ජංගම දුරකතන වාරනය කැකිල්ලේ තීන්දුවක්ද ?.

පසුගිය සතිය ‍ජංගම දුරකතන වලට සහ චිත්‍රපටිවලට අසුබ වූ සතියක්. ‍ජංගම දුරකතනය සිසුවියක් අකැප අන්දමින් භාවිතයට ගිහින් සිය දිවි නසා ගෙන. ජනාධිපතිතුමා ක්‍ෂනික තීන්දුවකට පැමිණ පාසල්වල දුරකතන භාවිතය තහනම් කරලා.මීදුමට හිතුනේ පාසල්වල පොත් පත් සහ අධ්‍යෘපන උපකරණ හැරෙන්නට අනෙක් දේවල් තහනම් කරන්න ජනාධිපතිතුමාම ඕනිද ? කියන පර්‍ශ්නයයි.
පාසල් වල පරිපාලනයක් තියෙනවා. විදුහල්පති වරු ඉන්නවා . මෙයාලට පුළුවන්නේ පාසල් කාලය තුල අනවශ්‍ය දේවල් පාසලට වැද්දගන්නේ නැතිව ඉන්න. දැන් දැන් විදුහල්පතිකමත් රටේ ජනාධිපතිතුමාට කරන්න වෙලා.

අම්මලා තාත්තලත් අනවශ්‍ය දෑ දරුවන්ට අරගෙන දෙන්න යන්නත් හොද නෑ. විවෘත ආර්ථිකය , ලෝකය එකම ගම්මානයක් වීම අපේ රට බදා ගත්තේ රටේ දියුණුවට සාපේක්ෂතව නෙමෙයි.ආනයනික භාණ්ඩ මත යැපෙන අපි නිෂ්පාදනය කරන රටවලටත් පෙර ඒ භාණ්ඩ භාවිතයට ගන්නනවා. හරියට වලංකඩේට ගොනා පැන්න වගේ ඉවක් බවක් නැතිව වේගයෙන්.අපට ලැබුන අළුත් තාක්ෂණය පරිහරණය කරන්නේ අවශ්‍යවතාවයන්ට ඔබ්බට ගිහින්.
‍
අපි භාවිතා කරන ජංගම දුරකතනවල පහසුකම් තියෙන්නේ සන්නිවේදණයට විතරක් නෙමෙයි.පරිගණකයක තරම් පහසුකම් ‍ජංගම දුරකතනවල තියෙනවා. අම්මලා තාත්තලා ලමයින්ට අරන් දෙන්නෙත් පහසුකම් වැඩි ‍ජංගම දුරකතන. ඉතින් ඒවයින් අන්තර් ජාලයේ සැරිසරනවා .පින්තූර ගන්නවා. මේවයින් යොවුන් වියේ දරුවන් මනස තුල පිලිසිදින කුතුහලය සොයා ගෙන යනවා.මග වරද්දා ගෙන ලමයින් නොමග යනවා. වැරැද්ද කරලා තියෙන්නේ අම්මලා තාත්තලා.
දරුවන් ගෙදරින් පාසල් ගිය පසු සම්බන්දතාවය තියාගන්නනම් ප්‍රාථමික පහසුකම් ඇති ‍ජංගම දුරකතනයක් තිබුනත් ඇති කියන අදහස අම්මලා තාත්තලාට නැහැ. තමන්ගේ වත්කම පෙන්නන උපකරනයක් බවටත් ‍ විලාසිතාවක් බවටත් ජංගම දුරකතනය පත් වෙලා.

දරුවොත් අධ්‍යාපන ධාවන තරගෙක ඉන්නේ. පාසල් කාලයෙන් පස්සේ අතිරේක පන්ති වල.උදේ නිවසින් ගිය දරුවෝ නැවත නිවසට එන්නේ හැන්දැවෙන කොට. මේ අතර කාලය දෙමව්පියෝ දරුවන් ගැන සොයා බලන්නේ දරුවන්ට අරන් දෙන ‍ජංගම දුරකතනයෙන්. එහෙම බලාපුවම ‍ දරුවන් ලග තියෙන ජංගම දුරකතනවල වැදගත් කමක් තියෙනවා.ඉන් ඔබ්බට යනවනම් සොයා බලන්න දෙමව්පියෝ දැනුවත් වෙලා ඉන්නත් ඕනී.

දිවි නසා ගත් සිසුවිය තමා පත්වුන ලජ්ජාව නිසා නැවත පාසල් සමාජයට දෙමව්පියනට මුණ දිමට ඇති බිය හේතු කරගෙන මේ අනතුර කරගන්න ඇති. ගුරුවරු යොවුන් වියේ දරුවන් සමග ඇතිවන මෙවැනි ගැටළු සහගත අවස්ථාවලදී කටයුතු කලයුතු ක්‍රමවේදයන් අනුගමනය නොකිරීමත් අනතුරට හේතුවක්.දරුවන් අවමානයටත් ඉච්චාභඃගත්වයටත් පත්වෙන අයුරින් දඩුවම් කිරීම මෙවැනි අවස්ථා නිර්මානය කර ගැනීමක්.
පසුගිය සති දෙක තුනක අධ්‍යාපන ක්ෂෙත්‍රයට අදාලව පුවත් පත්වල පලවු ප්‍රවෘත්ති ගුරු භවතුන්ගේ ක්‍රියාකලාපයන් ඔවුන් තම වෘත්තියේ නිපුනත්වයක් නොමැති බව පල කරන නිදසුන් බවට පත් වෙලා. ගුරුවරුන් දවස ගෙවන්නේ දරුවන් එක්ක.පොතෙන් විතරක් අකුරු කරන්න විතරක් විභාග පාස් කරලා ලේබල් එල්ලා ගත්තට මදි.දරුවන් තේරුම් ගන්නත් ඉගන ගෙන ඉන්න ඕනී.

ඔබේ ලග්නයට කොහොමද ?.

සමහරු පුවත් පත් දිග හැර ගත්ත ගමන්ම ලග්න පලාපල හොයා ගෙන තමන්ට වෙන් ‍චුන ලග්නය බලනවා.දිනපතා පුවත් පත් වල එදාට බල පාන අනාවැකි පලවෙනවා. සතිපතා පුවත්පත් සතියේ අනාවැකි පල කරනවා .විද්යුත් මාධ්‍යත් උදේ අටෙන් පස්සේ විසුරුවා හරින වැඩ සටහන් අතරට ලග්න පලාපල ඇතුලත් කරලා තියෙනවා.අවුරුද්දක් ගෙවිලා අළුත් අවුරුද්දක් ලබන කොට අළුත් අවුරුද්දෙම පලාපල සාකච්ඡා වෙනවා.

ලග්නදොලහයි තියෙන්නේ.

මේෂ,වෘෂභ,මිථුන,කටක,සිංහ,කන්යාා,තුලා, වෘශ්චික,ධනු,මකර , කුම්භ, සහ මීන.

මේ දොලහටම ලෝක ජන ගහනය අයිතියි. ලෝක ජන ගහනය දොලහයෙන් බෙදනවා.එක කොටසක් මේෂ.ඉතිරිය ආයෙත් දොලහයෙන් බෙදලා එක කාණ්ඩයක් වෘෂභ.............................ඔය විදියට බෙදා ගෙන ලග්න කාණ්ඩ දොළහක් වෙන් කරගෙන එක් එක් කාන්ඩයට මෙන්න මේ ටික වෙනවා කියලා කියනවා.

ලෝකේ දොලහයෙන් එකක් මගුල් ගෙවල් වල යනවා. තවත් දොලහයෙන් එකකට ‍රෝහල් ගත වෙන්න සිද්ධ වෙනවා. තවත් දොලහයෙන් එකක් හදිසි අනතුරු වලට ලක් වෙනවා. මේ වගේ අධ්‍යාපනය, රැකියාව සෞඛ්‍ය පවුල් ජීවිතය, විදේශ ගතවිම්,ව්‍යාපාර සම්බන්ධයෙන් පලකරන අනාවැකි බොහොමයි.ඉතින් මෙහෙම අනාවැකි පෞද්ගලිකව හරියයිද.

මීදුම මේ ප්‍රශ්නේ යොමු කලා අසල් වාසී දෛවඥයෙකුට. එතුමා කියනවා ඔය වැඩේ පදනමක් නෑ කියලා.දෙන්නෙක්ගේ හදහන් දෙකක් එක වගේ නෑ.උපන් දිනය වෙනස්. අනාවැකි පලකරන්නේ ලග්නය පදනම් කරගෙන නෙමෙයි. උපන් දිනය පදනම් කරගෙනයි. ඔය වැඩේ ජොතිශාස්ත්‍රයට ගැලපෙන්නේ නෑ. කියලා.

මීදුම හිතනවා මාධ්‍යවල පලකරන අනාවැකි සියල්ල සුබවාදී අනාවැකිවෙනවා නම් හොදයි කියලා.පාන්දරම අද කොහොමද?, සති අන්ත පුවත් පත් බලන ගමන් ඊලග සතිය කොහොමද ?. නව වසරක් එළබෙන කොට අළුත් අවුරුද්ද කොහොමද කියලා අනාවැකි බලන කොට තියෙන්නේ සුබවාදී අනාවැකි නම් හිත පිරෙනවා. ඉතින් හොද ආරම්භයක් ලැබුනම කරන කියන හැම දේම සාර්ථක වෙයි. ඒකටනේ ධනාත්මක චින්තනය කියලත් කියන්නේ.

අධෛර්මත් වන ආකල්ප ඇති වන අනාවැකි දැක්කම හිත බයවෙනවා.කරන්න හිතේ තියෙන සැලසුම් පවා පස්සට දාන්න හිතෙනවා.නිකම් ඉන්න කොට ඉබේටම අපල ක්‍රියාත්මක වෙනවා. ඒ නිසා මාධ්‍යට අසත්‍ය වපුරන කොට සුබවාදී අසත්‍යම වපුරනවා නම් හොදයි කියලා මීදුම හිතනවා.
මීදුම කලකට පෙර පලවු ජොතිෂ්‍ය පත්‍ර දෙකක අවුරුදු තුනක සතියේ පලාපල පිලිබදව විමර්ෂණයක් කලා. ඒ වගේ තියෙන්නේ එක රටාවක්. අළුතින් ලියන්න ඕනී නෑ. Cut කරලා paste කරපුවම හරි.
දැන් මීදුමටත් පලාපල කියන්න පුළුවන් ලග්න දොලහට.

නැගණහිර සරනාගත කදවුරක සිට.

වෙඩි හඩට අකුරු ඇදවෙයි
කිව්වේ අපි පෙර
සන්දියේ
අකුරු කෙරුවත්
වෙඩි හඩක් නැති
තෙමංසල මන්ඩියේ

කේ.ජයතිලක මහතාගේ අන්තිම කැමැත්ත.

2009.ජුලි. 23 බ්‍රහස්පතින්දා “දිවයින” පත්‍රයේ “සරසවි උයන” අතිරේකයේ 19 වෙනිදා රදාවාන කන්නිමහර කේ ජයතිලක ලේඛක අසපුවේදී ගත්කරු කේ ජයතිලක මහතා කරන ලද ප්‍රකාශයක් පලවෙනවා. එම ප්‍රකාශයේ පිටපත් ජයතිලක පදනමෙන් රැස්ව සිටි අය අතර බෙදා දුන් බවත් එහි සදහන් වෙනවා. සරසවි උයන තුන්වන පිටුවේ පලවන්නේ එම ප්‍රකාශනයේ පිටපතයි.

එම ප්‍රකාශනය නොකියවන ලද සහෘදයන්ගේ පහන් සංවේගය උදෙසා මීදුම අවධනය යොමු කල ‍ කොටස් යලි උපුටා දක්වනවා .

‘ --- මෙයින් කන්නිමහර පුස්තකාලයේ පොත් බැහැර දෙන අංශයෙහි සාමාන්‍ය, මධ්‍යම ප්‍රමාණයට අයත් පුස්තකාලයක තිබෙන පොත් 20,000 ක් පමණ අඩංගුව ඇත. 700 ක් පමණ සාමාජිකයෝ ඉන් නිතිපතා නොමිලයේ පර්‍්‍රයෝජනය ලබති.
............... විමර්ශණ අංශයේ සම්පූර්ණ නොවූවත් ඉතා හොද ශ්රී. ලංකා පොත් එකතුවක් ඇත.එසේම ධම්පියා අටුවා ගැටපදෙහි පටන් අද දක්වා සියළු සම්භාව්යප සිංහල ග්‍රන්ථවල එකතුවක් මෙහි වෙයි................
අපට දැනට මහා හිසරදයක් වී ඇත්තේ දශක හතකට අධික කාලයක් මුළුල්ලේ උන්මාදයකින් මෙන් එක් රැස් කල තුන්වැනි අංශයට අයත් ජගත් ප්‍රඥා නිධානයයි.විශ්ව ඥාණය නැමති මහා වනස්පති වෘක්ෂයේ මහා මූලයන් වැනි ඉහත සදහන් කළ කෘති රැසකුත්, 19 වන සියවසේ මුද්රිත ඉංග්රීසි සිංහල පොත් සමූහයකුත් මෙයට ඇතුලත්ය. සෘග්වේදයේ සිට “ යුද්ධය හා සාමය "දක්වා වූ ජගත් සාහිත්‍ය. කෘති කියවන කිසිවෙකුට “ මම ප්‍රඥයෙකු නොවෙමි” යි අධිෂ්ඨාන කරගෙන ඒවා කියවූවත් එසේ නොවී සිටීමට නොහැකිය. ( මේ ලියන මා ද එවායින් අඩක්වත් කියවා නැත්තෙමි)........... මේවාට කළයුත්තේ කුමක්ද ?. කිසියම් අයාතනයකට පරිත්‍යග කළ යුතුද ?.....................................
ඒ අනුව මගේ අවසාන කැමැත්තවනුයේ මේ අසල දැල්වෙනු ඇති මගේ දර සෑයට ත්‍රිපිටකය හැර මේ පොත් සියල්ල එකක් නෑර නොපැකිල දමා පිලිස්සීමය.එයට මෙහි සිටින ඔබ සැම සාක්ෂි වනු ඇතැයි මා විශ්වාශ කරමි................................................
ඇත්ත වශයෙන්ම මෙය ඔබට පෙනිය හැකි තරම් දරූණු හෝ අකැරුණික තත්වයයක් නොවේ.කලින්සිටම මෙවැන්නක් අපේක්ෂා කල මම හැකි සෑම කෘතියකින්ම තව අතිරේක පිටපතක් හෝ දෙකක් සොයා බැහැර දෙන අංශයට හෝ විමර්ශණ අංශයට යොදා ඇත්තෙමි. ඒවාත් ත්‍රි පිටකයත් අත්හල විට විනාශ කල යුතු දහසක් පමණවු ග්‍රන්ථ නාම අතරින් සම්පුර්නයෙන්ම නැතිව යනු ඇත්තේ දෙසියක් දෙසිය පනහක් පමනක් විය හැකිය.............................. ”

කේ .ජයතිලකයන්ගේ අන්තිම කැමැත්තට ගිනි ලන්නයි කියන පොත් අතරින් පොත් 200 -250 කි. මෙම පොත් වල පමණක් වානිජ වටිනා කම රුපියල් කෝටියක් පමන බව සදහන්ය. ඒත් ඒවායේ බුද්ධිමය වටිනාකම මිළ කල නොහැකිය.මෙම පොත් පේරාදෙනිය, කැළණිය යන විශ්ව විද්යාල දෙකට පරිත්‍යාග කලත් නිසි ප්‍රයෝජනයක් නොගනු ඇතැයි ජයතිලකයන් සිතයි.විශ්ව විද්යාල ක්ෂෙ තර්‍යේ ඇදුරන් බුද්ධිමය දේපල පැහැර ගන්නා අන්දම ගැන ජයතිලකයන්ට ඇත්තේ අප්‍රසාදයකි.ශ්‍රී ලංකා ජාතික පුස්තකාලය, කෞතුකාගාර පුස්තකාලය, ජාතික ලේඛණාගාර පුස්තකාලය පොත් රැක බලා ගැණිම පිලිබදව ඇති උනන්දුව පිලිබදව ප්‍රසන්න හැගීමක් ජයතිලකයන්ට නැත. ඒවාට විශ්ව කෘති පරිහරණය කිරීමට පෘඨකයෝද එන්නේ නැතැයි ජයතිලකයන් සිතති.

ජයතිලකයන් තමන් ආදරය කරන මේ වස්තු සම්භාරය අනෙකුන් අතින් ටික ටික විනාශවනවාට වඩා තමා සමගම දැවී අළුවී යාම සුදුසුයැයි තීරණය කලා විය යුතුය.එයත් ආදරයත් ගෞරවයත් සමග ඇතිවන කල්පනාවකි. ඒ සිතුවිල්ල තුල ජයතිලකයන් නිවරදිය.

වර්තමානයේ නම් පොත් පත් කියවන්නෝ ටිකින් ටික අඩුවෙමින් පවතින බව සදහන් කල යුතුය. නවීන සන්නිවේදනය එයට හේතුවිය.එදා විවේකයට පොත පත කියවු අය අද රූපවාහිණිය තුල අතරමංව ඇත. සිනමා ශාලාවකට වුවද යන්නන් අද සිටීන්නේ අල්පයකි. පරිගණකයන් අන්තර්ජාලය ඔස්සේ තොරතුරු ක්‍ෂණිකව සොයා ගත හැක.මෙවාට පසුබිම තාක්‍ෂණයේ දියුණුවත් ,අවිවේකී ජීවන රටාවත් විසින් ඉබේම සකසා ඇත.පාසල් අධ්‍යාපනයේ පටන් උසස් අධ්‍යායපනය දක්වා පාඨමාලාවන් සකස් වී ඇත්තේ වර්තමාන අවශ්‍යයතාවයනට අණුරූපවය.සාහිත්‍ය කලා විෂයයන්ට ප්‍රමුඛතාවයක් නැත. ඉතින් ජයතිලකයන්ගේ කාලයේ මෙන් අද විශ්ව කෘති සොයා යාමේ පිපාසාවක් දරුවන් තුල ගොඩ නැන්වෙන්නේ නැත. ඔවුන්ට අධ්‍යාපනය ලබන විෂයය ධාරාවේ ටියුෂන් පංති වලට දුවනවා හැරෙන්නට වෙනත් කාලයක් ඉතිරිව නැත.

කන්නිමහර පුස්තකාලයේ 700ක් පමන සාමාජිකයන් සිටියත් ඔවුන්ගෙන් මෙවැනි පත පොත පරිශීලනය කිරීමට සමත් විදේශිය භාෂා ඥාණය ඇත්තෝ සමහර විට ඇත්තේ අල්පයක් විය හැක. ජයතිලකයන්ද අඩක් වත් කියවා නැති බව පවසන මේ ඥාණ සම්භාරය දෙස එම පාඨකයෝද ඇස ගසන්නේ විවේක බුද්ධිය පුළුල් කර ගැණිමට නම් නොවිය හැක. කිසියම් විභාගයකදීවත් නම කියවි ඇතිවිටක විය හැක. කන්නිමහර පුස්තකාලය යේ ක්‍රියාශිලිත්වය දෙස ඇස ගසා ගෙන සිටින ජයතිලකයන් නූතන පරපු‍රේ කියවීමේ රුචිකත්වය නොමැති තරම් යයි නිගමනය කලාවත්ද ?. අගනුවර වැනි ජනාකීර්න පරිසරයක නම් මේ නිද්‍රාවශීලිත්වය එතරම්ව තිබිය නොහැක.

කෙසේ වෙතත් පොත් ගිණිලෑම ගැන නම් තව බොහෝ වරක් සිතිය යුතුය.රාජ අනුග්‍රයහයෙන් යාපනය පුස්තකාලය ගිණලෑ රටක අත්දැකීම් ඇති මෙවන් ප්‍රඥයෙකුගේ සිතිවිලි ඔය තරමටම දරුණු වීම නම් මීදුමට පුදුමය.