කාලය මැවු අරුමය

දිය උගුල.

කාලය බොහෝ අරුමයන් මවනවා .අපේ දැනුම සහ අවබෝධයේ තරමත් කාලයේ අරුමයෙන් ඇති කරන්නේ විශාල පරතෙරයක්. ජීවිතයෙන් වසර පනස් පහක් පමණ කාලයක්  ආපසු ගමන් කල විට මා එදා අවුරුදු  පහලොවක පමණ ගැටයෙක්. එකලත් අදත් සමාජ විශ්වාශයන් බරපතල ලෙස අභියෝගයටත් වෙනස් වීම් වලටත් පත්වෙලා.

අද පුංචි දරුවෙකුට ඇති අවබෝධය සහ  තාර්කික බුද්ධිය එදා අපිට තිබිලා නැහැ කියලා මට දැන් හිතෙනවා. අපි එදා  ගතානුගතිකව හිතලද ?.

එක් එක් අයගේ ජීවන රටා වෙනස් . එකල ගොවියාගේ පුතු ගොවිපලට රැගෙන යනවා හෝ මවුපිය සහයට ගොවිපලට යන්නේ පෙළඹවීමකින් තොරවයි. මගේ පියා සාමාන්‍ය වෙලෙන්දෙක්. මමත් ඔහු පවත්වාගෙන ගිය වෙළද සැලට උදව්වට යාම පුංචිකාලේ සිටම සිදුවු දෙයක්. වයසේ තරමට සුළු සුළු අත් උදව් දීමෙන් ඇරඹී මේ කටයුතු පසුකාලය වන විට පියාගේ අනුප්‍රාප්තිකයා බවට පත්කීරිම දක්වා පුහුණුවක් වුනා.

මේ මුලපිරීම බරපතල සාකච්ජාවක් සදහා වගේ පෙනුනත් වියමන වෙන්වෙන්නේ සරල සිදුවීමකින් තැතිගත් මනස මට කල හදියක් කීමට සහ අපේ පැරන්නන් ස්වභාව ධර්මය උපයෝගී කරමින් කල නිෂ්පාදනයක් හදුන්වා දිමටයි. ඒ අතර තවත් අතුරු කතා තියෙනවා.මේ කතා -   මම පලවන වසරේ සිටිනා මගේ මුණුපුරා තරම්වත්  බුද්ධිය භාවිතා කරලා නැහැ කියන සිද්ධාන්ත තහවුරු කරගන්නා කතාන්දර.

කතාවට ප්‍රවේශවුනේ තාත්තාගේ වෙළද සැලේ අත් උදව්වට ගිය බව කියමින්නේ. අපි ජීවත්වු සහ තාත්තාගේ ගණුදෙණු කරුවන් වාසය කල වපසරිය විශාල ප්‍රදේශයක්.එකල අක්කර දහසකටත් අධික ප්‍රදේශයක් පුරා පැතුරන තේ වතුයායක් මේ විශාල ප්‍රදේශයට අයත් වුනා. ( අද මෙ වතුයාය අක්කර සීයයකට පමන සීමා වෙලා අනෙක් නව සීයයම වල් බිහිවෙලා. අපට සමෘධිමත් ආර්ථිකයක් පැවතිය හැකිද ? )   සේවය කල වතු කම්කරුවන් හට ආහාර පාන වගේම ඇදුම් පැළදුම් වැනි අවශ්‍යතා මාසික ණය පදනම මත මිලදී ගත්තේ පියාගේ වෙළද සැලෙන්. සෑම මසකම දහවෙනිදා හෝ ඊට ආසන්න දිනක කම්කරු වැටුප් ගෙවන විට මටත් මගේ වසසේ සිටි මගේ නැන්දාගේ පුතාගේත් රාජකාරිය වුනේ කුඩා පොතක සටහන් කරගත් ඒ ඒ ගණුදෙණු කරුවන්ගේ ණය මුදල් එකරැස්කරගෙන ඒම සදහා ඔවුන් විසු නිවෙස් වලට යාමයි. දින දෙකක් ගතවු මේ ගමන අපි දෙදෙනාට විනෝදමත් චාරිකාවක්. සෑම වාරයකම අපි දෙදෙනාට ආපසු නිවෙස් වලට ඒමට සිදුවන්නේ  දෙගොඩ හරියේ රාත්‍රී දොලහට එකට.

1976 දක්වා අවුරුදු විස්සකට අධික කාලයක් කරන ලද මෙම කාරිය අවසන් වුනේ සිරිමා - ශාස්ත්‍රී ගිවිසුමෙන් වතු කම්කරුවන් ශ්‍රී ලංකාවෙන් පිටත්වීමත් සමගයි. එදා පැවති අක්කර දහසක් පමණවු වතුයාය අක්කර සීයයකට පමණ සීමා වීම ඇරඹුනෙත් මේ හේතුව නිසයි.

ඉතින් ..... එක් දවසක අපි දෙන්නා ඒ කිව්වේ මස්සිනාලා දෙන්නා මහ රෑ ඝණ අන්දකාරය මැදින්  ගෙදර එනවා. 

පෙරදා ගෙන ගිය විදුලි පන්දම් දෙකේ  බැටරි කලා මැදිරි එළි වගෙයි. බැටරි බැහලා. අතුරු පාරවල් ( ෂෝර්ට් කට් ) හරහා අපි ගමන ඉක්මන් කරනවා. තේ වතු යාය අවසන් වෙන්නේ වෙල් යායක් මැදින් වැටී ඇති අතුරු මගකින්. අපි දෙන්නට ඇහෙනවා අමුතු සද්දයක්  “ ටකස් -  ටොකස්  , ටකස් -  ටොකස්  , ටකස් -  ටොකස් ” . නොනැවතීම ඇහෙනවා.අපිට මතක් වෙනවා අපි ගමන් කරන බිම් කඩ පිළිබදව. ගම්මුන් බලි තොවිල් කර මල් තට්ටු ගෙනවිත් දමන තැන, යකුන් ප්‍රේතයන් අල්ලා ගෙන විත් ඇණ ගසන සුවිසල් ඇට’ඹ ගස.

අපි නිශ්සබ්දයි. ගල් ගැහිලා. තීරණයක් නැතිව හිටිවන ඉන්නවා . “ ටකස් -  ටොකස්  , ටකස් -  ටොකස්  , ටකස් -  ටොකස් ” . නොනැවතීම ඇහෙනවා. 

“අයියේ ...මස්සිනා මට කියනවා. මොකද කරන්නේ ?  අපි ආපහු යමු ” මම කියනවා . අපි ආපසු හැරී ප්‍රධාන මාර්ගය තෝරා ගෙන  සැතපුම් භාගයක් විතර ආපසු  ගොස් ප්‍රධාන මාර්ග ඔස්සේ යලිත් එනවා. ගමන සැතපුම් එකයි භාගයක් විතර දික්වෙනවා. මේ එන අතර වතු කම්කරුවන්ගේ සොහොන් කොත් කිහිපයක් පහුකරන්න ඕන. මේ සොහොන් කොත් අතර එක් සොහොනක් ගම් වැසියන් අතර සුප්‍රසිද්ධ සෙහොනක් තියෙනවා. හදුන්වන්නේ “කනක්කයාගේ සොහොන ”කියලා.මේ කනක්කයාගේ සොහොන පහු කරන අපි දෙන්නාට ඉස්සරහට යන්න දෙන්නේ නෑ. පසු පසට තල්ලු කරනවා විශාල මාර ගස් විලාප දෙනවා. අපිට බුදු හාමුදුරුවෝ සිහිවෙනවා. ඉතිපිසෝ ගාථාව අපි මහ හයියෙන් ගායනා කරනවා.වෑයමෙන් ඉස්සරහට තල්ලු වන අපි ඒ බාධකයත් ජය ගෙන යාන්තම් ගෙදරට එනවා.

පහුවදා දෙන්නටම සහලෝල උණ.තොවිලයක් නොකර බේරුනත් ... තෙල් සාත්තුවකින් යාන්තම් බේරුනා.

සතියකට විතර පස්සේ අපි දෙන්නට ලැබුන විවේකයකින් මේ  “ටකස් - ටොකස් ” ජංජාලේ සුලමුල හොයන්න ගියා කියමු. මහ දවලුත්  “ ටකස් -  ටොකස්  , ටකස් -  ටොකස්  , ටකස් -  ටොකස් ” . නොනැවතීම ඇහෙනවා. ඇහෙන්නේ වෙල් යායෙන්. හඩ ඔස්සේ ගිහින් බලපුවම දිය පාරකට සවි කර තිබු “දිය උගුල” තමන් ගේ රාජකාරිය ඉටු කරනවා.

( බලන්න  https://www.facebook.com/1871586953129950/videos/1884404061848239/ තවමත් රාජකාරියේ )

අපි පිටුපසට තල්ලු කල බල වේගය සොයාගන්න නම් සෑහෙන්න කාලයක් ගතවුනා. ජුනි - සැප්තැම්බර් කාල පරාසය මේ ප්‍රදේශයට තද හුලං හමන කාලයක්.මේ කියන බිම් කොටස හරහා හමන තද සුළග වාහන වලට පවා ප්‍රතිරෝධ දක්වනවා. ‘කනක්කයගේ සෙහොන’  පිහිටුවා තියෙන්නේ මේ සුළං කලාපයේ . ‘කනක්කයගේ සෙහොන’ අදත් තියෙනවා. තද හුලං තියෙන දවස් වලට අදත් මේ හරියෙන් යන්න අපහසුයි. අපි දෙන්නට එදා  ‘කනක්කයගේ සෙහොනේ’ අභිරහස නිරාකරනය කරගන්න බැරිවුනා.

වියමන දික්වෙනවා. 

අපේ පුංචි එකා - මුනුපුරාට පොඩි අසනීපයක් හැදෙනවා. මම යෝජනා කරනවා පැටියෝ අහවල් සීයට කියලා වතුර ටිකක් මතුර ගෙන එන්නද කියලා. “සීයේ එයාට පියාඹන්න පුළුන් වෙන්න මතුරන්න පුළුවන් ද ?. ” පුංචි එකා මගෙන් අහනවා.

එහෙමයි. කාලය මැවු අරුමය.

notes of imaginary

නුවර එළිය දකින්න ගියෙමි.

හක්ගල උද්‍යානය 

හක්ගල උද්‍යානය -

හක්ගල උද්‍යානය -

නුවරඑළිය නගරය අනෙක් නගර වලට වඩා විශේෂිතයි. ප්‍රදේශවාසීන්ට වඩා නගරයේ තාවකාලිකව එන යන සංචාරකයන්ගේ නවාතැන්පලක්.

හක්ගල උද්‍යානය ,හෝර්ටන්තැන්න,අඹේවෙල සත්‍ව ගොවිපල,ඇවිද ගොස් නවාතැන් සදහා නුවරඑළිය තෝරා ගන්න බොහෝ සංචාරකයන් ගේ පුරුද්දක්. අප්රේල් නිවාඩු කාලය  නුවරඑළියට වසන්ත සමය උදාවෙනවා. නගරය දේශිය සංචාරකයන්ගෙන් පිරී ඉතිරෙන මේ වකවානුව නවාතැන් ආහාර පහසුකම් සපයන අයගේ සහ අතමිට සරුවෙන කාලයක්. සීතල නුවරඑළිය මේ දිනවල  - ඔවුන්ගේ වහර අනුව “ වේලෙනවා” .

හෝර්ටන් තැන්න පාමුල නිවසි මට උදෙන්ම නුවර එළියට ගොස් අවට කරක් ගසා හවස්වෙන කොට නිවසට ආපසු පහසුවෙන් එන්න පුළුවන් . බලන්ගොඩ, බෙරගල,හපුතලේ, බොරලන්ද, කැප්පෙට්ටිපොල, හරහා නුවරඑළිය ගමන්මග මාර්ග පද්ධතිය දියුණු කරපු නිසා පැය දෙකක ගමනක්.අපේ පැරන්නෝ හොර්ටන්තැන්න හරහා පයින් නුවරඑළියට පැමිනිලා තියෙනවා. ඒ වගේම විදේශික වැවිලිකරුවන් අශ්වයින් පිට කොළඹ ගිය යුගයේ නුවරඑළියේ සිට බෙලිහුල්ඔයදී බදුල්ල -කොළඹ මාර්ගයට අවතීර්න වෙලා තියෙනවා. ඒ යුගයේ බෙලිහුල්ඔය තානායම ඔවුන්ගේ නවාතැන්පල වෙලා තිබුනා.

හක්ගල උද්‍යානය නඩත්තු වෙනවා දකින මට වික්ටෝරියා උද්‍යානය වල් බිහිවෙන නිමිති පහල වෙලා කියලා මම දකිනවා. මේ දැක්ම ආයතන දෙකක ක්‍රියාශිලිත්‍වය පෙන්නුම් කරනවා. මෙයට හේතුව පලාත් පාලන ආයතන අක්‍රීයවිමේ විපතක් කියලයි මම හිතන්නේ.ගෙග්‍රරි වැව ආශ්‍රිත විල්ලුවත් විනෝද පහසුකම් සපයන අය හැරෙන්න නඩත්තු කටයුතු ඇනහිටලා වගෙයි මම දැක්කේ. නුවරඑළිය වසන්තය එනකොට නිදා ඉන්න නගර සභාව අවදි වේවි.හැමදාමත් අවදියෙන් ඉන්න ඕන කියලා කවුරුත් කියලා නැතිව ඇති.

notes of imaginary

යහපාලනේ ඇක්ටිව් වෙලා ! .

මේ සිංහල අවුරුදු සමයයි. පාරිභෝගිකයන්ට වගේම විවිධාකාරවු ව්‍යාපාරිකයනටත් කාර්ය බහුලයි . ඒ අතරේ ආණ්ඩුවේ නිළධාරි ගොල්ලන් පාරිභෝගිකයෝ ආරක්‍ෂා කරන්න වීදී බැහැලා.ඒ අයත් කාර්යක්‍ෂම වැටලීම් කරනවා. විවිධ පරමාර්ථ තියාගෙන.ඒවා විශ්ලේෂණය කරගන්න අමාරුයි.

පුංචි පහේ සංචාරක ව්‍යාපාරිකයෙක් හමුවුනා. එයාගේ කතාවෙන් ව්‍යාපාරික දුක්ගැනවිල්ල සටහන් කරන්න පටන් ගන්නම්.

ගමේ වෙළද සැල්වලට පාරිභෝගික භාණ්ඩ අළවි කරන එකයි එයාගේ රාජකාරිය. එයාගේ මිම්මට මේ පාර අවුරුදු සේල් එක ගිය අවුරුද්දෙන් දෙකෙන් පංගුවකුත් නැහැ. එයාගේ කතාවේ  මගේ අවධානයට යොමු වුන එක් කරුනක් තිබුනා. රතිඥ්ඥා අළවිය පිළිබදව  එයා කියාපු ගැටළුවක් ගැන.පුපුරණ ද්‍රව්‍ය ප්‍රවාහනය සහ අළවි කිරීමට බලපත්‍රයක් ගන්න ඕනී.එයයි නීතිය . මේ බලපත්‍රයක් ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලයෙන් නිකුත්කරන්නේ තවත් අදාල ආයතන කිහිපයක නිර්දේශ ලැබුනහමයි.මේ නිර්දේශ සම්පුර්න කරගෙන ගියත් තම ව්‍යාපාරය ලියාපදිංචි කිරීමේදී - ව්‍යාපාර ස්වභාවය වශයෙන් රතිඤ්ඤා වැනි පුපුරන ද්‍රව්‍ය අළවි කිරීම සදහා ඉල්ලුම් කර නොතිබුනොත් ප්‍ර.ලේ අළවි හෝ ගබඩා කර ගැණීම සදහා බලපත්‍රයක් නිකුත් කරන්නේ නැහැ.

මම හිතනා අන්දමට සිල්ලර තුනපහ විකුණන ආයාතනයක්, රෙදිපිළි විකුණන ආයතනයක් හෝ විසිතුරු තෑගි භාණ්ඩ විකුණන ආයාතනයක් හෝ සුපර් මාකට් එකක ව්‍යාපාර ලියාපදිංචියේදී තමන් අළවි කරන භාණ්ඩ වල ලැයිස්තුවක් ව්‍යාපාර ස්වභාවය යන තීරුව යටතේ  රතිඤ්ඤා වැනි පුපුරණ ද්‍රව්‍ය අළවි කරන්න  විශේෂ සදහනක් කරන්නේ නැහැ.පුපුරන ද්‍රව්‍ය පාලනය කරන පොලිසීය මේ නීතිය ගැන මේ දවස් වල විමසිල්ලෙන් . ඉතින් මේ දවස් වල මාර්ග නීති කඩකරන්නන් සෙයන්නා වගේ පොලිසිය පුංචි පුංචි සංචාරක ව්‍යාපාරිකයන්ගේ බට්ටෝ ලොරි වලටත් එබිලා කරන්න  රාජකාරියක් තියෙනවා.

පුංචි පහේ ව්‍යාපාරිකයන්ට අපල කාලයක් උදාවෙලා තියෙන්නේ. යහපාලනය කියන්නේ අකුරටම නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන ආණ්ඩුවක්. බදු නියමිත පරිදි නොගෙවන අය වටලා නිසි පරිදි බදු අයකරගැණිම ආදායම් බදු දෙපාර්තමේන්තුවේ වගකීමයි. බදු ගෙවන්නන් ගේ අඩුවක් තියෙන නිසා ගෙයින් ගෙට තියෙන පුංචි පුංචි ව්‍යාපාරික ස්ථාන පවා මේ දැළට අහුවෙනවා.මේ නිසා නිසි පිරිවැටුමක් නැති පුංචි ව්‍යාපාරිකයෝ තමන්ගේ ව්‍යාපාර පවා අත්හැරලා දානවා. මම නම් හිතන්නේ තියෙන නීතී රාමුවට අනුගත වෙලා සුළු ලාභයක් සොයාගන්නත් මේ අයට හරිම අපහසු ඇති.

අවුරුදු සමය මේ කී නොකී  නිළධාරින් ව්‍යාපාරික ස්ථාන වැටලීමට  යන තවත් පරමාර්ථත් තියෙන්න පුළුවන්. මගේ මිත්‍රයෙක්  මාර්තු අවසාන සතියේ සිට අද වනතෙක් ඔහුට මුණගැසුන රාජ්‍ය නිළදාරීන් කණ්ඩායම් ගැන කිව්වේ මෙහෙමයි.

“ආදායම් බදු දෙපාර්තමේන්තුවේ බදු නිළධාරින්ට පැමිණ වැට් බද්ද , ජාතිය ගොඩ නැගීමේ බද්ද සහ ආදයම් බද්ද පිළිබද කරන ලද පරීක්‍ෂන වලට උත්තර බදින්න සිද්ධවුනා. යාන්තම් ඒ රාජකාරි කටයුතු එවර කර ගත්තා විතරයි මහජන සෞඛ්‍ය පරීක්‍ෂක කණ්ඩායම අපිව වටකලා.” රට බීම බලපත්‍රයක් හිමි ඔහු දෙවෙනි දවස පටන් ගත්තේ සුරා බදු නිළදාරින්ගේ මාසික පරීක්‍ෂණයට මුහුණ දෙමින්.

මම හිතුවා මේ සතියට කරදර එවරයි කියලා .සේවක අර්ථ සාධක මුදල් ගෙවීම  නිසි පරිදි සිද්ධ වෙනවද බලන්න කම්කරු දෙපාර්තමේන්තුවත්  - සේවා නියුක්ති කාර්යංශයේ නිලධාරින්  සේවා නියුක්තියන්ගේ අරමුදලට දායක මුදල් නිසි ලෙස ගෙවනවාද බලන්න බදාදා දවසේ පරීක්‍ෂණ පටන් ගත්තා.ඒ  අතරේ පාරිභෝගික ආරක්‍ෂක කා ර්යංශයත් ඔවුන්ගේ නීතී රේගුලාසි කඩ කරනවද  බැළුවා.

සංචාරක නිවහනක් වු ඔහුගේ ව්‍යාපාරයට  වනජීවි නිලධාරින් දඩ මස් හොයන්න  පැමිණියා.මේ අතරේ ඩෙංගු මදුරුවෝ ඉන්නවද බලන්න පරිසර පොලිසිය ආවා. මේ ඔක්කොම සනස්වන්න අකුරටම වැඩකරන ව්‍යාපාරිකුයෙකුට නම් පුළුවන් වේව්. එහෙම කලත් පුංචි පුංචි වැරදීම් වන   අවස්ථාත් නැත්තෙත් නැහැ.ඒ වෙලාවට මේ නිළධාරින්ගේ යහපාලන නීතිය අනුව නම් සමාවක් නැහැ.

උඹ දන්නවානේ මේ හොටලේ වත්ත අක්කර දෙකක් විතර ඇති . හැමතැනම ඇවිදලා ඇවිත් ගස් බෙන දෙකක වතුර රැදිලා  . ඒ වයේ මදුරු කීටයෝ ඉන්නවා කියලා මාව උසාවි ගෙනියන්න හැදුවනේ !. මගේ මිත්‍රයාගේ කතාව අවසන් වුනා.ආයෙත් උත්සව සමයක එළිපත්තේ මේ ඔක්කොම එයි .ඔහු කිව්වා.

notes of imaginary

අබේ , මේ නික්ම යා යුතු කාලයද ?.

මගේ මතකය ගොළු විය.එය සිරවු අදුරෙන් අවදි කර ගත නොහැකිව අදුරේ සුසුමක්ව වැළපෙන බව  තවමත් තවමත් මට හැගෙන්නේය.

අපි කෙළි සෙල්ලම් කළ කෙළි බිම වර්තමානයේ දියුණුයයි කියා ගන්නා ක්‍රීඩා භුමියක් මෙන් නොවීය. වෙල්යායක් මැදින්  පොඩි අඩිපාරක  වංගු ගසමින් දිය කඩිති හරහා ඉදිවු පාලම් තරණය කරමින්  ( ලෑලි කෑලි ,කොට කෑලි) හැතැම්ම බාගයක් පමණ එක දිගට ධාවනය වන අපේ වාහන සකස් වී තිබුනේ බත් කන බෙලෙක් පිගන් වලින් හෝ හරහට අල්ලා ගන්නා පුංචි ලී කැබලි වලින්ය.

 එදා අපේ කෙළිබිමවු මේ පාර කුඹල්ගම සිට , නැදුන්ගම .කිංචිගුනේ , කලවැල්පේ ,බිබිල, නෙල්ලිගස්තැන්න පසුකරමින්  වෙල්යාය තරණය කර   ප්‍රධාන පාරට එක්වුයේ වෙල්යායට ඉදිකර තිබු කඩුල්ල හරහාය.

 කඩුල්ල අපේ රැස්වීම් ශාලාව විය. හවස් වන විට කඩුල්ල උඩ වාඩිවන අපි තරුන වියට ලංවන තුරුත් එක් එක් වයසට ගැලපෙන නොයෙක් මාදිලියේ වාද විවාද සාකච්ඡා කඩුල්ල මත සිට පැවත්විය. තීන්දු තීරණ ගත්තේය. හෙට කළ යුතු දේ මෙන්ම දැන් කල යුතුදේද තීරණය වුයේ මේ කඩුල්ල මතදීය.

අපෙන් හිස්වු කඩුල්ල කවදාවත් තනිවුයේ නැත. අපිට පසුව ආ මල්ලිලා ගෙන් අපේ අඩුව පිරවීය.(පසු කාලයක සමනල වැව ව්‍යාපෘතිය නිසා නැදුන්ගම .කිංචිගුනේ , කලවැල්පේ යන ගම් අහිමිවී මත් මංමාවත් ඉදිවීමත් නිසා  ගමන් මග කෙටිවිය. වෙල්යාය තැනින් තැන නිවාස ඇතිවීම නිසා අපේ රැස්වීම් ශාලාව සදහටම අපට අහිමිවී එය වෙනත් ස්ථානයක ස්ථාන ගතවිය. )

අවට ගම් වලින් පැමිණි සහෝදර සහොදරියන් පාසල අළුත් අළුත් මිත්‍ර සමාගම් ගොඩනගා ගැණීමට  ඉඩ කඩ ඇතිකර දුන්නේය. කුමක් හෝ හේතුවක් නිසා   කඩුල්ලේ කණ්ඩායම  මේ සමාගම් වල නායකත්වයට පත්විය. ළමා කාලය මෙසේ ගෙවීයනවිට වඩාත් සුදුසුයයි හිතනා නගරයේ පාසල්වලට විසිර ගිය මේ කණ්ඩායමේ සාමාජිකයෝ  සෑම විවේකයක් ලැබෙනා විටම කඩුල්ල මත රැස්විය.

වසරකට වරක් පැවත්වු අවුරුදු උත්සව, වෙසක් පොසොන් උත්සව ගමේ පන්සලේ ආගමික උත්සව, නොයෙක් ක්‍රීඩා උත්සව , නොකඩවා පවත්වමින් ඊලග පරම්පරාවට සාමුහිකත්වයේ ආදර්ශය දෙමින් වැඩිහිටියන් බවට පත්විය. කඩුල්ලේ කණ්ඩායම මැකීගියේ වඩාත් දියුණුවු සමාජ ක්‍රමයක් ස්ථාපනවන මින් දශක තුනක හතරකට පමණ පෙරදීය.  එතෙක්  අපේ කඩුල්ලේ කණ්ඩායමේ ක්‍රියා කරම් අයියලාගෙන්  මල්ලීලා අතට පත්ව දිගටම පැවතුනේය.

අයියලාගේ කඩුල්ලේ කණ්ඩායම වැඩිහිටියන් බවට පත්විය . නොයෙක් මාදිලියේ රැකියාවන් සදහා විසිර ගියේය. විවාහ විය.  දරුමල්ලන් ලැබීය.විවිධාකාර හැලහැප්පීම් මැද ඔවුන්ගේ ජීවිතය ගලා ගෙන ගියේය. දු දරුවන්ද ලොකු මහත්වී දරු මුණුමුණුපුරන්ද ලැබීය. මේ සියල්ල මැද්දේත් එදා මෙන්ම අප හමුවිය සාකච්ඡා කලේය .නොයෙක් ක්‍රියා කාරකම් කලේය.

අබේ , මේ නික්ම යා යුතු කාලයද ?.

මම ගොළු වු සිතින් අදුරේ අතපත ගාමින් සිටිමි. මම හැමදාමත් ඔබෙන් අහිමිවු අවකාශය මත සිට බටහිර අහසේ රතු සිත්තම් හාගල කදු යාය මතින් මැකීයනු දකිමි. ඒ සමග අපි  දුව පැන ඇවිද්ද වෙල්යාය අදුරේ ගිලෙන අයුරුත්  දකිමි. දිනක තවත් අය  , මා වෙනුවෙන් ද එසේම දකිණු ඇත. 

එයයි ජීවිතයේ ස්වභාවය.

notes of imaginary