අපේ කාලේ ගුරු අභ්‍යාස විද්‍යාල හරහා පැමිණි ගුරුතුමන්ලාද රුපියල් සියයේ වැටුපට ගුරු සේවයට එක්ව රුපියල් අනූ නවයයි ශත අනූවක් අතට ගත් ගුරුතුමන්ලාද අධ්‍යාපන ක්‍ෂේත්‍රයේ නොයෙක් තනතුරු දරා අධ්‍යාපනයට විශාල මෙහෙවරක්කර විශ්‍රාම ගොස් හමාරය.
ඉන්පසු විශ්ව විද්‍යාල විද්‍යා පීඨ යුගය පටන් ගත් අතර ඉන් පැමිණි පළමු , දෙවන කාණ්ඩායම් දැන් විශ්‍රාම යමින් සිටී.මේ ගුරුතුමන්ලාගේ යුගය අතර මගදී ගුරුසේවය අවසන්ව ගුරු වෘත්තිය ආරම්භවෙයි. එහි ආරම්භය සටහන් වන්නේ 25,000 ක් ජනසවිලාභීත්ව ය සුදුසු කමක්වු මහත්ම මහත්මීන්ද තවත් අතුරු මාර්ග ඔස්සේ මංත්‍රී චිට් එකෙන්ද එක්වෙන මහත්ම මහත්මීන්ගෙනි. මේ ගුරු කන්ඩායමට එක්වන උපාධිධාරීන් සහ විද්‍යා පීඨ ගුරුවරුන්ද වෘත්තිකයන් බවට පත්වෙති. වෘත්තිකයෝ සේවය අත හැර වැටුපට සහ මුදලට වැඩ කරන්නට පටන් ගනී.
අවාසනාවන්ත ගුරු ගෝල සම්බන්ධතා සහිත ගුරුවරයාට නොසලකන යුගයක් නිර්මාණය වෙමින් ගන්ධබ්බ අවස්ථාවේ සිටින්නාවු ගුරුවරුන් මා පියන් දරුවන්ට දෝෂාරෝපනය කරන යුගයකට දැන් අප අවතීර්ණ වෙමින් සිටිමු.අනෙක් අය මෙම සංසිද්ධින් සාමාන්‍ය දෙයක් ලෙස සලකති.
පනහේ හැටේ දශකවල ගුරුවරයා දෙවිවරයෙකි. ගමේ ඉස්කෝලේට දුර බැහරින් පත්ව එන මේ ප්‍රභූවරයා ගමේම ඉහලින් වැජඹෙන පුද සත්කාර ලබන්නෙකි. වර්තමානයේ මෙන් අධ්‍යාපන මනෝ විද්‍යාව,ඉගැන්වීමේ ක්‍රම පොතෙන් නොව ප්‍රයෝගිකව දත් මෙතුමන්ලා වරද දුටු තැනම නිසි පිළියම කර නිවරදි කිරීමට දක්ෂායෝ වූහ.ගුරු ඇබැසි විදුහලේදී විවිධ විෂයයන් සදහා පන්නරය ලබා ඇති මෙතුමන්ලා ඕනෑම විෂය නිර්දේශක් පංතියේ පොත පෙරලන්නේ නැතිව ඉගැන්වීය. පාසල්වත්තද දැකුම්කළු තැනක් බවට පත්කර එළවළු පළතුරු මල් ආදියෙන් සුන්දර තැනක් බවට පත් කරමින් පල ප්‍රයෝජන දරුවන් අතරද බෙදා දෙමින් “අපි වවමු රට හදමු” වන් වර්තමාන දිරි ගැන්වීම් ආයාසයකින් තොරව දරුවන් ගේ මනස තුල පැල පදියම් කරවීමට සමත්විය.අද පාසල් වත්තද දරුවන්ගේ මනස මෙන් පාළු කාන්තාරයක් බවට ලත් වී ඇත.
වැඩි වන ජනගහණය , පීඩාකාරී ආර්ථිකය ,ජරා දේශපාලනය ආදී වර්තමාන සමාජ සාධක විසින් අතීතය උඩු යටිකුරු කර දෙවිවරයෙක්වූ ගුරුවරයා අද වැටුපට පවා ණය ගැති යෙකු බවට පත්කර ඇත. ඔහු වර්තමානය වන විට පෙලපාලි යන්නටත් සිසු දරුවන්ගේ අනාගතය ඇපයට තබා ගෙන වර්ජනය කර අයිතිවාසිකම් දිනා ගන්නට තරම් සාහසික වී සිටිති. අධයාපන පින් බිම මේ තත්වයට පත්කිරීමට එක් පසකින් අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයේ ඉහළ තලයේ නිළධාරීන් සහ රිචර්ඩ් පතිරණ ඇමතිවරයාගෙන් පසුව වරින් වර පත්වූ අකාර්යක්‍ෂමතම අධ්‍යාපන ඇමතිවරු සියල්ල වග කිවයුතුය.
මේ දේශපාලන හෝරාව ලියවි ඇත්තේ මහින්ද රාජපක්ෂයන් නමිනි. එතුමාගේ පාලන රටාව නීතී ගරුක ස්වභාවයක් දක්වන බැවින්දෝ අවසානයට ගත යුතු ආයුධය මුලින්ම ගන්නටත් මුලින්ම ගත යුතු ආයුධ බැහැර කරන්නටත් වෘත්තිය සමිති ක්‍රියා කරන බවක්ද පෙනේ.
නිවසක රෝගියෙක් නැත්නම් සුවිශේස අවස්ථාවක් ඇතිවිටෙක අනෙක් ඕනෑ එපාකම් වලට වඩා ඒ සදහා ප්‍රමුඛතාවය දෙන සිරිතක් තිබේ. රටද අසාධ්‍යව සිට ප්‍රතිකර්ම කරන බැවින් ඒ සදහා ප්‍රමුඛතාවය ලබා දී කටයුතු සිදුවේ. ජනතාවද ඉතාමත් ඉවසිල්ලෙන් බලාසිටී.
මේ අල්ල පනල්ලේ ගුරුන්ද යුද්ධ ප්‍රකාශ කිරීම බලවත් වරදක් ලෙස අපි දකිමු.එහෙත් රථ පෙරහැරකින් ඩීසල් පෙට්‍රල් නාස්තිකරගෙන එකා යා යුතු තැනට විසිපහක් තිහක් කැදවා ගෙන යන දේශපාළුවන් මුලින්ම නාස්තිය පිටු දැකිය යුතුය. එහෙත් නාස්තිය ගණනකටවත් නොගන්නා දේශපාළුවන් හට මේ කිසිවක් නොදැනෙන විට සියළු පීඩාවන්ට ගොදුරුවී අපහසුතාවයන්ගෙන් පීඩීත කොටසකින් බලාපොරොත්තු විය හැකි සංහිදියාවක් නැත.
No comments:
Post a Comment