සිතට කවි පද ගෙනේවි

ජීවිතය

සිද්ධාර්ථ..!

ඔබ මෙන් මම නූපන්නෙමි රජ පවුලක.

සෘතුවෙන් සෘතුවට සත්මහල් ප්‍රාසාද

රජ ඉසුරු අපට නැත.

එබැවින් ඔබට මෙන් ගිහි ගෙයින්

යා නොහැක පහසුවෙන්

මා ගියහොත්

අඹු දරුවෝ කුලී ගෙයක අනාථ වෙති

දරුවෝ දණ ගානා නො දරුවෝ ය;

ලෙඩට දුකට උන් වඩාන දොස්තර ගෙදර යන්ඩ

මා නැත්නම් කෙනෙක් නැතිය;

අනාගතය දෑතින් මිට මොළවාගෙන

මා දිහාම බලා හිඳිති උන් හැම දෙන.

නිරංජලා රෑ තිස්සේ නිදි මරාන

කොච්චරවත් දැලි පෙරාන

ඇටයි හමයි;

පිටි කොටනව, කිරි හදනව, කැඳ උයනව, රෙදි මදිනව

අම්මා කෙනෙක් වගෙයි

අක්කා කෙනෙක් වගෙයි

ආදරයේ උල්පත මට පාදා දුන්නේ ඇයයි..

-මහගමසේකර

'ප්‍රබුද්ධ'

Monday, November 14, 2011