මුතු කුඩ ඉහලන මල්වරුසාවේ

ජීවිතය

සිද්ධාර්ථ..!

ඔබ මෙන් මම නූපන්නෙමි රජ පවුලක.

සෘතුවෙන් සෘතුවට සත්මහල් ප්‍රාසාද

රජ ඉසුරු අපට නැත.

එබැවින් ඔබට මෙන් ගිහි ගෙයින්

යා නොහැක පහසුවෙන්

මා ගියහොත්

අඹු දරුවෝ කුලී ගෙයක අනාථ වෙති

දරුවෝ දණ ගානා නො දරුවෝ ය;

ලෙඩට දුකට උන් වඩාන දොස්තර ගෙදර යන්ඩ

මා නැත්නම් කෙනෙක් නැතිය;

අනාගතය දෑතින් මිට මොළවාගෙන

මා දිහාම බලා හිඳිති උන් හැම දෙන.

නිරංජලා රෑ තිස්සේ නිදි මරාන

කොච්චරවත් දැලි පෙරාන

ඇටයි හමයි;

පිටි කොටනව, කිරි හදනව, කැඳ උයනව, රෙදි මදිනව

අම්මා කෙනෙක් වගෙයි

අක්කා කෙනෙක් වගෙයි

ආදරයේ උල්පත මට පාදා දුන්නේ ඇයයි..

-මහගමසේකර

'ප්‍රබුද්ධ'

Thursday, December 16, 2010

Anonymous said...: අහල ඉවරවෙද්දි හිතට මොකක්දෝ දැනෙනව.
ඒත් මොකක්ද කියල හිතාගන්න අමාරුයි.
(දුක කියන වචනයට ටිකක් විතර කිට්ටු හැඟීමක්); Thursday, 16 December 2010 at 14:53:00 GMT+5:30
dinesh said...: මට තාම මේ සින්දුවට දුක හිතෙන සීන් එකක් වෙලා නෑ.ඒ උනාට ආසම කරණ එකක්.ස්තුතියි නැවත මතක් කරල දුන්නට.; Friday, 17 December 2010 at 06:28:00 GMT+5:30
හරී said...: good song.........

& thank you for make it as a post........; Friday, 17 December 2010 at 15:23:00 GMT+5:30
Anonymous said...: [url=http://HEARTYCHATTER.com/?p=87]free games online[/url]; Monday, 14 February 2011 at 17:04:00 GMT+5:30