අන්න බලන් කුමරිය මනමේ
තනිවී ඇත හිම ගිරි අරනේ.
දිවියෙන් යුද කල ඔබදුටු මොහොතේ
මගේ හද ගැබ තුල පිරුනයි ආලේ
නැතිමුත් රජ සැප හිමගිරි අරනේ
ඔබ හැර මෙමටා අන් සරනේ.
අවසන් වසරේ සරසවියේ
ඔබ අත අරගෙන හන්තානේ
කදු පාමුල මහවැලි සෙවනේ - මනමේ කුමරිය ඔබද ලදේ
හැඩි දැඩි සිරුරට ආලය බැදුනා
ඔබවෙත අසිපත දෙන්නට සිතුනා
මනමේ කුමරුන් මරු මුව වැටුනා
දැන් මම රැජිනකි හිම ගිර අරනා
රග හල දැන් ඇත අඩ අදුරේ
අප දෙදෙනා පෙම් පිළිසදරේ
අන්න බලන් කුමරිය මනමේ
තනිවී ඇත හිම ගිරි අරනේ.
රග හල දැන් ඇත අඩ අදුරේ
අප දෙදෙනා පෙම් පිළිසදරේ
අන්න බලන් කුමරිය මනමේ
තනිවී ඇත හිම ගිරි අරනේ.
No comments:
Post a Comment