ඉන්දියාවෙන් බුදු දහම තුරන් වූයේ කෙසේද?

බ්‍රාහ්මනිකයන්ගේ සහ පසුව පැමිනි මුසල්මානු ආක්‍රමණ හමුවේ ඉන්දියාව අසරණ වූයේ ‘මයුර්‍ය’ සහ ‘ගුප්ත’ රාජ වංශ වලින් යුතුවූ මහා මඝද රාජධානිය කාලයාගේ ඇවෑමෙන් අප්‍රකට වීමෙන් පසුවය. ඉන්දියාවේ උපන් බුදුන් වහන්සේගේ අනුගාමිකයන් වූ, බිම්බිසාර, චන්ද්‍රගුප්ත I , සමුද්‍රගුප්ත , චන්ද්‍රගුප්ත II, අශෝක අධිරාජයා වැනි මහා රජවරුන් නැතිවූ කල, ඉන්දියාව කොටස් වලට කැඩී, බල බිඳී තිබුන අවදියක, බුදු දහමේ පරිහානියද ආරම්භ විය.

‘සංකාරාචාර්‍ය’ වැනි හින්දු නායකයන්ද, බොහෝ හින්දු රජවරුන්ද, ස්ථූප සහ බුදු කුටි සහ පිළිම විනාශ කිරීමෙන් අපමණ ආශ්වාදයක් ලද බැව් පොත පතේ සඳහන් වේ. හින්දු පාලකයෙකු වන ‘පුෂ්‍ය මිත්‍ර’ විසින්, අශොක මහ රජතුමා විසින් තනවන ලද 84,000 ක් බෞද්ධ ස්ථුප සහ ගනන් කල නොහැකි තරම් විහාර සහ බෞද්ධ ලියවිළිද විනාශ කරන ලදී.

(මූලාශ්‍ර: Romila Thaper, Ashoka and Decline of Mouryas, London, 1961, p 200).

‘ජලාලුක රජු’ විසින් බෞද්ධ විහාර සහ පන්සල් විනාශ කලේ, බෞද්ධ ගාථා සජ්ජායනයෙන් වරක් ඔහුගේ නින්දට බාධා වීම හේතුවක් කරගෙනය. මේ අතර කාශ්මීරයේ සිටි කින්නාර රජු විසින් බෞද්ධ පන්සල් විනාශ කලේ, බ්‍රාහ්මණයන්ගේ සතුට සඳහාය.

මේ විනාශ කල බෞද්ධ සිද්ධස්ථාන, හින්දු කෝවිල් වලට පරිවතනය කල අතර,හින්දු චාරිත්‍ර අනුව, කිසිම අඩු කුලයේ යයි සම්මත පුද්ගලයෙකුට හෝ බෞද්ධයෙකුට, එම කෝවිල තුලට ඇතුල් වීමට ඉඩ නොදෙන ලදී. දහස් ගනන් මෙම ස්ථානවලින් ප්‍රසිද්ධවූ ස්ථාන කිහිපයක් නම්, තිරුපති, උන්ඩවල්ලි, එල්ලෝරා, පූරි, බද්‍රනාත්, මතුරා, අයෝධ්‍යා, නාලන්දා, නාගර්ජුන කොන්ඩා, සහ කේරලයේ අති ප්‍රසිද්ධ සබ්‍රිමාලා කෝවිල වේ.

අතුරු කතාවක් :- එදා සහ අද දේශපාලනඥයන් පූ* උඩ දමාගෙන වඳින හින්දු කෝවිල් සියල්ල, බෞද්ධ සිද්ධස්ථාන වේ ..

‘ආදි සංකර’ නම් හින්දු නායකයා, ‘නාගර්ජුන කොන්ඩාහී’ යක්ෂයෙක් මෙන් කටයුතු කර, බෞද්ධ සිද්ධස්ථාන අති විශාල සංඛ්‍යාවක් විනාශ කර ඇති බව ‘ලෝන්ගස්ට්’ නම් යුරෝපීය විද්වතා විසින් ඔහුගේ කැනීම් වලින් සොයාගන්නා ලදී. {මූලාශ්‍ර: Memoirs of the Archaelogical Survey of India No: 54, The Budhist Antiquties of Nagarjunakonda (Delhi, 1938, p.6.).}

බ්‍රාහ්මණ ආගමට නොහැරෙන බෞද්ධයන්, ප්‍රසිද්ධියේම පන පිටින් පුච්චා දැමීමට මෙම ‘ආදි සංකර’ නම් හින්දු නායකයා කටයුතු කලේය. බෞද්ධයන් යයි අසුවූ සෑම පවුලකම අත දරුවන්, ඔවුන්ගේ මවුන් ඉදිරියේ කිඹුලන්ට විසි කල අතර, ගැහැනුන් දියේ ගිල්වා මරා දැමූහ. කේරළයේ ‘සුද්ධවනන්’ රජුගේ මස්සිනා කෙනෙකු වන ‘උජ්ජේන්’ බෞද්ධ බික්ෂූන්ගේ නාස් විද ගොනුන් ලෙස කරත්තවලට බැඳ වැඩගත් බව ප්‍රසිද්ධය. දහස් ගනන් නොව මිලියන ගනනක බෞද්ධයන් කේරළ ගං ඉවුරවල් වලදී දසවධ දී මරා දමන ලදී. මෙම අප්‍රකට අවධිය යුරෝපයේ කුරුස යුද්ධ වලට සමාන වූ අතර, ප්‍රසිද්ධියේම බෞද්ධයන්ට වධ දුන් ඝාතන ස්ථානය වන්නේ කේරලයේ ‘අලවි’ නම් ස්ථානයයි. ‘අලවි’ යන්නේ තේරුම විනාශයට අධිපති යයි සලකන,ශිව දෙවියන් දරන ත්‍රිශුලයයි.මේ ආකාරයටම, ටැමිල්නාඩුවේද ‘වයිග’ ගං ඉවුරේ, දහස් ගනන් බෞද්ධයන් මරා දමන්නට හින්දු ජාතික දරුණු මූලධර්මවාදියකු වන ‘සම්බන්තර්’ ක්‍රියා කලේය. {(මූලාශ්‍ර: The Tamil book Thevaram and complete works of Swami

Vivekananda, Vol.VII. p. 118, Calcutta, 1997).}

පසු කලක විකෘත කරන ලද බුද්ධ ප්‍රතිමා, බොහෝමයක් බ්‍රිතාන්‍ය පාලන සමයේදී කේරලයේදී හමුවිය. මූලධර්මවාදී බ්‍රාහ්මණනයන් විසින් මේ සියළු පොළොව නුහුලන අපරාධ කලේ, බුදු දහම ඉන්දියාවෙන් පමනක් නොව මුළු ලොවෙන්ම තුරන් කරන්නටය. එහෙත් ඔවුනට සියළු සාක්කි විනාශ කිරීමට නොහැකි විය. නොදැනුවත්වම, කෝවිල් වලට සහ ගම්මානවලට තිබූ ‘පල්ලි’ යන නම මකා දමන්නට ඔවුනට අමතක විය. පල්ලි යන නමේ තේරුම, ‘බෞද්ධ විහාරය’ යන්නයි. කේරලයේ බොහෝ ස්ථානවල මේ පල්ලි යන නාමය හමුවේ. උදාහරණ වශයෙන්, කුරුන්ගපල්ලි, කාර්තික පල්ලි, මෙහි සඳහන් කරමි.

අද ඉන්දියාවේ බුදු දහම පවතින්නේ, ටිබෙටයට මායිම් වූ කොටස්වලත්, අඩු කුලයේ යයි සම්මත ඩැලිට් ජාතිකයන් අතරේත් පමනි. බුදු දහම ඉන්දියාවෙන් සම්පූරණයෙන් පාහේ නැතිවී යන්නට තවත් හේතුවක් වුනේ ‘තුර්කි’ සහ ‘අරාබි’ ආක්‍රමණ හේතුවෙනි.

මුසල්මානුවන් කරන ලද ‘නාලන්දා සන්හාරය’ ඉතා ප්‍රකටය. වැඩිවෙන බ්‍රාහ්මණික ආගමික බලය හමුයේ, සාමකාමී බෞද්ධයන් මරනීය තර්ජන අතරේ සැඟව ගියහ. බ්‍රාහ්මණිකයන් බුදු දහම ලෝකයෙන් තුරන් කරන්නට කල තවත් උප්පරවැට්ටියක් නම්, බුදුන් වහන්සේ, හින්දු ආගමේ දශ අවතාර අතරෙන් තවත් අවතාරයක්, එනම් ‘බුද්ධි අවතාරය’ ලෙස සඳහන් කර, අඩු දැනුම ඇති බෞද්ධයන් හා, බෞද්ධාගමට කැමැත්තක් දැක්වූ හින්දූන් බ්‍රාහ්මණිකයන්ගේ ග්‍රහණයට නතු කර ගැනීමය.

මෙහිදී හින්දු ආගමේ ග්‍රන්ථවලද, බෞද්ධයන්ට විරුද්ධව නොයෙකුත් නීති කෙටුම්පත් විය. හින්දු ගුරුවරයකු වන ‘අපර්ණක’ මෙසේ කියයි. ‘බෞද්ධයෙක් බ්‍රාහ්මණික සිරුරක ගෑවුනහොත්, වහා ඔෂධ ස්නානයක් කර සුද්ධ පවිත්‍ර විය යුතුය.’ ඉතා ප්‍රසිද්ධ පොතක්වූ ‘අර්ථ ශ්‍රාස්ත්‍ර’ ලියු ‘චානක්‍ය’, මෙසේ කියයි. ‘දෙවියන්ට පුජා කරන ලද රාත්‍රී ආහාර පූජා උළෙලකට බෞද්ධයෙක්, ආජීවකයෙක්, ශුද්‍රයෙක් පැමුනුණහොත්, ඔහු පනා 100 ක දඩයකට යටත්ය’

ක්‍රිස්තු පූර්ව 505 දී, බෙන්ගාලයේ රජු වූ ‘සසන්ක’, බෝධි ගයාව ආක්‍රමණය කර, බුදුන් වහන්සේ පිට දුන් බෝධිය සම්පූර්නයෙන්ම විනාශ කලේය. එතනින් නැවතුනේ නැති ඔහු, බෝධි වෘක්ශය පාමුල තිබූ, බුදුන් වහන්සේගේ සිටිවන පිළිමය විනාශ කර, ශිව දෙවියන්ගේ පිළිරුවක් තැන්පත් කලේය. තවද එම ප්‍රදේශයේම සිටි සියළුම බෞද්ධ භික්ෂූන් ඝාතනය කිරීමට අන දුන්නේත් මොහුමය. ශිව වාදියෙකු වූ තවත් රජ කෙනෙකු වූ ‘මිහිඳුකුල’ විසින් බෞද්ධ සිද්ධස්ථාන 1500ක් සහමුලින්ම විනාශ කර, ඒවායෙහි සිටි සියලුම භික්ෂූන් ඝාතනය කරන ලදී. අයෝධ්‍යාවේ අද තිබෙන සියළුම හින්දු කෝවිල් පෙර කල බෞද්ධ පන්සල් වශයෙන් තිබිණ. උදහරණ කීපයක් නම්, සබ්‍රිමාලා, තිරුපති, බද්‍රිනාත් සහ පූරි වේ.

අතුරු කතාවක් :- …ලංකාවේ සිටින බෞද්ධ යයි කියන පාලකයන්…එක්කෝ ඕනා නැහැ…

මෙවන් ශෝචනීය තත්වයක් තුල, ඉන්දියාවේ බුදු දහම පැවතුනාදැයි තහවුරු කිරීමට හැකි වූ ප්‍රධානම හේතුව නම්,ඉන්දියාවේ ඇති විශාලත්වයම වේ. බුදුන් වහන්සේගේ පරිනිර්වානයෙන් පසු, ඉන්දියාවේ බෞද්ධයන්ට අත්වූ ඉරණමෙන් බිඳක් වත්, සිරිළක බෞද්ධයන් පසුගිය අවුරුදු 2500 තුල අත් විඳ නොමැත. අශෝක ස්තම්භය නොවන්නට, නවීන විද්‍යා උපක්‍රම නොවන්නට, බුදු දහම තියා බුදුන් වහන්සේගේ නමත් ඉන්දියානු ඉතිහාසයෙන් අතුගා දමන්නට බ්‍රාහ්මණිකයන් සමත් වන්නට ඉඩ තිබුනි.

උපුටා ගැනිමකි.

SL Knowledge 

notes of imaginary

ගජමන් නෝනා

ඉසුරු දෑල බණ්ඩාර

උපත ක්‍රි.ව 1746 - විපත ක්‍රි.ව 1815)

ගජමන් නෝනා හෙවත් දෝන ඉසබෙල් පෙරුමාල් කොර්නේලියා උපත ලබන්නේ 1746 වසරේ කොල්ලුපිටියේය. කිවිඳියක ලෙස සහජ දක්ෂතාවයක් පෙන්වූ ඇය කාව්‍යය නිර්මාණයෙහිලා භාෂා භාවිතයේදී මනා නිපුණතාවයක් දැක්වූවාය.

දොන් ෆ්‍රැන්සිස්කු සේනාරත්න කුමාර පෙරුමාල් වන ඇගේ පියා ලිපිකරුවකු ලෙස සේවය කළ අතර, ඇගේ මව වන ප්‍රැන්සිනා ග්‍රේරු හෙවත් නෝනා බබා හාමිනේ මිලාගිරිය පාසලේ ගුරුවරියක්‌ ලෙස සේවය කළා. මේ දෙපලට ලැබුණු පළමු දරුවා වන දෝන ඉසබෙලා පෙරුමාල් කොර්නේලියා උපන්නේ 1746 මාර්තු 10 වැනිදායි. ඇයට බාල සහෝදරියක් සහ සහෝදරයෙක් සිටි අතර පසු කාලයේදී කොර්නේලියා, පියාගේ නමෙන් ගජමන් යන කොටසත් මවගේ නමෙන් නෝනා යන කොටසත් එක්වී ගජමන් නෝනා ලෙස ප්‍රසිද්ධ වුණා.

මොවුන් කොල්ලුපිටියේ පදිංචිව සිටි අතර කොර්නේලියාට වයස අවුරුදු 13දී පමණ එහි සිට මාතරට පැමිණ ඇත්තේ ඇගේ පියාට මාතර තෝම්බුව භාර නිලධාරී තනතුර ලැබීමෙන් පසුවයි. ඔවුන්ගේ මාතර වේරගම්පිට තුප්පහි වත්තේ නිවසට ආසන්නව පිහිටා ඇති වේරගම්පිට රජමහා විහාරයේ එවකට වැඩ සිටියේ කරතොට ධම්මාරාම ස්වාමීන් වහන්සේයි.

වේරගම්පිට පන්සලේ කරතොට ධර්මාරාම හිමියන්ගෙන් අධ්‍යාපනය ලැබූ ඇය එකල භික්ෂුවක වූ (ඇලපාත ධම්මරතන) ඇලපාත මුදලි සමග හුවමාරු කරගත් කවි සංවාද ඉතා රසවත් මෙන්ම ප්‍රචලිතය.

ලමා කාලය ...

කොර්නේලියා කුඩා කාලයේ පටන්ම අකුරු ලිවීමටත්, කවි නිර්මාණයත් ආශා කළා. ඇගේ හැකියාවන් හඳුනාගත් කොර්නේලියාගේ මාමා වන පත්තායමේ ලේකම් පිරිමි දරුවෙකු ලෙස ඇයව වෙස් ගන්වාගෙන කරතොට ධර්මාරාම පණ්ඩිත නාහිමි වෙත රැගෙන යන්නේ ඇගේ කවීත්වය දියුණු කිරීමටයි. ඇය පිරිමි දරුවෙකු මෙන් කොණ්ඩය පැත්තට පීරා සරමක් සහ බැනියමක් ඇඳ වේරගම විහාරයේ නැවතී අධ්‍යාපනය ලැබුවා.

“පුංචි රුවන් පුංචි රුවන් පුංචි කළේ

වතුර අරන් ළිඳ උඩ තැබුවාය කළේ

අට පහ නොදන්නා ජඩයෙකි මේක කළේ

ගෙදර යන්න දෙනවද මගෙ පුංචි කළේ”

මෙය වයස අවුරුදු 8දී පමණ ඇය කියූ කවියක් බව සඳහන් වෙනවා.

අධ්‍යාපන කටයුතු නිම වීමෙන් කාලයක් ගත වූ පසු ඇය දිනක් කරතොට හිමියන් හමුවීමට ගොස් තම අනන්‍යතාවය හෙළි කර සිටියා. එවන් දෙයක් කිරීමෙන් ඇය මහත් පාපයක් අත් කරගත් බව කරතොට හිමියන් පැවසූ විට තමන් එසේ කළේ කාව්‍ය නිර්මාණයට තිබූ කැමැත්ත නිසාම බව ගජමන් නෝනා පැහැදිලි කර කරතොට හිමියන්ගෙන් සමාව ඉල්ලා තිබෙනවා.

මෙම සිද්ධිය දැනගත් පසු බොහෝ දෙනා කෝපයට පත් වී කරතොට හිමියන් සහ කොරනේලියා සම්බන්ධ කර විවිධ කටකතා ගොතා තිබෙනවා. ඒ අවස්ථාවේදී නොසැලී සිටි කොර්නේලියා කවියක් ලියා සියල්ලටම බෙදා හැරීමෙන් පසු එම කටකතා ක්‍රමයෙන් තුරන් වූ බව සඳහන් වෙනවා.

හැඩකාර කොර්නේලියා‍ ...

බොස්තරුක්ක හැට්ටය සහ ගවුම් සායකින් සැරසී, ඇට මාලයක් පැළඳ සිටි කොර්නේලියාව අවට වැසියන් ඇමතුවේ නෝනා ලෙසයි. ඇය ඉතාමත් සුන්දර රූපයකට හිමිකම් කියූ බවත් සඳහන් වෙනවා. වයස අවුරුදු 22දී ගාල්ලේ ප‍්‍රකට කවියෙකු වූ තල්පේ මෙරෙංචිගෙයි ගාර්දියෙස් ආරච්චි සමඟ විවාහ වී ඇය ගාල්ලේ තල්පේ ප්‍රදේශයේ පදිංචියට ගියා. විවාහයෙන් පසු උපන් දරුවාට ඔවුන් ජුවානිස් අල්විස් යන නම තැබුවා. කිසිදු අඩු ලුහුඬුකමකින් තොරව ගලා ගිය ජීවිතයට තිත තබමින් විවාහයෙන් දෙවසරකට පසු කොර්නේලියාගේ සැමියා මිය යනවා. ඉන්පසු පියාගේ ඉල්ලීම මත ඇය නැවතත් මාතර නිවසට පදිංචියට ගියා.

දෙවන විවාහය ...

තම දරුවාද රැක බලාගෙන ජීවත් වූ තරුණ කොර්නේලියා දෙමව්පියන්ගේ පෙරැත්තය නිසා නැවතත් විවාහ වීමට තීරණය කළා. ඇගේ දෙවැනි විවාහය සිදු වුණේ මාතර උයන්වත්තේ පදිංචි දොන් ග්‍රේබ්‍රියල් හෙන්ද්‍රික්‌ සිරිවර්ධන විජය විමලසේකර මුහන්දිරම් සමඟයි. මෙම විවාහයෙන් ඔවුන් දොන් ගිරිගෝරිස්, දොන් දාවිත් සහ දොන් දියස් නම් දරුවන් තිදෙනෙකු ලබනවා. නමුත් විවාහයෙන් වසර 8කට පසු ඇගේ දෙවන සැමියාත් මිය යන්නේ ගජමන් නෝනා දරුවන් සිව් දෙනෙකු සමඟ මෙලොව තනිකර දමමිනුයි.

මෙම අවාසනාවන්ත සිදුවීම් වලින් හෙම්බත්ව සිටි ගජමන් නෝනාට පිහිටට සිටියේ ඇගේ පියා පමණයි. නමුත් ජනප්‍රවාද වල සඳහන් පරිදි කසාගල් විහාරයට ගොස් එන අතරමඟදී ගජමන් ආරච්චි වල් අලියෙකුගේ පහර දීමකින් 1801දී පමණ මිය ගොස් තිබෙනවා. ඉන්පසු දැඩි ආර්ථික අඟහිඟකම් වලට මුහුණ දුන් ඇය තම දරුවන් පෝෂණය කළේ උසස් පවුල් වල ගැහැණු ළමුන්ට අධ්‍යාපනය ලබා දීමෙන් උපයා ගත් මුදලින්. කලකට පසු ඇගේ දරුවන්ගෙන් දෙදෙනෙක් උණ රෝගයකින් පීඩා විඳ මිය ගිය අතර එය සිදුවී ටික කලකින් ඇගේ මවත් මියැදුණා. ඇගේ එක් දරුවෙක් සසුන්ගතව සිටි බවත් ඒ සාමණේරයන් වහන්සේත් අකාලයේ අපවත්ව ඇති බවත් පැවසෙනවා. මෙලෙස ටිකෙන් ටික සිදු වන සමීපතමයන්ගේ වියෝව ඇයට දරාගත නොහැකි තරම් බලවත් වුණා. ඇයට තම දුක නිවා ගන්නට තිබූ මාර්ගයත් කවිය පමණයි.

“සිතට කයට සැපදෙන මව්පියොත් නැත

නිවට කලට සලකන නෑසියොත් නැත

ගැහැට ලෙඩට වෙද පිළියම් කිසිත් නැත

දුකට අපට පිහිටවන්නට කාත් නැත”

නිර්මාණ ...

මාතර යුගයේ කවි කිවිඳියන් අතරින් උගත් කමෙන් සහ කවීත්වයෙන් ඉහළම තැනක සිටි ගජමන් නෝනාට මුහුණ පාන්නට සිදුවූ හැල හැප්පීම් නිසා ඒ හැකියාවන් ඔප් නංවා ගැනීමට අවස්ථාවක් ලැබුණේ නැහැ. ඇය පසු කාලීනව කවි ලියා ඇත්තේ ඇගේ දරුවන් ජීවත් කරවීමටයි. ඇගේ කවි සමකාලීන නිර්මාණ වලට සාපේක්ෂව උසස් නිර්මාණ ලක්ෂණ පෙන්නුම් කළා. දෙනිපිටියේ නුග රුක වැනුම, පියාගේ මරණය පිළිබඳ ශෝකාලාපය, දැඩිතර ශෝක මාලය, මාතර දිසාපති ජෝන් ඩොයිලි වෙත යැවූ පෙත්සම, සෙව් වික‍්‍රම ආරච්චි මහතාට සෙත් පතා ලියූ කවි, තිලකරත්න මුදලිගෙන් පිහිට පතා යැවූ සන්දේශය, තිලකරත්න දිසානායක ළමාතැනීට කළ පින්කම් වැණුම, ඇලපාත මුදලි සමඟ සිදුවූ කවි සංවාද සහ සමරසේකර ගුණවර්ධන ගජනායක අවමඟුල් වරුණ ඇයගේ නිර්මාණ කිහිපයක්.

ඇලපාත මුදලි ..

වැන්දඹුවක් ලෙස ජීවත් වූ කාලයේදීත් ගජමන් නෝනා සමඟ පෙම් සබඳතා ඇති කර ගැනීමට ප්‍රභූවරුන් රැසක් උත්සාහ ගත් අතර ඔවුන් අතරින් ඇලපාත මුදලි සුවිශේෂීයි. කරතොට භික්ෂූන් වහන්සේගේ ශිෂ්‍ය භික්ෂුවක්ව සිටි ඔහු පසුව උපැවිදිව ක්‍රිස්තියානි ආගම වැළඳගත්තා. ඔහු ගජමන් නෝනාට තම සිතැඟි කවියෙන් පැවසූ අතර ඇයත් කවියෙන්ම ඒවාට පිළිතුරු දුන්නා. ඔවුන් දෙදෙනාගේ කවි සංවාද මාතර යුගයේ කවිය ඉතාමත් රසවත් කිරීමට දායක වුණා.

නෝනාගම..

ඇය පියාගේ මරණයෙන් පසු ආර්ථික පරිහානියට පත්ව සිටි කාලයේ මාතර අධිකරණ භාර නිලධාරියා ලෙස කටයුතු කළේ ජෝන් ඩොයිලි විසින්.ඔහු ඇගේ කවි ඉතා ප්‍රිය කළ පුද්ගලයන්ගෙන් කෙනෙක්. තමන් මුහුණ පා ඇති අසීරු තත්ත්වය කවියෙන් පැහැදිලි කළ ගජමන් නෝනා, තමන්ට පිහිටක් වන ලෙස ඩොයිලිගෙන් ඉල්ලා සිටියා. ඒ අනුව ඇගේ කවීත්වයට ගරු කිරීමක් ලෙස ඩොයිලි අම්බලන්තොටින් ඇයට ගම්වරයක්‌ ලබා දුන් අතර එම ගම්මානය “නෝනාගම” ලෙස අදටත් ප්‍රසිද්ධයි. නෝනාගම හන්දියේ ඇගේ පිළිරුවක්ද ඉදිකර තිබෙනවා.

තවද ජෝන් ඩොයිලි දිසාපතිතුමාට ඇයගේ දුක ලියා යවන ලද පෙත්සම, පියාගේ මරණය අරබයා ලියූ කවි පන්තිය, "දෙනිපිටියේ නුග රුක වැනුම", ඇයගේ නිර්මාණ අතරින් කීපයකි.

මරණය...

ගජමන් නෝනා 1815 දෙසැම්බර් මස 15 වැනිදා මියගිය බව සඳහන් වෙනවා. ඇය මිය ගියේ දුක් පීඩා දරාගත නොහැකිව ගෙල කපාගෙන යැයිද ඇතැමුන් පවසනවා. එය සත්‍යයක් නොවන බව තවත් කෙනෙකුගේ පිළිගැනීමයි.

“සකවසිනෙක් දහස් සත්සිය සතිස් වස

වකලද තෙළෙස් උඳුවප් අවගුරු දවස

නෙක ගුණ දෝන ඉසබෙල් පෙරුමල් දිගැස

සකපුර පැමිණ දිවසිරි සැප විඳින ලෙස”

මෙය ඇය මිය යන්නට පෙර මරණය හඟවමින් ලියූ කවියකි.

සිංහල සාහිත්‍යයට කවියෙන් අනූපම දායකත්වයක් දැක්වූ ගජමන් නෝනා හෙවත් දෝන ඉසබෙලා පෙරුමාල් කොර්නේලියා නම් කිවිවරිය 1814. 12. 15 දා දිවියෙන් සමුගත්තාය.

දෙනිපිටියේ නුගරුක වැනුම

පිනවන දුටු දන සෑම - ගඟ ළඟ පිහිටි කදිම

තුරු පෙල අවට සැදීම - යුත් සෙවනැල්

ගණ මේ කුලෙව් දිලීම - විහඟුන් මත රැව් දීම

සුළඟින් පත් ලෙල දීම - ඇති හැම කල්

යන එන අය සැප සේම - එහි හිඳ ගිම් සැනසීම

දස අත අතු විහිදීම - ගිමෙන විසල්

දෙනිපිටියටම ඉතාම - වටිනා මහ නුග දුම

බල එක් එහි සිතු සේම - නිලඹර දුල්

සැම වර දන මන නන්ද - පලබර පුලුපු උයන් ද

නෙක වතු කුඹුරුවලින් ද - සැදි දෙපසේ

පෙම කරවන නිතියෙන් ද - සල්පිල් සහ

ගෙවලින් ද

එහි සරණා මැති සෙන්ද - සැණකෙළි සේ

කවියන් වඩු සිතියන් ද - දැනගත් සිපි ඇදුරන් ද

සැදි දෙණිපිටිය නමින් ද - යුත් පියසේ

නුගතුර තුනු රුසිරෙන් ද - පළ කර සකි දේවින්ද

පරසතු රුක විලසින් ද - නිබඳ දිසේ

සගා

(පොත්පත් ඇසුරෙනි)

උපුටා ගැනීම​

@සබරගමුව රාජධානිය

notes of imaginary

අතුරුදහන් වීමට නියමිත වස්තුවකි.

අපේ පුංචි මුණුපුරා අසන ප්‍රශ්න වලට ඔහුට ගැලපෙන අන්දමින් උත්තර සපයන්න අසීරු වේ. ඔහු පලමුවෙනි වසරේ අධ්‍යාපනය ලබයි.  අද උදේ ඔහු ශිෂ්ඨාචාරය කියන්‍‍ෙන් ‍ෙමාකක්ද සී‍ෙය් යන්න ම‍ෙගන් ප්‍රශ්න කරයි.මා උත්තර සැපයිය යුතුය.

මම අතරමංව පුතේ ආතම්මාගෙන් න්න කියා ආතම්මාට යොමුකලෙමි. ඈ ගුරුවරියකව සිටි නිසා පුංචි මුනනුපුරාට ගැලපෙනන ලෙස ශිෂ්ඨාචාරය තේරුුම් කරදෙන්නට ැත.

ලොකු මුණුපුරා හත වසරේය. ඔහු පරිඝණකය රිසිසේ හසුරුවයි.. තොරතුරු සොයා ගනී. අධ්‍යාපන කටයතු සදහා වුවද උදව් ඉල්ලන්නේ කලාතුරකිනි 

ඔහු සීයාව ප්‍රශ්න කරයි

 "සීයේ  ඔයා කොහොමද තාක්ෂණයක් නැතුව අතීතයේ ජීවත් වුනේ...?.

ඔහුට ප්‍රශ්නයකි ?.

පරිඝණකයක් , කැල්කියුලේටරයක් ඔහුගේ වයසේදී දැක තිබුනේ නැත. ඒවා ගැන අසා තිබුනේ වත් නැත.

අපි පරිඝණක නොමැතිව

ඩ්රෝන් නොමැතිව

බිට්කොයින් නොමැතිව

අන්තර්ජාල සම්බන්ධතාවයකින් තොරව

රූපවාහිනී නොමැතිව

වායු සමීකරණ නොමැතිව

අපි ලොකු මුනුපුරාගේ වයසේදී ජංගම දුරකථන නොමැතිව ජීවත් වුනෙමු..

සීයා  පැහැදිලි කරන්නට උත්සහා දරයි

ඒත් අපි අවශ්‍යතාවයන් සපුරා ගෙන  "ඔබේ පරම්පරාව අද ජීවත් වන ආකාරයටම ...ජීවත් වු බව පැහැදිලි කරමි

  අපිට...................

යාච්ඤා නැත,

අනුකම්පාවක් නැත,

ගෞරවයක් නැත,

සැබෑ අධ්‍යාපනයක් නැත,

දුර්වල පෞරුෂය,

මානව දයාව නැත

ලැජ්ජාවක් නැත,

නිහතමානීකමක් නැත,

අවංකකමක් නැත.

1930-1980 අතර කාලයේ උපන් අපි භාග්‍යවන්තයෝ වෙමු.

අපේ ජීවිත ජීවමාන සාක්ෂියක්. ”

සෙල්ලම් කර කර බයික් පදිනකොට අපි කවදාවත් හෙල්මට් භාවිතා නොකෙලෙමු .

පාසලෙන් පසු අපි අපේ ගෙදර වැඩ අප විසින්ම කළ අතර අපි සෑම විටම ඉර බැස යන තුරු තණබිම්වල සෙල්ලම් කළෙමු

අපි සෙල්ලම් කළේ සැබෑ මිතුරන් සමඟ මිස අතථ්‍ය මිතුරන් සමඟ නොවේ.

අපට පිපාසය ඇත්නම්, අපි දිය උල්පතෙන් බොමු, දිය ඇලි වලින්, කරාමය ජලය මිස ඛනිජ ජලය නොවේ.

අපි අපේ මිතුරන් සමඟ එකම කෝප්පය හෝ පිඟාන බෙදා ගත්තද අපි කිසි විටෙකත් කලබල වී අසනීප වන්නේ නැත.

අපි හැමදාම පාන් සහ පැස්ටා කන එකෙන් කවදාවත් බර වැඩි වුණේ නැත.

පාවහන් නොමැතිව ඇවිද ගියත් අපේ දෙපාවලට කිසිම දෙයක් වුණේ නැත

සෞඛ්‍ය සම්පන්නව සිටීමට අපි කිසි විටෙකත් අතිරේක ආහාර භාවිතා කළේ නැත.

අපි අපේම සෙල්ලම් බඩු හදාගෙන සෙල්ලම් කලෙමු.

අපේ දෙමව්පියෝ පොහොසත් අය නෙවෙයි.

ඔවුන් අපට දුන්නේ ආදරය මිස ද්‍රව්‍යමය තෑගි නොවේ.

 අපට කවදාවත් ජංගම දුරකථනයක්, DVD, PSP, ක්‍රීඩා කොන්සෝලය, Xbox, වීඩියෝ ක්‍රීඩා, PC, ලැප්ටොප්, තිබුනේ නැත අන්තර්ජාල කතාබස් තිබුණේ නැත. . . නමුත් අපට සැබෑ මිතුරන් සිටියේය.

අපි ආරාධනයකින් තොරව අපේ මිතුරන් බැලීමට ගොස් ඔවුන්ගේ පවුලේ අය සමඟ ආහාර බෙදාගෙන භුක්ති වින්දා.

පවුලේ කාලයෙන් ප්‍රයෝජන ගැනීමට දෙමාපියන් අසල ජීවත් විමු.

අප සතුව කළු සහ සුදු ඡායාරූප තිබිනි

පි ඒවායෙන්  ඔබ මෙන් ඡායාරූපවල වර්ණවත් මතකයන් සොයාගත්තෙමු.

අපි අද්විතීය හා වඩාත්ම අවබෝධය ඇති පරම්පරාවකි,

මන්ද අපි අපේ දෙමාපියන්ට සවන් දුන් අවසාන පරම්පරාවයි.

ඒ වගේම අපි තමයි

මුලින්ම තමන්ගේ දරුවන්ට ඇහුම්කන් දෙන්න යොමුව පරම්පාරාව.~

අපි සීමිත සංස්කරණයකි.

අපෙන් ප්‍රයෝජන ගන්න.

අපෙන් ඉගෙන ගන්න.

අපි ඉක්මනින් අතුරුදහන් වීමට නියමිත වස්තුවකි.

 මුනුපුරා සීයාට  ඇහුම් කන් දෙයිද නොදනිමි..

මගේ දරුවන්ට මම ඇහුම් දීමට පුහුණූ වුනෙමි.

notes of imaginary