කඩ මන්ඩියේදොළ අයිනේ
නුඔව පෙනී
නැවතී බලනවා මෙහොතක්
කොහොම හරි
කතා නැතිව සිටියත්
ගොළු වෙලා අපි
දාහක් දේ තිබේ
කීමට බැරිව වැසී
ගහ කොළවලට දාහක්
ඇස් ඇති හින්දා
සුලගට සියුම් දාහක්
කන් ඇති හින්දා
කවදාමත්ම නුබ මට
නොලැබෙන හින්දා
මුනිවත හොදයි
දෙබසින් දුක වැඩි හින්දා
සයුර මොටද දිය දෝතක්
බොන්න බැරි
ඔරුව මොටද වතුරේ
පැදයන්න බැරි
දෑස මොටද සිතුසේ
දැකගන්න බැරි
කුසුම මොටද ලංවී
රොන් ගන්න බැරි
No comments:
Post a Comment