අත්තනායක මහත්තයා

කමල් පී අලහකෝන් සහෘදයා විසින් මෙටාවට යොමු කල වියමන් දෙකකි.

කමල් සමග අපට රහට කීමට තරග කල නොහැක.

මුලින්ම මම ඔහුට ස්තුති කරමි.

ඔහුගේ සම්පත් උපුටා ගැනීම ගැන.

"රෝහණ විජේවීර " අතිදක්ෂ කථිකයෙකු විය..
තමා අමතන ශ්‍රාවකයා කවරෙකු වුවද
ඔහුව මුළුමනින් ආක්‍රමණය කිරීමේ හැකියාව ඔහුට තිබිණ.
කිසිදු සටහනක් නොමැතිව යම් මාතෘකාවක් ඔස්සේ
පැය ගණන් කතා කිරීමට හේ සමත් වූයේ
ශ්‍රාවක අවධානය මුළුමනින්ම ආකර්ශනය කරගනිමිනි.
පහත දක්වා ඇත්තේ
හැත්තෑ එකේ අප්‍රේල් නැඟිටීමේ 11වැනි සංවත්සරය නිමිත්තෙන්
1982 අප්‍රේල් 05 වැනි දින
කොළඹ සුගතදාස ස්ටේඩියම්හිදී පැවති උත්සවයේදී
පැවැත්වූ කතාවේ කොටසකි.
........."ඉඩම් ප්‍රතිසංස්කරන හෙම අපි කරනවැයි !"
ඔවු !
කො⁣හොමද ?.
අක්කර පණහක් !"
අනේ,නෑ !
කවුරුහරි අක්කර පණහක් තියාගෙන ඉන්න ඕනෑ අය ඉන්නවා නම්
ඒ අය ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ අතෑරලා යන්ට ඕනෑ.!
අපෙ ලඟ ඔය "අක්කර පණහේ සමාජවාදයක්" නෑ.!
අපි මොකද කරන්ට යන්නෙ.?
රටේ මූළික ඉඩම් ප්‍රතිසංස්කරනයක් කරන්ට යනවා.
විප්ලවවාදී ඉඩම් ප්‍රතිසංස්කරණයක් ඒක.
ඒක බොහොම සංකීර්ණ එකක්.
අපි අහනවා.
අද තියෙන්නෙ "මිනිස්සුන්ට වැඩ කරන්ට බෑ" කියන එකද?
"වැඩ කරන්ට දෙන්ට බෑ"කියන එකද ?
අද තියෙන්නෙ "මිනිස්සුන්ට වැඩ කරන්ට බෑ"නම්
තර්ක කරතෑකි
"ඔන්න සමාජවාදය යටතේ තුවක්කු අල්ලලා වැඩ ගන්නවා කියලා!"
අද කවුරුවත් කියන්නෙ නෑ,
"අපිට රස්සා කරන්ට බෑ" කියලා.
කවුරුත් කියන්නෙ "අපිට රස්සා ඕනා" කියලා නේද ?.
රස්සා දෙන්න බැරි එකකුයි තියෙන්නෙ.
රස්සා දෙන්ට බැරි ක්‍රමයක් වෙනුවට
රස්සා දෙන්ට ප්‍රළුවන් ක්‍රමයක් ආවම
මොකටද තුවක්කු අල්ලන්නෙ?.
සමාජවාදය කියන්නෙ තුවක්කු අල්ලන ක්‍රමයක් නෙවෙයි.
සමාජවාදය තුවක්කු අල්ලන්නෙ නෑ !
රැසියාව ? අපොයි නැ !
චීනෙ ? අපොයි නෑ !
ඕන නම් කෙනෙකුට රස්සාවක් නොකර බඩගින්නෙ ඉන්ට අයිතිය අයිතිය තියෙනවා.
අපි ඒ අයිතිය කාගෙන්වත් උදුරාගන්ට යන්නෙ නෑ.
හරි,
,ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ බලයට පත් වුණාට පස්සෙ
මල්ලිමාරච්චි මහත්තයා කීවොත්,
"මං මෙච්චර කල් රස්සාකරේ නෑ,!
මහන්සි වුණේ නෑ !
මට ඕවා කරන්ට බෑ !" කියලා,.....
"ඉතිං එහෙමනං බඩගින්නෙ හිටපං ගෙදර.
අපේ ප්‍රශ්ණයක් නෑ .
ඒ අයිතිය එයාට තියෙනවා.
අනිත් මිනිස්සු සූරාගෙන කාලා ඉන්ට ඉඩ දෙන්ට බෑ !
ආගමේ කියලා තියෙනවද?
මිනිස්සු බහුතරයනට අත්ථකිලමතානුයෝගය දීලා
සුළුතරයකට කාමසුඛල්ලිකානු යෝගයෙන් ජීවත් වෙන්ට ? .....නෑ !
පවුල් හතළිහක් තියෙනවා.
ඒ ගොල්ලො කාමසුඛල්ලිකානු යෝගයෙන් ජීවත් වෙනවා.
කෝටියක් ජනතාව අත්ථකිලමතානු යෝගයෙන් ජීවත් වෙනවා.
ජේ.ආර්.ලගේ සිරිමාගේ ආණ්ඩුවයි බුද්ධාගමට ඔය තැන දුන්නෙ.
"බුදුහාමුදුරුවෝ කියලා තියෙන්නෙ.
"චී චී ඒ කැත වැඩේනම් කීයටවත් කරන්න එපා,!" කියලා."

උලපනේ වතු යායක හිඳ "අත්තනායක මහත්තයා" නමින්

"රෝහණ විජේවීරය"න් අත්අඩංගුවට පත් වූ කළ

ඔහුගේ දරු පවුල රඳවා තබන්නේ තිරිකුණාමලේ හමුදා කඳවුරක ය.

මෙම හදිසි වියොවින් බරපතල කම්පනයට බඳුන් වනුයේ

විජේවීර බිරිඳ සහ වැඩුමල් දියණිය "දසුන් ඊෂා "සහ

"දෙවැනි දියණිය "වූ "සුපුන් වාගා"ට විය යුතු ය.

ඉතිරි දරුවන් සිවුදෙනා එවක බහ නොතේරෙන ලාබාල වියේ පසූ වූහ.

නවසිය අනූ පහේ "ප්‍රොමිතියස්"නාට්‍යයද රැගෙන තිරිකුණාමලයට ගිය පසු

මම ඔවුන් බැලීමට ගුවන් හමුදා කඳවුරට ගියෙමි.

චිත්‍රාංගනී ඉදිරියට ආවේ නැත.

එක් දියණියක් පමණක් එළියට ආවා ය.

මම ඇයගෙන් අධ්‍යාපන කටයුතු පිළිබඳව විමසීමි.

ඇය කීවේ තමා

" තාරකා විද්‍යාවට බොහෝ සෙයින් ඇළුම් කරන බවත්

නමුත් රාත්‍රි කාලයේ තාරුකා නැරඹීමට අවසර නොමැති "බවත් ය.

ඇය "සුපුන් වාගා" යැයි සිතමි.

පසු කලෙක ඇය සිය පියා මෙලෙස චිත්‍රණය කළා ය.

"මේ සිරකුටිය පාමුල

බිහිසුනු නැගෙනහිර වෙරළේ

චන්ඩ දළ රළ හැපී බිඳී යයි.

මගේ ළමා විය සිරගත

සිර කඳවුරෙන් ඈතක

හිරු රැස් වැටෙන

මහ වැසි ඇද වැටෙන

ලා තන නිල්ල යට

ඔබ සැතපෙන බව දනිම් තාත්තේ.

මේ ඔබ නිඳන බිම මත පියවර ළකුණු නොතබා

රහසින් තබා යන මගේ හදවතේ දැල්වෙන

අධිෂ්ඨානයේ පහනයි.

ආදරණීය තාත්තේ...

මා නොදන්නා තැනක

සොහොන් කොත් නැති සොහොනක

ලා තණ නිල්ල යට නිඳයි ඔබ

සදාකල් තාත්තේ..

ඔබේ සිරුරේ අළු වලින්

පෝෂිත බිම් කඩෙහි

රතු මල් පිපෙනු ඇත

දල්වන්නට කෙනෙකු නැති මුත්

මම එමත දල්වමි කෙදිනක හෝ පහණක්

තාත්තේ...

එම පහණෙහි ගිණි සිළුවෙන්

මම ඔබ පැතූ ලොව වෙත පිය නඟමි.

තාත්තේ..

සිහිනයෙන් හෝ විත්

මා දිරි ගන්වනු මැනවි

මේ සිපිරිගෙය තුළ

ගෙවී ඇත ළමා විය

තුරුණු වියද මේ තුළ

ගත කරන්නට සිදුවේද තාත්තේ

සදා කල් නුඹ මගේ පියා වේවා

කටුකොහොලින් පිරී ගිය නුඹේ පා ලකුණු රැඳි

ඒ මගම සැකක් නැහැ

මමද යමි තාත්තේ"

A day in the life