Friday, November 20, 2009

ජනරාල් සාදරෙන් පිළිගනිමු.

පොදු අපේක්ෂ්කයා තවමත් නිර්නාමිකය. නොයෙක් කතා පොදු අපේක්ෂකයාට පුර්ව ප්‍රචාරක පට බවට පත්ව අැත.

පොදු අපේක්ෂ්කයා කවුරුන් වුවද ජනරාල් වරයෙකුට මීදුමද වැඩි කැමැත්තක් දක්වයි. ඒ ජනරාල් යනු හමුදා චින්තනයක් ඇති වරිතයක් බැවිනි. ජනරාල් තනතුරට හමුදාව තුල නිකම්ම පැමිනෙන්න බැරිය.ඒ ආ ගමන තුල දැඩි ස්වයං විනයකුත් අන් හමුදා සාමාජිකයන් තුල දැඩි විනයක් ඇති කිරීමේ සංකල්පයන් යුත් නම්‍යශීලි නොවන චින්තනයකුත් තමන්ට වෘත්තීය තුලින්ම ආරෝපනය වී තිබිය යුතුය. හමුදාවෙන් ඉවත්ව ගියද දශක තුන හතරක් මනසට ජීර්ණයවු හර පද්ධතින්ගෙන් මෙම මනුස්ස සතාට මිදෙන්න බැරි නිසා පාලකයෙක් නායකයෙක් වශයෙන් ජනරාල්වරයෙකු අපේ රටේ පාලකයා වශයෙන් හොදටම ගැලපෙන්නේය.

සංධාණ ගත පක්ෂත් ජවිපෙයත් වක්කඩය යට සිට එම වක්කඩය කඩා ගන්නට හැදීම ඔවුන්ගේ පැත්තෙන් මෝඩ කමක් වුනත් ජනතාවගේ පැත්තෙන් නම් මේ තීරණය සුබදායි තීරණයක් බව පල නොකරම බැරිය.

අපේ දේශපාලන ඉතිහාසයේ හමුවන හමුදා චින්තනයක් යුත් දේශපාලන චරිතය සර් ජෝන් කොතලාවල මහතාය.එතුමා ද මීදුම දකින්නේ අර්ධ හමුදාමය සහ අර්ධ දේශපාලන චරිතයක් ලෙසය.කෙලින් කියා කියු දේ කරන්න ගිය සර් ජෝන් ගැන රසකතා බොහොමයක් අප අසා ඇත. 1956 බණ්ඩාරනායක ජයග්‍රණයෙන් පසු වැල නොකැඩී ආ වර්ජන තර්ජන ගැන සර් ජෝන් කීවේ “ මම බැදලා තිබු බල්ලෝ ටික බණ්ඩා ලිහා ගත්තා ” යනුවෙනි. විනයක් නොමැති රාජ්ය ,සංස්ථා ,මණ්ඩල සහ රාජ්‍ය උසස් අධ්‍යා පන ක්ෂෙත්‍රයේ මහත්වරුන් සහ නෝනා මහත්වරුන් බැද දැමීමට අද විනයක් අවශ්‍යමය. එය කුඩු කෑ දේශපාලනඥයින්ට කවදාමත් කරන්න බැරි කටයුත්තක් බව පසු ගිය දශක කිහිපයම අපට පෙන්වා දී ඇත.

අද වර්ජන ගර්ජන පවා ඇති වන්නේත් ශිෂ්‍ය සටන් ව්‍යාපාර ඇතිවන්නේත් පූර්ව මැතිවරණ ව්‍යාපාර බලා ගෙන මිසක ජනතාහිතවාදීව නොවන බව ඉතාමත් පැහැදිලිය.ජනතාවගේ හුස්ම හිරකර දෙනවද නැද්ද අසන මේ අවලං ව්‍යාපාරත් , දුප්පත් මව්වරුන්ගේ සහ පියවරුන්ගේ දූ දරුවන් ගේ අධ්‍යාපනය කඩාකප්පල් කරන යක්ෂයිනුත් මෙල්ල කිරීමට නම් තුවක්කුව පිටිපස සිටිය මනුෂ්‍යයෙකුට මිස ජනතාව සමග සිටින මනුෂ්‍යයෙකුට අපහසුය.

අපේ රට නායකයාගෙන් නායකයාට අත්හදා බැලීමේ ව්‍යාපෘති පටන් ගන්නා රටක් මිස ජාතික ප්‍රතිපත්තියක් මත පවත්වා ගෙන යන රටක් නොවේ යයි මීදුම උපකල්පනය කරයි. 1948 සිට ජාතික ප්‍රතිපත්තියක් මත පාලනය හිමිවු ඇත්තන් ප්‍රතිපත්ති යාවත්කාලීන කරමින් රට පවත්වා ගෙන ගියා නම්. අවුරුදු 62 ක් වයස ශ්‍රී ලංකාව අද සිටිය යුත්තේ හිගමනේ නොවන්නේය.අපි තවමත් හිගමන් යදින ජාතියක් ව IMF ,GSP දෙස බලා සිටිමු. යුද්ධයට වෙන්කරන ලද මුදල්ද යුද්ධය වවා ගෙන කමින් ඒ සදහා වියදම් කල මුදල්ද ජාත්‍යන්තරයෙන් ගත් ණය මුදල් ලෙස සැලකිය හැකිය.
බටහිරයන් අපට ණය දෙන්නේ ආදරයට නොව අප බල හීනයන් ලෙස පවත්වා ගෙන යාමේ අරමුණින් බව තුන් වේලබඩ පුරවා ගෙන රූපවාහිණී තිරය දෙස විවේක සුවයෙන් සිටින අපට තේරෙන්නේ නැත. ගමේ සිටින කපටි මුදලාලියා ගම්වැසියන් ගේ දේපල දෙස බලා ගෙන ඇප උපකාර කරමින් පලමුව ණයකාරයෙක් කර පසුව ඉඩකඩම් අත්පත් කරගන්නා ස්වරූපය බටහිරයන් තුල ඇති බව අපට නොපෙනේනේ අපි අන්ධව විවෘත ආර්ථිකය බදා ගෙන සැප සම්පත් බදා ගෙන සිටින නිසා විය හැක.

මේ සියල්ල වෙනස් කරමින් රට සංවර්ධණය කිරීමට දෑඩි පාලනයක් රටට අවශ්‍ය වන්නේය. වල්බුරු නිදහස පාලනය වී විනයාත්මක නිදහස භාවිතයට ගැණිම මුලින්ම අසීරු කටයුත්තක් බව පිලිගත යුතුය.සමාජය තුලින් ගොඩ නැගුණ පාලකයෙකුට වඩා හමුදාව තුලින් ගොඩනැගුණ නායකත්වයකට ඒ සත් කාර්ය කිරීමට හැකිවෙන බව සක්සුදක් මෙන් පැහැදිලිය.

අනාගතයේ වර්ජන තර්ජන ශිෂ්‍ය සටන් නැති පාලනයක් බිහිවනු දකින්නට ජනතාව සිහින දකිමින් සිටින අතර , ඕනෑ වුන විට පුටුවටත් - එපාවුන විට අටුවටත් දමන්න බැරි පාලනයක් තුල වියකි සිදී බිදි යන “බණ්ඩා විසින් ලිහාදමන ලද - ජෝන් විසින් බැද දමන ලද ” පැලැන්තිය ගැන දැන් සිටම අනුකම්පා කිරීමට ජනතාව පුහුණු වෙමින් සිටන බව සටහන් කරමු.

“ජනරාල් වරයෙකු පොදු අපේක්ෂකයා වේවායි” මීදුම ප්‍රාර්ථණය කරයි.

Wednesday, November 18, 2009

සංඝාඥා



සංඝාංඥා වක් නිකුත් කිරිමේ අනතුරු හැගවීමක් ජනරාල් වරයාට පසු ගියදා නිකුත් කර තිබිණි . මීදුම අවදානය යොමු කරන්නේ මේ අනතුරු හැගවීමට නොව ආඥාව මොකක්ද යන්නට සහ එයින් “කරන්න පුළුවන් කෙං ගෙඩිය” මොකක්ද යන්නටය.
‘අප දන්නා සංඝාංඥා පැනවිය හැක්කේ , ධර්මයට සහ සමාජයට අහිතකර ක්‍රියාවක යෙදෙන හෝ අත්‍යවශ්‍ය අ හිතකර ක්‍රියාවක නොයෙදෙන හෝ පුද්ගලයන්ට එරෙහිවය.එවැනි පුද්ගලයින්ගේ ධර්මාණුකුල කටයුතු වලට සහභාගී නොවිමේ සිට පොදු ආගමික සමාජ කටයුතු වලදි ඔවුන් ප්‍රතික්‍ෂෙ කිරිම දක්වා සංගාංඥාවල බලය විහිදිය හැකිය.
එහෙත් ඒ ඕනෑම ආඥාවක් පැනවීම යථාර්ථයක් වන්නට නම් , ඒ ආඥා හෙවත් නිති පිලිගැණිමට කැමති පුද්ගලයින් සිටිය යුතුය.අතීතයේදී රජවරුන්ට හෝ අන් අයට එරෙහිව සංඝාංඥා පනවන්නට හැකියාව තිබුනේ නම් ඒ, එසේ බලපැමක් කිරිමට තරම් ගෞරවාන්විත හා බලවත් පැවදි දිවියකට භික්ෂුන් උරුම කම් කි නිසාය. ”
-15 රාවය - කේ.ඩබ්.ජනරංජන
වර්තමාන සමාජයට එවැනි සංඝාංඥා අපේ හාමුදුරුවරුන්ට කල නොහැකිය. අපි හාමුදුරුවරුන්ගෙන් බලාපොරොත්තුවන පුර්වාදර්ශ අද එතුමන්ලා තුල නොමැත. ඉතාමත් සංවර දිවිපෙවෙතක අල්පේච්ඡ ජීවිත ගත කරන ,සමාජයට ගුරුහරුකම් දෙමින් ආගමික සංවර්ධණයේ යෙදෙමින් පන්සල් තුල වැඩ වාසය කරන හාමුදුරුවරු අද නැත.
එතුමන්ලා බොහෝ කාර්ය බහුලය. ගිහියෙකුගේ දානයයකට බැතිසිතින් වඩම්මවා ගන්නද පන්සලට දානය ගෙන ගොස් පුජා කරන විට බාරගන්න තරම්වත් එතුමන්ලාට විවේකයක් නැත. එක්කෝ රැකියාවකය. නැත්නම් රැකියාවක් ඉලක්ක කරගත් අධ්‍යාපනයකය. තව තවත් අය දේශපාලන වේදිකාවේ පලාත් සභාවේ සහ පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩ වාසය කරමින් ශිලයේ පිහිටා කටයුතු කරන්නේය. පන්සල පාළුවට ගොස් පන්සල් පරිසරය විනාශයට ගොස් ඒ තුල නන් වැදෑරුම් ව්‍යාපාර ඇරඹි සාදු මචංලා ,අයියලා සහ නංගිලා වැද සමුගන්නවා වෙනුවට පිටට තට්ටු කර “යන්නම් සාදු ” කියන තැනට පන්සල් පැවතුම් වෙනස් වන විට ආඥා බලපවත්වන්නට බැරි බව සිහිපත් වන්නේය.
අපේ හාමුදුරුවරුන් හට ගිහි සමාජයට බලපැමක් වන අන්දමින් ජීවත් වීමේ පරිසරය අහිමි කර ගන්නා කාලය 1956 සිට ඇරඹුනා විය හැක. සග-වෙද-ගුරු-ගොවි -කම්කරු බලවේගය දේසපාලනයට පිවිසි එම වකවානුවෙන් පසු ගුරු වාත්තිකයා හට ජන හදවත් තුල තිබු ගෞරවය නැති කරගෙන නිකම්ම වැටුප් ලබන වෟත්තිකයෙක් පමනක් බවට පත්විය. වෙද පරපුර සම්පුර්ණයෙන්ම විනාශයට පත්ව දොස්තර බිහිවිය. අද ගෞරාන්විත දේශීය වෙද කම නැති වී ඇති නිසා වෙද මහතා දකින්නට නැත.සග පරපුරද මා මුලින් සදහන් කල වෘත්තිකයන් ගොන්නට ක්‍රමයෙන් පත්වෙමින් සිටින බව ගමේ පන්සලට ගිය විට පැහැදිලිව දකින්නට ඇත.
සමාජය විසින් රක්ෂා කරන ලද අපේ හාමුදුරුරවරු දුන් දේ බාරගෙන පුණ්‍යානුමෝදනාවෙන් සමාජයේ සිත් පහන් කරවා -පන්සල සිත් පහන් කල “පහන් -සලක් “ බවට පත් කරමින් වැඩ වාසය කල සමයේ සංඝාඥාවක් වී නම් එය බලවත් වනු ඇත.

වර්තමානයේ නම් එය විහිළුවක් සහ හිතළුවක් බව සදහන් කල යුතු වන්නේමය.

Tuesday, November 17, 2009

ප්‍රේම වසන්තය නෙමේ


පාට පාට මල් වැටිච්ච
පාර දිගට අතිනත් ගෙන
ඈත ඈත යන්න තියෙන
ආසාව නොහිමි
මාරු කාසි නැතිවුනාම
හිතට දුකක් ඇති වුනාම
ප්‍රේම වසන්තය නෙමේ
- පිනිවැස්ස 2003
- අදහස ප්‍රසාද් වීරසේකර

Thursday, November 12, 2009

අපිට කරන තර්ජන .

කාටූනය එස්.සී.ඹ්පාතයන්ගෙනි.

රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ජවිපෙ වෘත්තීය සමිති ව්‍යාපාරත් සමග පඩි වැඩිකරනු !. යන්නෙන් සටන් පාඨය අතට ගෙන වරාය ,තෙල්, විදුලිය සහ ජලය සේවකයින් සමග වෘත්තීය සමිති වයාපාරයක.
මීදුමට යන්තමට මතකයක් තියෙනවා යුද්ධය නිසා වෘත්තීය සමිති එකමුතුව අවුරුදු තුනකට පස්සේ 2009 දී ලබන්න තිබුන පඩි වැඩිවිම 2010 දී ලබන්න එකගවු බව. ආණ්ඩුව 18% -22% අතර පඩි වැඩිවීමක් නොවැම්බර් සිට ගෙවන බවත් එය 2010 ජනවාරි මස සිට ලැබෙන්න සලස්වන බවත් පවසනවා.
ජනාධිපති තුමා “අපි කියන්නේ කරන දේවල් - කිවුවොත් කරනවා “ කියලා කියන කොට රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා “ ආණ්ඩුව කියන්නේ බොරු - ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සමග ගිවිසුමකට බැදිලා ඉන්නවා රජයේ සේවකයින්ගේ පඩි වැඩි නොකරන බවට ” කියලා අනිත් පැත්තට හැරිලා කියනවා.

ජවිපෙය වර්තමානයේ සිදුකරන්නේත් සහ අතීතයේදි සමසමාජ කොමිනියුස්ට් පක්ෂය සිදුකලේත් එකම රගපෑම.බණ්ඩාරණායක අගමැති තුමා තරම් වර්ජන වලින් පීඩාවට පත්කල ‍රාජ්යාපාලකයෙක් නැති තරම්. බණ්ඩාරණායක මහතාට කීවේ “ සෙවල බංඩාට පිට කොන්දක් නෑ” කියලා. ජේ.ආර්.ජයවර්ධණ මහතා සමග සෙල්ලම පටන් ගත්තේ ඒ කාලෙට අනූරූපව රුපියල් දහයක වැටුප් වැඩිවීමක් ඉල්ලලා.ලත් තැනම වැඩේ ලොප් කරපු උන්නැහේ මී කතුරට තියන ඇම වගේ ඇමට තිබ්බ අසරන රාජ්‍ය සේවකයෝ සහ පවුල් කී දාහක් ජීවිත කාලයම බඩගින්නේ තියන්නත් සියදිවි නසා ගන්වන්න තරම් සහාසික වුනා අපිට මතකයි.

අපේ රටේ ජනගහනයෙන් රාජ්‍ය සේවකයින්ගේ සහ යැපෙන්නන්ගේ ප්‍රතිසතය 5% කටත් අඩුවෙන්න ඇති. ( රාජ්‍ය පාලකයන්ගේ ප්‍රතිසතය නම් කොයිතරම්ද කියලා හිතා ගන්න බැහැ.) 95%ක්ම යැපෙන්නේ පෞද්ගලික ආයාතන ස්වයං රැකියා සහ හෙට වැඩක් ලැබෙයිද කියන අවිනිස්චිත රැකියා වලින්.මුළු ජනගහනයම උපයන සෑම සතයෙන්ම රජය නොයෙක් ආකාරයෙන් අයකරන බදු වලින් තමයි රට සමබර වෙන්නේත් මේ ඇත්තන්ට පඩි ගෙවන්නෙත්.

රාජ්‍යසේවකයින් ඉන්නේ පුරවැසියාට සේවය කරන්න වුනත් අපි වගේ හුදී ජනයාට සේවය කිරීමේ මානසිකත්ව යක් එතුමාලට නැහැ.රාජ්‍ය සේවය තුල කාර්යක්ෂමතාවය බිංදුව බවයිමීදුම අදහස් කරන්නේ.
කවදාවත් ජනතාවට හිතකාමි කියාගන්නා වාමාංසික ව්‍යාපාර ජනතාවට ලෙන්ගතුව රාජ්‍ය සේවයේ කාර්යක්ෂාමතාවය වැඩි කරන්න කියලා උද්ඝෝෂනයක් කල බවක් ජීවිත කාලයටම අහල නැහැ. මේ ඇත්තෝ කරන්නේ පිදුරු ගොඩේ ඉන්න බල්ලගේ රාජකාරිය විතරයි.
මහින්ද නායකත්ව ය පහුගිය අවුරුදු හතරේ හැසුරුන ආකාරය උතුරේ - දකුණේ සංහිදියාව සහ රාජ්‍ය අංසය වර්ධණය කිරීම වගේම රාජ්‍ය සේවකයින්ගේ දුක් ගැණවිලි වලට ඇහුම් දිම වගේ දේවල් වලදි පසුගිය පාලනවලට වඩා හිතකාමී බවක් දැක්වුවා කියලයි මීදුම හිතන්නේ. ( සුද්දේ අතින්........... යම් මත වාද තියෙන්න පුළුවන්.) ජනාධිපති තුමා “අපි කියන්නේ කරන දේවල් - කිවුවොත් කරනවා “ කියලා කියන කොට අපිට විස්වාස කරන්න වෙනවා “මේ මනුස්සයා කියනවා වගේ ජනවාරි වල සිට එරියස් එකත් එක්ක වැඩි පඩි දෙයි කියලා ”. ඉතින් එහෙම තියෙද්දිත් මොකටද ජනතා හිතකාමී රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා සහ ජවිපෙ මේ වර්ජනයක් පවත්වා ගෙන යන්නේ. ජනතාව පීඩාවට පත් කරමින්.

පාලන බලය ලබා ගැණිමට මේ වගේ සිල්ප ක්‍රම යෙදවීම වර්තමානය වන විට යල් පැණගිය උපක්‍රම කියලයි මීදුම හිතන්නේ.ජනපීඩකයෙක් ලෙස ජනතාව හදුනාගත් විට පිරිබාහරන්ට විමුක්තිකාමියෙක් ලෙස මීට දසක දෙකකට ඉහතදී තිබු පිලිගැණිම තිබුනේ නැහැ.බලය මිසක වෙනත් කිසිවක් අරමුණු කර ගත් චින්තනයක් රනිල්ට හෝ ජවිපෙයට නැහැ කියලා ජන විඤානය තේරුම් අරගත්දාට ජනතාව තුල ඹවුන් පිරිහිමට පත්වෙනවා හැරෙන්න වෙනත් දෙයක් වෙන්නේ නැහැ. සමසමාජ කොමිනියුස්ට් පක්ෂ අද යුනියන් පෙදෙසෙත්,බොරැල්ල කොටා රෝඩ් එකෙත් බෝර්ඩ් ලෑලි විතරයි.ජනතා හදවත් තුලින් මැකිලා ගිහින්. එහෙත් එම පක්ෂ1956 -1977 යුග වල මේ රටේ ප්‍රබල දේසපාලන පක්ෂ. වෙලා තිබුනා.

ජවිපෙයට ඒ වින්නැහිය වෙනවා දකින්න අපි කැමති නැහැ.චන්දදායකයින්ට එජාපයත් ග්‍රීලනිපයත් එපාවුනාම යන්න තැනක් හැටියට ජවිපෙය තුන්වන බලවේගයක් ලෙස පිබිදෙමින් තිබුනා. “මහින්ද ගෙදර යවා මිස නොනවතිමි ”යි පාරම්බාන්නේ නැතිව මහින්දත් සමග සංහිදියාවෙන් කටයුතු කලා නම් ඒ බලවේගය ග්‍රීලනිපයත් දියකරමින් වර්ධණය වෙන්න ඉඩ තිබුනා. රටට පේන්න හරි අද මහින්ද ජවිපෙ කොඩියේ බාගයක් අරගෙන යනවා. ජවිපෙය මහින්දට බැන බැන වෛරය වපුරනවා. ජවිපෙයත් රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාත් තේරුම් අරගෙන ජනතාව කටයුතු කරනවා.

අනාගතය උදෙසා පැහැදිලි දැක්මක් මිසක වෛරය ද්වේසය වැපිරීමෙන් අද දේසපාලන වේදිකාව සැරසුවට පලක් නැහැ.ඒ සැරසිලිවල තියෙන අවලක්ෂණ ජනතාව වහාම තේරුම් ගන්නවා. බලය නෙමෙයි තිබෙන ඉඩකඩ තුල සේවය කරලා පෙන්නුවොත් බලය නිකම්ම අතට ඒවී කියලා මිදුම හිතනවා.
 

මීදුම Published @ 2014 by Ipietoon