අයේෂා ජයසේකරගේ සැරිසරත් සමග යලිත් බෙලිහුල්ඔයට.

අයේෂා ජයසේකරගේ සැරිසර බෙලිහුල්ඔයට ඇවිත් තිබුනා.ඒ ගමනට මටත් එකතුවෙලා මමත් හොයා ගත්ත කරුණු ටිකක් මීදුමට එක්කහු කලාට අයේෂා ජයසේකර විරසක වෙන එකක් නැහැ කියලා මම හිතනවා. කලින් කීවානම් මමත් උදව්වට එයාත් එක්ක බෙලිහුල්ඔයට යනවා.
සබරගමුව පලාතේ රත්නපුර දිස්ත්‍රිරික්කයේ කඩවත මැද කෝරලේ තලාපිටගම්පත්තුවේ බෙලිහුල්ඔය ආරච්චි වසම පරිපාලන පහසුවට ග්‍රාම සේවා වසම් හතර පහක් ඇතිකරලා. විවිධ නම් වෙලා තිබුනත් තවමත් වහරේ මේ සියල්ල ගැමියෝ හදුන්වන්නේ “බෙලිහුල්ඔය” කියලයි. A 4 මාර්ගයේ කොළඹ සිට බදුල්ලට යන විට කි.මි 157 -159 අතර දුර බෙලිහුල්ඔය නම්වු සුන්දර ග්‍රාමීය ප්‍රදේශය පසුකර යන්න ඕනි. බෙලිහුල්ඔයට තම අනන්‍යයවු නාමය ලැබෙන්නේ මේ ආරච්චි වසම මැදින් ගලායන සුන්දරවු “ඔය” නිසාවෙන්. වලවේ ගගේ ප්‍රධානම අතු ගංගාවත් “බෙලිහුල්ඔය” බව සටහන් වුනේ නැත්නම් අඩුවක්.
බෙලිහුල්ඔය පටන් ගන්නේ හෝර්ටන් තැන්නෙන්. වර්තමානයේ අවසන්වන්නේ සමනලවැවජලාශයෙන්.
සමනලවැව ජලාශයේ උතුරු ඉවුර මායිම් වන්නේ බෙලිහුල්ඔයට. බෙලිහුල්ඔයත් වලවේ ගගත් එක්වු ස්ථානය ත් පිහිටා තියෙන්නේ මේ උතුරු ඉවුරේ. බෙලිහුල්ඔයට අයත් සුන්දරවු දිය ඇලි දෙකක් තියෙනවා. එකක් හෝර්ටන් තැන්නේ බේකර්ස් ඇල්ල. අනෙක බෙලිහුල්ඔය මායිමේ පිහිටා තියෙන ගලගම ඇල්ල . මේ ඇල්ලට “කන්දැත්තේ ඇල්ල ” කියලත් කියනවා. සුවබර සුන්දර පරිසරයට බලහාත්කාරම් කරමින් ඔය ආශ්‍රිතව කුඩා විදුලිබලාගාර දෙකක් ඉදිකරලා...............
බෙලිහුල්ඔය ඓතිහාසික සටහන් වලගම්බා,මායාදුන්න රාජ්‍ය කාලයන් සහ මහනුවර රාජ්‍ය කාලය සහ ඉංග්‍රීසින්ගේ තේ වගා ආරම්භකල කාල පරාසවල යම් යම් මතක ඉතිරිව තිබෙනවා. වලගම්බා,මායාදුන්න රජවරුන් ඉදිකලා යයි සැලකෙන විහාරස්ථාන. මහනුවර රාජ්‍ය කාලයයේ අස්වැද්දු කෙත්වතු සම්බන්ධ පුරාවෘත්ත තියෙනවා. ඉංග්‍රීසින්ගේ සමයේ ඉදිවු තානායම තමයි අද “බෙලිහුල්ඔය තානායම ලෙස ප්‍රසිද්ධියට පත්ව තියෙන්නේ . බෙලිහුල්ඔය තානායම ලගින් ඇරඹෙන අතුරු මාර්ගය ඉංග්‍රීසින්ගේ සමයේ හෝර්ටන් තැන්න හරහා නුවරඑළිය දක්වා වැටී තිබූ අශ්වයින්ට යා හැකිසේ සකස්වු මාර්ගයක්.මේ මාර්ගය ඔස්සේ කි.මි.15 ක පමන සුන්දර සහ දුෂ්කර පා ගමනකින් හෝර්ටන් තැන්නට පිවිසෙන්න පුළුවන්.
බෙලිහුල්ඔය සංචාරකයනට නේවාසික පහසුකම් ඇති ස්ථානයක්. හෝටල් කාමර 45 ක් පමණ ආයතන 06 කින් පහසුකම් ලබා ගන්න පුළුවන්.

අපි ඇමරිකාවේ කොලනියක්.

මංගල සමරවීරයන් ගේ පෙරලිය මට හිතාගන්නත් බැහැ. එතුමන් ජාතික නායකයෙක් කියලා හිතනවා ඇති. මොන පිස්සුද?
කාවෙනුවෙන්ද මේ ඇත්තා කතා කරන්නේ. රට වෙනුවෙන් නම් නෙමෙයි. වෛරයෙන් අග මුල හිතන්නේ නැතිව ඔහේ කටට ආවක් එලියට දානවා. ලොකු ඇමති කමක් තියෙන කොටයි දැනුයි ඇගට වෙනසක් නම් දැනෙනවා ඇති.
2008 නොවැම්බර් මස 29 වැනිදා සෙනසුරාදා දිවයින ඇතුල් පිටුවක තිබුනා මේ උත්තමයට මරණ තර්ජන තියෙනවාය ඒ නිසා ඇමරිකාවට කියලා ඇරියාය කියලා.................... අනේ අපොයි අපිට නම් කියන්න තියෙන්නේ ලගම පොලිසියට.
හැබැටම මේ රටේ අයිතිකාරයා ඇමරිකාවද.....?.

එහෙත් එහෙමයි.මෙහෙත් එහෙමයි

........... බිම් අගලකට හිමිකම් නොකියන, හිසට වහලක් නැති විරු දරුවෝ කම්බි ගසලා වෙන් කර ගන්න තිබුන මේ පුංචි රටේ සීමා මායිම් වැට කඩොළු බිද ගෙන උතුර දකුණ ‍යා කරන මෙහෙයුම නිමා කරන්න සුදානම් වනවා. මේ විරුවන් මව් බිම මත හෙලන දහඩිය බිංදු ලේ බිංදු වල වටිනාකමක් නොදකින දේශපාලකයන්ගේ කතා අහන විට උන්ට හෙන ගහන්නේ නැත්තේ ඇයි කියලා හිතෙනවා.
1948 නිදහස ලැබුන දා ඉදන් මේ දක්වා රට පාලනය කලේ විදේශිකයෝ නෙමෙයි. දේශිකයෝ.
පාලක‍යන්ට හැර අපට පියදාසලාගෙත් චෙල්ලයියාලාගෙත් මරික්කාර්ලාගෙත් වෙනසක් තිබුනේ නෑ. කාලෙන් කාලෙට අපිව විරසක කරන්න පාර කැපුවේ දේශපාලන ඇත්තෝ උන්ගේ වාසියට.
අපිව වෙන් කරලා හිත්වලට ද්වේෂය වෛරය ටිකින් ටික කාන්දු කරලා අපිව වෛරක්කාරයෝ කරලා මඩිය තර කරගත්තා මිස උන් රට ගැන හිතුවේ නැහැ.
ඒ මදිවට පාට පාටටත් අපිව බෙදලා නිල් කොළ රතු ගොඩවල් හදලා තවත් වෛරක්කාර සමාජයක් බිහිකරගෙන හිරු නැගෙන වෙලාවේ සිට බැස යන තෙක් වෛරය වපුරනවා.
උන්ගේ බඩ තර කරගන්න.
උගුර ලේ රහ වෙනකම් දුප්පතා ගැන කෑ ගහන , කිඹුල් කදුළු හෙලන ඇත්තොත් අන්තිමට ගාල් වෙන්නේ අලි ගාවා . හේත්තුවෙන්නේ බුලත් කොටුවලට. ඉතිහාසයේ ඉදන්ම උනේ ඒක.
අන්තිමට මිරිකෙන්නේ අපේ දුප්පත් අම්මලා තාත්තලගේ දරුවෝ.
ප්‍රභාකරන් ගාවත් එහෙමයි.
මෙහෙත් එහෙමයි.