙම තැනින් තැන තිබුන විශ්ව විද්‍යාල පීඨ කලින් කලට කරන ලද ගොඩනැගලි සංවර්ධණ කටයුතු නිසා අද වන විට එක තැනකට එකතු වෙලා.

සිසුන් කියන්නේ ඒ ගොල්ලා කරන ලද සටන්වල ප්‍රතිපලයක් ලෙස එහෙම වුනා කියලා. රජයකට එකපාරම මවන්න බැරිවුන ඉදිකිරීම් පසුගිය අවුරුදු විස්ස තුල වාර්ෂිකව එකින් එක නිම වෙමින් පැවතුනා.තවත් ඉදිවෙමින් පවතිනවා. අපේ රටේ යුද්ධයක් කියලා එකක් තිබුන කාලේ මේ ඉදිකිරීම් මන්දගාමීව සිදුවුනත් යුද්ධයෙන් පසු අවුරුදු දෙක තුන තුල සංවර්ධණ කටයුතුවලට යම් ප්‍රවේගයක් ලැබිලා තියෙනවා. අද විශ්ව විද්‍යාල භුමියට ඇවිත් බලන්න ඕනී එදත් - අදත් වෙනස.

“දියව්”  කිවුවත් අම්මලා තාත්තලාට උනත් දෙන්න පුළුවන් ප්‍රමානයක් තියෙනවා. අම්මලා තාත්තලාට උනත් තව දරුවෝ ඉන්නවා නම්  ඒ ගොල්ලන්ටත් කන්න බොන්න දෙන්න ඕනී කියලා සාධාරන මනසක් මේ දරුවන්ට නැහැ.රජය අයවැයෙන් මුදල් වෙන් කරන කොට සබරගමුව විශ්ව විද්‍යාලයට විතරක් මුදල් වෙන්කලා නම් එක් රැයෙන් සර්ව සම්පූර්න ‍විශ්ව විද්‍යාලයක් හැදේවි. ඒත් එහෙම වෙන්නේ නැහැ. 

උණු ආප්ප බාන්නා වගේ වැඩ අපේ දරුවන්නට තියෙන්න ඕනී. එයාලා හිතන්නේ “අපි දියව් “ කියන තරමට තමයි අපිට ලැබෙන්නේ කියලා. දියව් කියලා අවුරුදු දෙකකින් තුනකින් කරගන්න පුළුවන් උපාධිය කරගන්න අවුරුදු හතර පහ දක්වා මේ දරුවෝ කාලය ගන්නවා . විශ්ව විද්‍යාලය නිවාඩු ගන්නවලා. ඒවට කැමති නැති දරුවොත් අකමැත්තෙන් මේ පරිප්පුව කනවා. “ උපාධියට නියමිත කාලය අරගෙන විශ්ව විද්‍යාලයෙන් පිටවෙලා වරෙව්” කියලා උද්ඝෝෂණය කරන්න දෙමව්පියන්ට සිද්ධ වෙන කාලයත් ලගදීම එයි කියලා මට හිතෙනවා.

සල්ලි තියෙන දෙමව්පියෝ එතෙර විශ්ව විද්‍යාලවලට දරුවෝ යවන එක සාධාරනයි . මේ ප්‍රවනතාවය දවසින් දවස වැඩිවෙනවා. පෞද්ගලික අංශයේ රැකිය වෙළදපොල මේ ලමයින් රැකියා සදහා බදවා ගැණිමට වැඩි  කැමත්තක් දක්වනවා. ඒ අනාගතය දකින දෙමව්පියෝ තම මුදල් වියදම් කරන්නට පසුබට වෙන්නේ නෑ . තව තවත් පෙළබෙනවා.
අන්තිමට වෙන්නේ “ නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් සෙතක් නෑ !. නව පෙලන්තියක් වරප්‍රසාද ගන්නවා !  අපට රැකියා දියව්” කියලාත් උද්ඝෝෂණය කරන්න.

එස්‌. බී. දිසානායක ඇමතිතුමායි  විශ්වවිද්‍යාල සිසුනුයි හරියට නයයි මුගටියයි වගෙයි.  විශ්වවිද්‍යාල සිසුන්ට  එස්‌. බී. දිසානායක ඇමතිතුමා පේන්න බැහැ. අපි දන්න කාලේ ඉදන්   විශ්වවිද්‍යාල සිසුන්ට  කොයි අධ්‍යාපන ඇමැති හිටියත් ඒ ඇමති එක්ක  හොදින් කටයුතු කරනවා දැකලා නැහැ. රනිල් වික්‍රමසිංහ උසස්‌ අධ්‍යාපන ඇමැතිව සිටි කාලයේදීත් ඔහු අධ්‍යාපන ධවල පත්‍රිකාව ඉදිරිපත් කළ විට විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයෝ කරපු දේවල් මතකයි. ඒත් අධ්‍යාපන ධවල පත්‍රිකාව නතරවුනේ නෑ. මේ වන විට කාලයත් සමග ටිකින් ටික ක්‍රියාත්මක වෙලා.

සරසවි සිසුන්ටත් දේශපාලනයක් තියෙනවා නේ . මේ හැම ගැටුම පිටිපස්සෙත් දේශපාලනයක් තියෙනවා. මැතිවරණ සිතියම දිගහැරලා තියෙන මේ කාලේ ගෙවෙන කම් සිසුනගේ අරගල පවත්වාගෙන යන්න උවමනාවක් තියෙන කොටසකුත් ඉන්නවා . ඒ ගොල්ල බිලි ගන්නේ සිසුන්ගේ අධ්‍යාපනයට තියෙන කාලය. දෙමව්පියන්ගේ බලාපොරොත්තු.

තවත් කෝටි 40 වියදමින් ඉදිකරන්න යෝජිත නේවාසිකාගාරයකට මුල්ගල තිබ්බම ඒක  හමුදා කඳවුරක්‌ ආසන්නයේ තිබෙන බවක් කියනවා.  අනාගතයේ නේවාසිකාගාරය තුළ බෝම්බ හදන්න බලාපොරොත්තුව ඉන්නවද මන්දා ?.මෙතන තියෙන්නේ හමුදා කදවුරක් නෙමෙයි හමුදාව විසින් නඩත්තු කරන සංචාරක නිකේතනයක්.

නේවාසිකාගාර ගොඩනැඟිල්ලක් විවෘත කරපුවමත් තවත් ගොඩනැගිල්ලක් හදන්නත් එපා කියලා  විරෝධතාවයක් කරන්නේ මොන උගතද කියලා අහන්න තරම් අපි නූගත් වෙලා.  






notes of imaginary
 

මීදුම Published @ 2014 by Ipietoon